`Een woordeloze voorstelling over de speelplaats` KOER

‘KOER’
‘Een woordeloze voorstelling over de speelplaats’
KOER is een voorstelling over de wondere
microkosmos van de speelplaats. Wat gebeurt
er in dat kwartier tussen twee schoolbellen in?
Hoe spelen kinderen, wat spelen ze en welke
kleinmenselijke drama’s ontrollen zich in die
luttele vijftien minuten? Soms is de speelplaats
een plek van ultieme verbeelding, soms is het
er een van harde realiteit.
KOER is het werk van Katrien Pierlet (Studio
Orka, Laïka), Nele Van den Broeck (Nele Needs
A Holiday, Kopergietery), Michiel De Malsche
(Het Paleis, fABULEUS) en 8 kinderen tussen 8
en 13 jaar.
Larf! vroeg Evelyne Coussens (theaterrecensent) de makers Nele Van den
Broeck en Katrien Pierlet te interviewen over het maakproces van KOER. Want
KOER is niet zomaar alleen het resultaat dat je ziet. Ook het proces willen we
zichtbaar maken voor het publiek. Het interview zal binnenkort op onze
website verschijnen. (www.larf.be)
In deze folder vindt u er alvast een voorproefje van en stellen we trots alle
makers van de voorstelling voor.
Veel plezier!
Back to school: Nele Van den Broeck en Katrien Pierlet maken KOER
‘Het is niet omdat je met kinderen werkt dat de lat minder hoog
moet liggen’
Evelyne Coussens
Het zijn intussen vertrouwde gezichten in producties van KOPERGIETERY en Studio Orka en ze zetten
allebei hun eerste stappen in het maken van eigen producties. Maar met KOER stelde Larf! hen voor
een heel andere uitdaging. Actrice Katrien Pierlet en actrice/muzikante Nele Van den Broeck gingen
een jaar lang aan de slag met acht kinderen tussen 7 en 13 jaar.
Het resultaat is KOER, een voorstelling over de wondere microkosmos van de speelplaats. Wat
gebeurt er in dat kwartier tussen twee schoolbellen in? Hoe spelen kinderen, wat spelen ze en welke
kleinmenselijke drama’s ontrollen zich in die luttele vijftien minuten? Soms is de speelplaats een plek
van ultieme verbeelding, soms is het er een van harde realiteit. Pierlet en Van den Broeck bewaren er
zelf nog heel wat herinneringen aan.
Nele: ‘Ik zat vaak alleen, kunstwerken te maken met blaadjes, ofwel speelde ik met een paar
vriendinnetjes scènes na van op de televisie. Dat blijkt eigenlijk niet zo veel veranderd te zijn. Voor
KOER zijn we kinderen gaan observeren op een speelplaats. Toen bleek dat ze nog steeds even
weinig nodig hebben om zich mee te amuseren.’
Is de speelplaats een vrijplaats of net niet?
Katrien: ‘In verbeelding is het sowieso een vrijplaats, maar in realiteit is de speelplaats niet voor alle
kinderen een fijne plek. Er loopt ook veel eenzaamheid en verdriet rond op zo’n koer. De relaties die
heersen binnen de klas worden er uitvergroot, en kinderen zijn vaak erg hard voor elkaar. Sommige
kinderen kruipen daardoor misschien nog meer in hun eigen hoofd.’
Nele: ‘Het is vooral een snelkookpan: de kinderen komen uit de klas, een streng gereglementeerde
omgeving, en op een kwartier tijd moet alles gebeuren: energie ontladen, spelen, ophouden met
spelen, wenen en weer lachen, ruzie maken en het bijleggen. Wij stonden echt versteld van de
snelheid waarmee de verhalen op zo’n speelplaats zich ontwikkelen.
Hoeveel van het spelmateriaal in KOER komt vanuit de kinderen zelf?
Katrien: ‘Bijna alles komt uit hun eigen leefwereld. Wij hebben het overkoepelende thema van de
speelplaats bepaald, maar voor de rest hebben we gewerkt op basis van improvisatie. Tijdens de
repetities creëerden we een ‘speelkader’ waarbinnen de kinderen mochten experimenteren, wij
pikten uit hun improvisaties wat interessant was. Op die manier was het voortdurend een
wisselwerking. Zij reikten iets aan, wij pikten daarop in, vergrootten sommige dingen uit of maakten
ze net kleiner.’
Op basis waarvan hebben jullie de kinderen geselecteerd?
Nele: ‘We wilden dat elk kind een rol zou spelen die dicht bij zichzelf lag, en tegelijkertijd wilden we
een staalkaart tonen van verschillende types kinderen. Het mochten niet allemaal de hippe jongeren
of de prinsesjes zijn. Al van bij het begin hebben we besloten dat we met KOER echt wilden loskomen
van de clichés.’
Was bij het maken van KOER het proces belangrijker, of het resultaat?
Katrien: ‘Het resultaat. KOER is in de eerste plaats het resultaat van een artistiek verlangen. Het
pedagogische was niet het eerste doel, maar je ziet natuurlijk wel kinderen openbloeien op scène,
voeling krijgen met het podium, hun eigen talent ontdekken en daarin groeien.’
Wat heeft jullie het meest ontroerd tijdens het afgelopen jaar?
Katrien: ‘De totale overgave van de kinderen. Dat is zo schoon. Zo’n kind dat tijdens een doorloop
een melktandje verliest, dat snel in je hand komt leggen om dan terug de scène op te rennen en
verder te spelen.’
Wat hoop je bij de acht kinderen van KOER na te laten?
Nele: ‘De herinnering aan een groot avontuur. Ik heb op mijn dertiende zelf in een stuk gespeeld en
ik weet daar nog steeds alles van.’
Katrien: ‘Het klinkt misschien melig, maar in onze individualistische wereld vind ik het besef van
samenzijn belangrijk. Dat kinderen leren dat het niet altijd aan hen moet zijn, en dat het even fijn is
om iemand anders te laten schitteren.’
Makers
Regie, concept & coaching: Nele Van den Broeck (1985, Gent), studeerde af in 2011 als Master
Drama aan het KASK, Gent. Nele speelt als actrice mee in verschillende voorstellingen van De
Kopergietery (‘Twist’, ‘Love’). Haar eindwerk KWEST#1Het Brein kreeg onlangs nog een opvolger met
KWEST#2 De Kosmos. Naast theater is Nele een straffe muzikante. Ze heeft haar eigen groep Nele
Needs A Holiday en is vooral bekend als ‘die met haar klein gitaarke’ in Iedereen Beroemd (VRT)
Regie, concept & coaching: Katrien Pierlet (°1979, Boutersem), studeerde af als Master in
Drama aan het KASK, Gent. We kennen haar vooral van Studio Orka, het jeugdtheatergezelschap
waar ze sinds 2005 als vaste actrice speelt in fel bejubelde voorstellingen (‘Lava’, ‘Berninna’, ‘Mister
More, Lady Less’). Verder speelt en maakt ze theater als freelancer bij o.a. Laika, Bronks, De
Kopergietery en de Figuranten. Deze zomer stelde ze haar eerste theaterwerk voor op Theater aan
Zee, samen met Sofie Palmers: You May Find Yourself.
Muziek: Michiel De Malsche (°1982, Sint Niklaas) studeerde in 2009 af aan het KASK, Gent als
meester in de muziek, specialisatie compositie. Sindsdien is Michiel non-stop aan het componeren,
muziek bewerken en producen voor symfonische orkesten, kamermuziekensembles, theater- en
dansproducties, popgroepen, DJ’s, kunsttentoonstellingen, films, enz. Zo schreef hij de muziek voor
o.a. ‘Zoo doen ze de dingen’ (Het Paleis, 2012) en ‘Wäldlinge’ (De Kopergietery, 2011).
Decor: Giovanni Vanhoenacker leerden we kennen bij de voorbereidingen van VUURTOREN
(2010-2011). Giovanni werkt bij Theater Antigone (Kortrijk) en ontwerpt vaak decors voor
voorstellingen van theatergezelschappen (bv. ‘Mama, papa en de Nazi’, Kopergietery, 2012).
Lichtontwerp: Alain Ongenaet was 30 jaar lang lichtontwerper en productieleider van Theater
Taptoe. Met al zijn kennis en ervaring heeft Larf! een technisch brein in huis waar ze een beroep op
kan doen. Voor deze voorstelling werkte Alain het lichtontwerp uit en zette hij de puntjes op de
technische i van het decor.
Nuraili De Paepe, (8 jaar, De Pinte), Nuraili
Nuraili gaat naar de Leefschool de Boomhut in De Pinte. Ze volgde petit-atelier bij Larf!, zingt, speelt
toneel, tekent graag en is een fervent lezer. Nuraili wil later op het grote podium staan als zangeres.
Joana Arlauskas, (9 jaar, Sint Amandsberg), Joana
Joana zit in het vierde leerjaar in KLIM, Gent. Naast theater spelen danst Joana bij balletschool An
Van den Broeck. In Kunstacademie Ter Beuken volgt ze Spreken en Spelen. Sporten doet ze bij de
korfbalclub Ganda. Deze vinnige meid heeft ambitie om actrice te worden, … of schooljuf.
Miró Demeulder (10 jaar, Gent), Miró
Miró zit in het zesde leerjaar in De Wonderfluit, Gent. Hij volgt al jaren theateratelier bij Larf!. Naast
al dat theatergeweld vind je Miró in het zwembad, aan het klimrek of voor de tv. Hij droomt ervan
om miljardair te worden.
Marie Decock (10 jaar, Sint Amandsberg), Marie
Marie gaat naar het Sint Jans College Oude Bareel, St. Amandsberg. Het liefste wat ze doet is toneel
spelen en nog eens toneel spelen. Af en toe kan er ook nog wat gelezen en geknutseld worden. Later
wordt ze actrice, geen twijfel mogelijk.
Gemma Braeckman (11 jaar, Zottegem), Gemma
Gemma gaat naar Sint Franciscus Oudenhove in Brakel. Op haar blog kan je lezen dat Gemma een
levendige verbeelding heeft. Haar passies zijn theater, films, viool spelen, figureren (in Aspe), turnen
en dansen. Later wil ze aan de slag als journaliste of schrijfster.
Alenas Arlauskas ( 12 jaar, Sint Amandsberg ), Alenas
Alenas zit in het eerste jaar secundair in Edugo De Brug in Oostakker. Alenas volgt Verteltheater en
Drama in Kunstacademie Ter Beuken en speelt al 4 jaar hoorn. Net zoals zijn zus speelt hij korfbal bij
de korfbalclub Ganda. Alenas wil graag chocolatier worden, mmmmmmmmm!
Max Colonne (12 jaar, Gent), Max
Max zit in De Wispelberg, Gent. Naast theaterateliers volgen bij Larf! gaat Max graag naar de scouts
en danst hij Hiphop. Hij is vaak met zijn neus in de boeken te vinden. Later wil hij het beroep van
acteur combineren met het beroep van leraar geschiedenis.
Milan Minnebo (13 jaar, Gent), Milan
Milan zit net als Alenas in Edugo De Brug in Oostakker. Hij volgt wellicht al het langst van allemaal
theateratelier bij Larf!. Hij droomt ervan acteur te worden of iets met mode te doen.
VLAMMEND THEATER MET KINDEREN EN JONGEREN
www.larf.be