Stichting “Vrienden van het Wilhelminapark” De Linde Algemeen Algemeen De Hollandse linde is een inheemse boomsoort. Hij stelt weinig eisen aan de standplaats en is daarom zeer geschikt als laanboom in stedelijke gebieden. De linde stelt geen hoge eisen aan de grondsoort, alleen zware klei en erg natte bodem is ongeschikt. Tegenwoordig is een belangrijk nadeel dat zich op de bladeren in de zomer bladluizen huisvesten die een zoetig kleverige stof afscheiden, de z.g. honingdauw, die zich op onze ”heilige koeien” vastzet. Bomen in het Wilhelminapark in Zeist Stichting “Vrienden van het Wilhelminapark” Boom Het een mooie boom met een grote ronde kroon en fraaie scheef hartvormige bladeren. In de herfst heeft de linde een fraaie herfstkleur. In Juni-Juli vormen de tweeslachtige bloemen aan een lang steeltje. Aan het einde van het steeltje zit een smal schutblad wat samen met de rijpe vruchtjes in de herfst afvalt. Deze schutblaadjes werken als een soort parachuutje waardoor de vruchten wat verder van de boom op de bodem terechtkomen. lichte komt van nectar die de bijen uit de lindebloesem halen, de donkere honing is honingdauwhoning die komt van de honingdauw die de bladluizen afscheiden en door de honingbijen wordt opgenomen. Niet alleen honingbijen bezoeken de bloemen maar voor veel andere insecten en vlinders is het een belangrijke voedselbron. Omdat je onder lindebomen ( vooral bij de Krim- en Zilverlinde) vaak veel dode hommels vindt heeft men lang gedacht dat lindehoning een giftig suiker bevatte. n.l. mannose. Onderzoek heeft echter aangetoond dat de honing niet de oorzaak kan zijn. Wat wel de oorzaak is, is niet helemaal duidelijk. Het hout Het hout is zacht en van een zeer gelijkmatige structuur. Het wordt tegenwoordig bijna uitsluitend gebruikt voor houtsnijwerk en binnenwerk van piano’s Gebruik Vroeger werden de bloemen ook wel gebruikt voor het zetten van thee. De bloemen van de linden worden massaal bezocht door bijen en de lindehoning is dan ook erg geliefd. Er komt van de linden twee soorten honing, de Soorten Er zijn van de lindesoorten niet alleen de Hollandse linde (Tilia vulgaris) maar ook veel andere variëteiten uit andere delen van de wereld, die hier ook goed groeien. In dit gebied zijn o.a. als laanboom gebruikt de Tilia cordata en de Tilia Amerikana. In het Wilhelminapark is als parkboom ook nog gebruikt de Tilia mongolica Kwaliteit en levensverwachting van de bomen in het Wilhelminaparkgebied: Zeer goed meer dan 25 jaar 1 exemplaar uit 2006 → status: zeer goed Goed 10- 25 jaar Soort: Voldoende 5-10 jaar Tilia cordata Matig 2-5 jaar 1 exemplaar uit 2000→ status: goed Slecht 0-2 jaar 1 exemplaar uit 2004→ status: goed Soort: Tilia mongolica Prof Lorenzlaan 1 exemplaar uit 1990→ status: zeer goed Soort: Soort: Tilia vulgaris- Hollandse linde Tilia americana- Amerikaanse linde 8 exemplaren uit 1950 → status: goed 1 exemplaar uit 1990 → status:zeer goed Krullelaan Wilhelminalaan Soort: Soort: Tilia americana- Amerikaanse linde Tilia cordata 5 exemplaren uit 1960→ status: zeer goed 3 exemplaren uit 2006→ status: goed Soort: Tilia vulgaris- Hollandse linde 10 exemplaren uit 1960→ status: zeer goed 2e Hogeweg 2 exemplaren uit 2006→ status: zeer goed Soort: Tilia cordata 9 exemplaren uit 1990→ status: zeer goed Wilhelminapark 3 exemplaren uit 2000→ status: zeer goed Soort: 1 exemplaar uit 2002→ status: zeer goed Tilia vulgaris- Hollandse linde 1 exemplaar uit 2002→ status: goed 1 exemplaar uit 1920→ status: goed 2 exemplaren uit 2006→ status: goed 4 exemplaren uit 1930→ status: goed 1 exemplaar uit 1970→ status: zeer goed De gegevens van de bomen werden door de gemeente Zeist aan ons beschikbaar gesteld. Bomen in het Wilhelminapark in Zeist