Piraten - Digischool

Piraten
Een verhaal over piraten. Nou zijn piraten natuurlijk niet echt leuke jongens. Ze proberen
andere schepen te overvallen en alles wat van waarde is op dat schip te stelen! Niet leuk
dus!
De piraten van dit verhaal zijn al net zo gemeen. Hun kapitein heet Jatmans en de stuurman
is Grijpgraag. Als het verhaal begint vaart hun boot, De Kaper op zee, voor de kust van
Spanje. Aan boord is iedereen druk in de weer. Het dek wordt geschrobd, zeilen worden
gerepareerd en de stuurhut wordt van een nieuw verfje voorzien. Hoog in de mast, in het
Kraaiennest, zit de uitkijk. Plotseling klinkt er een kreet van boven: "Schip aan bakboord!"
Iedereen rent naar bakboord (zoals jullie natuurlijk weten de linkerkant van een boot) en ja
hoor, heel in de verte zien ze een flinke boot. "Dat wordt vast een mooie buit", denken ze.
Langzaam komt hun slachtoffer dichterbij. Als de schepen elkaar op 10 meter genaderd zijn
roept de kaperkapitein: "Wij gaan jullie enteren! Wij zijn met meer mensen dan jullie, dus geef
je maar meteen over!" De kapitein van de andere boot roept: "Jullie mogen de hele lading
zo mee nemen!" Dat vinden de piraten raar. "Wat is jullie lading dan?", vragen ze. Het
antwoord komt met een bulderende lach: "Wij vervoeren mest om de woestijn wat
vruchtbaarder te maken. Als jullie wat emmers hebben, mogen jullie best wat van die
koeienpoep hebben!"
Nou, de kapers ruiken het al. "Wegwezen", denken ze en zo snel als ze kunnen varen ze weg
van het stinkende schip. Was dat even pech voor de piraten? Die dag gebeurt er niets meer.
De volgende dag om een uur of twee de uitkijk: "Boot aan stuurboord!" Met een verrekijker
tuurt de kapitein naar de andere boot. Niet zo erg groot deze keer, maar misschien toch de
moeite waard. De boot heette de "Volharding". Een half uur later lagen de schepen weer
vlak bij elkaar. "Wat willen jullie?", vroeg de kapitein van de aangevallen boot. "Alles, wat
maar geld waard is!", riepen de piraten in koor. "Nou, daar zal je dan voor moeten vechten!",
was het antwoord. De piraten pakten hun enterhaken en even later vlogen de touwen met
de haken naar de andere boot toe. Van de zes haken kwamen er drie aan "Volharding" vast
te zitten en als apen klommen er drie piraten naar boven. Daar stonden een stelletje
matrozen al klaar om ze op te vangen. Met een bijl kapten ze de touwen één voor één door.
De piraten vielen in zee en werden er snel door hun makkers weer uitgevist. Inmiddels waren
twee piraten met een klein bootje om het schip heen gevaren. Ze wilden het aan de andere
kant aanvallen. Touwen suisden weer door de lucht, piraten klommen weer omhoog en even
later stonden ze op het dek van de "Volharding". Het was ze gelukt!
Één kaper slaagde er in de stuurman te pakken te nemen. Die werd met het entertouw aan
de mast vastgebonden, voor de matrozen van de "Volharding" er iets aan konden doen.
Maar één matroos gaf een piraat een stevige duw met zijn schouder. De piraat verloor zijn
evenwicht en stortte in het ruim van het schip. Dat was geladen met graan en hoe de piraat
ook trapte, hij zakte steeds verder weg. De andere matrozen zagen dat. Hé, dat was een
idee. Nu lieten ze de piraten achter elkaar aan boord komen. Daar werden ze snel met een
zetje in het ruim geduwd en na een half uurtje was de strijd voorbij. Alle piraten, ook de
kapitein, lagen te spartelen in het graan! Na elkaar werden ze opgehesen en stevig
vastgebonden. Al gauw lagen er 11 piraten en een piratenkapitein naast elkaar op het dek.
Met een roeibootje werd het piratenschip opgehaald en naar de "Volharding" toegebracht.
Met een stevige kabel werd de boot vastgemaakt en de "Volharding" begon aan de sleep
naar Pescara, de haven van bestemming. Natuurlijk kregen de piraten tijdens de zeereis
voldoende te eten, al at de bemanning van de "Volharding" beter! Maar dat waren dan ook
geen boeven!
Toen bereikten ze Pescara. Via de radio aan boord van het schip hadden ze laten weten,
dat ze een stel piraten aan boord hadden. Toen ze afgemeerd waren kwam meteen de
Italiaanse politie aan boord. Met boevenwagens werden de kapitein en zijn bemanning
weggevoerd. De mannen van de "Volharding" kreeg voor hun vangst een heerlijk maaltje
pizza aangeboden en elke man kreeg ook nog eens honderd gulden! De piraten verdwenen
stilletjes in de gevangenis...