Pagina

cultuur valt dus in den tijd wanneer 't Egyptische rijk yW/Z/c/'
vrij wel machteloos is geworden,
in vergelijking althans met zijn
vroegere wereldheerschappij; maar
toen 't door zijn geestesleven nawerkend, in dien zin nog wèl over
't Oostelijk gebied der Middellandsche zee heerschte. Daarmee
worde dus niet gezegd, dat de in
Griekenland gevonden beschaving
eene Egyptische is, zooals men
een tijdlang gezind was te denken ; wèl dat die cultuur onder
Egyptische handels- en verkeersinvloed heeft gestaan. Van het
machtwoord: ,,fl//c beschaving,
#//«• kunst is uit het Oosten tot
ons gekomen," is de kracht tegenwoordig vrij wel gebroken.
Zi'OCKNAAMDK NT.STOR-BKKKR.
der Doriërs, Griekenland binnendringend, en
een Zuid-Oostelijke, die der Egyptenaren, een
strooming, waarbij de weg genomen wordt
over het eiland Cyprus, dat ten allen tijde
een uitgangspunt vormde voor verspreiding
van geestelijken vooruitgang.
Reeds het vinden van de gouden gelaatsmaskers kan wijzen op niet zuiver Grieksche
cultuur. Het meegeven van dergelijke maskers aan de dooden is ongehoord bij de
zuiver Grieksche beschaving. Ook het begraven van onverbrande lijken is een lang
niet algemeen in Griekenland voorkomend
verschijnsel. Wel zijn deze wijzen van lijkverzorging gewoon bij Egyptenaren.
Op een verbinding en een verkeer met
Egypte wijst dus een deel der gevonden
schatten, en wanneer men in een Egyptisch
graf uit den tijd van Ramses III een Myceensche hengsel- (of beugel-) kan vindt afgebeeld
(wat meer beteekent dan dat men er de kan
zelve had aangetroffen, omdat deze dan ingevoerd zou kunnen zijn) en dezen ook op
verscheiden andere plaatsen, bijv. te Eayun
aantreft, dan zal men een betrekking tusschen
Mycenae en Egypte niet licht kunnen loochenen. De bloei-periode in de Myceensche
308
De Myceensche tijd was de
eeuw toen de metaalwaarde tusschen goud en zilver nog niet
vaststond, toen het ijzer of nog niet algemeen bekend was, óf althans als zeer zeldzaam werd beschouwd. Het ijzervoortbrengend Noorden had zich met het Zuiden
en Oosten nog niet vermengd. Slechts één
ring van dat metaal werd in de Myceensche
graven gevonden. Moet dat niet een aanduiding geven, hoe hoog het ijzer toen geschat
werd, wanneer men er zelfs een lijfsieraad
van vervaardigde om 't den doode mee te
geven? Verklaart deze omstandigheid niet
met-een, 'tgeen we in onze geschiedenis leerden, dat Lycurgus in Sparta het ijzer als
gangbare munt invoerde? Wc lazen in onze
schoolboekjes, dat dit geschiedde, omdat het
goud en zilver te weelderige metalen waren
voor de eenvoudige Spartanen — het Myceensche graf vertelt ons. dat het ijzer, zooal niet
tot de edele, dan toch onder de kostbare
metalen behoorde, en evenveel, ja I toen nog
méér aanspraak bezat op wisselwaarde, dan
die delfstoffen welke daarvan later het monopolie kregen. De staven ijzer, door de Amerikaansche archaeologen uit 't Heiligdom van
Hera in Argolis aan den dag gebracht, verschijnen ons thans ook in een geheel ander
licht, ze zijn geen voorwerpen, daar toevallig