Frans Meiring - Hoe de geest het lichaam aanstuurt

De Vijf Biologische Natuurwetten
en Dr. Hamers omvangrijke praktische uitwerking (GNM)
De informatie in dit artikel is ontleend aan de in de informatielijst vermelde bronnen.
Voor het begrijpen van de inhoud is kennis van de Vijf Biologische Natuurwetten
onontbeerlijk.
Frans Meiring
Zinvol Biologisch Speciaalprogramma
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
FM / september 2016
1
INHOUD
Inhoud
SBS-programma hartspier (ventriculair)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
4
1
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
4
1.1
1.2
Functie . . . . .
Draaiing van het hart
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
4
5
1.3
Spieren van het hart .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
6
1.4
Sinusknoop
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
6
1.5
Hersenniveau ventrikels
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
6
7
INTRODUCTIE
.
.
.
.
.
.
.
2
CONFLICT
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
3
CONFLICT-ACTIEVE FASE .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
3.1
Necrose
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
8
9
3.2
Functievermindering .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
10
3.2.1
Linker hartspier
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
10
3.2.2
Rechter hartspier
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
10
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
11
11
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
12
Scheuring hartspier . .
Hartstilstand . . . .
Verandering bloeddruk .
Rechter myocard-aanval
5.4.1 Hoge bloeddruk .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
13
13
14
14
14
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
OVERZICHT SBS-PROGRAMMA’S HARTSPIER EN KRANSVATEN .
.
.
.
.
.
.
.
.
PRAKTIJKVOORBEELDEN
.
.
.
.
.
.
.
.
4
.
.
5.5
5.6
.
.
.
.
.
.
Invloed middenrifspier
EPI-CRISIS .
5.1
5.2
5.3
5.4
6
8
9
.
GENEZINGSFASE A .
4.1
5
.
.
.
.
.
.
5.4.2 Snelle en sterke hartslag
5.4.3 Kortademigheid . . .
5.4.4 Slaapapneu . . . .
Linker myocard-aanval . . .
Overige invloeden . . .
5.6.1 Lateraliteit . . .
5.6.2 IJszakjes . . . .
5.6.3 Voeding . . . .
5.6.4 Genetische factoren
GENEZINGSFASE
B
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
15
15
15
17
17
17
18
19
19
19
21
22
__________________________________________________________________________
2
FM / september 2016
INHOUD
Bijlagen
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
24
B.1 SBS-PROGRAMMA HARTSPIER (ATRIAAL)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
24
24
24
.
.
.
.
.
.
.
.
B.1.1 Introductie . . . .
B.1.1.1 Hersenniveau
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
B.1.1.2 Sinusknopen
B.1.2 Conflict . . . .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
24
25
B.1.3 Conflict-actieve fase
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
25
B.1.4 Genezingsfase .
B.1.4.1 Pcl-fase A
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
25
25
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
26
B.2 OPVATTING REGULIERE GENEESKUNDE
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
27
Informatielijst
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
29
B.1.4.2 Epi-crisis
.
.
.
.
.
.
Afkortingen
GNM
5BN
SBS
DHS
HH
=
=
=
=
=
Germaanse Nieuwe Geneeskunde (Germanische Neue Medizin)
Vijf Biologische Natuurwetten
Zinvol Biologisch Speciaalprogramma (Sinnvoll Biologisch Sonderprogramm)
Dirk Hamer Syndroom
Hamerse Haard(en)
RG
RH
LH
ca
pcl
=
=
=
=
=
reguliere geneeskunde
rechtshandig
linkshandig
conflict-actieve fase
genezingsfase (post-conflictolyse)
epi-crisis
= epileptoïde crisis
FM / september 2016
3
HARTSPIER
SBS-programma hartspier
(ventriculair)
1 INTRODUCTIE
1.1 Functie [3a]
Het hart is in de borstholte tussen de longen geplaatst. De basis van het hart zit dicht bij
het middenrif vast. Het hartzakje omgeeft het hart en houdt het op zijn plaats. De kransslagaders en de kransaders bevinden zich aan de buitenkant van het hart en voorzien het
hart van bloed.
Afbeelding van het hart
Bron: http://learninggnm.com/SBS/documents/heart.html#Myocardium_Ventricles_Top [3a]
__________________________________________________________________________
4
FM / september 2016
HARTSPIER
Het hart bestaat uit vier kamers: het rechter en linker atrium (voorkamer/boezem) en de
rechter en linker ventrikel (kamer). De beide zijden van het hart worden gescheiden door
het septum. De hartspier / het myocard is het spierweefsel dat het belangrijkste deel van
de wand van het hart vormt. Het bestaat uit een dikke middenlaag tussen het buitenste
epicard (binnenste vlies van het hartzakje dat op het hartspierweefsel ligt). Het is onderdeel van het hartzakje (pericard) en het binnenste hartvlies (endocard) dat de holten van
het hart en de hartkleppen bekleedt.
De contracties van de hartspier creëren de kracht die de stroom van bloed door de bloedvaten initieert. De twee ventrikels transporteren het bloed uit het hart. Van de rechter
ventrikel stroomt zuurstofarm bloed door de longslagader naar de longen (longcirculatie),
terwijl de linker ventrikel zuurstofrijk bloed door de aorta aan alle andere organen transporteert (systeemcirculatie).
De atria bestaan uit twee bovenkamers. Het rechter atrium ontvangt zuurstofarm bloed
van de bovenste en onderste holle ader; het linker atrium ontvangt zuurstofrijk bloed van
de longen door de longaders.
Bij het in stand houden van de cyclus van de bloedstroom laten de atria het bloed in de
rechter en linker ventrikel stromen. De hartkleppen die binnenin de kamers zijn gelegen,
openen en sluiten en zorgen ervoor dat het bloed in één richting stroomt.
1.2 Draaiing van het hart [3a]
Gedurende de “vis”-periode bestond het hart uit twee buizen met één buis die het zuurstofrijke bloed van de kieuwen naar de organen voerde, terwijl de andere buis zuurstofarm bloed terugvoerde naar de kieuwen. Tijdens de evolutionaire periode toen het leven
zich verplaatste naar het land, werden de longen ontwikkeld. Deze maakte het mogelijk
om zuurstof uit de lucht op te nemen in plaats vanuit water. Dit was de periode waarin
kieuwademen werd vervangen door longademen. Om ruimte te maken voor de nieuw ontwikkelde longen werden de buizen van het hart 180° gedraaid.
Het resultaat van de draaiing is dat de oorspronkelijke rechter buis de linker hartkamer
werd met de linker atrium en ventrikel, en de oorspronkelijke linker buis werd de rechter
hartkamer met de rechter atrium en ventrikel. De septum scheidde het hart in twee verschillende delen. De kransvaten, die op het buitenste oppervlak van het hart liggen, zijn
ontwikkeld vanuit de kieuwboogslagaders.
In het menselijk embryo worden in de eerste 21 dagen de twee buizen
van het hart ontwikkeld. Vanaf de 22e dag beginnen de hartbuizen zich
te verenigen. De draaiing van het embryonale hart vindt tussen de 22e
en 24e dag plaats. De bloedstroom wordt in stand gehouden voor de
vorming van de hartkleppen.
Deze figuur laat de twee buizen van het hart van een menselijk embryo
zien vóór de draaiing.
Een video van Alexander Tsirias laat een prachtige visualisatie zien van de ontwik-
FM / september 2016
5
HARTSPIER
keling van de mens van conceptie tot de geboorte, zie:
https://www.youtube.com/watch?v=fKyljukBE70
1.3 Spieren van het hart
In de eerste fase van de ontwikkelingsgeschiedenis bestond het hart alleen uit gladde
spieren. Dit uit de oertijd gemodificeerde darmspierstelsel heeft zich op beweging (circulatie) van de lichaamsvloeistof (later bloed) gespecialiseerd [5].
Toen het hart de behoefte van het steeds groter wordende lichaam niet meer kon verzorgen, groeiden de dwarsgestreepte spieren erbij om snellere en sterkere bewegingen tot
stand te kunnen brengen [5]. Vandaar dat door de tijd heen de gladde spieren van de
ventrikels voor het grootste deel (ca. 90%) werden vervangen door de efficiëntere dwarsgestreepte spieren. De ventrikels bestaan dus nog slechts uit 10% gladde spieren. Daarentegen bestaan de atria nog steeds volledig uit gladde spieren. Een dergelijke combinatie van spieren komt alleen bij het myocard voor [5].
1.4 Sinusknoop [3a]
De gladde spieren van de atria trekken continu samen om de bloed”brok” naar de ventrikels te transporteren, evenals de darmspieren die de voedsel“brok” door een peristaltische beweging langs het darmkanaal bewegen.
De ritmische contractie van de atria wordt gestimuleerd door de sinusknoop (sinus-atriale knoop of SA-knoop), gelegen in het bovenste gedeelte van het rechter atrium.
De sinusknoop genereert een elektrische puls die de hartslag initieert en het ritme van
de puls (rond de 50 – 90 slagen per minuut in rust) bepaalt.
Van daaruit bereikt het elektrische signaal de AV-knoop en de bundel van His, die de cardiale puls overbrengt via de bundelvertakkingen naar de ventrikels. De hartslag wordt ook
bepaald door het autonome zenuwstelsel:
de sympathische zenuwen versnellen de hartslag, bijvoorbeeld tijdens opwinding en
stress alsook tijdens conflict-activiteit en de epi-crisis (in sympathicotonie),
de parasympathische zenuwen vertragen de puls tijdens rust en de slaap (in vagotonie).
De twee zenuwen komen bij de sinusknoop samen waar ze de frequentie van de hartslag
beïnvloeden.
1.5 Hersenniveau ventrikels [3a]
De hartspier heeft twee relais in de grote hersenen.
Het weefsel van de hartspier (de hartspier zelf) en de
trofische functie, die verantwoordelijk is voor de voeding van het weefsel, wordt aangestuurd vanuit de cerebrale medulla in het binnenste deel van de grote
hersenen.
Locatie van de HH in de cerebrale medulla en de motorische cortex [4]
__________________________________________________________________________
6
FM / september 2016
HARTSPIER
De contractie van de ventriculaire spier en het ventriculaire geleidingssysteem worden
aangestuurd vanuit het midden van de motorische cortex als deel van de hersenschors.
De dwarsgestreepte spieren hebben dus twee soorten innervaties.
De rechter hartspier wordt aangestuurd vanuit de rechterzijde van de grote hersenen; de
linker hartspier vanuit de linker hemisfeer. Vanwege de draaiing van 180° van de buizen
van het hart is er géén kruiscorrelatie van de hersenen naar het orgaan!
De hartspier is functioneel nauw verbonden met het middenrif. De relais van de hartspier
liggen rechts boven de hersenrelais van het middenrif.
De gladde spieren worden aangestuurd vanuit de middenhersenen (links) die tot de hersenstam behoren [1].
Zie §B.1.1.1 voor het hersenniveau van de atria.
Relais hartslag
De hartslag zelf heeft een eigen regelcentrum in de hersenen, één voor de snelle (ventriculaire tachycardische) en één voor de langzame (ventriculaire bradycardische) hartslag.
Zie hiervoor ook de artikelen KRANSSLAGADERS en KRANSADERS [7].
2 CONFLICT [3a]
Het biologische conflict gerelateerd aan de ventriculaire hartspier is een conflict van volledig overweldigd, overbelast of overvraagd zijn, teweeggebracht door een (onverwachte)
overbelasting van negatieve stress.
Zie bijlage B.1 voor het SBS-programma van de atriale hartspier.
Het conflict is altijd gerelateerd aan een persoon of gemeenschap. Het heeft een sociale
context, dus met andere mensen of dieren [4]. Bijvoorbeeld een overweldigende werkbelasting wordt geassocieerd met een vragende chef of met een niet ondersteunende
medewerker. Een zuivere overbelasting van werk is niet voldoende. Het feit dat men teveel werk heeft, leidt niet tot een overbelastingsconflict. Daar is altijd een persoon voor
nodig die iemand met veel werk onder druk zet [4].
Het kan ook gerelateerd zijn aan een relatie, een scheiding, familiekwesties of aan financiële zaken. Het is allemaal teveel. Het kan b.v. zijn dat de partner onverwachts erg ziek
is, waardoor er teveel negatieve stress en/of veel angst is. Ook kan er b.v. een scheiding
gaande zijn of er is iets waar de persoon doorheen gaat. Men kan ook teveel van zichzelf
hebben geëist [4].
Barnai [5] noemt het conflict een prestatie gericht eigenwaarde inbreuk conflict verbonden met (lichaams)belasting: “Ik kan niet genoeg presteren, ze verwachten/eisen teveel
FM / september 2016
7
HARTSPIER
van mij”. “Ik kan niet zoveel trainen/werken om uit deze situatie te komen.” “Ik kan deze
eis/inspanning/uitdaging niet bijhouden, ik ben te zwak”. “Ik kan niet meer, ik ben onbekwaam om een grotere prestatie te leveren” [5].
Volgens Münnich [6] is men niet krachtig genoeg voor iemand; kan men iemand niet
goed genoeg ondersteunen.
Eybl [4] en Barnai [5] geven aan dat het conflict ook betrekking kan hebben op bedrogen
of uitgebuit te worden.
Münnich [6] vermeldt dat het ook een lokaal zorgconflict kan zijn. Dit heeft betrekking
op een zorg om het hart. Bijvoorbeeld wanneer men angst heeft dat het hart om verschillende redenen niet goed functioneert. Ieder hartsymptoom, ongeacht waardoor het wordt
veroorzaakt, kan het SBS-programma van het myocard starten als lokaal zorgconflict:
“Mijn hart functioneert niet goed”.
Het betreft hier echter een vervolgconflict waarbij het gladde spierweefsel en de hartkleppen worden getroffen.
N.B. Het conflict dat aan de hartspier is gerelateerd is volledig anders dan de aan de
kransvaten gerelateerde conflicten!
Invloed lateraliteit
Of de rechter of linker hartspier wordt getroffen, wordt bepaald door de biologische handigheid van de persoon en of het conflict moeder/kind of partner gerelateerd is. Als gevolg van de draaiing van de buizen van het hart is het principe van de lateraliteit omgekeerd. Vandaar dat een biologisch RH-persoon bij een moeder/kind gerelateerd overweldigingsconflict reageert met de rechter hartspier. Indien het conflict is gerelateerd aan
een partner is de linker hartspier getroffen [1]. Daarentegen reageert een LH-persoon bij
een moeder/kind gerelateerd conflict van overweldigd zijn met de linker hartspier; indien
het conflict geassocieerd wordt met een partner met de rechter hartspier.
Voorbeeld: De zoon van een RH-vrouw is een “eeuwige student”. Zij lijdt dientengevolge
een conflict van overbelasting waarbij haar rechter hartspier wordt getroffen. (Eigen archief Eybl [4])
3 CONFLICT-ACTIEVE FASE [3a]
Zodra het overweldigingsconflict optreedt, slaat het in beide hersenrelais in: in het relais
in de cerebrale medulla dat het hartspierweefsel aanstuurt en in de motorische cortex
waar de contractie van de hartspier wordt aangestuurd.
In de ca-fase is er celverlies (necrose) van het hartspierweefsel, zogenaamde spieratrofie. Het weefselverlies is evenredig met de grootte en duur van de conflict-activiteit.
__________________________________________________________________________
8
FM / september 2016
HARTSPIER
Op de CT-scan zijn aan de rechterkant van de cerebrale
medulla scherpe ringen in het gebied van de hersenen te
zien dat de hartspier aanstuurt. Dit duidt op conflict-activiteit (ca-fase) waarbij de hartspier betrokken is.
Aan de hand van de CT-scan is te zien wat op lichaamsniveau gaande is en van daaruit kan worden geconcludeerd
welk conflict er aan gerelateerd is en in welke fase van het
SBS-programma de persoon zich bevindt (in dit geval de cafase).
Bron: http://www.learninggnm.com/documents/four.php [3a]
Tegelijkertijd is er een functievermindering, een gedeeltelijke verlamming van de hartspier zoals bij elk ander spierweefsel, omdat het ook door de motorische cortex wordt
aangestuurd.
3.1 Necrose [3a]
Het afsterven van hartspiercellen (myocard necrose) vindt aan de buitenkant, in het midden en aan de binnenkant van de hartspier plaats; dus aantasting van alle lagen op één
of meerdere plaatsen. De weefselafname leidt tot inkrimping van de hartspier [4] en
daarmee tot verzwakking van de hartspier (spieratrofie) [5]. De myocard necrose wordt
gewoonlijk pas tijdens de epi-crisis ontdekt, wanneer de epileptische aanval van het
dwarsgestreepte hartspierstelsel plaatsvindt [1], zie hoofdstuk 5.
Een gevaarlijke hartspiervermindering komt niet van de ene dag op de andere tot stand.
Bij een grote verandering is daar maanden voor nodig [5]. Dr. Hamer spreekt van een
hoge conflict-activiteit van 7–9 maanden, waarbij er in de ca-fase van een dusdanige
uitputting sprake is dat iemand daaraan kan overlijden.
Het verlies van hartspierweefsel verlaagt de geleiding van de elektrische pulsen van het
hart, omdat het signaal van de AV-knoop om het genecrotiseerde gebied heen moet. Dit
veroorzaakt een onregelmatige hartslag. De conditie wordt een “bundelvertakkingsblokkering” genoemd.
Het lichamelijke prestatievermogen is in zekere mate verminderd. Het beste is om de
hartspier niet te zwaar te belasten, anders dreigt een scheur (ruptuur) in de uitgedunde
hartwand [4]. De belastingvermindering vindt zonder hartstilstand plaats [5].
Wanneer het conflict aanhoudt, zal de dunne wand van de hartspier mogelijk scheuren en
stroomt er bloed in het hartzakje. Een perforatie van de hartspier kan ook tijdens de epicrisis optreden, zie §5.1. De scheuring veroorzaakt een hartstilstand.
Een eventueel gevaarlijke ventriculaire weefselafname wordt door middel van verdikking
van de gladde spieren gecompenseerd om zo het gevaar van een spierperforatie aanzienlijk te verminderen [5]. Er is dus cel-/tumorgroei ter verhoging van de (lokale) peristaltiek
(biologische zin) [1].
FM / september 2016
9
HARTSPIER
Volgens de RG wordt de necrose van de hartspier veroorzaakt door een tekort aan toevoer van bloed als gevolg van een coronaire afsluiting (zie bijlage B.2).
Gebaseerd op de kennis van de 5BN/GNM en de laatste bevindingen in de cardiologie is
bewezen dat deze aanname onjuist is.
3.2 Functievermindering [3a]
De dwarsgestreepte spieren behoren tot de groep van organen die niet alleen reageren
met celuitbreiding of celverlies op het gerelateerde conflict, maar ook met functieverlies
In het geval van de dwarsgestreepte spieren manifesteert de functievermindering in de
ca-fase zich als een gedeeltelijke verlamming. Het betreft hier dus de innervatie van de
motorische cortex.
Vanuit een biologisch gezichtspunt is de verlamming een aangeboren schijndoodreflex in
antwoord op een gevaar van “niet weg kunnen komen”.
Als gevolg van het weefselverlies door necrose (cerebrale medulla) en de gedeeltelijke
verlamming (spierinnervatie motorische cortex) van de hartspier ontstaat kortademigheid. Zie ook §4.1. Het symptoom van kortademigheid wordt ook wel hartzwakte (alledaags: een “hartfalen”) of medisch een myocardische of cardische hartinsufficiëntie
genoemd. Dit komt in de ca-fase tot uitdrukking in het feit dat de persoon nauwelijks
energie heeft om trappen of korte afstanden te lopen als gevolg van de verandering die in
de hartspier plaatsvindt. Het gereduceerde vermogen van het hart ontstaat doordat er
onvoldoende bloed door het circulatiesysteem van het lichaam wordt getransporteerd.
3.2.1 Linker hartspier
Wanneer de linker hartspier is getroffen, verlaagt de hartspiercontractie de bloedstroom
aan de voorzijde van het linkergedeelte van het hart [3]. De bloeddruk is laag. De verst
gelegen bloedvaten worden door de lage druk minder goed bereikt, waardoor de doorbloeding minder is. Men kan koude handen en vooral koude voeten krijgen [6].
Doch ook in de longcirculatie kan het aanzienlijke symptomen geven. Wanneer de linker
hartspier het bloed niet krachtig genoeg transporteert, kan het tot in de longen tegengehouden worden. Er kan zich vloeistof uit het bloed in de longen persen, zodat men water
in de longen heeft en daardoor slechter kan ademen [6].
Bij een intens conflict leidt de opslag van vloeistof, die in de longen is verzameld, tot acute kortademigheid als gevolg van de toenemende druk in de longen en tot een longoedeem, ook cardiologisch longoedeem genoemd [3].
3.2.2 Rechter hartspier [3]
Wanneer de rechter hartspier is getroffen, treedt een verstopping aan de voorzijde van
het rechter gedeelte van het hart op, omdat het myocard niet snel genoeg het bloed naar
de longen transporteert. De daaropvolgende verzameling van interstitiële vloeistof in de
capillairen creëert een perifere zwelling. In het bijzonder wordt het bloed in de verst gelegen delen zodoende teruggeduwd en kan men dientengevolge zeer snel opgezwollen
enkels, voeten en benen krijgen [3, 6]. Tegelijkertijd heeft men door de stuwing een stij__________________________________________________________________________
10
FM / september 2016
HARTSPIER
ging van de arteriële bloeddruk [6]. Zie ook hypertensie tijdens de rechter myocard-aanval, §5.4.1.
Voor wat betreft het aandeel van de gladde spieren van de linker- en rechterzijde van het
hart wordt er door de peristaltiek van het gladde spierstelsel van het myocard (voorkamer) voldoende bloed getransporteerd [1]. Het betreft het gladde spierstelsel van het
myocard, hoofdzakelijk de gladde voorkamerspieren [1]. Zie hiervoor bijlage B.1.
De veranderingen van de hartspier worden meestal pas door het optreden van hartritmestoornissen opgemerkt/gediagnosticeerd. De conditie van de hartspier wordt dikwijls aan
de hand van een ECG uit het hartritme afgeleid [5].
Wie de samenhang kent en symptomen waarneemt, die kan zijn conflicten op tijd oplossen voordat een te grote conflictmassa ontstaat. Gevaarlijke situaties kunnen alleen door
regelmatige ernstige terugvallen worden veroorzaakt [5].
4 GENEZINGSFASE A
Zodra het conflict is opgelost gaat het gehele organisme in genezing. De ventriculaire
hartspier wordt nu door celtoename hersteld. Volgens Barnai [5] wordt dit hartspierhypertrofie genoemd. Tevens gaan water en sereuze vloeistof naar de gebieden die in
genezing zijn. Er ontstaat zwelling en ontsteking van de hartspier en daardoor een sterke
functievermindering [5]. Ter compensatie ontstaat eventueel een snelle gejaagde hartslag en ontstaan aanvullende hartslagen (extrasystolen) aan de andere hartspier [6].
4.1 Invloed middenrifspier [3a]
In pcl-fase A en de daarbij behorende zwellingsprocessen ontstaan ademhalingsproblemen. Dit is als volgt te verklaren. Het rechter gedeelte van het hart is functioneel nauw
verbonden met de linker middenrifspier - de belangrijkste ademhalingsspier – en het
bronchiale spierstelsel [1]. In de hersenen ligt het relais van het middenrif onder het
relais van de hartspier. Omdat het hart is gedraaid en het middenrif niet, ligt in de hersenen het relais van de rechter hartspier naast het relais van de linker middenrifzijde en
het relais van de linker hartspier naast het relais van de rechter middenrifzijde. Door de
zwelling in de hersenen van het myocardrelais wordt ook het relais van het middenrif
“schade” toegebracht en krijgt het middenrif op dat moment een functievermindering.
Daardoor ontstaan de ademhalingsproblemen [6].
Wanneer de linker hartspier in het geding is, zijn er in pcl-fase A nauwelijks ademhalingsproblemen (buiten die als gevolg van stuwing in de longen). Dit komt omdat de
rechter long minder groot is en in zekere zin wellicht minder belangrijk voor de ademhaling. Bovendien, wanneer de rechter middenrifzijde minder goed functioneert, valt dit
nauwelijks op omdat zich daar direct de lever onder bevindt. Deze belemmert de beweging van het rechter middenrif [6].
FM / september 2016
11
HARTSPIER
De intensiteit van de symptomen in pcl-fase A hangen enerzijds af van de conflictmassa,
anderzijds ook van de activiteit van de nierverzamelbuizen. De oplossing van een mogelijk vluchtelingsconflict vermindert zwellingssymptomen aanzienlijk. Bij geringe conflictmassa en het achterwege blijven van een actief nierverzamelbuisconflict zullen er geen
merkbare symptomen zijn [6].
Deze CT-scan behoort bij een RH-man die een overweldigingsconflict lijdt, wanneer zijn vrouw hem met hun kinderen verlaat. De hersenscan toont de impact in beide hartspierrelais in de cerebrale medulla (oranje streepjes), geassocieerd met zijn moeder/kind en partnerzijde. De scan
laat ook een HH zien in het hersenrelais van de kransslagaders (rode streepjes), wat onthult dat hij een op hetzelfde
moment een territorium verliesconflict lijdt. De onregelmatige, oedemateuze ring geeft aan dat het territorium verliesconflict reeds is opgelost. Echter, de gedeeltelijk scherpe randen geven aan dat er nog conflictterugvallen zijn.
Bron: http://learninggnm.com/SBS/documents/heart.html#Myocardium_Ventricles_Top [3a]
In de hersenen ontwikkelt zich hersenoedeem in het gebied
van de hersenen dat het myocard aanstuurt. Het oedeem
dient om het gebied in de hersenen te beschermen terwijl
de genezing plaatsvindt [3b].
De CT-scan laat een dergelijk oedeem in het gebied van de
cerebrale medulla zien dat de rechter hartspier aanstuurt.
Bron:
http://learninggnm.com/SBS/documents/heart.html#Myocardium_Ventricles_Top [3a]
5 EPI-CRISIS [3]
Op het hoogtepunt van de genezingsfase (epi-crisis) wordt het hersenoedeem door een
sympathicotone stuwing uitgeperst. Dit is het moment dat de myocard-aanval (RG: hartinfarct) plaatsvindt. Evenals bij de hartaanval gerelateerd aan de kransslagaders, wordt
de myocard-aanval in de hersenen geïnitieerd!
Er zijn spierweefsels bij betrokken die ook worden aangestuurd vanuit de motorische
cortex. De epi-crisis van spierweefsel is beven, het optreden van stuiptrekkingen en
krampen zoals bij een epileptische aanval. Dit is precies wat tijdens de epi-crisis van de
__________________________________________________________________________
12
FM / september 2016
HARTSPIER
myocard-aanval gebeurt. Er zijn zeer grote krampen en stuiptrekkingen (tonisch klonisch)
in de hartspier. Dus aangestuurd door de motorische cortex manifesteert de myocardaanval zich als contracties van de hartspier met pijnlijke krampen: een lokale epilepti-
sche aanval van de hartspier [4] met cardiale fibrillatie [1]. Deze vindt dus plaats tijdens
de pcl-fase van een necrose van het myocard [1].
Afhankelijk van de intensiteit van de epi-crisis, die wordt bepaald door de intensiteit van
de DHS en de conflict-activiteit, is er in de epi-crisis sprake van licht trillen/beven tot
werkelijk zeer sterke stuiptrekkingen van de hartspier.
In het geval van een intense epileptoïde crisis kan een epileptische aanval met hartspiertrekkingen zich ook uitbreiden naar het gehele dwarsgestreepte bewegingsapparaat [4].
Dit geeft het beeld van een “normale” epilepsie aanval. Dit is waarom een myocard-aanval dikwijls wordt verward met of verkeerd gediagnosticeerd wordt als een epileptische
aanval [4].
De bedoeling van de myocard-aanval is dat daarna alles terug kan keren naar de normale
situatie.
5.1 Scheuring hartspier [3a]
De snelle contracties van de hartspier veroorzaken tachycardie, een snelle hartslag, ook
gerelateerd aan hartkloppingen of ventriculaire fibrillatie (spiervezelspasmen). De snelle
hartslag dient om transport van bloed van en naar het hart te verzekeren. De sterke hartslagen zijn in het nekgebied te voelen. Wanneer de contracties hevig zijn kan de hartspier
mogelijk scheuren. Dit leidt tot een cardiale tamponade met bloed dat vervolgens in het
hartzakje lekt. Een plotselinge hartstilstand als gevolg van een ruptuur (breuk of scheur)
in de hartwand treedt meestal op in de ca-fase, b.v. een voetballer die op het veld
neervalt [4]. Een breuk bij sterke belasting treedt op bij een verdunde hartwand [4]. Dit is
gewoonlijk het geval wanneer de hartspier reeds verzwakt is als gevolg van conflictrecidieven. Met waterretentie (syndroom) wordt het optreden van een scheur waarschijnlijker. Echter, onder normale omstandigheden is het gladde gedeelte van de ventriculaire
spieren (ca. 10%) in staat om een scheur te voorkomen.
5.2 Hartstilstand [5]
Een hartstilstand kan ook in vagotonie optreden, b.v. tijdens de slaap, in de vrije tijd, in
rust of ontspanningstijd na sportbeoefening [4]. De doodsoorzaak bij een hartstilstand is
niet de hartspiervermindering, maar het overmatig oedeem dat in de hersenen op het
hartritme-relais drukt. Dit komt alleen voor bij het SBS-programma van de (ectodermale)
intima van de kransslagaders. Het intima-relais bevindt zich naast het relais dat het langzame hartritme regelt, waardoor de zwelling van de voorbijgaande hartritmestoornis of bij
grotere conflictmassa zelfs een volledige hartstilstand kan veroorzaken.
Het SBS-programma van de kransslagaders kan tegelijkertijd optreden met het SBS-programma van de hartspier en worden beide gelijktijdig gediagnosticeerd. Om deze reden
wordt onterecht de afname van de hartspier gekoppeld aan een hartstilstand. Dit kan een
FM / september 2016
13
HARTSPIER
aanleiding zijn voor de verwarring. Ook wanneer de maximale belasting van de hartspier
is gereduceerd tot 20%, blijft deze functioneren en komt niet tot stilstand [5].
De myocard-aanval wordt altijd vergezeld door middenrifkrampen en ademhalingsmoeilijkheden, in het bijzonder bij de rechter myocardaanval, zie §4.1.
5.3 Verandering bloeddruk [3]
Een karakteristiek symptoom van de myocard-aanval is een acute verandering van de
bloeddruk die wordt veroorzaakt door de verschillende kringlopen van de twee circulatiesystemen. De hartspier is mechanisch gesproken in feite een “druk”systeem, ontworpen
om bloed te laten stromen in de twee circulaire systemen van het lichaam.
De rechter hartspier initieert de bloedstroom door de longen (pulmonaire circulatie), terwijl de linker hartspier bloed laat stromen via de aorta naar de andere organen van het
lichaam (circulaire systeem). Omdat de afstand die het bloed aflegt van het hart door het
hele lichaam veel groter is dan van het hart naar de longen, vereist de linker hartspier
meer initiële kracht (“druk”) voor het circulaire systeem dan de rechter hartspier voor de
longcirculatie. Dit verklaart waarom de linker hartspier groter is.
De longcirculatie is een lagedruk systeem en de systeemcirculatie een hogedruk systeem. Deze functionele correlatie is belangrijk om de symptomen te kunnen begrijpen die
tijdens de hartaanval optreden waarbij de rechter of linker hartspier betrokken is.
5.4 Rechter myocard-aanval [3]
5.4.1 Hoge bloeddruk
Wanneer bij de hartaanval de rechter hartspier betrokken is, is het lagedruk systeem op
dat moment ontoereikend, hetgeen resulteert in een tijdelijke dominantie van het hogedruk systeem. Hierdoor neemt de bloeddruk in de linker hartkamer snel toe en leidt tot
hypertensie.
In de epi-crisis stijgt de bloeddruk aanmerkelijk om de ongecoördineerde contracties van
de rechter ventrikel te compenseren [3a]. Alhoewel de bloeddruk is verhoogd in zowel de
ca-fase als in de pcl-fase als gevolg van de necrose en de gedeeltelijke verlamming van
de rechter hartspier, is deze in beide fasen niet zo hoog als bij de werkelijke hartaanval.
Het is juist dat hartaanvallen worden voorafgegaan door een hoge bloeddruk. Maar in
tegenstelling tot de standaardtheorie, waarbij - naast cholesterol - een hoge bloeddruk
altijd als een risico van hartaanvallen wordt gezien, veroorzaakt een potentieel hoge
bloeddruk geen hartaanval. In plaats daarvan is de hoge bloeddruk een essentieel compenserend symptoom dat door de tijdelijke deficiëntie van het lagedruk systeem wordt
veroorzaakt. Het is een mechanische correctie voor het niet goed functioneren van het
lagedruk systeem en om het hart te stabiliseren [3a]. Zie ook het nierparenchym met
hypertensie in de ca-fase om de functie van de nieren te ondersteunen (artikel NIERPARENCHYM)
[7].
__________________________________________________________________________
14
FM / september 2016
HARTSPIER
Een ondersteunende verhoogde bloeddruk kan de spieren van het myocard, waar de hartkleppen aan gehecht zijn, vervormen.
5.4.2 Sterke en snelle hartslag [3b]
Er zijn meer symptomen die deel uitmaken van de rechter myocard-aanval. Een ander
symptoom dat bij de hoge bloeddruk optreedt is een sterke hartslag in de borst. Het voelt
- zoals Dr. Hamer het uitlegt - alsof het hart uit de borstkas wil springen. Er zijn zeer
sterke hartslagen die in het bijzonder in het halsgebied waar te nemen zijn. De sterke
hartslag is ook een indicatie dat hier een hartaanval plaatsvindt waarbij de rechter hartspier betrokken is.
Als gevolg van de hoge bloeddruk is er op hetzelfde moment ook sprake van tachycardie;
dus een snelle hartslag die veroorzaakt wordt door de snelle contractie van de hartspier.
Het hart klopt werkelijk zeer snel.
Tijdens de myocard-aanval heeft de persoon de gebruikelijke symptomen van de epi-crisis zoals koud zweten en misselijkheid. Dit is altijd het geval wanneer een epi-crisis
plaatsvindt, omdat in de epi-crisis de sympathicotone toestand (ca-fase) terugkeert.
5.4.3 Kortademigheid [3b]
Nog een ander symptoom dat bij de rechter myocard-aanval ontstaat is kortademigheid;
een korte zeer vlakke ademhaling [6]. Zoals in §4.1 is vermeld, is de rechter hartspier
nauw verbonden met het linker middenrif en de bronchiale spieren. Wanneer de rechter
myocard-aanval plaatsvindt, wordt in principe ook het linker middenrif erbij betrokken.
Deze belangrijke spier voor de ademhaling veroorzaakt ademhalingsproblemen. Omdat in
de hersenen het relais van het middenrif precies onder het relais van de hartspier ligt (zie
§4.1), wordt het middenrif erbij betrokken als een epi-crisis plaatsvindt en zijn gewoonlijk beide organen, door de functionele verbinding op orgaanniveau, erbij betrokken.
Daarom is er bij een rechter myocard-aanval sprake van deze kortademigheid.
Wanneer er een krachtige myocard-aanval optreedt, kan een persoon werkelijk stoppen
met ademhalen.
Indien daarentegen bij een hartaanval de kransslagaders betrokken zijn, heeft de persoon angina pectoris, maar wordt de ademhaling niet beïnvloed.
5.4.4 Slaapapneu [3]
Bij een myocard-aanval - zoals bij elke epi-crisis - is de sterkte van de hartaanval gerelateerd aan de intensiteit van het conflict, de intensiteit van de DHS, en daarmee ook de
sterkte van de aanval. Zo’n myocard-aanval hoeft niet altijd dramatisch of een grote of
medium aanval te zijn. Een epi-crisis kan een enkele gebeurtenis zijn, klein of groot, of de
epi-crisis kan ook in een opeenvolgende reeks van gebeurtenissen plaatsvinden: kleine
myocard-aanvallen, zogenoemde mini-aanvallen.
Het hersenoedeem moet worden uitgeperst. Dit kan door één grote stuwing, maar het
kan ook plaatsvinden in kleine opeenvolgende stuwinkjes.
FM / september 2016
15
HARTSPIER
De epi-crisis vindt plaats tijdens een periode van rust. Men is in vagotonie en wordt daar
uitgehaald. Het is gewoonlijk wanneer men ontspannen is, vaak tijdens de nacht of de
vroege ochtenduren dat men op een natuurlijke manier meer tot rust komt. Dit is het moment waarop mensen hartaanvallen of beroertes krijgen. Zo kunnen mini-aanvallen zich
tijdens rustperioden (in vagotonie) manifesteren en ’s nachts enkele keren tijdens de
slaap optreden. Bij dergelijke mini-aanvallen, waarbij de hartspier en het middenrif betrokken zijn, resulteert dit in gebeurtenissen of een reeks van korte gebeurtenissen zoals bij een hoestbui - in korte ademhalingsgebeurtenissen met typisch snakken naar
adem c.q. luchthappen (ademnood). Dit wordt slaapapneu genoemd.
Een goed voorbeeld zijn nachtelijke hoestbuien. Een hoestbui is een epi-crisis. Er is contractie
van de spier van de bronchiën die de hoestbui veroorzaakt. Het is precies hetzelfde als bij de
hartspier, maar dit vindt in de bronchiën plaats. Deze nachtelijke hoestbuien zijn een reeks van
epi-crises in de nacht [3].
Slaapapneu gaat gepaard met het stoppen van de ademhaling (aanhoudend van enkele
seconden tot twee minuten), ontstaan door de contractie van het middenrif. Door deze
contractie wordt lucht (door ademen) en veneus bloed in de borst gepompt, synchroon
met de zuigwerking van de rechter hartkamer (wanneer deze leeg is). Dientengevolge
vindt de aanval van de rechter hartkamer vaak tegelijk plaats met een epileptische aanval
van het linker middenrif, wat dus resulteert in een apneu [1].
In termen van de 5BN/GNM is slaapapneu in essentie een reeks “mini (rechter) myocard-aanvallen” met korte krampen van het (linker) middenrif dat er nauw mee verbonden is.
Slaapapneu kan ook bij een fysiek overweldigingsconflict plaatsvinden waarbij alleen het
middenrif betrokken is.
Slaapapneu is gerelateerd aan het conflict van volledig overweldigd zijn. Dat verklaart
waarom steeds meer mensen die teveel negatief gestrest zijn slaapapneu hebben. Vanaf
de dag dat ze een conflict van volledig overweldigd zijn ervaren (door een familierelatie,
werk, geld, moeilijke tijden, enz.) zijn ze gestrest en hebben ze slaapapneu.
Chronische slaapapneu geeft aan dat conflictrecidieven worden getriggerd door sporen
die werden vastgesteld toen het oorspronkelijke conflict van volledig overweldigd zijn
plaatsvond. Ook dromen kunnen conflictrecidieven oproepen [3a]! Bij mensen die slaapapneu hebben en het de volgende nacht weer opnieuw optreedt, is het conflict niet opgelost en zijn er continu terugvallen.
Samengevat: Tijdens de rechter myocard-aanval zijn de belangrijkste symptomen: stuiptrekkingen en krampen, een hoge bloeddruk, tachycardie, sterke hartslagen en kortademigheid en/of slaapapneu.
De hypertensie veroorzaakt niet de hartaanval, maar is een natuurlijk compenserend fenomeen.
__________________________________________________________________________
16
FM / september 2016
HARTSPIER
5.5 Linker myocard-aanval [3]
Wanneer bij een hartaanval de linker hartspier betrokken is, dan is het hogedruk systeem
voor het moment ontoereikend, met als resultaat dat het lagedruk systeem dominant is.
Het gevolg is dat de bloeddruk in de rechter hartkamer daalt wat tot hypotensie leidt. Dit
wordt een circulaire inzinking/collaps genoemd.
De lage bloeddruk veroorzaakt bleekheid en duizeligheid, en in acute gevallen een volledige inzinking van de systeemcirculatie met een verlies van bewustzijn (vergelijk met
“absence” bij een kransslagader gerelateerde hartaanval).
Als gevolg van de daling van de bloeddruk is de linker myocard-aanval beduidend gevaarlijker dan de rechter. Daarentegen reduceert de verminderde bloeddruk het risico van een
myocardische breuk wanneer de hartspier verkrampt (“hartepilepsie”). Dit is waarom
perforaties tijdens linker myocard-aanvallen zeldzaam zijn. De poging om de bloeddruk
door medicatie te laten stijgen kan resulteren in een breuk van de hartspier en de dood.
Om de hartfunctie te handhaven verhoogt ook hier de hartslag. Er is sprake van tachycardie. De snelle hartslag ontstaat door de inspanning van de hartspier om bloed in het circulaire systeem te laten stromen.
In de epi-crisis die tot 60 seconden kan duren, worden bij beide hartspieren pijnlijke
krampen waargenomen. De duur van 60 seconden kan door verkramping aanzienlijk worden verlengd. Het is zoals bij ieder andere willekeurige spierkramp [6].
Naast de reeds beschreven gebeurtenissen komt het bovendien tot extrasystolen wanneer de linker hartspier sneller werkt dan de rechter. Dit zijn compensatoire aanvullende
slagen van het hart die als niet-ritmisch worden ervaren.
5.6 Overige invloeden
5.6.1 Lateraliteit [3a]
Bij het conflict van volledig overweldigd zijn, speelt de biologische handigheid / lateraliteit een belangrijke rol.
Dr. Hamer zegt:
“Een myocard-aanval is in het geheel niet gerelateerd aan de
kransslagaders, maar daarentegen aan de biologische rechts- of
linkshandigheid en altijd geassocieerd met het conflict: “Ik ben volledig
overweldigd” in relatie tot moeder/kind of partner.“
Normaal gesproken is bij een RH-persoon met een moeder/kind gerelateerd conflict de
linkerkant van het lichaam erbij betrokken en bij een partner gerelateerd conflict de rechterkant. Bij een LH-persoon is dit andersom: bij een moeder/kind gerelateerd conflict is
de rechterkant van het lichaam erbij betrokken, en bij een partner gerelateerd conflict de
FM / september 2016
17
HARTSPIER
linkerkant.
Wat betreft de hartspier hebben we een uitzondering: de rechter
hartspier wordt aangestuurd door de rechterzijde van de cerebrale
medulla en de linker hartspier door de linkerzijde, zie figuur. Er is
dus géén kruiscorrelatie van de hersenen naar het orgaan.
Bron: http://www.learninggnm.com/documents/four.php [3a]
Zoals in §1.2 genoemd is de reden dat het hart in de loop van de
evolutie gedraaid is om ruimte te maken voor de nieuw ontwikkelde longen.
Het gevolg van deze draaiing is dat ook het biologische principe van de lateraliteit in feite
is omgekeerd.
Wanneer een RH-persoon volledig is overweldigd door een moeder/kind thema, dan krijgt
de persoon een hartaanval waarbij de rechter hartspier betrokken is (rechter myocardaanval) met de symptomen: hartspierkrampen, een hoge bloeddruk, kortademigheid
(denk aan slaapapneu), sterke hartslagen en tachycardie (snelle hartslag).
Dit geldt ook voor een LH-persoon met een partnerconflict. Er zijn dezelfde symptomen,
dus ook een hoge bloeddruk.
Wanneer daarentegen een LH-persoon volledig overweldigd is m.b.t. een moeder/kind
thema, dan wordt de linker hartspier getroffen. Hierbij treedt acute daling van de bloeddruk op, evenals krampen in de hartspier. De persoon is bleek als gevolg van de circulaire
collaps/inzinking, heeft een snelle hartslag (tachycardie), en zoals gewoonlijk is er sprake van koud zweten. Hetzelfde is van toepassing voor een RH-persoon met een partnerconflict.
5.6.2 IJszakjes [3c]
Wanneer we begrijpen dat een hartaanval in feite een ”hersengebeurtenis” is en dat de
sterkte van de hartaanval wordt bepaald door de grootte van het hersenoedeem, dan is
duidelijk we ons moeten richten op het hersenoedeem voor zover het de hartaanval betreft. Wanneer iemand een hartaanval heeft, dient natuurlijk in de eerste plaats 112 gebeld te worden. Dat is belangrijk. Er zijn echter spoedgevallen waarbij het helpt om het
hoofd te koelen en zodoende de situatie onder controle te houden. Door het plaatsen van
ijszakjes op het hoofd wordt het hersenoedeem kleiner met als resultaat dat de hersendruk minder wordt en de hartaanval minder heftig is. Dr. Hamer zegt hierover:
“Op deze manier kunnen we de mortaliteit van hartaanvallen gemakkelijk
tot minder dan de helft reduceren”.
IJszakjes kunnen levensreddend zijn wanneer iemand een hartaanval heeft.
__________________________________________________________________________
18
FM / september 2016
HARTSPIER
Zie ook het praktijkvoorbeeld: Heart Attack: “Your website saved my mother’s life”
http://learninggnm.com/SBS/documents/heart_attack_testimonial.html [3a]
5.6.3 Voeding [3b]
Uit Dr. Hamers werk wordt duidelijk dat hartaanvallen in geen geval gerelateerd zijn aan
wat voor dieet of voedselcomponenten dan ook. Voedsel kan geen hartaanvallen voorkomen, net zo min als welk voedselsupplement. Goed voedsel brengt het lichaam in een
sterke positie met veel energie. Maar de hartaanval wordt geïnitieerd in de hersenen, is
gerelateerd aan een biologisch conflict en de hartaanval zelf is een zinvolle gebeurtenis.
Het is de climax van de genezingsfase waarbij het hersenoedeem wordt uitgeperst. De
hartaanval is noodzakelijk om het oedeem uit te persen. Daarna keert alles terug naar de
normale toestand.
5.6.4 Genetische factoren [3b]
Hartaanvallen zijn ook niet gerelateerd aan genetische factoren. Dus de theorie dat hartaanvallen in de familie voorkomen en dat een oorzaak zou kunnen zijn, is ook onjuist.
Wanneer een hartaanval in de hersenen wordt geïnitieerd, als gevolg van een persoonlijk
conflict van volledig overweldigd zijn, dan kan er geen genetische component hierop van
invloed zijn. Het idee van de genetische component is volledig achterhaald. De hartaanval zelf is een biologisch belangrijke gebeurtenis en geen ziekte. De genetische theorie is
gebaseerd op het oude paradigma dat ziekten schadelijk zijn, dat ziekten een defect zijn
van het organisme. Uit veel biologische programma’s blijkt dat dit niet het geval is. Vanuit
de 5BN/GNM ontstaat een volledig nieuw begrip van ziekten.
6 GENEZINGSFASE B [3a]
In pcl-fase B zijn de symptomen dezelfde als in pcl-fase A, echter zwakker en wordt de
toestand genormaliseerd. Tegelijkertijd is er brandende pijn bij het genezen van de wond.
Het voelt aan als spierpijn [6].
Deze hersenscan laat een gliaring zien in het gebied van de
motorische cortex dat de contracties van de rechter hartspier
aanstuurt.
Neuroglia (hersenbindweefsel) herstelt het hersenrelais beginnende bij de rand. De CT-scan die kort na de myocard-aanval
(epi-crisis) is genomen, laat het begin van pcl-fase B zien.
Bron CT-scan: http://learninggnm.com/SBS/documents/heart.html#Myocardium_Ventricles_Top [3a]
FM / september 2016
19
HARTSPIER
Op deze hersenscan is de aanwezigheid van neuroglia te zien
in het gebied van de cerebrale medulla dat de trofische
functie van de rechter hartspier aanstuurt.
Het tweede deel van de genezingsfase (pcl-fase B) dat volgt
op de myocard-aanval is reeds in een meer gevorderde fase.
In de RG wordt ten onrechte verondersteld dat de opeenhoping van glia een “hersentumor” is.
Bron CT-scan: http://learninggnm.com/SBS/documents/heart.html#Myocardium_Ventricles_Top [3a]
Bij het herstel van het hartspierweefsel vormt zich meer weefsel dan voorheen. (In de RG
wordt dit myocarditis of myocard-sarcoom genoemd [4].) Het dwarsgestreepte spierweefsel neemt verhoudingsgewijs toe (het verdikt zich) en het toegenomen gladde spierweefsel blijft bestaan. Hierdoor neemt de hartspier in zijn geheel toe.
Na enige recidieven kan de hartspier sterk zijn vergroot [6]. Aan het einde van pcl-fase B
is er sprake van een verdikking en blijvende versterking van de hartspier, en wel om beter
opgewassen te zijn tegen toekomstige belasting [4]. Dit is de zin van het biologische programma aan het einde van de genezingsfase (Luxe groep). Volgens Barnai [5] is er
sprake van een hartvergroting c.q. een sporthart.
__________________________________________________________________________
20
FM / september 2016
HARTSPIER
8 OVERZICHT SBS-PROGRAMMA’S HARTSPIER EN KRANSVATEN
Hartspier (ventrikels)
Links
Rechts
Volledig overweldigd zijn
Overbelastingsconflict
Necrose (spieratrofie, mesodermaal)
Functievermindering (ectodermaal)
Conflict:
Ca-fase:
Celopbouw
Ademhalingsproblemen
Pcl-fase A:
Krampen, stuiptrekkingen
(lokale epileptische aanval)
Lage bloeddruk
Hoge bloeddruk
Snelle hartslag
Sterke en snelle hartslag
Kortademigheid
Slaapapneu
Kransvaten
Kransaders 1)
Kransslagaders 2)
Epi-crisis:
(myocardische
hartaanval)
Conflict:
Vrouwelijk territoriumverliesconflict
Seksueel (frustratie)conflict
Mannelijk territoriumverliesconflict
Ulceratie (ectodermaal)
Angina pectoris
Ca-fase:
Celopbouw
Stijging cholesterolniveau
Pcl-fase A:
Angina pectoris
Longembolie
Krampen
Snelle hartslag
Lage hartslag
Absence
Bewusteloosheid
Daling bloedglucose
Epi-crisis:
1) zie artikel KRANSADERS [7]
2) zie artikel KRANSSLAGADERS [7]
Op basis van de symptomen als hoge of lage hartslag, hoge of lage bloeddruk – en daarmee de soort hartaanval - kan worden geconcludeerd van welk conflict sprake is. Betreft
het een territorium verliesconflict (kransslagaders), een seksueel (frustratie) conflict
(kransaders) of een conflict van volledig overweldigd zijn (hartspier).
FM / september 2016
21
HARTSPIER
9 PRAKTIJKVOORBEELDEN [4], [6]
▪ [4] Een 64-jarige RH-vrouw is reeds geruime tijd gescheiden wanneer zij opnieuw
een man leert kennen. De verhouding is aanvankelijk zeer goed, maar na verloop van
tijd trekt de man zich steeds meer emotioneel terug en gaat hij geregeld vreemd. Dit
geeft veel strijd in de relatie. De vrouw lijdt erg onder deze “afwijzing” en verliest gewicht tot ze nog maar 49 kg weegt. Ze lijdt het conflict van zich bedrogen voelen wat
haar linker hartspier treft. (Eigen archief Eybl)
▪ [4] Een 54-jarige RH-man heeft een bijzondere relatie met zijn kleinzoon. Hij beschouwt hem als zijn eigen kind. Beide zijn twee handen op één buik. Als de kleinzoon vijf jaar is, leert de dochter een Duitse man kennen en zij beslist om met haar
zoon van Oostenrijk naar Duitsland te verhuizen. De man lijdt het conflict van zich
bedrogen voelen. Zijn rechter hartspier wordt getroffen (moeder/kind-zijde).
Wanneer de dochter en kleinzoon op bezoek komen, spelen zich steeds hartverscheurende taferelen af.
Na anderhalf jaar scheidt de dochter van de Duitser en komt zij terug naar haar geboortestreek. Iedereen is weer gelukkig waardoor de genezingsfase intreedt. Drie
maanden later krijgt de man onaangename hartaanvallen (epi-crisis) die ongeveer
een half jaar duren. Daarna wordt alles weer normaal. (Eigen Archief Eybl)
▪ [6] Ik (Münnich) was eens zeer bezorgd om mijn vrouw, zodanig dat ik ook om haar
leven bezorgd was. De angst was irrationeel, maar het was juist mijn waarneming en
alleen die telt. Ik wilde haar helpen maar kon het niet. Zoals gezegd is de conflictinhoud voor het myocard: “iemand niet genoeg kunnen ondersteunen” of “niet genoeg
voor iemand kunnen presteren”.
Het probleem loste zich na ongeveer twee weken op. Het was niet erg actief, daarom
waren de genezingssymptomen ook niet belastend. Echter vanaf de oplossing ademde ik ongeveer een week duidelijk waarneembaar zwaarder en raakte snel buiten
adem. Door de symptomen werd duidelijk dat het de rechter hartspier betrof. Voor
mij als linkshandige is bij het myocard de partnerzijde rechts.
▪ [6] Een kennis had iedere avond, altijd wanneer ze naar bed ging, hele zware ademhalingsproblemen. Ze vertrouwde het niet om te gaan slapen omdat ze bang was in
haar slaap te sterven. Daarmee creëerde ze vermoedelijk enkele vervolgconflicten.
Maar het gaat nu alleen om de ademhalingssymptomen.
Omdat ze altijd ’s avonds c.q. ‘s nachts de genezingssymptomen van het rechter
myocard had, moest ze overdag conflict-actief zijn geweest. Uitgerekend op de dag
waarop ze de symptomen voor de eerste keer had, begon ze met een nieuwe baan.
Ze wilde beslist haar nieuwe chef overtuigen. Ze was de hele dag conflict-actief om
zodanig te presteren, dat de chef van haar overtuigd zou zijn.
Bij het naar huis gaan ging ze steeds in de oplossingsfase (CL), omdat ze dan niet
meer hoefde te presteren. De volgende morgen op het werk werd ze weer conflict__________________________________________________________________________
22
FM / september 2016
HARTSPIER
actief. Het proces ging zo nog een poosje door.
De invloed van de nierverzamelbuizen kon ik (Münnich) hier niet goed waarnemen.
Ze lag ’s nachts volledig in paniek en alleen gelaten in bed en wist niet waar ze naartoe zou gaan. Dus typisch het nierverzamelbuisconflict (zie hiervoor het artikel NIER[7]). Ze kwam met mij in contact en ik kon haar de samenhang van
haar symptomen verklaren. Ze was direct grotendeels van een last bevrijd en binnen
VERZAMELBUIZEN
enkele minuten was het ademhalingsprobleem volgens haar duidelijk verminderd. De
functievermindering nam af.
▪ [6] Een LH-vriendin maakte zich grote zorgen om het economische bestaan van haar
partner. Het gaat volgens de lateraliteit dus om het rechter myocard. Enerzijds was
ze de hele dag bezorgd om hem, aan de andere kant voelde ze zich ook geroepen om
hem te helpen. Toen het thema na enkele weken was afgesloten, kreeg ze binnen
enkele minuten lichte ademhalingsproblemen en opgezwollen benen (stuwing door
verminderde belasting van het rechter myocard).
De epi-crisis beleefde ze ook bewust als een korte fase met een zeer vlakke ademhaling. Achteraf lieten de tijdsperioden van de verschillende fasen zich niet geheel
exact reconstrueren, maar de ca-fase en de pcl-fase duurden ongeveer twee weken
en de epi-crisis kwam vrij precies in het midden van de pcl-fase.
Naast het SBS-programma van het myocard had ze ook nog een ander SBS-programma van de linker melkklieren actief: een zorgconflict om de partner.
-o–o–o–
FM / september 2016
23
BIJLAGEN
Bijlagen
B.1 SBS-PROGRAMMA HARTSPIER ATRIA
B.1.1 Introductie
B.1.1.1 Hersenniveau [3a]
De gladde spieren van de atria ontstaan uit het endoderm en worden aangestuurd door
de middenhersenen, gelegen aan het buitenste deel van de hersenstam.
Als gevolg van de draaiing van 180° van de embryonale hartbuizen is er bij de atria nu wel
een kruiscorrelatie van de hersenen naar het orgaan!
B.1.1.2 Sinusknopen [3a]
De sinusknoop in het rechter atrium (voorheen de linker hartbuis) wordt aangestuurd vanuit de linkerkant
van de hersenstam; de sinusknoop in het linker atrium
(voorheen de rechter hartbuis) wordt aangestuurd vanuit de rechterkant.
Een ectopische (anders dan normale) hartslag (voorheen atriale contractie) ontstaat in het rechter sinusknoop-relais; de atriale fibrillatie ontstaat in het linker
sinusknoop-relais.
Oorspronkelijk had het hart twee sinusknopen, gevestigd in het rechter en linker atrium. De
rechter sinusknoop (aangestuurd vanuit de rechterzijde van de hersenstam) was gerelateerd
aan de “inname en transport” van de bloed”brok” (equivalent met de “inname en transport” van
de voedsel”brok” bij de darmen). De linker sinusknoop (aangestuurd vanuit de linkerzijde van
de hersenstam) was gerelateerd aan de “verwijdering” van de bloed”brok”.
Met de draaiing van de buizen van het hart is ook de innervatie van de hersenen naar de sinusknopen gewisseld. De linker sinusknoop die vanuit de rechterzijde van de hersenstam wordt
aangestuurd, is verantwoordelijk geworden voor het injecteren van bloed (in de huidige aorta).
De rechter sinusknoop, aangestuurd vanuit de linkerzijde, voor het aanzuigen van bloed (vanuit
de huidige holle ader) in het rechter atrium. Echter, in de loop van de tijd is de linker sinusknoop weggekwijnd. Om deze reden is de rechter sinusknoop, die zich in het rechter atrium bevindt, de enige geleider die de functie van beide atria verzorgt.
B.1.2 Conflict [3a]
Het biologische conflict dat is gerelateerd aan de atriale hartspier is een eigenaardig
“brok”-bewegingsconflict, een conflict met betrekking tot circulatie, het transporteren
van de lichaamsvloeistof: “niet in staat zijn om de bloed”brok” te verplaatsen” . Het is ge__________________________________________________________________________
24
FM / september 2016
BIJLAGEN
relateerd aan de biologische angst dat het hart niet in staat is om de bloedstroom te beheersen en het organisme met voldoende bloed te voorzien. De bloed transporterende
beweging van het hart (voorkamer-gladde spierweefsel) is niet voldoende [5].
Het conflict wordt gewoonlijk bij een diagnose onderkend als: “je bloedstroom is zwak”,
“je slagaders zijn verstopt geraakt” , je halsslagader is geblokkeerd” . Ook de angst voor
een hartaanval of beroerte, inclusief zelf opgelegde angsten, b.v. gebaseerd op een familiegeschiedenis van hartziekten. “Mijn hart is zwak, krachteloos”. “Mijn hart functioneert
onvoldoende, het transporteert te weinig” . Eventueel door schrikaanjagende rokerswaarschuwingen. Men is bang dat roken de bloeddruk doet dalen en de hartslag vertraagt [5].
Volgens de evolutionaire opvatting zijn brokconflicten de primaire conflict thema’s die
met organen worden geassocieerd die vanuit de hersenstam worden aangestuurd en
ontstaan zijn uit het endoderm.
B.1.3 Conflict-actieve fase [3a]
Wanneer het SBS-programma van het overweldigingsconflict start, dat gepaard gaat met
weefselafname van de dwarsgestreepte spieren, dan start in de ca-fase tegelijkertijd automatisch de toename van de gladde spieren. Er ontstaat een verdikking. Men spreekt
van een hartspiertumor, hartspiermyoom of voorkamermyoom [5]. De verdikkingen vallen
niet op en worden zelden gediagnosticeerd. Gewoonlijk worden alleen de hartritmestoornissen (in de ca-fase en de epi-crisis) opgemerkt [5].
Tevens is er hypertonus van de atriale spieren. De biologische zin van de toegenomen
spierspanning is om de bloedcirculatie te verbeteren. Het nemen van bloedverdunners
kan het conflict-actief houden!
In de ca-fase zijn er vaak krachtige, atriale spiercontracties in een bepaald spierbereik
[5]. Ook het overslaan van het hart (atriale extrasystole) komt voor [5].
B.1.4 Genezingsfase
B.1.4.1 Pcl-fase A [3a]
In de pcl-fase duren atriale spiercontracties nog voort en treden stoornissen/onregelmatigheden in het hartritme op [5]. Daarentegen gaat de atriale spierspanning terug naar
normaal.
Het aanvullend opgebouwde gladde spierweefsel van het hart wordt niet afgebouwd
maar blijft bestaan (duurzame versterking). Het nieuw ontstane hartspierweefsel garandeert ook in de toekomst een betere belasting van het hart [5]. Biologische zin van de
verdikking en versterking van de atriale hartspier is verhoging van de belasting van het
hart voor het transporteren van bloed.
Een speciaal kenmerk van de gladde spieren is, dat ze – om levensgevaar te voorkomen –
niet ontsteken, anders zouden de atriale spieren zich kunnen perforeren of barsten, wat
altijd tot de dood zal leiden [5].
Terugkerende gebeurtenissen vinden met ieder conflictrecidief plaats. Met de voltooiing
FM / september 2016
25
BIJLAGEN
van de pcl-fase gaat de hartslag terug naar normaal.
B.1.4.2 Epi-crisis [3a]
De epi-crisis manifesteert zich als toegenomen peristaltiek van de hartspier die atriale fibrillatie (harttrillen: voorbijgaande of aanhoudende snelle contracties, vibreren) veroorzaakt met tachycardie, een versnelde hartslag vergelijkbaar met ventriculaire fibrillatie
gerelateerd aan de ventrikels en tachycardie tijdens een longembolie waarbij de kransaders betrokken zijn.
Vergeleken met de ventriculaire spieren doet de epi-crisis van de gladde atriale spieren
van het hart zich niet voor als een hartaanval, maar eerder als een “hartkoliek” (vergelijkbaar met een darmkoliek).
Wanneer ook het dwarsgestreepte spierweefsel erbij betrokken is, is er in de ca-fase verzwakking van de hartspier, in de pcl-fase ontsteking ervan, terwijl in de epi-crisis de
dwarsgestreepte spieren ongecontroleerde, onregelmatige bewegingen maken, tegelijk
met fibrillatie (vibreren) van de gladde spieren. Zo kunnen deze twee symptomen bij verandering van het kamerspierweefsel tegelijkertijd optreden [5].
Voor degene die zoiets beleeft en het niet kent, kan het beangstigend zijn: “Mijn hart vibreert en slaat daarbij onregelmatig” [5].
__________________________________________________________________________
26
FM / september 2016
BIJLAGEN
B.2 OPVATTING REGULIERE GENEESKUNDE [3a]
De RG kent slechts één type hartaanval. Volgens de standaardtheorie wordt een “acute
myocard-aanval” (“voorafgaand myocardisch infarct” of “nakomend myocardisch infarct”)
veroorzaakt door cholesterolplak of een trombus in de (voorafgaande of nakomende)
kransslagaders. De necrose van de hartspier zou het resultaat zijn van verstoringen in de
bloedcirculatie, veroorzaakt door een verstopping van de kransslagaders. Dit zou vermoedelijk het bloed en de zuurstoftoevoer naar de hartspier blokkeren en in een hartaanval
resulteren. Ondanks het bewijs dat de meerderheid van de mensen die een myocardaanval lijden geen afsluiting van de kransslagaders hadden en een normaal cholesterolniveau, blijft de hypothese van een kransslagaderverstopping wijd verspreid.
Gebaseerd op de wetenschap van de 5BN/GNM is bekend dat er absoluut geen relatie is
tussen een myocard-aanval en een verhoogd cholesterol. De hartspier en de kransslagaders bestaan uit verschillende weefsels en zijn ontstaan uit verschillende embryonale
kiembladen. De hartspier wordt aangestuurd door de cerebrale medulla en door de motorische cortex, terwijl een verhoogd cholesterol de genezingsfase van de kransslagaders
en kransaders is. Deze worden aangestuurd door een volledig ander deel van de hersenen, namelijk aan de rechter- en linkerzijde in de temporale kwab boven respectievelijk
het rechter en linker oor.
Beide kennen zeer specifieke – voorspelbare – symptomen en zijn gerelateerd aan verschillende biologische conflicten die verschillende typen van hartaanvallen veroorzaken.
Het cholesterolniveau stijgt alleen wanneer het betreffende SBS-programma actief is,
m.a.w. wanneer één van de twee kransvaten moet worden gerepareerd. Er is geen link
tussen de twee SBS-programma’s. Dit verklaart het volgende uit het tijdschrift voor
Atheriosclerose (149, 2000):
“Ongeveer de helft van de patiënten die in ziekenhuizen voor een
hartaanval worden opgenomen, hebben een normaal cholesterolniveau.”
De helft van deze mensen heeft ondanks het normale cholesterolniveau toch een myocard-aanval gehad.
Dr. Hamer zegt hierover:
“Wat betreft hartaanvallen zijn we tekort geschoten om de belangrijke rol
van de hersenen te onderkennen, precies zoals we de belangrijke rol van de
hersenen bij kanker over het hoofd hebben gezien.”
Het standaard dogma is onjuist omdat de RG de verschillende weefsels met elkaar verwisselt en niet de hersenen erbij betrekt. Er is absoluut geen correlatie! De hele theorie
FM / september 2016
27
BIJLAGEN
dat de cholesterolplak de myocard-aanval veroorzaakt, is een interpretatie die geheel
onjuist en in feite achterhaald is.
Een myocard necrose met verlamming van de dwarsgestreepte hartkamerspieren is in
het geheel niet gerelateerd aan de kransslagaders, maar eerder aan de rechts- of linkshandigheid, tot moeder/kind of partner thema’s, en wordt altijd geassocieerd met het
conflict: “Ik ben volledig overweldigd” [1].
De GNM is een nieuw paradigma, een ervaringswetenschap. Voor het eerst in de geschiedenis van de geneeskunde is er een geneeskunde die gebaseerd is op ware natuurlijke wetenschap. Dit impliceert dat de vastgestelde theorie bij elke patiënt reproduceerbaar is. Het kent geen dogma’s, geen hypothesen of zogenaamde statistische waarschijnlijkheden. Deze nieuwe geneeskunde is helder en logisch. Voor alle normaal intelligente mensen goed te begrijpen omdat het bestaat uit de causale logica van vijf biologische (wetenschappelijke) natuurwetten.
Het wonderlijke is dat er nu een mechanisme is dat aan de hand van basisgegevens
(DHS, conflictoplossing) kan worden vastgesteld wat de patiënt verwachten kan en wanneer. Daartoe hebben we met een hersenscan een zeer betrouwbare methode in de hand
om uit voorzorg alle maatregelen te treffen die nodig zijn om b.v. op de epi-crisis (hartaanval) reeds in de periode voor de gebeurtenis te kunnen anticiperen. Het is mogelijk
om het hersenoedeem onder controle te houden en patiënten niet eerst met een ambulance naar het ziekenhuis te vervoeren wanneer hij/zij thuis is “omgevallen”, maar hen
gerust te stellen en de ophanden zijnde hartaanval zo te verlichten, dat de patiënt deze
goed kan doorstaan.
De RG is gebaseerd op theorieën en op veronderstellingen op basis van gebeurtenissen
die zich op lichaamsniveau voordoen. Er worden geen hersenscans of het hersenniveau
bij betrokken, laat staan de menselijke emoties.
Echter, de oorzaak van de hartaanval blijft dan onbekend. Zoals vaak gebeurt, verandert
een theorie snel in een dogma [1].
-o–o–o-
__________________________________________________________________________
28
FM / september 2016
INFORMATIELIJST
Informatielijst
De inhoud van dit document is ontleend aan:
[1a]
“Wissenschaftliche Tabelle der GNM” / Dr. Hamer, 2007, pp. 38, 61
ook website: http://www.germaansegeneeskunde.info (Casper Rutten)
[1b] “Scientific Chart of Germanic New Medicine” / Dr. Hamer, 2007, pp. 38, 60
[2a] “Das Herz – und was es krank macht” / Artikel van Dr. Hamer
website: http://www.germanische-heilkunde.at (Helmut Pilhar)
[3a] “Biological Special Programs” / Caroline Markolin, maart 2016
website: www.learninggnm.com
[3b] Tutorial 4 / Caroline Markolin, 2011
website: www.learninggnm.com
[3c] DVD: “Understanding Heart Attacks – Part 3” / Caroline Markolin, 2011
website: www.learninggnm.com
[4]
“Zielsoorzaken van ziekte” / Björn Eybl / Karin van Baelen, 2015, pp. 117-118
[5]
“Biologika Organ Atlas” / Roberto Barnai, maart 2016, pp. 61 (4.1.7), 85 (5.2.7), 126
(5.2.8)
[6]
“Das System der 5 Biologischen Naturgesetze”, Band 1 / David Münnich, 2014,
pp. 169-174
[7]
“Vertrouw je Lichaam” / Mies Kloos
website: www.hoedegeesthetlichaamaanstuurt.nl
FM / september 2016
29