afscheid-catherien-jansen-dec-16

Dames
Zwolle 15-12-2016
Het is zo’n twintig jaar geleden dat ik me aansloot bij Stichting Vrouwen
Netwerk. Een landelijke stichting die vrouwen ondersteunden in hun
professionalisering en stimuleerden naar hogere functies.
De bijeenkomsten waren toen nog onder een landelijke paraplu, waar netwerk
Zwolle een deelnetwerk van was. Er waren professionele netwerken en er
waren regionale netwerken.
In die tijd kwamen we bij elkaar bij Wientjes en had je een buddy. Iemand die
je de eerste bijeenkomsten wegwijs maakte. Dat was erg prettig want ik voelde
me wel een groentje als startende ondernemer bij al die dames met in mijn
ogen hoge functies.
Ik werd goed opgenomen en men was vol belangstelling over mijn
ontwikkelingen als ondernemer. Het hele netwerk kwam bij mij thuis in
Kampen waar ik vertelde over mijn proces van verpleegkundige naar
kunstenaar naar ondernemer. We spraken over kleur en beeld en waarom dat
voor ouderen zo belangrijk is.
In de afgelopen twintig jaar heb ik ook allerlei functies binnen het netwerk
gehad. Ik begon als aspirant deelnemer, werd officieel lid, heb een aantal jaar
de activiteiten georganiseerd, werd bestuurslid als penningmeester,
vergaderde op veel locaties bij dames thuis, werd later duo voorzitter en heb
een bijdrage geleverd aan het bestuur van de toen nog landelijke organisatie.
Zelfs de ontbinding en de overgang van het landelijk, naar een eigen netwerk
heb ik meegemaakt.
Met het netwerk hebben we een gedichtenbundel gemaakt, met een aantal
dames hebben we zanglessen genomen, er zijn bedrijfsbezoeken gebracht, er is
lekker Indisch gekookt, er waren high teas op unieke locaties, er werden
kerstdiners samen gesteld op verschillenden thuisadressen. Vrouwen vertelden
over hun werk, hun soms moeilijke beslissingen of proces in hun werk. Er
werden goede gesprekken gevoerd, er was intervisie, steun voor elkaar en
vooral gesprekken in vertrouwen. Er werd gelachen, er was gezelligheid en er
zijn bijzondere vriendschappen uit ontstaan.
Veel heb ik gehad aan het netwerk. Door een oproep in het toen nog landelijke
netwerk, kreeg mijn dochter een kamer in een groot Herenhuis in Eindhoven bij
een netwerkster, ik heb diverse opdrachten van mede netwerksters ontvangen,
mijn scheiding is goed verlopen met een advocaat uit het Zwols netwerk, toen
mijn vader overleed heeft een Zwols netwerkster de uitvaart verzorgt, bij een
conflict met de provincie werd ik enorm gesteund door een netwerkster die de
juiste juridische wegen wist te bewandelen, we hebben een rondleiding gehad
in de eerste kamer, er werd geholpen met verhuizingen, met een aantal dames
vormden we een dreamteam en spraken we over een woonvorm voor als we
oud zijn, toen ik een expositie had was er een ruime opkomst van netwerksters
en werd er werk gekocht en twee dames hebben een jaar lang vrijwilligerswerk
gedaan bij mij in Ens. Er was ook verdriet door het overlijden van netwerkster
Chaja en oud netwerkster Roswita. Al met al was het een rijke en mooie tijd.
Toch verlaat ik het netwerk.
Ik voel me er niet meer bij betrokken en dat ligt alles aan mij. Sinds tien jaar
woon ik in Ens en het kost me steeds meer moeite om naar een bijeenkomst te
gaan. Dat heeft met mijn vele reisuren voor mijn werk te maken en dan toch de
afstand. Als ik op tijd terug ben of van huis uit werk, kan ik de puf niet meer
opbrengen om voor een bijeenkomst naar Zwolle te rijden. En doordat ik
minder kom, raak ik het contact kwijt en dat is juist zo belangrijk in een
netwerk.
Bovendien heb ik sinds drie jaar een leuke vriend in Den Helder, wat ook
betekent dat er meer sociale contacten zijn waar ik tijd en aandacht aan wil
besteden. En er is de mantelzorg voor mijn moeder. Al met al voor mij de reden
om na twintig jaar afscheid te nemen.
Ede Staal verwoord het zo mooi:
Ik weet het, er is een tijd van komen
en ook een tijd van gaan.
en alles wat daar tussen ligt
ja, dat is mijn bestaan.
Ik dank jullie voor de mooie en waardevolle netwerktijd.
Het ga jullie goed,
Catherien