bacterien Bron. wikipedia

bacterie op veel
vlees
nieuwe bacterie
ontdenkt
bacterie in
letters kweken
dat kan!
bewolkt en regen
temp: 13 C`
wind: N2
zondag 20 maart 2016
bacterie
hoi, deze krant staat geheel
in het teken van bactirie alle
bronnen zijn van Wikipedia
groetjes Anna.
Anna in t Zandt
De
darmflora
bevat
enkele
bacteriepopulaties die een rol spelen
in de spijsvertering.
Sommige bacteriën bemoeilijken het
overleven en de voortplanting van
pathogene bacteriën
De bacteriën of Bacteria vormen een
domein van eencellige, soms in
kolonies levende micro-organismen.
Een bacterie heeft geen celkern en is
dus een prokaryoot. Het erfelijke
materiaal ligt in het cytoplasma. Het
DNA bestaat meestal uit één enkel
ringvormig
chromosoom,
vaak
vergezeld van een of meer plasmiden,
die eveneens genetische informatie
bevatten. Een eigenschap van
bacteriën is dat zij zich snel kunnen
vermeerderen. Behalve een enkele
reuzenbacterie zijn bacteriën zo klein
dat zij alleen onder een microscoop
zichtbaar zijn.
Bacteriën
kunnen
onderling
plasmiden uitwisselen (conjugatie),
Bacteriën zijn bijna overal te vinden.
De meeste bacteriën zijn zo'n 1-5 µm
(0,001-0,005 mm) lang. De grootte
kan per soort echter nogal variëren.
De parasitaire bacterie Rickettsia kan
0,1 ?m (0,0001 mm) meten, terwijl de
"zwavel-etende"
reuzenbacterie
Thiomargarita
namibiensis
afmetingen tot 750 micrometer (0,75
mm) kan bereiken. Bacteriën zijn de
kleinste organismen die nog met een
lichtmicroscoop waarneembaar zijn.
Het inwendige van een bacterie
bestaat uit cytoplasma met onder
andere het DNA. Het cytoplasma
wordt
omgeven
door
een
celmembraan.
Bij
de
meeste
bacteriesoorten zit hier omheen een
celwand op basis van peptidoglycaan.
Veel bacteriën kunnen om de
celwand nog een kapsel of een
slijmlaag of celenvelop hebben.
Bacteriën kunnen verder uitsteeksels
hebben aan de buitenkant in de vorm
van flagellen en/of pili
De meeste bacteriën zijn niet
schadelijk maar soms zelfs nuttig
voor de gezondheid, bijvoorbeeld in
onze darmen. Ook worden ze ingezet
in de industrie om bijvoorbeeld
bepaalde soorten afval af te breken of
Dit is de kop voor de foto hieronder
.De vorm van de bacteriën wordt
gebruikt voor de systematische
indeling, zonder dat daardoor tegelijk
ook relaties in verwantschap worden
aangegeven. Op basis van vorm en
ligging kan men al veel bacteriën van
elkaar
onderscheiden.
Zo
onderscheidt men kokken, die
bolvormig zijn, staven, die een grote
variatie in lengte, doorsnede en vorm
kunnen hebben en spiraalvormige
micro-organismen,
die
een
kurkentrekkerstructuur
of
kommavorm hebben. De manier
waarop de cellen ten opzichte van
elkaar liggen kan ook verschillen,
doordat na de deling de cellen vaak
bacterien
Bron.
wikipedia
hoe zit bactirie
in elkaar
Anna in t Zanft
.De celwand van bacteriën bestaat uit
peptidoglycaan. Door middel van een
Gram-kleuring kan zichtbaar worden
gemaakt of deze laag dik of dun is.
De celwand ligt naast het binnenin
gelegen celmembraan.
Bacteriën met een dikke wand van
peptidoglycaan.
Dit
zijn
de
Gram-positieve
bacteriën.
Gram-positieve bacteriën hebben
meestal geen extra membraan aan de
buitenkant van het omhulsel, maar
een aantal soorten heeft wel een extra
omhullend laagje. Mycobacteria zijn
wel Gram-positief, maar hebben aan
de
buitenkant
een
hydrofoob
wasachtig laagje. Daarom zijn zij
alleen goed kleurbaar met een
speciale kleurtechniek, zoals de
Ziehl-Neelsen-kleuring.
Bacteriën
van
het
phylum
Deinococcus-Thermus
zijn
Gram-positief, maar hebben wél een
extra membraan aan de buitenkant.
Bacteriën met een dunne wand van
peptidoglycaan.
Dit
zijn
de
Gram-negatieve
bacteriën,
die
gewoonlijk een extra membraan aan
de buitenkant van het omhulsel
hebben. Het buitenmembraan maakt
deze
bacteriën
vaak
ziekteverwekkend.
Bacte riën zonder celwand. Er zijn
bacteriën die van nature geen
celwand bezitten, zoals de leden van
Anna in t Zandt
Tussen de bacteriën zijn heterotrofe
en autotrofe bacteriën te vinden:
Heterotrofe
bacteriën
moeten
organische
voedingsstoffen
opnemen om te kunnen overleven.
Binnen de groep heterotrofe
bacteriën kan onderscheid gemaakt
worden tussen parasieten en
saprofyten. Als een heterotrofe
bacterie zijn voedingsstoffen uit een
levend wezen haalt en dit
organisme er nadeel van heeft,
noemt men de bacterie een
pathogeen, ziekteverwekker of
parasiet.
Als de bacterie zijn voedsel uit
dood materiaal haalt, wordt het een
saprofyt genoemd (sapros = verrot).
Deze bacteriën zijn de oorzaak van
het rotten van voedsel.
. Bacteriën kunnen verschillende eisen stellen aan de
omgeving om er te kunnen groeien. Voldoet de
omgeving hier niet aan dan zullen bepaalde bacteriën
zich niet vestigen of niet groeien. Omgekeerd kunnen
gunstige
omgevingsfactoren
de
groei
en
vermenigvuldiging weer stimuleren
psychrofiele bacteriën met een temperatuurbereik
van 5° tot 30° Celsius. Deze bacteriën geven
problemen bij opslag van voedsel in de koelkast
omdat ze bij relatief lage temperaturen nog groeien.
mesofiele bacteriën groeien optimaal tussen 15° en
50° Celsius. De meeste bacteriën behoren tot deze
groep en zo ook de meeste voor de mens pathogene
bacteriën die een optimumtemperatuur van 35° tot
40° Celsius hebben.
thermofiele
bacteriën
waarvan
de
optimale
temperatuur tussen de 50 en 60° Celsius ligt. In hete
bronnen worden bacteriën gevonden die kunnen
groeien bij temperaturen tot 90 °C.
Kop bij klein artikel
onderaan de pagina
Anna in t Zandt
Vele soorten bacteriën zijn overal
aanwezig. Sommigen zijn nooit
problematisch, sommigen zijn zelfs
nuttig, andere kunnen bij ernstige
verzwakking of onder speciale
omstandigheden wel eens tot
ziekteverschijnselen
aanleiding
geven (pathogeen), weer andere doen
dat geregeld. Bij de celstofwisseling
van bacteriën kunnen gifstoffen of
toxines ontstaan die soms schadelijk
kunnen zijn voor de mens. Er treden
dan ziektes op zoals cholera, pest,
tetanus. Er zijn veel bacteriën die
normaal niet in of op de mens
Autotrofe bacteriën zijn zelf in staat
om
organische
stoffen
te
produceren. Ze zijn in te delen naar
de
energiebron:
Fotoautotrofe
bacteriën halen door middel van
fotosynthese hun energie uit
zonlicht.
Cyanobacteriën
(blauwalgen of blauwwieren) zijn
in het bezit van kleurstof
fycocyanine, waarmee zij door