INFOBULLETIN Uitgave no.3 Juni 2014 VOORAF Posturologie staat voor de kennis van de menselijke houding, de lichaamseigen (regel)systemen die hier invloed op hebben en, op basis van terugkoppeling, de integrale implementatie hiervan. Alweer de derde uitgave van dit bulletin. Doelstelling is het breder bekend maken van de posturologie als een interdisciplinaire visie, om zodoende meer raakvlakken te creëren tussen de verschillende therapieën. Met dit nummer ga ik meer inhoudelijk, te beginnen met onze feitelijke basis: de voeten. Twee onderwerpen staan hierbij centraal: senso(moto)riek van en vanuit de voetzool en de functie van de intrinsieke voetspieren. Mijn informatie betreft een ‘abstract’ en/of een korte samenvatting die verder verwijst naar de beschikbare literatuur. Hoewel ik hierbij objectiviteit nastreef, blijft deze keuze per definitie subjectief. Een beperkende factor kan verder zijn dat deze tekst niet altijd voor iedere lezer kostenvrij beschikbaar is. Bij deze literatuur vermeld ik A*, wat staat voor ‘abstract’. De lezer kan dan zelf bepalen of hij/zij de volledige tekst tegen betaling wil downloaden. Sensoriek van de voetzool staat voor de neurologische informatie via de in de onbehaarde huid gelegen sensoren. Te denken valt aan o.a. Krause, Ruffini, Meissner, Pacini en vrije zenuwuiteinden. Naast specifieke taken zijn de meesten hiervan gevoelig voor mechanische druk. Men noemt ze dan ook mechanoreceptoren. Podoposturale therapie Eind zeventiger jaren werd in een aantal Europese landen, waaronder Nederland, een therapie geïntroduceerd die gebaseerd is op prikkeling van bovenstaande sensoren: de podo-orthesiologie. In 1998 fuseerde de beroepsgroep met de later ontstane podokinesiologen tot podoposturaal therapeuten. Podoposturale therapie is letterlijk en figuurlijk de basis van de posturologie. Grondlegger van deze therapie was René Jacques Bourdiol, een Frans arts, die ontdekte dat minimale elementjes (1 à 2 mm dun) op bepaalde plaatsen onder de voet, onder belasting, leiden tot een veranderde voetbelasting en dientengevolge een aanpassing van de houding. Door deze elementjes op een inlegzooltje te plaatsen treedt een houdingsverandering op. Deze (empirisch) effectief gebleken methode roept de vraag op wat het effect is van forsere steunelementen? Even schrikken? "Schoenen beschermen ons tegen scherpe voorwerpen en de elementen, maar als het aan de voet lag, liep hij lekker in zijn blootje”. . . Deze uitspraak is van Ralph Sakkers, orthopedisch chirurg, Wilhelmina Kinderziekenhuis (UMC) in een interview in het Algemeen Dagblad van 6 april 2013. Hij pleit ervoor juist ook kinderen zoveel mogelijk op blote voeten te laten lopen, wat de schoenindustrie hem niet in dank afneemt: http://posturology.nl/fileadmin/user_upload/Orthopeed_AD.pdf. In 1991 al verwees het Tijdschrift voor Geneeskunde naar een groots opgezet onderzoek van twee Indiase orthopeden die ervoor pleitten kinderen tot het zesde levensjaar zo veel mogelijk op blote voeten te laten lopen. Zitten Lang voordat artsen, biomechanici, ergonomen en andere deskundigen zich met het zitten gingen bezighouden, had de mens al uitgevonden ‘hoe te zitten’: de squatpositie. En nog steeds is dit de houding van een groot deel van wereldbevolking: om te zitten, voor de toiletgang en om te baren. Zelfs nu, in de 21ste eeuw, vind je her en der in Frankrijk nog toiletten waar je zo moet ontlasten… Deze natuurlijke houding leent zich echter niet om achter een bureau en in een school- of collegebank te zitten. En is bepaald niet bepaald handig tijdens het reizen. Waarom dan dit voorbeeld? 2 Meer lezen: http://posturology.nl/posturologie/wat-is-posturologie/ Dagelijkse posturologie Loop rechtop, slof niet zo, schouders naar achter en meer van dit soort goedbedoelde adviezen. Allemaal goedbedoelde houdingsadviezen, vaak generaties lang doorgegeven. Ouders, opvoeders proberen op die manier hun kinderen een goede houding aan te leren, om zo latere problemen te voorkomen. Onze jeugd is t.o.v. een paar decennia geleden fors gegroeid, wat ik met bijvoorbeeld een tafelbladverhoging van 2 cm niet bepaald vindt opgelost. En is het schoolmeubilair hieraan voldoende aangepast?? En de bedlengte? Heb je ervaring hiermee of een mening erover, mail naar [email protected]. Ogen en houding: ook posturologie! In mijn praktijk Integrale Houdingstherapie zag ik regelmatig jonge kinderen. Voornaamste reden: ouders vonden hun kind slecht lopen en bewegen. Vaak hadden de kleintjes een hekel aan hun schoenen. Bij nader onderzoek en doorvragen kwamen dan ook andere problemen aan de orde: · · · · · Scheefstand hoofd Lichaam enigszins gedraaid Gauw afgeleid Niet graag lezen Overactief Het zien: Met beide ogen zien noemt men binoculair zien. Wanneer we slapen draaien de ogen naar buiten. Zodra we ze openen komt er vanuit de hersenen een signaal om de ogen meer naar elkaar toe te brengen zodat ze min of meer recht vooruit kijken. Dit gebeurt door aanspanning van de zich aan neuszijde 3 bevindende oogspieren. Een bijzonder ingewikkeld mechanisme (het accommodatie-convergentie-miosis synergisme) zorgt er nu voor dat we ook dichtbij met beide ogen kunnen zien. Uiteraard spelen ook de ooglens- en de hoornvlieskromming een rol. Wanneer dit mechanisme verstoord raakt, wordt het zien moeilijker (asthenopie). Dit is men zich lang niet altijd direct bewust; men blijft scherp zien, het kost alleen meer inspanning. Pas als het scherpstellen dichtbij en mogelijk nadien ook veraf moeilijk wordt, als de ogen gaan jeuken, branden, tranen en of rood worden, beseft men een probleem te hebben. De ogen zijn onrustig, de oogleden kunnen trillen, de oogstand wijkt af naar binnen of buiten, soms vormt zich zelfs een dubbel beeld. De buitenste rechte oogspieren kunnen nu verkorten waardoor de ogen niet meer naar binnen willen draaien met als gevolg dat de pupil groter wordt. Vergelijk dit maar met het vergroten van het diafragma bij een fototoestel. De ogen zijn nu duidelijk ‘gestrest’. Het in de verte zien wordt ook moeilijk en er ontstaat een ‘schijnbare’ bijziendheid (pseudomyopie, myopie=bijziendheid). Sommige mensen merken dat als ze uitgerust zijn ze scherper zien dan wanneer ze oververmoeid zijn. Dominante oog: Wat is dat? Kijk met beide ogen naar een vast punt op circa 3 meter afstand. Dek nu beurtelings de ogen met uw hand af en trek deze weer weg: met het ene oog verandert er niets, dit is het dominante oog, met het andere verspringt het beeld. Ondanks dat we met twee ogen kijken ‘overheerst’ een oog. Dit heeft invloed op de stand van het hoofd, dat hierdoor een (heel klein) beetje gaat draaien. Ik heb dit fenomeen al bij heel jonge kinderen waargenomen. Het dominante oog is op de verte ingesteld, het niet-dominante oog gaat zich nu meer op nabij richten. Soms zo extreem dat het naar binnen schiet: het luie oog. Afplakken van het goede oog moet er dan voor zorgen dat dit oog weer recht vooruit gaat kijken. Soms lukt dat, soms is een operatie noodzakelijk (inkorting van de buitenste rechte oogspier). Soms draait het afgeplakte oog naar binnen. Met de convergentietest, het laten scheelzien door pen of vinger zo dicht mogelijk naar de neus te brengen, zien we soms dat een oog meer moeite met ‘scheel’zien heeft dan het andere. Bijna altijd is dat het dominante oog. Testen we nu de ogen een voor een, door ze beurtelings af te dekken, zien we meestal dat het soepeler gaat. Met andere woorden: elk oog apart wil wel maar met beide ogen samen is het lastig. Dyslexie: Ik wil niet zo ver gaan om te stellen dat hier de oorzaak van dyslexie ligt. Maar ik heb wel meer dan genoeg ervaren dat de houding, gerelateerd aan bovenvermeld oogprobleem, hierbij een belangrijke rol speelt. (wordt vervolgd) Hallux valgus, een houdingsprobleem? Deze vaak pijnlijke knobbel zie je meer bij vrouwen dan bij mannen. Deskundigen zoeken de oorzaak in o.a.: · · · te kleine schoenen; (te hoge) hakken; mode algemeen. Wie ben ik om het daarmee oneens te zijn? Er zit immers een grond van waarheid in. Maar waarom 4 treedt het vaker of meer aan één voet op?Ongelijke voetgroote? Waarom treedt het ook op bij mensen die niet te kleine schoenen dragen? Of niet op hoge hakken lopen? Waarom toch ook bij mannen? We doen een kleine test. Ga ontspannen staan, de blote voeten enigszins uit elkaar, handen losjes afhangend langs het lichaam. Hel langzaam wat voorover en voel wat er aan uw voorvoet gebeurt: de tenen grijpen zich als het ware vast aan de grond. Even ontspannen en dan nog een keer. Let nu op de grote teen: het proximale kootje ‘wil’ naar buiten. . . Maak nu eens een grijpbeweging met uw hand: met een beetje fantasie lijken deze bewegingen op elkaar. De duim wijst naar buiten en de vingers gaan ‘klauwen’. Vraag: kan de hallux valgus (ook) het gevolg zijn van een ‘verkeerde' houding? Omdat het lichaamszwaartepunt te veel naar voren ligt? Mee (on)eens? Graag discussie Spinning, een voortreffelijke vorm van bewegen Elf jaar geleden ben ik begonnen met 'spinning'. Geen huishoudelijke taak maar een manier van bewegen. Wat mij betreft een voortreffelijke manier van bewegen. Voor hen die niet weten wat dit inhoudt: met een groep deelnemers zit je ieder op een halve fiets, voorzien van een z.g. vliegwiel. Lijkt op een hometrainer. Vóór de groep zit een instructeur die gedurende drie kwartier aangeeft hoe hard we gaan fietsen en hoe zwaar. Dat laatste regel je zelf met een draaiknop. Het fietsen doe je zowel zittend als staand. Natuurlijk kun je het zo zwaar maken als je wilt, maar de kunst is juist om dit geleidelijk op te bouwen. Daar let de instructeur op. In mijn ervaring ook geschikt voor oudere mensen om conditie op te bouwen en te blijven bewegen! Deze spinning wordt beoefend in de sportschool (in mijn geval Wijk bij Duurstede) onder het keurmerk Fit!Vak. Effect of vision, proprioception and the position of the vestibular organ on postural sway Eva Ekvall Hansson RPT, PhD, Anders Beckman MD, PhD, Anders Håkansson Professor all Lund University, Department of Clinical Sciences in Malmö/Family Medicine/ General Practice. (A*) Abstract (invloed van onder andere 'ons zien' op de houdingbalans) 5 Conclusion: When measured together, it seems that vision and proprioception as well as position of the vestibular organ affect postural sway, vision the most. Mediolateral sway does not seem to be influenced by the position of the vestibular organ. Objective: To investigate how postural sway was affected by provocation of vision, by the position of the vestibular organ and by provocation of proprioception, when measured together. Method: Postural sway was measured by using a force plate. Tests were performed with eyes open and eyes closed, with head in neutral position and rotated to the right and to the left and with head maximally extended, both standing on firm surface and on foam. Measures of mediolateral (ML) speed (mm/sec), anteriorposterior (AP) speed (mm/sec) and sway area (SA) (mm2/sec) were analysed using multilevel approach. Results: The multilevel analysis revealed how postural sway was significantly affected by closed eyes, standing on foam and by the position of the vestibular organ. Closed eyes and standing on foam both significantly prolong the dependent measurement, irrespective of whether it is ML, AP or SA. However, only AP and SA were significantly affected by vestibular position, i.e. maximal head movement to the right and extension of the head. Keywords: Postural control, balance, vestibular system. Distribution and behaviour of glabrous cutaneous receptors in the human foot sole Paul M Kennedy and J Timothy Inglis School of Human Kinetics, University of British ColumbiaVancouver, Canada Corresponding author J. T. Inglis: School of Human Kinetics, The University of British Columbia, 210-6081 University Boulevard, Vancouver, British Columbia, Canada, V6T 1Z1. Email: [email protected] Abstract (104 mechanoreceptoren aangetroffen in de huid van de voetzool) To document the activity of cutaneous mechanoreceptors in the glabrous skin of the foot sole, tungsten microelectrodes were inserted through the popliteal fossa and into the tibial nerve of thirteen healthy human subjects. A total of 104 cutaneous mechanoreceptors were identified in the glabrous skin of the foot. This sample consisted of 15 slow adapting type I (14 %), 16 slow adapting type II (15 %), 59 fast adapting type I (57 %), and 14 fast adapting type II units (14 %). The location of the receptors and the outline of the receptive fields were determined by using nylon monofilaments perpendicularly applied against the surface of the skin. This revealed that the receptors were widely distributed without an accumulation of receptors in the toes. There were also larger receptive fields predominantly isolated on the plantar surface of the metatarsaltarsal region of the foot sole. Furthermore, with the foot in an unloaded position, there was no background discharge activity in any of the cutaneous receptors in the absence of intentionally applied stimulation. These findings suggest that skin receptors in the foot sole behave differently from those receptors found on the glabrous skin of the hand. This may reflect the role of foot sole skin receptors in standing balance and movement control. 6 Hele artikel lezen? Ga naar: http://posturology.nl/fileadmin/user_upload/glabrous_cutaneus.pdf volgende keer intrinsieke voetspieren meer senso(moto)riek N.B. geen interesse in dit bulletin?Graag even per e-mail vermelden. Wel interesse, maar je ontvangt dit bulletin niet?Eveneens per email: [email protected] COLOFON Verschijnt minimaal 10 maal per jaar. Redactie: Peter Oomens APP bulletin Villa d’Este Vesta 15 3962 LP Wijk bij Duurstede tel.06 41 99 55 54 e-mail: [email protected] http://www.posturologie.nl/en/ http://podoposturale-therapie.nl 7