heks-wicca - Greencraft Wicca

Toran Korshnah – Mabon 2009 – Nawoord door HP Arghuicha
Herbewerking februari 2013 – Toran Korshnah
Wiccca versus Eclectische Hekserij.
Voorwoord
********************************************************************
Weinig discussies hebben zoveel religieuze emoties los gemaakt als discussies over het verschil
tussen Wicca en Hekserij.
Het is onvermijdelijk dat ook deze poging om een beetje klaarheid te scheppen in de chaos, op tal
van punten vatbaar zal zijn voor bergen kritiek, net zoals is gebeurt bij mijn voorgangers.
Men kan namelijk erg moeilijk werken met zaken die zonder vaste definitie zitten.
Om te beginnen zitten we eigenlijk met een taalkundig probleem. Een woord heeft een betekenis, en
soms zelfs meerdere betekenissen. Sommige termen hebben zelfs te veel betekenissen.
Taal is nu eenmaal een verzameling van afspraken. En sommige afspraken zijn zeer duidelijk, en
andere afspraken hebben hoge nood aan verduidelijking.
Naar mijn mening heeft “hekserij” erg veel nood aan verduidelijking enerzijds, en het maken van
goede afspraken anderzijds. Want goede afspraken zijn er absoluut niet.
Het is mijn bedoeling de mensen aan het denken te zetten om tot goede afspraken te komen.
Dit is een protest tegen het religieuze circus.
**********************************************************************
Wat zou Hekserij kunnen zijn?
Je kunt Hekserij omschrijven als de Oude Religie. Alleen, er heeft nooit 1 Oude Religie bestaan. In
de Vroegere Tijden bestonden er haast meer religies dan nu. Elke stam had zo zijn eigen religie, met
eigen goden en godinnen. De namen van deze Goden en Godinnen werden geheim gehouden voor
niet-stamleden, uit vrees dat het kennen van de naam de andere stam zou toelaten om de goden te
stelen. Wanneer iemand toegelaten werd tot de stam, dan kreeg deze persoon de namen van de
Goden te horen. Tegenwoordig bestaat deze techniek nog steeds. Christenen noemen hun God nog
steeds God. Zelden Jahweh, of Jehova. Het feit dat de meesten onder ons de naam van de
christelijke God kennen heeft natuurlijk met de populariteit van deze religie te maken.
Je zou Hekserij ook kunnen omschrijven als de verzameling van de Oude Religies. Echter, de
beoefenaars van de Oude Religies zijn niet noodzakelijk Heks, noch voelen deze mensen zich met
Hekserij verbonden. Verwacht niet dat een Druïde of een Asatruar zich schaart onder de vaandel van
de Hekserij. Zij gaan zich veel meer vinden in het Heidendom, of in academisch terminologie, het
Paganisme.
Hekserij zou ook een Middeleeuwse heidense cultus kunnen zijn die sterk onderdrukt werd door
het Christendom. Dat dergelijke cultus bestond komt echter voort uit de denkbeelden van Margaret
Murray, de zeer omstreden antropologe die verschillende pseudowetenschappelijke werken op haar
naam heeft staan en die ook het voorwoord heeft geschreven van “Witchcraft Today”, het eerste
echte Wicca-boek door Gerald B. Gardner, gepubliceerd in 1954.
Degene die echt nood had om deze middeleeuwse heksencultus te vinden, met name de Heilige
Inquisitie, heeft nooit het bestaan van een heksencultus kunnen aantonen. En nochtans was het
aantonen van deze cultus erg noodzakelijk om op lange termijn het voortbestaan van de Inquisitie
enigszins te verantwoorden en te rechtvaardigen. We mogen dus aannemen dat het Paganisme de
middeleeuwen in gehavende toestand overleeft heeft, maar dat de Hekserij veel meer een
christelijke uitvinding is.
De Kerk had gewoon een zondebok nodig in troebele tijden. De heksenvervolgingen
(oorspronkelijk kettervervolgingen) waren toen steeds op hun hevigst. Maar een specifieke
middeleeuwse heksencultus is er dus nooit geweest gezien de Inquisitie toch deftig gezocht heeft
van 1157 (Pauselijke Inquisitie tegen de ketterse Katharen) de tot hun ontbinding in respectievelijk
1834 (Spaanse Inquisitie) en zelfs 1965 (Romeinse Inquisitie). De Heksenvervolgingen zelf namen
plaats tussen +-1380 en +- 1750. Dus niet in de Middeleeuwen!
Trouwens, de Inquisitie bestaat nog steeds. Tegenwoordig noemt deze organisatie de Congregatie
voor de Geloofsleer, of de Congregatio Romanae et Universalis Inquisitionis, ooit voorgezeten
door de Paus Benedictus XVI.
Deze rechtstreekse opvolger van de Heilige Inquisitie is het gevolg van het Tweede Vaticaans
Concilie (1965). Deze organisatie functioneert als beschermorgaan van de Katholieke Geloofsleer
en doet heden uitspraken over omstreden christelijk- religieuze kwesties.
De Hekserij als christelijke uitvinding (aangenomen dat het een Christelijke uitvinding zou zijn) is
dus maximaal 2000 jaar oud, mogelijk slechts 700 jaar (sinds +-1370).
Dat is religieus gezien eigenlijk best jong.
Het Paganisme is uiteraard een pak ouder, maar de clerus van de heidense religies werden steeds
aangeduid met de naam “priester(es)”. Deze priester(essen) werden dus niet als heks beschouwd.
Wat hun cultus dus ook was, het was nooit een specifieke heksencultus.
Voor een heksencultus moeten we dus niet in de pre-christelijke tijden gaan zoeken.
Hekserij is ook een eclectische stroming binnen het paganisme. Sommige mensen brengen hun
persoonlijke eclectische heksenreligie min of meer in overeenstemming met de populaire openbare
theologie van de Wicca, gemengd met denkbeelden uit andere religies. Deze hekserij is zeer
eclectisch en persoonlijk, wat resulteert is een waaier van mogelijkheden en uiteindelijke resultaten.
Logisch als men een op maat gemaakte persoonlijke custom-religie maakt met allerlei leuke
ingrediënten uit letterlijk alle religies. Hoewel deze mensen zich heks noemen, en soms zelfs Wicca,
hebben deze mensen verder erg weinig met Traditional Craft Wicca te maken. Deze mensen zijn
wel heks, pagan, New Ager enz...
Hekserij is tevens een eclectische stroming binnen de New Age. Deze vorm van hekserij kan
atheïstisch zijn, christelijk geïnspireerd, of boeddhistisch, islamitisch, joods, zelfs om het even
wat…
Net als bij de paganistische eclectische hekserij kan het resultaat erg uiteenlopen van aanvaardbaar
tot extravagant bevlogen, naargelang de persoonlijkheid van de constructeur.
Een gekend voorbeeld van christelijk geïnspireerde hekserij is de Lichtwerkersbeweging.
Een Lichtwerker is niet noodzakelijk een heks, maar veel eclectische heksen zijn tevens
Lichtwerker.
En dan is er de Eclectische Wicca. Sommigen volgen opleiding bij een Wicca Traditie om deze na
een tijd te verlaten. Deze Wiccans kunnen verder werken op eclectische wijze, waarbij zij dus geen
rekening meer houden met de theologie en de standpunten van hun oorspronkelijke Traditie.
Deze mensen zijn volwaardig ingewijde Wiccans (behalve de roedi) en zijn blijvend gebonden door
Eed, Inwijding en Vertrouwen.
De Eclectische Wicca wordt verder ook vertegenwoordigd door mensen die een Wicca Traditie
vormen, gestoeld op persoonlijke ervaring. De beweging rond de overbekende Starhawk, en onze
eigen Belgische Celtia Mistral zijn voorbeelden.
Volgens 1 bron zou de eclectische hekserij gesticht zijn in 1774 tijdens een samenkomst van
Oostenrijkse heksen. Het verhaal wordt nergens bevestigd, en is zo onwaarschijnlijk dat we het met
een gerust heksengeweten mogen katapulteren naar het Rijk der Fabelen.
Kort door de bocht kan men stellen dat eclectische hekserij een persoonlijk werkstuk is van goedaanvoelende religieuze theorieën en beweringen verenigd in een nieuwe op maat gemaakte customreligie met sterke kopieerneigingen. Het resultaat kan gaan van “ik ben en heks, want ik geloof in
de Natuur” tot de uitgewerkte Openbaringen van de Aartsengel Michaël in de
Lichtwerkersbeweging of de eclectische religie rond Maitreya.
En dan is er: Traditional Craft Wicca
De Traditional Craft Wicca is een niet-evangelische paganistische heksenreligie waarbij de Wiccan
gelooft in de Natuur (monotheïstisch aspect in de Wicca), in het Mannelijke (God) en het
Vrouwelijke (Godin) aspect in de Natuur (dualistisch aspect in de Wicca), waarbij de God en de
Godin zich uiten in vele gedaanten, Goden, Godinnen, of archetypes (polytheïstisch aspect in de
Wicca).
Uniek aan de Wicca, dus datgene waarmee de Wicca zich onderscheid van alle andere paganistische
religies, is het geloof in de polariteit tussen God en Godin.
Zowel theologisch als organisatorisch is de Wicca het resultaat van groepswerk.
Veranderingen aan de theologie of organisatie zijn pas mogelijk mits goedkeuring van de Wiccagemeenschap.
De Wiccan aanvaardt dus de theologie, de wetten, bepalingen, standpunten en het organisatorisch
aspect van de Wicca Traditie waartoe de Wiccan heeft toegetreden.
De Wicca is dus niet eclectisch, maar laat de Wiccans toch grote vrijheid toe, bijvoorbeeld inzake
politieke overtuiging.
In tegenstelling met de Wicca is de Eclectische Hekserij dus niet uitgesproken paganistisch en
mogen we hier spreken van een heel aparte religie.
De gemeenschappelijke naamkeuze “heks” zorgt echter voor verwarring, en soms zelfs misbruik.
Door de zeer rekbare definitie is de Eclectische Hekserij veel eerder onder te brengen in de New
Age, zelfs als we de paganistisch georiënteerde eclectische hekserij mee beschouwen.
Waardoor de populaire pers dan soms gaat beweren dat Wicca behoort tot de New Age.
Verwarring alom, maar Traditional Craft Wicca is paganistisch.
Velen beweren dat de paganistische Eclectische Hekserij erg oud is. Dat is erg twijfelachtig, want
de paganistisch georiënteerde eclectische hekserij gebruikt uitsluitend populaire Wicca-theologie,
aangevuld met pre-christelijke heidense en diverse andere inzichten uit alle andere religies.
Gezien het doorgedreven kopieergedrag is de Paganistische Eclectische Hekserij dus jonger dan de
Traditional Craft Wicca.
************************************************************************
De 20Ste eeuw…
Gerald. B. Gardner ontmoet Aleister Crowley in 1946 een paar maanden voor de Overgang van de
illustere magiër in 1947, en hun geanimeerde gesprekken leggen de basis voor de Wicca.
Beide heren konden dus tot op zekere hoogte redelijk goed met elkaar overweg.
Van Aleister Crowley komt bv. “Do as Thou Wilt”. Doreen Valiente voegde later “As Thou Harm
None” toe.
Gerald B. Gardner spreekt voor de eerste keer over Wica (met 1 c) en over zijn heks-zijn in zijn
boek “Witchcraft Today”, verschenen in 1954, maar pas in 1959 spreekt hij over zijn Inwijding in
de Wicca (met cc) die zou gebeurt zijn in 1939 (The Meaning of Witchcraft 1959).
In “Witchcraft Today” geeft Gardner wel toe dat hij inderdaad zelf ook een heks is. Schoorvoetend,
in het laatste hoofdstuk...
Deze Inwijding van Gardner zou gebeurt zijn door Old Dorothy Clutterbuck.
Deze gerespecteerde dame heeft echt geleefd, maar het is hoogst onwaarschijnlijk dat zij Gardner
heeft ingewijd in de Wicca. Old Dorothy Clutterbuck was namelijk een zeer vroom christen…
De waarheid omtrent de Inwijding van Gardner behoort tot het Mysterie van de Wicca en kan niet
geopenbaard worden. Gewoon omdat het een mysterie is.
Een ander groot Wiccan was de Gardneriaanse Hogepriesteres Ameth (Doreen Valiente)
Ameth zelf claimt haar Inwijding als Hogepriesteres in de Wicca tussen 1952 en 1953.
Ameth is zeer belangrijk geweest voor de modernisering van de Wicca. Zij wordt dan ook de
Moeder van de Wicca genoemd.
De juiste stichtingsdatum van de Wicca is in mysterie gehuld, maar de Wicca was dus al actief voor
“Witchcraft Today” werd gepubliceerd, dus pre 1954.
Ameth moest dus ook nog opgeleid worden en de andere graden hebben doorlopen.
Daarom ga ik er van uit dat de Wicca officieus werd gesticht werd na de gesprekken tussen Gardner
en Aleister Crowley in 1946, maar officieel en legaal pas opdook na 1951.
De juiste stichtingsdatum van de Wicca is uiteindelijk niet zo belangrijk.
We hebben hier dus te maken met een 20 ste eeuwse zeer jonge religie, en bijlange na niet met een
religie uit het begin der tijden. Het is erg belangrijk om dit ten volle te beseffen.
Dat de Wicca bevindingen van de Oude Religies in zich opneemt, doet er niet toe. Het eigen Wiccamateriaal is zonder meer 20Ste eeuws.
Wicca onder vuur…
Intussen heeft de Wicca echter ook heel wat terechte, maar veel vaker ook onterechte, kritiek over
zich heen gekregen.
Zo werd het covengebeuren door bepaalde Eclectische Heksen op de korrel genomen.
Wiccans zouden werken in hun covens, volledig overgeleverd aan de wicca-priester, en vooral aan
de priesteres. Het klopt ten volle dat de meeste Wiccans inderdaad in een coven werken, maar lang
niet allemaal. Er bestaan heel wat solitaire Wiccans. Ziekte, leeftijd, en allerlei andere
omstandigheden nopen sommigen om uit hun coven te stappen. Soms op vrijwillige basis, soms ook
niet. Wat echter een fabeltje is, is dat een Wiccan overgeleverd is aan een priester of priesteres. Elke
Wiccan is gelijk, want elke Wiccan is priester(es). Je hebt echter priesters met ervaring, en priesters
met minder ervaring. Gezien Wicca een ervaringsreligie is, wordt ervaring als zeer belangrijk
beschouwd.
In feite is een coven niets minder dan een plaats waar een Wiccan zichzelf kan zijn, te midden van
gelijken, te midden van de broeders en zusters. Van onderdrukking is geen sprake.
Een ander hekelpunt is het Gradensysteem. Het Gradensysteem zou onderdrukking van de lagere
graden door de hogere graden met zich mee brengen. Een beetje zoals de priester die moet
gehoorzamen aan de kardinaal. Het Gradensysteem heeft echter een heel ander doel.
Ten eerste maakt het Gradensysteem duidelijk wie beschikt over welke ervaring, Wicca is een
ervaringsreligie. Dat de Wicca een ervaringsreligie is, kan niet genoeg benadrukt worden.
Ten tweede maakt het gradensysteem duidelijk wie werd ingewijd in welke mysterieën. Wicca is
namelijk ook een mysterie-religie.
Ten derde is het gradensysteem een fantastisch hulpmiddel voor de praktiserende Wiccan. De Wicca
als religie is lang niet eenvoudig, en hulp is soms meer dan welkom. De graden maken duidelijk bij
wie men eventueel terecht kan in geval men in de problemen komt te zitten.
Wiccans zouden de Wicca-geschriften geheim houden, omdat de Wicca heel wat te verbergen heeft.
Om 3 redenen houden de Wiccans hun kerntheologie geheim.
Niet iedereen is in staat om de Wicca-theologie te begrijpen. Daar is opleiding voor nodig, naast een
zekere maturiteit,ervaring en levenshouding.
Tevens is er het behoud van identiteit. Een groot gedeelte van de Wicca-identiteit werd reeds
“ontleend”, is het dan een misdaad dat de Wicca nog iets “eigen” behoudt?
Ten derde is er voorzichtigheid. Er zijn mensen die ons niet begrijpen, en er zijn er die dat onbegrip
doen resulteren in discriminatie. Daarom sluiten sommige Wiccans zich volledig van de
buitenwereld af op religieus vlak.
Uiteindelijk heeft de Wicca weinig om geheim te houden, maar gebeurt de geheimhouding uit
noodzaak.
Sommigen zien het ook als heiligschennis om de Oude Goden te betrekken in de Religie, terwijl de
bijhorende religieuze gebruiken niet worden toegepast (zoals mensenoffers). In de Wicca worden de
Oude Goden echter gebruikt als archetypes in het kader van de Jungiaanse psychologie. De Wicca
is namelijk een religie, en geen godsdienst in de betekenis dat de Wiccan ten dienste staat van de
Goden. De Wiccan onderwerpt zich niet aan de Goden, maar streeft naar wederzijds respect.
Zij helpen de Wiccan via magie te begrijpen wat anders niet begrepen kan worden, en worden in
ruil uitgenodigd om deel te nemen aan de rituelen, en desgewenst te delen in de Cake en Wine.
Het is dus duidelijk dat binnen de Eclectische Hekserij een groep mensen bestaat die zich wel als
heks willen uiten, maar die de Wicca theologisch en/of organisatorisch helemaal niet zien zitten. Zij
vinden dat Wicca de vrijheid van de “echte” heks (wat dat dan ook moge zijn) beknot en dat die
overkoepelende organisaties veel te veel controleren en dus niet deugen.
Ook deze mensen maken, eclectisch solitaire heks zijnde, hun eigen persoonlijke religie. Ergens
heeft de mens echter de behoefte om zijn hersenspinsels een naam te geven. Een paar Wiccatoevoegingen later denken deze mensen zich de naam “heks” te kunnen aanmeten. Dat klopt ook,
want op “heks”, noch op “wicca” bestaat eigendomsrecht. De grootste geleerde kan zich zonder
probleem “Wicca priester” noemen, maar daartegenover staat dat de grootste onnozelaar dat even
goed kan doen... Iemand die zich Wicca noemt kan dus om het even wat zijn.
Het nut van overkoepelende organisaties is hier echter zeer duidelijk.
Een organisatie kan mensen weigeren die zich onrechtmatig bepaalde titels toeëigenen.
Iedereen mag zich Wicca noemen, maar niet iedereen mag zich Greencaft Wiccan noemen.
De organisatie die waakt over de naam en faam van de Greencraft Wicca heeft patent op de naam.
Een organisatie kan een gesprek aan gaan met de overheid. Op termijn kan men er dan ook voor
zorgen dat heidense kinderen ook op school een heidense opvoeding kunnen ontvangen.
Christelijke ouders geven hun kinderen ook een christelijke opvoeding, dus waarom zouden
heidense ouders niet mogen kiezen voor een heidense opvoeding? Heden wordt hun nog steeds dit
recht ontzegd.
Een organisatie kan er voor zorgen dat bepaalde rituelen officieel kunnen uitgevoerd worden, met
erkenning van de overheid. Huwelijken (handfasting), begrafenissen, men noemt maar op.
Een organisatie kan natuurlijk ook beter bijstand verlenen. Bent u gehandicapt? Bijstand nodig op
het slagveld? Tijdens het verblijf in het ziekenhuis? Bijstand in de gevangenis?
Een organisatie kan de theologie van de religie en de ervaringen van alle leden bij houden voor
groepsgebruik, nu en in de verre toekomst.
Het nut van een organisatie mag dus duidelijk zijn.
De Laatste Loodjes…
Laten we echter eens terug keren naar de Eclectische Hekserij.
Ik zou kunnen stellen dat de Eclectische Hekserij geen ervaringsreligie is. De Eclectische Hekserij
is echter zo uitgebreid dat deze bewering niet geheel zou kloppen. Beter is om te stellen dat
wanneer de Wicca absoluut een ervaringsreligie is, de Eclectische Hekserij dat niet in absolute zin
is. De Eclectische Hekserij kent veel vormen, en sommige vormen zijn georganiseerd. De leden
wisselen ongetwijfeld ervaringen uit, dus in dat opzicht is deze vorm van Eclectische Hekserij wel
een ervaringsreligie.
Zo hebben sommige Eclectische Heksen zich toch kunnen organiseren.
Sommigen zijn toegetreden tot een Wicca Traditie.
Zelfs de solitaire eclectische heks heeft tegenwoordig literatuur en het internet ter beschikking om
ervaring uit te wisselen. In dit geval is er echter een probleem. De meeste eclectische
heksenliteratuur is van Wicca-origine, en Wiccans vertellen in de populaire Wicca-literatuur ook
maar datgene wat ze kwijt willen. De ervaring die deze boeken geven is dus erg beperkt.
Boeken geven enkel een idee van wat Wicca zou zijn. En wat Wicca zou zijn is sterk afhankelijk
van de auteur. De meningen over wat Wicca “is” van Gardner, Scott Cunningham,Suzannah
Budapest, Susan Smit en Vivianne Crowley verschillen nogal, en niet in geringe mate.
Het uitwisselen van ervaring via het internet is ook niet ideaal. Men weet wie men is, maar men
weet nooit wie aan de andere zijde zit. Dat kan een 40-jarige eclectische mannelijke heks zijn die
zich uit geeft voor een 13-jarig heksje van het vrouwelijk geslacht, toevallig hogepriesteres in de
Wicca omdat ze “alle” Wicca-boeken heeft gelezen.
Men begrijpe dat men aan dergelijke “ervaringen” weinig heeft. Het voorbeeld van deze mannelijke
heks dat ik hier aanhaal komt uit mijn persoonlijke ervaring en is echt gebeurt.
Trouwens, e-mail is nu niet bepaald het beste medium om diepgaande conversaties mee te voeren.
Wegens het gebrek aan emoties is er te veel plaats voor interpretatie, waardoor de bedoeling van het
geschrevene verloren gaat in de chaos van de taal.
De Wicca is in absolute zin een mysterie-religie. De Wicca hanteert het Gradensysteem en de
Inwijdingen. De georganiseerde Eclectische Hekserij kan dat ook een mysterie-religie zijn, want
ook zij gaan waarschijnlijk wel het priesterschap met inwijdingen kennen. Maar in absolute zin is
de Eclectische Hekserij geen mysterie-religie. Hun solitaire gemeenschap kent geen
Gradensysteem, geen Inwijdingen, meer nog, velen verfoeien het systeem.
Desondanks zijn er wel Eclectische Heksen die zich zonder schroom Wicca noemen.
Spijtig voor hun die jaren van toewijding en studie hebben door gemaakt om zich op een correcte
manier Wicca te mogen noemen.
De Eclectische Heks heeft geen inzicht in de theologische werken van de Wicca. Wat in de
populaire Wicca-boeken staat is immers enkel wat Wiccans kwijt willen. Uiteindelijk heeft de
Eclectische Hekserij geen eigen gemeenschappelijke paganistische theologie. Dat is onmogelijk,
gezien veel Eclectische Heksen niet eens Pagan zijn. De opgebouwde theologie bestaat uit wat men
persoonlijk leuk vind in de wereld der religies. De mindere kantjes worden afgevlakt of gewoon
weg gelaten.
Kwestie inzicht in de Wicca-literatuur heb ik het natuurlijk over de Eclectische Heksen. De Wiccan
die opleiding gevolgd heeft in een Wicca Traditie, maar intussen de Traditie verlaten heeft, heeft
uiteraard wel tot op zekere hoogte kennis genomen van de Wicca-theologie. Deze heksen zijn echter
geen eclectisch heks, maar wel eclectisch solitaire Wiccan. Het verlaten van de Traditie doet de
Inwijdingen niet teniet.
Ook wie de Wicca verlaat blijft gebonden door Eed en Geweten en heeft bepaalde
verantwoordelijkheden te handhaven. De profane namen van Wiccans op de voorpagina zetten in de
krant is nu eenmaal niet altijd erg correct tegenover deze mensen.
Het staat trouwens elke Wiccan vrij om te gaan. De Wicca is geen sekte.
Wat de Wicca zelf betreft, moet men erg oppassen met ronkende titels. Een Roedi en een Neofiet
hebben weliswaar het recht gekregen om zich Wiccan te noemen, maar zijn het uiteindelijk nog niet
in volle mate. Roedies en Neofieten zijn Wiccans-in-opleiding.
Een roedi en een neofiet behoren nog steeds tot de Outher Circle. Pas vanaf Eerste Graad is er
sprake van volwaardig Wiccan, omdat men vanaf deze Graad pas behoort tot de Inner Circle.
Wie zich dus “Wicca” noemt, kan uiteindelijk heel veel zijn. Van bedrieger, roedi, neofiet,
enzovoort tot inderdaad volwaardig Derde Graads Hogepriester(es).
De Eclectische Hekserij kan uiteindelijk om het even wat zijn, naargelang de persoon die deze
persoonlijke visie gerealiseerd heeft. Sommige eclectische realisaties zijn er in geslaagd om zich te
organiseren. De meesten echter niet. De meeste eclectische heksenrealisaties mag men zoals gezegd
zoeken in de New Age. Zo is de bekende Lichtwerkersbeweging een samenraapsel van Eclectische
Hekserij, in combinatie met een zwaar experimenteel soort Christendom.
In het Paganisme is echt geen plaats voor een Aartsengel Michaël die een UFO gaat sturen om de 12
Uitverkoren Laatste Mensen te redden in het Jaar 2012.
Al is het te hopen dat een UFO in 2012 met vreedzame bedoelingen de Aarde bezoekt.
Het zou sommigen met hun neus op bepaalde feiten drukken.
Tot Slot…
Mijn kritiek op de Eclectische Hekserij is zeer duidelijk.
Eclectische Hekserij en Wicca zijn zeer duidelijk verschillende religies. De Eclectische Hekserij
gaat zelf zeker niet vrijuit, maar spuit al jaren kritiek uit op de Wicca. Het is natuurlijk gemakkelijk
om kritiek te spuien op een gemeenschap die nooit of zelden durft antwoorden.
De Eclectische Hekserij zou zich beter ontwikkelen tot een volwaardige religie met eigen inzichten
en een eigen naam. Het wordt dus hoog tijd dat de Eclectische Heksen een eigen identiteit
ontwikkelen.
Dat doorgedreven kopieergedrag zorgt te veel voor verwarring en brengt schade toe.
Wiccans hebben rechten. Het recht op een eigen identiteit. Het recht om serieus genomen te
worden.
De naam van onze religie behoort wel degelijk tot onze identiteit.
Het onrechtmatig gebruik van de naam “Wicca” brengt de gemeenschap zware schade toe.
Het feit dat onze naam niet gepatenteerd is, doet er niet toe. Dat is een goedkoop excuus om niet op
te treden tegen misbruik van onze identiteit.
Heksen hebben geen excuus. Waarom wil een heks zich zo nodig Wicca noemen? Is “heks” niet
voldoende?
Het is natuurlijk wel handig om iemand te hebben die men grenzeloos kan bekritiseren zonder
tegenreactie.
Van wie man kan stelen, zonder dat er gereageerd wordt.
Men kan dan zelfs nog de pretentie hebben dat het nog wettelijk en zelfs gerechtvaardigd is ook.
In dat opzicht moet ik de Evangelische Omroep terecht wijzen.
Deze omroep heeft zich tot doel gesteld de Wicca en de Eclectische Hekserij in een negatief
daglicht te stellen door regelmatig “getuigenissen” van tot het verheven Christendom bekeerde exheksen te publiceren.
Deze getuigenissen schetsen een beeld dat gewoonweg niet mogelijk is binnen de Wicca.
Maar ze beïnvloeden christelijke jongeren wel degelijk. Zij reageren massaal.
Reacties van Wiccans worden systematisch geweigerd.
Ik heb mijn reactie dan maar geplaatst op mijn persoonlijke website.
Laat het religieuze circus eindelijk stoppen.
In the God and Goddess I Trust.
Love is the Law, Love is the Bond.
Blessed Be!
Toran Korshnah
Mabon 2009
Verantwoordelijke uitgever: Toran Korshnah
Dit artikel wordt door Toran Korshnah ter beschikking gesteld van de Greencraft Wicca Traditie, de
Sacred Well Congregation en New Order Of Druids.
Nawoord door HP Arghuicha
M.M. Toran,
Best een goed artikel dat je op moodle gezet hebt. Eeen paar opmerkingen;
1) de correcte spelling van de Wiccan Rede is "Do what thou willt an it
harm none". Het oud-Engelse woordje "an" komt niet van "and" maar betekent
"if", in modern Engels zou het worden "Do what you want if it harms none"
al kan men daar kanttekeningen bijplaatsen bvb "want" geeft niet even
scherp aan dat het met de WIL te maken heeft enz.
2) je schrijft dat het gradensysteem een soort meter is voor de ervaring
die iemand heeft. Helemaal mee eens, althans bij ons is dat zo. Bovendien
zou ik eraan toevoegen "ervaring binnen een bepaalde traditie". Bvb iemand
kan best jarenlange wicca-ervaring hebben als hogepriesteres in een
eclectische coven maar zal in Greencraft toch als roedi moeten beginnen.
3) Crowley en Gardner hadden helemaal niet zo'n goede relatie. Wat ik
opmaak uit de gesprekken die we met Williamson hadden is dat Gardner van
Crowley een patent wou om een OTO groep op te richten. Op het laatste
moment wou hij daar echter niet nog een keer 5 pond voor betalen (hij had
al 5 pond betaald voor de kursus en voor het examen en Crowley zat hem een
beetje te "pesten"). Het meest waarschijnlijke is dat hij toen gedacht
heeft: ik begin gewoon zelf iets wat er nog niet is en waar ik geen
toestemming voor nodig heb. Zijn relatie met Murray was wel goed en dat
zal hem geinspireerd hebben. Dus hij zal het boek geschreven hebben in de
stijl van The Gospel of Aradia van Leyland, als een fictieboek waarvan men
doet voorkomen dat het geen fictie is. Toen in Engeland de
(anti)-Witchcraft Laws vervangen werden door de Fraudulent Media act, zag
hij de kans schoon om zogenaamd uit de kast te komen. Kortom volgens mij,
en ik kan mij natuurlijk vergissen, heeft Gardner zichzelf ingewijd, net
zoals hij zichzelf "Doctor" Gerald Gardner gemaakt heeft (die doctorstitel
was ook verzonnen, maar iedereen citeert hem nog steeds als "Dr. Gerald
Gardner"). Dit alles doet natuurlijk niets af van de baanbrekende
betekenis van Gardner voor de Wicca, waarvoor hij onze dankbaarheid en
respect verdient.
B.B.,
Arghuicha