berichten buitenlands nieuws Europees kankeronderzoek De Verenigde Staten geven per inwoner 7 maal zoveel geld uit aan kankeronderzoek als de lidstaten van de Europese Unie (EU). Toponderzoekers dreigen daarom uit Europa te vertrekken, zo waarschuwt het European Cancer Research Managers Forum (ECRMF). In de Verenigde Staten is 17,63 euro per persoon per jaar beschikbaar. In de EU-lidstaten gemiddeld 2,56 euro. Omgerekend naar bruto nationaal product is het verschil iets minder spectaculair, maar nog steeds een factor 4. ECRMF’s voorzitter Richard Sullivan pleit voor een verdubbeling van het Europese budget. Bovendien, zo zei hij tegen BBC News (30 maart 2005), moet de overheid een groter percentage voor haar rekening gaan nemen, zodat het onderzoek minder afhankelijk wordt van charitatieve instellingen. Daarnaast zou het Europese kankeronderzoek zich te veel concentreren op de biologie van tumoren, en te weinig op behandelwijzen en preventie. In Europa wordt 41% van het onderzoeksbudget voor kanker besteed aan biologie, 20% aan behandelwijzen en 4% aan preventie. In de Verenigde Staten is dit respectievelijk 25, 25 en 9%. Intussen komen er uit de Verenigde Staten geluiden dat de nieuwe behandelwijzen vooral de verzekeringsmaatschappijen veel geld kosten en de bankrekeningen van farma-aandeelhouders spekken. De nieuwe biotechnologische kankermedicijnen verrichten zo nu en dan een wonder, maar meestal leven patiënten er hooguit een paar maanden langer door, zegt kankerspecialist Leonard Saltz van het Newyorkse Memorial Sloan-Kettering in The Observer (30 maart 2005). Daar staan hoge kosten tegenover. Zo kosten de darmkankermiddelen bevacizumab (Avastin) en cetuximab (Erbitux) bijvoorbeeld 4400 euro en 17.000 dollar per maand. ‘Wij hoopten dat ze de chemotherapie zouden vervangen, maar dat blijkt niet zo te zijn. In de praktijk geven wij ze náást de chemotherapie. Uiteraard willen wij en de patiënten alles proberen om een paar dagen langer te leven, maar de vrees groeit dat de gezondheidszorg er volledig onbetaalbaar door wordt.’ Inmiddels wordt in de Verenigde Staten gewerkt aan de goedkeuring van Avastin voor de behandeling van longkanker, die 8800 euro per maand gaat kosten. Daarnaast is producent Genentech bezig het middel te testen op niertumoren. Genetica in de sport Een Australisch rugbyteam zegt competitieve voorsprong op zijn rivalen genomen te hebben door het gebruik van genetische tests om het trainingsprogramma van de spelers op maat af te stellen. Volgens experts zou dit wel eens het begin kunnen worden van een wereldwijde toepassing van genetica in de sport. ‘Als eenmaal een club is begonnen en de aanpak blijkt succesvol, dan komen andere teams onder druk te staan om mee te doen of te riskeren dat ze in technologie achteropraken’, zegt David Weisbrot, voorzitter van de Australian Law Reform Commission, de Australische adviesraad voor genetische informatie, in Nature (2005;434:260). The Sea Eagles, een professioneel team uit de Australische rugbyleague, testte 18 van zijn 24 spelers op 11 aan beweging gerelateerde genen. Sommige daarvan houden verband met de efficiëntie van zuurstofgebruik, andere zijn betrokken bij de ontwikkeling van spieren en de klaring van lactaat, het afbraakproduct dat spierstijfheid veroorzaakt. Het trainingsprogramma van iedere speler werd aangepast naargelang zijn individuele genetische profiel aangaf. Zo kon zijn sterkste punt liggen in duurvermogen of snelheid. ‘We willen een speler geen 100 kilometer per week laten rennen als zijn genen vertellen dat 50 kilometer per week en gewichtstraining beter Ned Tijdschr Geneeskd 2005 23 april;149(17) voor hem zijn’, zegt Steve Dank, de psycholoog van het team en de initiator van het genscreeningsprogramma. Geheel nieuw is de tendens van genetische tests in de sport niet. Het Australische Instituut voor de Sport is al een aantal jaar bezig met te bepalen welk genetisch profiel het beste past bij een bepaalde sport. Inzicht in genetische indicators, zoals snelheid, kracht en uithoudingsvermogen, kunnen een atleet helpen te beslissen of hij geschikt is voor zwemmen, roeien of hardlopen. Ook zou men kunnen uitmaken of een hardloper zich beter kan toeleggen op de sprint dan op de lange afstand. Ook doet het instituut onderzoek bij rugbyspelers naar de wijze waarop het genetisch profiel de positie van een speler in het veld kan bepalen, zodat uitgemaakt kan worden of zij als behendige, snelle spits of als gespierde verdediger kunnen worden opgesteld. ‘Maar’, zegt Dank, ‘genetische tests meten niet de passie die de spelers en een team groot maakt.’ Vooraf bepalen geslacht kind Britse ouders moeten de mogelijkheid krijgen het geslacht van hun door in-vitrofertilisatie verwekte kind vooraf te bepalen. Zo luidt het advies van een Britse parlementaire commissie. ‘De kwestie van de selectie van de sekse ligt bijzonder gevoelig’, aldus de leden van de Commissie voor Wetenschap en Technologie van het Britse Lagerhuis. ‘Wij erkennen dat velen ongerust zijn over de toepassing ervan, maar wij hebben geen argumenten gehoord die overtuigen het gebruik ervan te verbieden’, aldus de commissie, die verder ook onderzoek aanbeveelt aan alle vormen van embryo’s niet ouder dan dag 14 (The Independent en The Times, 24 maart 2005). Daarnaast stelt de commissie voor de automatische anonimiteit van sperma- en eiceldonoren op te heffen. Een donor zou nog wel uit eigen keuze anoniem moeten kunnen blijven. Voorts adviseert het rapport de huidige Human Fertilisation and Embryology Authority (HFEA), het wettelijk orgaan dat belast is met ethische kwesties, af te schaffen. De taken van de HFEA zouden moeten worden overgenomen 951 door een autoriteit die zich met name richt op techniek en management. De ethiek inzake vruchtbaarheidsbehandeling is in Groot-Brittannië een heet hangijzer. De 10 leden tellende commissie was verdeeld over het rapport, dat door tegenstanders wordt gezien als een groen licht voor het klonen van baby’s. Vier commissieleden hebben de eindstemming daarom geboycot, mede omdat zij van mening waren dat de publieke opinie en de ethische argumenten tegen het voorstel niet voldoende zijn meegewogen. Van de 5 leden die wel aan de stemming deelnamen, stemden er 4 vóór en 1 tegen. De gevoeligheid van het onderwerp wordt duidelijk in de Britse dagbladen, die volstaan met meningen, zowel van voor- als tegenstanders, die elkaar voortdurend met tegenargumenten bestoken. Religieuze groeperingen zeggen dat het rapport weer een schoolvoorbeeld is van geen keuzen maken: tegen niets nee durven zeggen. Maar fertiliteitsdeskundigen en wetenschappers juichen het rapport toe. branderig gevoel in de bovenbenen waar, terwijl anderen een extreme vermoeidheid voelden. In 84% van de gevallen betrof het vrouwen. Soms herstelde de laesie vanzelf, maar meestal was overplaatsing naar een ander gebouw noodzakelijk. Ook bij ontslag of zwangerschapsverlof verdwenen de klachten. In het voorjaar van 1995 verhuisden 1100 medewerkers van de Belgische KBC Bank en Verzekeringsgroep naar een nieuw kantoorgebouw. In juni 1995 kreeg een aantal vrouwen de diagnose ‘lipoatrophia semicircularis’ (LS) ofwel ‘deukdijen’ of ‘ribbeldijen’. Zes maanden later vertoonden 135 personen de aandoening. In 2003 had de medische afdeling van het concern meer dan 900 gevallen geregistreerd. Dit schrijft bedrijfsarts Bart Curvers in het ESD Journal, een onlinetijdschrift van de Electrostatic Discharge Association (www.esdjournal.com). Samen met Annemarie Maes van het Vlaams Instituut voor Technologische Ontwikkeling onderzocht hij het fenomeen van de deukdijen. De deuken ontstaan uniof bilateraal in het dijbeen en variëren van 5 tot 20 cm in lengte. De diepte varieert van 1 tot 5 mm. Een deel van de mensen nam tijdens het ontstaan tintelingen en een Bij 21 medewerkers (11 met en 10 zonder LS) werd met videoanalysen de zitpositie bestudeerd, terwijl elektromyografische metingen van de spierdruk in de voor- en achterkant van het dijbeen werden gemaakt. Personen met LS vertoonden duidelijk een slechtere zithouding: zij zaten meer naar voren en hun stoel was te hoog. Daardoor neemt de druk op het distale uiteinde van de dij met meer dan 30% toe in vergelijking met de ideale zithouding. Besloten werd om bij 176 medewerkers de zitpositie zo te optimaliseren dat zomin mogelijk druk op de dijbeenspieren ontstond. Maar dit bracht geen verbetering in het fenomeen LS. Om de vraag te beantwoorden wat voor het personeel gedaan kon worden, werd de luchtkwaliteit onderzocht. Ook werden metingen verricht naar de aanwezigheid van elektromagnetische en magnetische velden en de statische ontlading via het bureaublad. Hoewel die metingen niet voor iedere werkplek dezelfde waren, werden geen grote verschillen gemeten. Toch besloot het bedrijf op één verdieping de hoeveel ‘straling’ van het kabelnetwerk tot een minimum terug te dringen. Daartoe werd op die verdieping de gehele bekabeling van pc’s, telefoon en elektriciteit vervangen door ferrietkabels, die een lage elektrische geleidbaarheid hebben. Daarmee werd succes geboekt: bij een aantal werknemers verdwenen de klachten van LS volledig. De onderzoekers 952 Ned Tijdschr Geneeskd 2005 23 april;149(17) Deukdijen kantoorpersoneel komen dan ook tot de conclusie dat de oorzaak van LS gezocht moet worden in elektromagnetisme. Italiaanse chirurg aangeklaagd voor onnodige chirurgie Een particulier ziekenhuis in Milaan heeft aan de Italiaanse rechtbank de medische dossiers moeten overhandigen van 21 patiënten die recent een hartklepoperatie ondergingen. Het betreft operaties uitgevoerd door hartchirurg Roberto Gallotti van het Istituto Clinico Humanitas. Volgens de aanklacht plaatste hij nieuwe hartkleppen bij patiënten bij wie dit niet nodig was. De arts deed dit om van de regionale overheid een hogere vergoeding voor het ziekenhuis te krijgen. Hij wordt aangeklaagd voor het moedwillig aanbrengen van ernstig lichamelijk letsel, aldus het British Medical Journal (2005;330:619). De zaak kwam aan het licht na een klacht van een 70-jarige man uit een klein plaatsje ten zuiden van Milaan. Na zijn operatie vertelde een andere specialist verbaasd te zijn over de hartklepplaatsing, omdat het preoperatieve onderzoek de chirurg toch overtuigd zou moeten hebben dat een klepvervanging niet nodig was. Gallotti, die een deel van zijn opleiding volgde in het National Heart Hospital in Londen, wilde tegenover het British Medical Journal geen commentaar geven. De aanklagers in Milaan zijn dezelfden die eerder gezondheidsminister Girolamo Sirchia hebben aangeklaagd. Sirchia was voordat hij minister werd hoofd van de afdeling Immunohematologie van het Ospedale Maggiore van de universiteit van Milaan. De hoogleraar zou samen met 9 collega’s geld hebben ontvangen van het Amerikaanse Immucor, een bedrijf dat reagentia en apparaten maakt voor bloedtests. Het geld zou bestemd zijn voor wetenschappelijk onderzoek, reizen en congresbezoek. De rechtszaak loopt nog. F.Kievits M.T.Adriaanse