Door: Tim Boersma (BFCC), oktober 2011 SPANNEND GRIEZELVERHAAL IN HET THEATER DE VLOEK VAN WOESTEWOLF NAAR HET BOEK VAN PAUL BIEGEL “We wilden echt iets spannends maken en dat hebben we in het verhaal van De vloek van Woestewolf weten te vinden.” Regisseur Monique Corvers valt met de deur in huis als ze haar keuze voor het gelijknamige boek van Paul Biegel verwoordt. “We wilden na de opgewekte en luchtige familiemusical Wiplala weer spanning en actie in het theater brengen. En daarmee niet alleen onszelf maar ook het publiek verrassen.” Dr Kroch vindt mysteries en spoken onzin. Hij kan alles wetenschappelijk verklaren. Behalve de slecht leesbare brief van een onbekende man die aan "goudkoorts" lijdt. Samen met zijn assistent Valet gaat hij op onderzoek uit. Maar wie zijn die twee mannen die hen de hele tijd stiekem volgen? Is goudkoorts eigenlijk besmettelijk? En kan de dokter-van-verstand de verleiding van de Woestewolf weerstaan? Goudkoorts “Het verhaal is nog steeds actueel, het woord ‘goudkoorts’ kom je nu tegen in de media. Onder druk van de huidige crisis is er een nieuwe goudkoorts op gang gekomen. In Spanje is er zelfs een héél chique hotel waar geen bankbiljetten, maar goudklompjes uit de geldautomaat komen. En wat te denken van de terugkeer van de wolf in Nederland?! Of de Gothic-mode, fantasyboeken en vampier tv-series?” Monique vervolgt, “De samenwerking met Don Duyns, een bekende toneelschrijver met een groot gevoel voor humor, verliep heel erg goed. Hij maakte een theaterscript van het boek en is daar duidelijk in geslaagd. Leonie, de dochter van Paul Biegel, reageerde in haar email nadat ze het script voor de eerste keer had gelezen, met de woorden: Ik vind het GEWELDIG!!!.” Een actiefilm op het toneel De vloek van Woestewolf is een hele stoere voorstelling, die óók geweldig is voor jongens van tien en dat is zeldzaam in het theater. Het is een soort actiefilm op het toneel met prachtige live gespeelde filmmuziek van componist Gábor Tarján; “Ik kreeg aan de hand van het boek al vage beelden van sfeer en kleur en vervolgens heb ik geprobeerd dat te vertalen naar de keuze voor de instrumenten. Er zit een bepaalde duisternis in het verhaal, een donkerte. Met strijkers, slagwerk en trombone kun je dat uitstekend laten horen. En we hebben een lapsteelgitaar: dat is een smalle gitaar waarbij ik een staafje om mijn vinger heb om die goed te bespelen. Daarmee kun je hele mooie glijdende tonen maken, die doen denken aan muziek uit horrorfilms. Tarjan vergelijkt het componeren met het schrijven van een boek: “Een schrijver heeft de beschikking over woorden, zinnen en grammatica. Ik heb bouwstenen als noten, akkoorden, intervallen, ritme en klanken en natuurlijk instrumenten. Het leukste van componeren is dat je materiaal op veel verschillende manieren kunt gebruiken, je kunt dezelfde noten transformeren waardoor ze heel anders klinken. Zoals het personage Krompoot, daar moet de melodie soms gepijnigd zijn en dan kan de lengte van de noten en de manier van spelen bepalend zijn of je dat weet te bereiken. Elementen uit klassiekers Monique Corvers: “Paul Biegel heeft met elementen uit allerlei prachtige internationale klassiekers (zoals Jekyll & Hyde, Faust, de mythe van Koning Midas e.a.) een heel nieuw en rijk verhaal gecomponeerd. Dat is ontzettend knap. Het is aan ons om daar een mooie voorstelling van te maken. Dat doen we met zes acteurs en vijf musici die een klein horrororkest vormen. En dan zijn er ook nog een mysterieuze voorspelling, een spookkasteel, drie adellijke broers, twee ruziënde boeven, één vervloeking en veel, heel veel nacht…. Kortom, De vloek van Woestewolf heeft alle ingrediënten in zich die een goed griezelverhaal hoort te hebben.” De vloek van Woestewolf is tot en met eind november 2011 te zien in diverse theaters. Voor meer informatie over HUIS en Het Filiaal: www.hetfiliaal.nl. Op de website is ook een volledige speellijst te vinden.