1ste dag van de Avond Fiets 4daagse van de KWB 4 uren voor aanvang van de eerste fietstocht vanuit Minderhout liet de website Buienradar noteren dat de regen om 19 u die avond met bakken uit de lucht zou vallen, niet tof van Moeder Natuur om de pret te bederven van honderden enthousiaste fietsers… misschien zouden er dan wel menigen thuisblijven ! Echter, om 17.30 u straalde de zon als ‘nooit tevoren’, heerlijk fietsweer dus, we laten dus in het midden wat we van die bovenvermelde website vinden . Een dilemma voor die avond was nog : met de gewone fiets of met de koersfiets … de koersfiets gaf altijd wat problemen als er kiezelwegen waren of zandpaden, en waar gingen ze ons weer naartoe sturen, altijd weer een verrassing hè ? Misschien moesten we Louis Van Bavel bellen, had hij die wegen niet uitgestippeld, zou hij geen tip van de sluier kunnen lichten ? Mijn gezelschap gooide er een muntje voor op en het werd de gewone fiets, dag 2 zouden we dan wel in een sneller tempo doen ! Aangekomen in Minderhout omstreeks 19.10 u zagen we een hoop volk in en rondom de Parochiezaal, alle generaties vertegenwoordigd, we schreven ons in en kregen nummers 220 en 221 en we waren zeker niet de laatsten, succesvolle start dus . 26 kilometers langs landelijke wegen, en toch niet verder weg dan door het naburig dorp Meer, een mooie trip, weinig wind, geen wolken, geen regen … toen ze tegen me zeiden ‘komt dit punt je hier bekend voor?’, ‘ euh, nee’, ‘hier zijn we een half uur geleden nog gepasseerd, langs de andere kant dan’ … als er 1 cliché op mij van toepassing is, is het wel ‘Vrouwen en Kaartlezen’, hoe is het mogelijk dat ik me niet kan oriënteren of de weg ooit terugvinden op mijn eentje, gelukkig was er mijn partner in crime bij … alhoewel, we gingen dan ook nog in de fout door blindelings achter een grijze generatie in fluo te fietsen, ze kletsten zich door de straten heen, maar al gauw namen we er zelf terug de instructies bij (lees : niet ik) . Een koppeltje van middelbare leeftijd was deze keer onze kopgroep, ze konden een stukske fietsen, amai, zij toonden geen inspanning, wij trapten des te harder en voelden het eerste rugzweet, toen de 2de brug er aan kwam, gingen zij niet rechtop op de trappers, er moest hier fraude in het spel zijn, een motortje op die gloednieuwe (lees : glimmende) frames ? Ik wist dat die van Cancellara die middag niet was aangeslagen, maar hier lag mijn oor wel te luister … geen zoemend geluid, enkel vlot gefiets in mijn vizier … mijn vriend kon met hen een fotofinish doen boven op het viaduct, maar ik haakte af … toegegeven, een slechte verliezer, altijd geweest ! Wacht maar tot morgen, ik neem revanche en klop iedereen (nee, niet met hulp van de plaatselijke pechdienst). KWB, bedankt voor de organisatie, het drankje, de appel onderweg … en het terrasje nadien ! Geschreven door Martine van Rijckevorsel 6 juli, 2011 2de dag van de Avond Fiets 4daagse van de KWB ‘Zon’ moet je verdienen zeggen ze altijd, en ja hoor, de KWB en de weer talrijk opgekomen fietsers werden vanavond voor de 2de dag op rij beloond met ’n prachtige avondzon ! De teller van de inschrijvingen stond op 402 ondertussen, zal de kaap van 500 bereikt worden zaterdag ? We willen toch altijd meer en beter ! Al diegenen die we ’s middags mee gevraagd hadden op de fietstocht maar die andere plannen bleken te hebben (o.a. Sinksenfoor, met het wrak naar de garage, ziekjes, tamme avond beleven, bieden op een bouwgrond,…) hadden ongelijk, ze misten ’n gewèldig avontuur want de KWB ging INTERNATIONAAL ! 27 kilometers van genot stonden op de planning (hierover zou later nog gediscussiëerd worden) ! Benodigdheden : de koersfiets, voor alle zekerheid de helm voor Merry (lees : hij wil altijd zo graag de èchten nadoen en aangezien de èchten niets anders doen dan vallen in de Franse contreien), een extra binnenbandje, geld voor de beloofde Leffe nadien… èn goeie benen! Als ’t over sport gaat met nen derde helft krijgen we Merry Gaes altijd enthousiast gemaakt, ook al stond hij om 18.30 u. nog in zijn werkplunje in ’t industrieterrein in Meer, om klokslag 19.00 u. verscheen hij sportief uitgedost in ’t centrum van Minderhout, weliswaar met platte bandjes, maar daar hielpen we ons gezelschap van vanavond graag vanaf ! Ober van dienst Sven Geets zwaaide ons uit en smeet nog ’n mooie maximum snelheid naar ons hoofd ‘60 vanavond?’ … slik … We schoten uit de startblokken samen met vele andere dorpsgenoten, de mannen forceerden al meteen ’n aantal inhaalmanoeuvres, ’n gezonde competitiedrang huist toch in ieder van ons ;-) ? De momenten van spijt omtrent de verkeerde fietskeuze duurden ongeveer tot kilometer 8. Zand-en kiezelpaadjes speelden oorlogje met onze dunne koersvelgen. De bossen richting Zondereigen uitrijdend voelden we ons in de open velden geflankeerd door ’n felle wind. Ik bleef dan ook wijselijk in ’t wiel hangen van de stoere koptrekkers, géén aanstalten makend om over te pakken, èn om de gekende reden, zij lazen toch beter de kaart ? (= tot nader order) België-Nederland-België-Nederland-België-Nederland-België is ’n knap parcours in de opgegeven 27 kilometers, als je ’t mij vraagt (vertaling hiervan : Minderhout-Castelré-Zondereigen-Baarle Nassau-Baarle Hertog-Ullicoten-Minderhout). Daar gingen dus ook de mannen de mist in : Ullicoten zat sowieso niet in de geplande route ! Het woord ‘knooppunt’ kreeg ’n andere betekenis na vandaag. Mijn vriendje zou later zeker vragen aan Louis Van Bavel wat hij eigenlijk bedoelde met knooppunt . Kwijtrijden was ’t niet echt, maar vèr omrijden wel. Dit resulteerde in 7 extra kilometers èn het voor de derde maal passeren van dezelfde collega-fietsers, zij smalend, wij naar ’n hogere snelheid grijpend, … gegeneerd ? Sleutelwoorden van dag 2, die ons dus nog een tijdje zouden achtervolgen : Franse Baan, Rood Pad (voor een kleurenblinde niet simpel), Knooppunt 80… Voor ’n buitenstaander moet de pitstop onderweg hectisch overkomen, een hoop fietsen (de ene al mooier en duurder dan de andere, maar alle fietsen werden in de Kempen met respect behandeld, in tegenstelling tot Contador, die een fiets van 9999Euro in de graskant katapulteerde na ’n defectje), vele dorstige ‘atleten’, een stempelaarster die deze keer wèl inkt had meegenomen , en eentje achter den ‘toog’, die het al eens iets anders vond om uit een kartonnetje te tappen. De Hoogstraatse Maand had ook hun fotograaf op pad gestuurd, de voorwaarde voor ’n mooi plaatje was echter : zelf meefietsen ! Ik vroeg me ondertussen ook af wie de jongste deelnemer zou worden, ‘k had al ‘n 11-maanden-oude baby gesignaleerd, maar de trappers roerde ze toch nog niet . En zou de oudste fietser het nog puur natuur doen (lees : zonder motor, niet naakt wel te verstaan) ? Een mysterie dat zaterdag zeker ontrafeld zou worden ! Bij aankomst werden we weer uitbundig gefeliciteerd (in de vorm van een tekening op de stempelkaart), tafels werden naar buiten gesjouwd, de speelplaats van de Scharrel omgetoverd tot een gezellig terras in de ondergaande zon. Straffe verhalen tijdens ’t uitdrinken van de laatste Blonde omstreeks 22.30 u. betekenden het einde van een mooie avond. PS : Naar verluidt had de Pechdienst Aerts nog geen werk gehad tot nu toe, gelukkig maar, en hout vasthouden ! Bedankt, KWB, voor het entertainment ! Geschreven door Martine van Rijckevorsel 7 juli, 2011 4de dag van de Avond Fiets 4daagse van de KWB Uit respect voor Philippe Gilbert zouden we allemaal in ’t groen moeten fietsen vanavond ! Hij pakte vanmiddag de Groene Trui terug door zijn bijna-winst op de Super-Besse. Ik was in ieder geval fan ! Op de laatste dag van de Fiets4daagse zouden er ook prijzen te pakken zijn, met z’n allen richting Parochiezaal dus. Later zou blijken dat ‘met z’n allen’ = 478 deelnemers, waaronder 73 kinderen. Aangekomen in Minderhout kon ik al meteen een kruis maken over de rit van 26 km van die avond : platte band : exit van Rijckevorsel ! Bij het uitspreken van ‘opgeven’ waren mijn 4 ploeggenoten niet akkoord, een beetje vertraging was niet erg, reservebandje aanrukken ! Terwijl ik dankgebaren stuurde richting de fietsenmakers, had ik al een blik geworpen op de nieuwe routebeschrijving en merkte ik op dat onze Noorderburen toch ’n betere infrastructuur moesten bezitten, we zouden weer naar ’t buitenland trappen. De 4 professionele koerspakskes vOOr mij lieten verraden dat het gemiddelde van de avond hoog zou liggen, daar zou veel ‘verdappering’ voor nodig zijn van mijnentwege. Na 5.5 km fietste ik al alleen, angstvallig uitkijkend naar ‘n ‘Hof Van Percy’, wat was dat in hemelsnaam : een kasteel, ’n hondenkennel, of een huis van een bekende Nederlandse voetballer ?? 2 jonge gastjes in mijn kielzog wisten ’t ook niet. Ik wilde niet teveel tijd verliezen op de ‘maillot jaune’ en klampte ’n man aan met een handbike die in tegenovergestelde richting stuurde, hij bevestigde dat ik goed zat ! Ik vervolgde mijn weg, gezelschap missend in de frisse bossen van Meerle, stel je voor dat je 100 kilometer alleen moest rijden in een ontsnapping in de Tour, BEWONDERING ALOM ! Oh My God (OMG), daar hadden we ’t woord knooppunt weer, maar ’n groepje gele vestjes daar in de verte draaide mijn twijfel de nek om. De drankpost op ongeveer 13 km was welgekomen, het weerzien met mijn maatjes hartelijk en met positieve gedachten en nieuwe krachten zou ik hen terug vergezellen. Dat gissen naar de juiste weg door mijn mannelijke collega’s baarde me toch wel zorgen, de flashbacks naar 2 dagen geleden bezorgden me koud zweet (of was dat van de inspanningen op de fiets en moest er hoognodig aan de conditie gewerkt worden ?). De eerste 2 meter van ‘n ‘onverhard paadje’ (lees : zandweg met grote stenen in diepe putten) werden mijn nieuw bandje van 40 minuten geleden fataal, voor de 2de maal plat die avond. De herstelling door mijn compagnons zou me al heel wat Leffes kosten straks De ene lachend, de andere met ’n blik vol medelijden, we werden gepasseerd door een heel peloton, lang leve de gewone fiets of mountainbike. We weigerden de pechdienst te bellen en volhardden in het vervolg. Maar ’t noodlot sloeg een 3de maal toe op de Rooie Weg in Castelré, ’n spijker van 4 cm in de voorband van ’n op dat moment bijna winnende sprinter … In zo’n finale moet je als knecht je fiets afgeven en te voet verder, het was nog maar 1 km stappen en als ’n ware troost straalde de zon nog over de weilanden rondom mij. Ik voelde me wel een beetje Pechvogel van de dag, maar de zwaaiende voorbijgangers werden toch getrakteerd op ’n vriendelijk knikje terug ;-). Een zak appels, een ‘volle’ stempelkaart, het vooruitzicht op een spannende tombola (altijd prijs, mogelijk gemaakt door de vele sponsors), een blinkende fiets van Fietsen Outlet Rijkevorsel… daar werd een mens terug vrolijk van ! Kinderen werden blijgemaakt, Marc Verschueren bedankte alle helpers en gevers èn helden van KWB, reikte 2 trofeeën uit. Jonas Bevers van bijna 5 jaar was de jongste fietsfanaat, Louis Mertens met z’n 81 jaren de oudste. Goeie prestaties, heren ! Louis Van Bavel die verantwoordelijk was voor de 4 fietstochten bekeek het hele gebeuren vanop een afstand, met een goedkeurende blik… Marieke Verheyen won de hoofdprijs: de herenfiets, die ze onmiddellijk zou mogen inruilen voor een damesexemplaar ! Daar moest op geklonken worden ! Tot volgend jaar ! Geschreven door Martine van Rijckevorsel 9 juli, 2011