Een blik over de schouder van de schrijver. De

This page was exported from Reporters Online [ https://reportersonline.nl ]
Export date: Tue Jul 18 17:58:34 2017 / +0000 GMT
Een blik over de schouder van de schrijver. De nieuwe
verhalenbundel van Sanneke van Hassel
Sanneke van Hassel – Hier blijf ik (192 p.). De Bezige Bij, 192 p., € 19,90?
Een jaar of zes geleden tourde Spinvis door het land met Kamermuziek. Op het podium liet hij als het ware zien
hoe hij zijn nummers componeert. Het leverde een fascinerende voorstelling op die, in tegenstelling tot wat je
misschien zou verwachten, de magie alleen maar groter maakte.
Een soortgelijk gevoel bekruipt je bij Hier blijf ik, de nieuwe verhalenbundel van Sanneke van Hassel (1971). Al
sinds haar debuut IJsregen (2005) toont Van Hassel zich een meester op de korte baan, al overtuigde ze ook met
haar debuutroman Nest (2010), eigenlijk een roman in verhalen. In 2008 kreeg ze eerder de BNG Nieuwe
Literatuurprijs uitgereikt en vorig jaar werd haar de Anna Blaman Prijs toegekend – steeds opnieuw toont Van
Hassel zich een scherp stiliste, die haar vertellingen vaak een bedrieglijke eenvoud en alledaagsheid meegeeft –
iets wat ze overigens met Spinvis gemeen heeft.
Ook in Hier blijf ik zijn het vaak alledaagse taferelen die in trefzekere, tamelijk sobere zinnen voor onze ogen
worden getoverd. Het boek bestaat uit een reeks foto’s, gemaakt voor de stadsexpositie De Kracht van Rotterdam,
die Van Hassel inspireerden tot een kort verhaal. En kort is hier ook echt kort: de teksten zijn hooguit twee
bladzijden lang. Toch heeft Van Hassel niet meer ruimte nodig om een imaginaire stad vol mensen, zo kleurrijk en
divers als de bevolking van Rotterdam, tot leven te wekken.
Verleden tijd
De bundel begint sterk, met het verhaal ‘De deur door’. Een vrouw struint door het huis van haar jeugd. Het staat
er vervallen bij: ‘Langs brokken steen en lappen zeil bereikt ze de trap aan de voorkant. Op de eerste verdieping
zijn de binnenmuren gesloopt maar de deurpost van de keukendeur staat nog overeind.’
Zo vervallen als het huis is, zo stevig is het bouwwerk van haar herinneringen, die moeilijker loslaten dan het
schilderwerk en het stuc op de muren, en die ze ook niet wíl loslaten: ‘Soeverein staat de keukendeur in het
midden van de ruimte. Ze zou hem op het dak van haar auto willen binden. Een deur om door terug te gaan naar
het verleden. Waar je je op dat moment bevindt zet je hem neer. Ze zijn er allemaal weer, als je over de drempel
stapt, de mensen, de dingen.’
Het is niet het enige verhaal dat draait om het spanningsveld tussen verleden en heden en om de aanwezigheid van
het verleden in het nu. In ‘De witte pony’ bijvoorbeeld – geïnspireerd op een raadselachtige foto van een man die
in de schemering een witte streep op een autoweg verft – keert een naamloze hoofdpersoon eveneens terug naar
zijn jeugd. Of beter gezegd: naar de witte pony die hij in zijn jeugdjaren liefhad. ‘Elke dag had ze bij het hek
gestaan. Toen hij ging studeren, had hij haar geen gedag gezegd.’
Verbeelding
Hier blijf ik bevat veel mooie, gevoelige en soms haast tedere vertellingen, die nostalgie en heimwee ademen.
Klein leed, verborgen trauma’s en kwetsbaarheid – Van Hassel weet in haar kale, terloopse zinnetjes veel aan te
stippen. Die onnadrukkelijkheid zorgt voor verrassing en verwondering, en soms ook voor grappige fragmenten.
De Rotterdamse schrijfster weet het allemaal zo op te schrijven dat het gewone bijzonder wordt, en het bijzondere
gewoon.
De combinatie met de foto’s geeft je als lezer het gevoel dat je een glimp opvangt van hoe een verhaal ontstaat:
hoe een beeld van een man in de schaduw van zijn rijkbeplante tuin leidt tot een verhaal over een overspannen
geraakte en uit zijn functie ontheven politieagent; hoe een kaal landschap van nachtelijke snelwegen badend in
geel kunstlicht resulteert in het relaas van Iraanse Nederlanders, van het vliegveld op weg naar ‘de stad waar ze
woonden’. ‘Of dat thuis was wist ze vannacht niet zeker. Vannacht was haar huis de hoofddoek van haar moeder.’
Het is alsof je heel even over de schouder van de schrijfster meekijkt en de verbeelding aan het werk ziet.
Fascinerend – en de magie van het schrijven wordt er alleen maar groter door.
Excerpt: De nieuwe verhalenbundel van Sanneke van Hassel, 'Hier blijf ik', bevat veel mooie, gevoelige en soms haast
tedere vertellingen, die nostalgie en heimwee ademen. Klein leed, verborgen trauma’s en kwetsbaarheid – Van Hassel
weet in haar kale, terloopse zinnetjes veel aan te stippen.
Post date: 2014-10-28 10:49:57
Post date GMT: 2014-10-28 09:49:57
Post modified date: 2017-03-24 22:26:56
Post modified date GMT: 2017-03-24 21:26:56
Powered by [ Universal Post Manager ] plugin. MS Word saving format developed by gVectors Team www.gVectors.com