CKV-verslag: Mama Tandoori Cast: Mama Tandoori: Jacqueline

CKV-verslag: Mama Tandoori
Cast:
Mama Tandoori: Jacqueline Blom
Zoon Ernest van der Kwast: Tibor Lukács
Moederskindje Abdelkarim: Abdelkarim el Baz
Vader Theo van der Kwast: Bob Fosko
Auteur: Ernest van der Kwast
Regie en tekstbewerking: Daniël Samkalden
Waarom en hoe ben ik op Mama Tandoori gekomen?
Afgelopen Meivakantie werd ik opgebeld door Pim Nienhuis. Hij vertelde me dat hij een kaartje
beschikbaar had voor de theater voorstelling van Mama Tandoori in Zaandam. Mama Tandoori, ik
had die naam eerder gehoord, maar nooit echt onderzocht om er achter te komen wat het was. Dus
ik besloot om mee te gaan om er zo achter te komen wat nou Mama Tandoori was.
Mama Tandoori, waar gaat het over?:
Mama Tandoori gaat over de gebeurtenissen van een Nederlandsen-Indiaanse familie waarbij
ironisch genoeg, de moeder de “vaderrol” in huis speelt. Het verhaal wordt verteld door de
perspectief van de zoon van Mama Tandoori, Ernest van der Kwast. Ernest moet van zijn moeder
studeren voor een latere succesvolle baan om zo zijn moeder trots te maken. Ernest wil dat liever
niet, hij wil graag schrijver worden en vertellen over de situatie in zijn familie en over zijn moeder. De
moeder is natuurlijk funest tegen dit soort van “waanideeën” en schoffeert het als “belachelijk”.
Naast een vermoeiende relatie tussen Ernest, moet
Mama Tandoori het ook nog doen met een geestelijk
gestoorde “moederskindje”, Ook al kan hij soms rare
uitvallen hebben tegen mevrouw Tandoori. En als
klap op de vuurpijl moet Mama Tandoori het ook nog
doen met de wc-lezende fanaticus die de onzekere
vader van de familie moet voorstellen. Theo van der
Kwast is een lijkschouwer en brengt daarom altijd
een “raar geurtje” met zich mee. Al hoewel het
misschien van zijn spendeerde uren op WC ook het
geval kan zijn.
Het verhaal symboliseert de laconieke en humoristische wijze waarop Mama Tandoori zich worstelt
met de dagelijkse realiteit. Ruzies in de huishoudelijke kring zijn aan de orde van de dag en daar en
daar komt het zelfs tot de meest grappigste taferelen. Mama Tandoori is furieus op de vader voor
zijn houding tegenover haar, terwijl de vader er niks van snapt en nog steeds veel van Tandoori
houdt. Ook is Ernest moet het ontgelden en wordt de dupe van talloze conflicten over wat hij later
wilt worden. Toen hij stopte met zijn studie als voorbeeld, werd Mama Tandoori razend dat er met
dingen werd gegooid en dat ze zelfs de manuscript in brand stak van het boek waar Ernest mee bezig
was. Abdelkarim’s rol in deze film was, zoals bij elke generieke
geestelijke gestoorde, komisch. Nu klink ik misschien wel een
beetje subjectief, maar begrijp met niet verkeerd! Want in
tegendeel, Abdelkarim was zeker hilarisch.
De moeder kon het met een geestelijke gestoorde en haar twee
“malloten” op een geven moment niet meer aan en besloot om
te verhuizen samen met de vader naar Toronto, Canada.
Tegelijkertijd met dit vertrek, presenteerde Ernest toch zijn boek
en het werd een razende hit. Het kwam zelfs in het nieuws waarbij de flamboyante Ivo Niehe vragen
stelde over het boek. Toch voelde dat Ernest iets miste, zijn moeder. Op
een vroege morgen nam Ernest contact op met de moeder en kwamen
ze tot een hilarische poëtische einde van deze theatervoorstelling.
Mijn mening: Mama Tandoori is een veel vlaktes een ware succes
geweest, al hoewel er ook paar minpunten waren. Ik kwam daaraan met
geen benul wat mij te verwachten stond en dat kan me misschien
partijdig maken, maar desalniettemin probeer ik dit zo neutraal mogelijk
te formuleren.
Mama Tandoori was een definitieve lachwekkende-passage en ik heb er
zeer veel van genoten. De conflicten en de manier waarop er werd
geacteerd, zorgde voor de lachende sfeer in het publiek. Het manier
waarop het decor werd gebruikt, samenwerkend met de apparatuur van
het theater, maakte het bijna spectaculair. Ik moest bijvoorbeeld me
dood lachen over Abdelkarim die telkens als een onbelangrijke
personage, toch op de voorgrond kwam door zijn acteerwerk.
Toch vond ik het toneelwerk op sommige stukken droogvallen en monotoon worden wat soms een
gaap bij me bracht. Het einde vond ik nog meer schandalig dan ik het schrikwekkend vond toen het
abrupt was geëindigd. De tweede helft was nog niet eens voor 20 minuten bezig en het was al
afgelopen. Ik klaagde na de voorstelling intensief tegen me vriend die had meegevraagd over dit
voorgeval. Terwijl de eerst helft gehaperd werd door monotone en droogvallende stukken, had juist
de tweede helft het publiek aan de voeten. Er zat veel vitaliteit in de tweede helft en hoe ze het
afsloten zorgde voor dat al die vitaliteit in een keer werd omgezet door ongeloof.
Conclusie:
Pluspunten+
Minpunten-
Buitengewoon goed acteerwerk
Humor zit er goed in!
Abrupt anticlimax einde
Monotoon en droogvallend
Goeie decor
Verhaal af en toe ingewikkeld om te volgen.
Mama Tandoori krijgt daarom een
6½
http://youtu.be/4J4KooCBytE
Gemaakt door Dano Oehlenschläger H4B voor CKV-Blog.