This page was exported from Reporters Online [ https://reportersonline.nl ] Export date: Tue Jul 18 17:18:11 2017 / +0000 GMT De muur ademt geen lichtvoetigheid Ellen Lanckman (1975) zegt over zichzelf: Mijn handen dragen geen speelgoedafdrukken. Ze hebben zich altijd gevouwen, twee kommetjes rond een uitgesponnen verhaal. Mijn neus snuffelde aan en mijn ogen verslonden de uitgetikte schrijfsels. Ergens in de krochten van een verhaal moet het gebeurd zijn. Dat ik het op een keer zelf probeerde, dat schrijven uiteindelijk ademen werd. Het vergt een spreidstand in het hoofd, balancerend op het koord tussen meisje en werkelijkheid. Misschien ligt mijn ware ik daar waar woorden sprakeloos zijn en ik mezelf niet altijd herken. Misschien kom ik er mezelf wel eens tegen, weet ik ooit wie ik ben, geweest en nog zal zijn. Excerpt: Poëzie en fotografie liggen vaak heel dicht bij elkaar. Het een roept in woorden beelden op, het ander in beelden een heel verhaal. A•Quattro•Mani vroeg de Vlaamse dichteres Ellen Lanckman zich te laten inspireren door een fotoreportage van een 'dansguerilla' 's ochtends vroeg in de straten van Lissabon. In het kader van de Poëzieweek vandaag vast een voorproefje: 'De muren ademen geen lichtvoetigheid'. Post date: 2014-02-02 09:49:55 Post date GMT: 2014-02-02 08:49:55 Post modified date: 2017-03-24 22:29:35 Post modified date GMT: 2017-03-24 21:29:35 Powered by [ Universal Post Manager ] plugin. MS Word saving format developed by gVectors Team www.gVectors.com