Buddy´s zijn maatjes voor mensen met een ernstige beperking of

Buddy´s zijn maatjes voor mensen met
een ernstige beperking of chronische
ziekte. De buddy helpt de ander zo veel
mogelijk uit zijn leven te halen. Een
steun en toeverlaat die voor de ander
klaarstaat en een luisterend oor biedt.
Buddyzorg is ontstaan in de jaren tachtig
voor mensen met hiv en aids.
Tegenwoordig doen ook mensen met
hele andere levensbedreigende ziektes
of ernstige aandoeningen een beroep op
Buddyzorg. Mensen met kanker,
spierziekten of niet-aangeboren
hersenletsel bijvoorbeeld.
Voor de gemeente Zwolle is de
organisatie van Buddyzorg
ondergebracht bij Vrijwilligerscentrale
ZwolleDoet!
Alle Zwollenaren kunnen een aanvraag
doen voor Buddyzorg. De coördinator
informele zorg ondersteunt de buddy in
zijn werkzaamheden en houdt
intakegesprekken met nieuwe cliënten
en met nieuwe buddy’s.
Een buddy helpt de zieke zo veel
mogelijk uit zijn leven te halen. De cliënt
stelt een doel waar hij met hulp van de
buddy naartoe werkt. Dit kan gaan om
het vergroten van het sociale netwerk of
het accepteren van de ziekte. Soms wil
de cliënt zijn verhaal kwijt, een andere
keer wil hij op pad. De buddy is er om
hem te steunen, als maatje. Deze
sociaal-emotionele ondersteuning aan
iemand met een chronische of
levensbedreigende ziekte, beperking of
aandoening verleent de buddy op
vrijwillige basis. De steun wordt verleend
gedurende een afgebakende periode. In
eerste instantie wordt een buddy voor
een jaar gekoppeld aan een cliënt.
Buddy’s vormen een divers gezelschap.
Mannen, vrouwen, autochtonen,
allochtonen, jongeren, ouderen. Wat hen
bindt, is dat ze het hart op de juiste
plaats hebben en zich inzetten voor een
ander. Buddy’s zijn minimaal 21 jaar en
hebben de nodige levenservaring.
Voordat ze als buddy aan de slag gaan,
volgen ze minimaal een basistraining.
Buddy’s hebben minimaal een dagdeel
in de week tijd voor hun cliënt en zijn
actief in de gemeente Zwolle.
Ze nemen deel aan de verplichte
basistraining en periodieke
bijeenkomsten. Ze verlenen buddyzorg
op vrijwillige basis. Dat wil niet zeggen
dat er geen vergoeding tegenover staat.
Reis- en onkosten worden vergoed.
Om te zorgen dat buddy’s goed
voorbereid aan het werk gaan, krijgen ze
een basistraining. In die training ligt het
accent op persoonlijk functioneren en
zelfkennis. Daarnaast is er aandacht
voor het aangeven van grenzen en voor
diverse vaardigheden, waaronder
communiceren. Tijdens de training
wordt bovendien bekeken of de
potentiële buddy binnen het profiel past.
Na deze basistraining wordt open en
eerlijk met de kandidaat besproken of hij
geschikt is, ook wanneer hij niet geschikt
lijkt te zijn.
Buddyzorg is niet zomaar
vrijwilligerswerk. De situatie van de
cliënt is door zijn ziekte en
omstandigheden niet alledaags. Dat dit
indruk maakt en invloed heeft op de
buddy, is onvermijdelijk. Buddy’s
kunnen daarom altijd een beroep doen
op de coördinator van Buddyzorg en er
zijn bijeenkomsten in groepsverband. Op
deze momenten kunnen buddy’s hun
verhaal kwijt en elkaar inspireren en
ondersteunen. Dat maakt niet alleen dat
buddy’s hun werk met plezier kunnen
blijven doen, maar zorgt ook voor
persoonlijke ontwikkeling en groei.
Margot heeft een ernstige chronische
ziekte:
’Door mijn ziekte is het spontane van
mijn leven af. Toch wil ik er het beste van
maken. Ik wil leven. Mijn man heeft een
drukke baan en om toch nog zoveel
mogelijk te kunnen doen, zijn hulp en
gezelschap van mijn buddy erg fijn.’’