Stenen geven Brood

Prof.Dr.H.C.WernerZimmermann
STENEN GEVEN BROOD
Betekenis
en werking
van oergesteentemeel
Onze vandaag bekende Natuuronderzoekers berusten op de overtuiging,
dat niet alleen tussen 2 of 3, maar ook tussen alle verschijningen in het
mineraal planten en dierenrijk, welke als voorbeeld het leven aan de
oppervlakte van de aarde voorkomen, een wettige samenstelling
bestaat, zodat geen voor zich alleen is, alleen altijd verbonden met een
of meerdere andere, en meteen alle met elkaar verbonden, zonder
begin en einde, en dat de opeenvolging van de verschijningen, kan
ontstaan en vergaan, als een golfbeweging in hun omloop zijn. Wij zien
de natuur als een totaal, en alle verschijningen samenhangend, als
knopen in het net.
Justus von Liebig, gestorven 18 april 1873
De toekomst behoort de levenservaring rijke boer, tuinders en
doktoren, die opletten voor de eeuwig geldende regels van het leven.
Alleen in zulk een inzicht van eerbied zal de mens kunnen overleven!
Prof.Dr.med.Helmut Mommsen
Onze totale opmerkzaamheid moet daarop gericht zijn, de natuur haar
verloop af te wachten.
J.W. von Goethe
MOTTO :
Wat heeft de mens der mensheid
meer te bieden dan de waarheid.
Friedrich von Schiller
Als de natuur met de wetenschap
in tegenspraak staat, dan heeft
de natuur altijd gelijk.
Justus von Liebig
Voorwoord.
Met de nu herziende uitgave van het in 1940 verschenen boek Stenen
geven Brood van Prof. Werner Zimmermann, vervullen wij de wens van
vele biologisch werkende agrarische bedrijven.
De bewerking van dit boek is door Prof.Zimmermann, die ruim de 80 is
gepasseerd, zelf gedaan.
Aan hem, de pionier van de lava-bemesting, is al onze dank verschuldigd,
waarmee alle ervaringen uit de vroegere land en tuinbouw voor ons
behouden zijn gebleven.
Dit boek over het gebruik van lava werd destijds door de traditionele
landbouw sterk veroordeeld. De uiteenzettingen, de ervaringen uit de
praktijk aan de ene kant en de wetenschappelijke meningen aan de
andere kant heeft Werner Zimmermann in vele jaren uitgebreid laten
zien.
De nieuwe biologisch werkende landbouw heeft de grote waarde van
lava al lang ontdekt en de werking berust niet alleen op het gebruik van
dit materiaal.
Over de betekenis en werkzaamheid fijnstoffelijke sporenelementen en
mineralen of mikromineralen bv in dit boek genoemde sillicium, weet
men vandaag de dag wezenlijk meer als bij het ter perse gaan van de
eerste druk van dit boek, toen men nog uitgebreid geloofde deze kennis
niet nodig te hebben.
Waar een Materialistisch Wetenschapsbeleid ons in de agrarische
sektor naar toe gebracht heeft, laat ons Prof. Alwin Seifert in zijn
inleiding van zijn boek "Landbouw zonder Gif", Rachel Carson in "Dom
Voorjaar", Prof. Jan Briejer, het hoofd van de Hollandse
Plantenbeschermingsdienst, in zijn boek "Zilveren waas - De gevaren
van Chemische bestrijdingsmiddelen" en vele andere laten zien.
De erkenning van deze vergissing voert altijd tot ergere en wakker
schuddende boeken op de markt.
Zo kunnen wij hier dankbaar bekennen dat de juistheid van de weg van
de natuur, zoals in dit boek blijkt, de enige juiste weg blijkt.
Het doel van deze natuurwet is dat de hoogwaardige gesteentemelen en
kleimineralen werkelijk dat doel bereiken welke voor de
bodemvruchtbaarheid nodig zijn.
Alleen zij zorgen voor de voortgang van een harmonische rondgang van
bodem en planten, dieren en mensen, die in elk bereik voor optimale
gezondheid en duurzaamheid leiden kan.
Meer dan vroeger in de geschiedenis van de mens is het streven naar
een zo goed mogelijke bodemvruchtbaarheid in onze vergevorderde
moderne wereld noodzakelijk. Mag dit werk van Werner Zimmermann
een gids zijn voor velen die zoeken naar betere wegen in de land- en
tuinbouw.
Herfst 1975
Ernst-Otto Cohrs
STENEN GEVEN BROOD
VAN WERNER ZIMMERMANN
In de wilde, zonnige hoge dalen van Wallis vloeit "heilig water". Hoog in
de gletsjer ontstaan, en vele uren verder vloeien zij over steile
afgronden en door diepe dalen naar de steile akkers van de bergboeren.
Ontsprongen in de rotsen, door kanalen en stromen geleid zijn deze
koengebouwde levensaders, dag en nacht vloeit dit frisse water
onvermoeibaar naar het dal.
Groenachtig troebel is deze gletsjermelk. Niet alleen kostbaar vocht
brengt zij de dorstige aarde, deze zonovergoten landerijen en tuinen.
Regen en ijs breken de rotsen en de reuzenschaaf van de gletsjer
schuurt ze tot fijn zand en slib. Oergesteentemeel draagt het groene
water en verspreidt zich over de weiden en akkers van de zorgzame
mensen die zij liefhebben en verzorgen.
Dit gesteentemeel is de enigste bemesting die vele van deze
geirrigeerde akkers sinds vele honderden jaren kregen en zonder
verarming geeft de aarde jaar op jaar de rijk gevulde tuinvruchten, de
beste kruiden, gras, bloemen en rogge tot op een hoogte van 2000
meter.
Volgens Ing. Rankenstein telt de Wallis vandaag de dag 207 van zulke
gletsjerwaterleidingen. De oudsten bevinden zich in hoger Wallis en stammen
uit de 14e eeuw. De langste waterstroming komt uit het Nendaztal bij
Saxon,
26 kilometer ver, en heeft 200.000 Frank gekost.
Van een vergelijkbaar groter werk jonger geleden vertelt "leven en
geloven" op 9 oktober 1937 uit het Bundnerland, met grote foto's
"Brood" van Piz Beverin, het wonder van de Nolla-slib.
Wie vroeger door het dal Hinterrheins omhoog wandelde om te voet de
Heinzensbergs naar Thusis te bedwingen, zag links tussen de Rijn en
het pad vochtige weiden, bezaait met rotsen, die zeer rijk aan grassen
en gewassen waren.
Het wonder dat daar geschiede laat zich gemakkelijk verklaren, alleen
de scepticus zoekt er meer achter dan een stukje innerlijke kolonisatie,
want het brood, dat daar groeit, komt van Piz Beverin en van de hoogte
van de Glaspas, die het Heinzenberg gebergte in westelijke richting
doorsnijdt.
Het is brood uit steen, het wonder van de Nolla-slib, dat zich daar
voltrok.
Vroeger bracht de Nolla 1x door zijn rijsende waterstand elk jaar op
zijn tijd de vruchtbare slib over de akkers in het dal om vervolgens in
de Rijn te versmelten. Maar toen men bij Cazis en Rothenbrunnen
dammen opwierp en de Nolla omleidde, zodat het wilde water tussen
kanalen gedwongen en men het op plaatsen stil zette, begon de slib zich
af te zetten op andere plaatsen en stroomde er alleen nog water door
de dalen.
Zo ontstond tussen de stuwdammen nieuw land, vruchtbare gronden, die
eerst door riet natuurlijk gebonden werden en later toen hij voldoende
opgedroogd was, bebouwd, geploegd en verkocht kon worden.
Alle grote volken en landen van de aarde werden doorstroomt met dit
heilige water, dat hen met slib en gesteentemeel elke keer nieuwe
vruchtbaarheid bracht. Moeder noemt de Indier deze moederlijke
slibgrond, die hem heilig is.
Vaak twintig tot dertig meter diep vult zij de laagvlakten en bied de
onuitputtelijke basis voor de paradijselijke rijkdom van alle oogsten.
Egypte verheugde zich vroeger op de zomerse overstromingen van de
Nijl.
De blauwe nijl en de Atbara brachten uit de wilde Abessiniense bergen
grote
hoeveelheden verweerd gesteentemeel in de vorm van zware slib.
Langzaam vloeide het water over de oevers, bleef wekenlang rustig
staan en vloeide geleidelijk weer weg, zo bedekte een dunne sliblaag de
velden.
Het was een natuurlijke gezonde bemesting, die duizende jaren heeft
geduurd.
Vandaag verhindert de Assuan-stuwdam het overstromen van de
Nijldelta.
Ook de Babyloniers en Assuriers, de Inka's hadden grote opvangbekken
en daarmee gesteentemeel gebruik, China, Japan en Indonesie
gebruiken vandaag de dag nog deze oude kunst en halen van kleine
oppervlakten grote hoeveelheden goede vruchten.
Ook in Europa heeft niet alleen Zwitserland zijn heilig water. De
vlakten
Siebenburgens en Hongarije hebben vruchtbare weiden en worden
bemest met lava uit de Karpathen. In Noord Duitsland en Nederland
brengt slik de polders hun vruchtbaarheid. Alle gronden zijn
oorspronkelijk uit steen ontstaan. Toch levert niet elke steen
vruchtbare grond. Het komt erg op gehalte en samenstelling aan, de
eigenlijke moeder van vruchtbare gronden is het oergesteente Magma,
dus steen van vulkanische oorsprong. Deze bevat alle voor de
plantengroei benodigde mineralen, spoorelementen en voedingsstoffen
in de juiste balans. Het is de natuur in haar ondoorgrondelijkheid en
bedachtzaamheid die ons dit aantoont, en niet de knoeierij van
mensenkennis.
Oergesteente vindt men niet overal, niet als slib en stof of rotsen.
Ver strekken zich de landerijen uit in alle zone's, ook die niet het
heilige water
die de moederlijke vernieuwende elementen steeds weer brengt
krijgen.
Vele van deze bodems raken uitgeput door de wetenschappelijke
roofbouw die de mens gebruikt. Belangrijke stoffen ontbreken en
worden door chemische of kunstmatige bemesting niet aangevuld. De
opbrengsten lopen terug, vooral de gezondheid komt onder druk te
staan, meer ziekten, schadelijke insekten, schimmels, bacterien dienen
zich aan, en alle gebreksziekten worden overgedragen aan mensen en
dieren die van deze bodems eten.
Hier moet de doordachte biologische bemesting ingezet worden.
Kompostbereiding, goed vruchtgebruik en grondbewerkingen zijn de
dragers die niet vergeten mogen worden. Doch tot op heden weet men
niet wat er aan bodems ontbreekt op het gebied van de fijnste
mineralen en elementen, en chemische onderzoeken zijn ontoereikend
om de behulpzame sporen aan te tonen.
Daar bewerkstellen giften van Lava vaak wonderen. Men kan zich
voorstellen, welke ziektebeelden optreden kunnen, als het menselijke
lichaam bv Jodium tekort heeft. Opgezette kroppen of zwakzinnigheid
kunnen het gevolg zijn.
Gelijk zo vergaat het de planten, als zij op eenzijdige bemeste bodems
staan.
De natuur echter biedt in Lava alles, zelfs ook alle levensbelangrijke
stoffen die nog niet gewogen en gemeten zijn. Het is dezelfde natuur,
die ons in het frisse bergwater gezond laat worden, zonder ons naar
onze verklaringen te
vragen.
Voorvechters.
Leidinggevende onderzoekers en praktijkmensen hebben de afgelopen
eeuw deze heilzame, breedomvattende werking van Lava erkend en
bruikbaar gemaakt. Karl Utermohlen schrijft boeiend over de
verrichtingen van zulke pioniers. Leidinggevende onderzoekers zijn
daarbij en ook praktijkmensen, Dr. Simmler, leraar aan de landbouw
wetenschappelijke Universiteit in Zurich,
onderzocht en beschreef reeds in 1863 het nut van Lava met
betrekking tot de bodemvruchtbaarheid. Dr. J.Piccard, leraar aan de
Zwitserse Polytechnische Universiteit in Zurich, gaf in 1865 in twee
talen een boek uit, studie over Zwitserse Lava, welke bij bereiding van
bemestingsmiddelen gebruikt kunnen worden. Fritz Rodiger,
kultuurtechniek, uitgever van de Zwitserse boerenkrant en
schriftgeleerde van de volksarts, vocht in de zestiger jaren voor het
gebruik van Lava voor de opwaardering van de grond.
In Duitsland zijn vooral twee namen beroemd, Justus v. Liebig, de oude
meester van de chemische agrarische kultuur en Julius Hensel, de
psychologische chemische wetenschapper. Laat ons luisteren naar enige
indringende woorden van deze beide wetenschappers.
Justus v. Leibig schrijft in zijn "chemische brieven": Het staat op
zichzelf, dat geeneen van de planten verzorgende stoffen een
voorkeurswaarde voor de andere heeft. Zij zijn voor het plantenleven
gelijkwaardig.
Al deze stoffen zijn gelijk aan de schakels van een ketting, is er eentje
zwak, dan knapt de ketting, de ontbrekende schakel is diegene
waardoor het mechanisme stil valt.
Feiten bewijzen, dat bemesting van tarwe velden met stikstofrijke
stoffen met ammoniakzouten mest en gier, de korrel opbrengsten in
vele gevallen vermindert in plaats van te verhogen.
In het werk " De chemie en gebruik in de agrikultuur en psychologie"
schrijft v. Liebig op blz. 51:
De echte, op natuurgronden bevestigde theorie in de landbouw moet de
boer vast en onveranderd voor ogen houden, in staat stellen, een grote
verscheidenheid aan produkten, duurzaam en zonder uitputting, van zijn
grond te telen op de spaarzaamste wetenschappelijke manier die er
bestaat.
Dit hoge doel bereikt men door het gebruik van Lava.
Julius Hensel gaf in 1890 een uitvoerig boek uit over " Het leven" en in
1898
een boeiend werk over het gebruik van Lava; "Brood uit stenen" een
korte samenvatting voor boeren, land en tuinbouwers.
Hensel als man van geen woorden maar daden, liet op verschillende
plaatsen
in Duitsland steenmeelfabrieken bouwen om lava te malen. Vele boeren
konden dit toen gaan gebruiken met zeer vele goede resultaten.
Albert von Rosenberg-Lipensky schrijft in 1862 in zijn omvangrijke
werk
" De praktische Akkerbouw" band 2, blz 750:
Elke oogst die het kultuurland aan mineralen verarmt, moet weer
aangevuld worden, als wij vanaf de velden naar de bergen omhoog kijken
en denken aan de arbeid die de natuur zelf verricht, om hier overal
beweging en nieuw leven te brengen, zullen wij ook moeten bedenken
dat wij niet straffeloos kunnen blijven oogsten zonder mineralen
verzorging, welke alleen in oergesteente voorkomt.
In Poggendorffs Annalen nr. 91 wordt al in 1854 de praktische
aanwijzing gegeven om met Lava de bodemvruchtbaarheid te verhogen.
Utermohlen vertelt ook het verhaal van Koning Max II van Beieren, die
in 1849 zijn hofmeester bij zich liet komen en hem de volgende vraag
stelde;
Ik weet dat u zich als hofmeester erg verdienstelijk voor de landbouw
heeft ingezet, zegt u mij met welk eenvoudig middel kan de landbouw
geholpen worden?
" Door gestampte en gemalen Lava ! ", was het antwoord.
De bedoeling van kieselaarde.
Alle cultuurgrond is ooit ontstaan uit het magma der aarde. Magma,
Lava
bevatten alle levensbelangrijke elementen. Daarom kan het de bodem
alles geven wat deze tekort komt. Toch is een stof erg belangrijk voor
gezonde en krachtig gedijende planten, dieren en mensen: de kiesel.
Zijn frisse spankracht ontbreekt in vele verarmde bodems, waarop
gewassen steeds door meer ziekten geplaagd worden. Mest en
kunstmest wordt voldoende aan de grond toegevoegd. Hier is dus de
Lava de ontbrekende schakel in de ketting.
Walter Sommer schrijft in 1937 in het oktober nummer van het blad
"Licht
Groeten": Kieselaarde is een levensbelangrijk bestanddeel van onze
voeding. Hier een paar van zijn gedachten.
Kiesel zit als kristalisatiemiddelpunt in alle gesteenten. Het geeft het
graniet hardheid en zijn lichte glans. Vele metaaladers, ook goud en
diamanten, bevinden zich tussen lagen van kieselsand met kwarts en
silicumkristallen,uit deze kieselaarde maken wij ons glas, dit
wonderbaarlijke heldere harde materiaal.
De in de plantengroei ingebouwde kieselaarde, geeft de stengels en
stelen van planten hun buigzaamheid en toch de stevigheid om in de
wind te buigen zonder te knakken. Het zwenkende gras, de buigende
korenvelden,de hoogdragende dennen, het hout van de statige eiken en
beuken, danken hun stevigheid aan kieselaarde. En wanneer wij de
kruiden en groenten uit de tuin verteren, zo bouwen wij uit de
bestanddelen van kieselaarde het lichaam, de huid, de spieren, de
pezen, tot de fijnste uitlopen van de longen.
De tanden, de haren, de oren, de ogen, alles wordt gebouwd met behulp
van de kieselaarde. Het hele lichaam leeft van het hoofdbestanddeel
kieselaarde.
Hiermee is de belangrijke opdracht van kieselaarde verklaard.
De kieselstof geeft planten, dieren en mensen in hun lichaamlijke bouw
de
elasticiteit en buigzaamheid en daarop verregaande spankracht en
gezondheid. Met elke teelt wordt aan de grond kieselstof onttrokken
en de gebruikelijke mest en kunstmest bemesting vullen dit niet meer
aan.
Deze middelen zorgen wel voor groei, alleen de planten worden omhoog
gezwommen, en het gekochte gewicht bestaat niet meer uit
hoogwaardige voedings- en bouwstoffen, maar voor het grootste
gedeelte uit sponsig weefsel en water. Ook zijn de meststoffen hierin
nog niet goed afgebroken, daardoor stinken ze bij het koken en
vergisten en beschadigen het lichaam van de mens die ze eet. De mens,
want vrijlevende dieren hebben nog voldoende keuze, deze mishandelde
en kunstmatige ziek gemaakte planten te mijden. Ze zijn slecht
houdbaar en verrotten sneller en zijn mede oorzaak bij het ontstaan
van kanker. Dit is overdraagbaar op mensen en dieren.
Zonder gezonde bodems geen gezonde planten en ook geen gezondheid
voor mens en dier.
Kieselzuur is een polaire stof met uitgesproken bindende krachten, zij
maakt de bodem en planten gezond. Haar stralingskracht is sterk, ze
verspreid licht en warmte en werking, waardoor zij ook voor genezing
gebruikt wordt.
Fruit en groenten geven na het bijgeven van kieselzuur beter kleur,
betere
smaak en betere voedingsgehalten. De met kieselzuur behandelde
planten groeien in het begin iets langzamer , omdat zij eerst hun
wortelgestel uitbreiden. Later echter haalt dit wortelgestel meer
voedingsstoffen uit de bodem, als gevolg hiervan rijpen de vruchten
beter en ook tarwe groeit gelijkmatiger en beter op. Het komt meer op
kwaliteit dan kwantiteit.
Ze zijn beter van struktuur, bevatten hogere gehalten en zijn zwaarder
in gewicht, hun aroma is beter ontwikkeld, ze zijn langer houdbaar en
voor de gezondheid waardevoller.
De huidige kultuurvoeding voor mens en dier is van aanvang arm aan
kieselzuur, en daarom is een verzorging van de bodem met Lava van
groot belang. Zonder kieselzuur kan zich geen gezond mens of dier
ontwikkelen.
In de homeopatie is kieselzuur bekent als middel tegen jeuk, haaruitval,
vocht houdende benen, artritus, klierontstekingen,
tandvleesontstekingen, fistels
en steenpuisten.
De medici gebruiken kieselzuur bij de behandeling van ziekten aan de
ademhalingsorganen, astma, botontkalking, suikerziekte,
aderverkalking, staar, zenuwziekten, gewrichtsontstekingen enzovoorts.
De bekende Pharmakoloog Prof. Dr. Schulz in Greifswald onderzocht de
werking van kieselzuur met betrekking tot de gezondheid. Hij vond bij
zijn onderzoek in het menselijke bindweefsel de volgense waarden;
In de spieren
Jeugd
26 mg
Volwassenen
19 mg
In de huid
In de tanden
51 mg
86 mg
38 mg
41 mg
De homeopatische arts Dr. Emil Schlegel in Tubingen schreef in zijn
boek
" Het oergesteente" het volgende:
Wat het kieselzuur aangaat, wij vinden het in ons lichaam, in de nagels,
haren en celwanden. Bij het vormen van het gebit bij kinderen speelt
het een grote rol. Zij bezit ook buitengewoon grote antiseptische dus
weerstandverhogende krachten. Van organisch fosfor is bekend dat
deze zich met name in appels, groenten bevinden en het denken
bevordert, terwijl zwavel in scherpe kruiden als rettich, uien etc. te
vinden is en samen met kalk de spierkracht bevordert.
Kieselstof echter zorgt ervoor dat ze ook kunnen werken.
Dr. Charles Northen.
Northen is een bekende wetenschappelijke onderzoeker, hij heeft de
senaat van het Amerikaanse congres een dokument over de
mineraalstoffen balans in de voeding voorgelegd, welk ons dringend tot
andere inzichten maant.
Weet u, dat de meesten onder ons aan gebreksziekten lijden, die niet
te genezen kunnen worden, omdat onze voeding van leeggeroofde
bodems komt, pas als we die weer herstellen zullen de gebreksziekten
afnemen.
Het alarmerende is dat voedingsmiddelen, vruchten, groenten, tarwe,
nu op miljoenen hektares land verbouwd worden, die niet meer
voldoende mineralen bevatten, zodat wij uitgehongerd worden, het
maakt niet uit of wij er veel of weinig van eten.
Het is niet meer zo, dat een uitgebalanceerde voeding kalorien,
vitaminen, vetten. eiwitten en koolhydraten bestaat. Wij weten nu dat
bij de opbouw hiervan een geordende basis van mineralen nodig is.
Men is het erover eens, dat de mineralen voor de stofwisseling van
mens en dier van levensbelang zijn, en dat plant nog dier mineralen
vinden kan als ze niet in de bodem voorhanden zijn.
Toen ik dit voor de eerste keer zei, werd ik uitgelachen, want tot dan
toe gaven de mensen weinig aandacht aan de hoeveelheid voedsel en nog
minder aandacht aan de bodem. Zelfs vooruitstrevende artsen
bestreden, dat groenten en fruit met voor mensen ontbrekende
mineralen schadelijk konden
zijn. Voortreffelijke landbouwwetenschappers verzekerden, dat de
bodem alle benodigde mineralen bevatten. De waarheid is dat onze
voedingsmiddelen enorme tekorten laten zien en dat vele van hen het
niet waard zijn om als voedsel gegeten te worden. Zo kunnen gewassen
uit een bepaald deel van ons land 1100 delen Jodium bevatten en uit een
ander deel 20 delen Jodium.
Melk uit het ene deel bevat 362 Jodium en 127 delen ijzer terwijl melk
uit het andere deel helemaal niets bevat.
Sommige van onze gebiedsdelen bevatten zelfs in maagdelijke toestand
onvoldoende mineralen in de bodem en tot onze pech hebben wij zowel
de rijke als de arme bodems van hun voor onze gezondheid, belangrijke
mineralen geroofd. Tot die tijd werd met mijn experimenten, om de
roof weer goed te maken, niets gedaan.
Wat de vitaminen betreft, zo weten wij, dat deze complete chemische
en voor de voeding onontbeerlijke substanties zijn en dat ieder voor de
normale funktie en bijzondere struktuur in het lichaam nodig is.
Storingen en ziekten volgen op elk vitaminegebrek.
Het is echter niet algemeen bekend, dat de vitaminen de toevoeging van
mineralen in het lichaam regelen en dat ze zonder mineraalstoffen geen
funktie kunnen uitoefenen. Bij het ontbreken van vitaminen kan het
lichaam
enige mineralen benutten, bij het ontbreken van mineraalstoffen zijn
vitaminen waardeloos.
Hoe meer ik voedingsproblemen en mineraaltekorten bestudeerde, des
te
duidelijker werd het mij, dat hier de direkte weg tot een betere
gezondheid te vinden was en des te sterker ervoer ik de
noodzakelijkheid een methode te vinden om onze voeding de
ontbrekende mineralen terug te geven.
De zaak hield mij zo zeer bezig, dat ik voor vele jaren mijn
artsenpraktijk opgaf, om mij hier volledig aan te wijden. Het is een
fasinerend probleem, want zij rijkt naar het centrum van de vraag voor
een gezondere mensheid.
Rex Beach beschrijft de werkzaamheden van Northens:
Hij verdubbelde de natuurlijke mineraalgehalten van vruchten en
groenten.
Hij verbeterde de kwaliteit van melk door verhoging van het ijzer- en
jodiumgehalte. Door wetenschappelijke bodembemesting verbouwde hij
in Maine betere pootaardappelen, in Californie betere druiven, in
Florida betere
sinasappels en betere veldvruchten in andere staten. ( Met beter wordt
bedoeld, hogere mineraal gehaltes, meer opbrengst in zowel kwaliteit
als kwantiteit ).
Normale ratten in een kooi leven in vriendschap. Onthoud ze echter
calcium, dan worden ze geprikkeld, zonderen zich af en beginnen met
elkaar te vechten. Krijgen ze weer voldoende calcium toegediend, dan
worden ze weer vriendelijker en na verloop van tijd liggen ze weer in
groepen te slapen.
Veel achterblijvende kinderen zijn alleen door magnesium tekort
stompzinnig.
Wij echter verzorgen ze door ze met onze fouten, die in de voeding
liggen, te straffen.
Ons psychisch welbevinden is het gevolg van mineraalstoffen, die we
tot ons nemen, nog direkter afhankelijk, als van de kalorien, eiwitten en
koolhydraten, die wij konsumeren.
Oke, zegt u, als onze voedingsmiddelen arm zijn aan mineraalstoffen,
waarom wordt er dan niet voor een duidelijke oplossing gezorgd?
Dat is het juist, wat nu gedaan of geprobeerd word. Ondertussen
verzekeren vele, die het kunnen weten, dat het menselijke organisme de
elementen alleen in die vorm assimileren kunnen, zoals ze in voeding
voorkomen. In de vorm van chemische toevoegingen kan in het beste
geval maar 1 deel door het lichaam gebruikt worden, en bepaalde
dietisten verklaren zelfs, het is een vergeefs vervanger, met zulke
voeding te werken. Zo kan calcium in geen geval als medicijn met
langdurige werking gebruikt worden.
In de vruchten en groenten zijn de mineraalstoffen in kollodiale
toestand voorhanden, d.w.z. in een toestand van uiterst fijne suspensie
, zodat het menselijke lichaam ze assimileren kan. We moeten de natuur
die mineralen
teruggeven, waarmee ze zelf werkt.
Wij moeten onze vruchtbare aarde opnieuw opbouwen: de
mineraalstoffen teruggeven, die wij gerooft hebben. Dit klinkt moeilijk,
is het echter niet, het is ook kosten dekkend. Daarin ligt de weg naar
een langer leven met een betere gezondheid.
Northern houd staande, dat geen arts een dieet voorschrijven kan, als
de voedingsmiddelen sommige stoffen niet bevatten, welke ze wel
zouden moeten bevatten. Dat moet duidelijk zijn.
Schade voorkomen.
Steeds vaker ontstaan er nu schadelijke ziekten in onze
kultuurgewassen en steeds giftiger worden de bestrijdingsmiddelen.
Ontelbare vergiffen worden
gestrooid en gespoten, en niemand weet, hoeveel nuttige insekten en
bacterien en planten zelf daardoor op de lange duur schade van
ondervinden.
Boomvruchten en druiven lijden hier zeker onder en menig bijenvolk is
door gif uitgeroeid.
Nu is het bij de planten net zo gesteld als bij de mensen: ziekten
treden dan op, wanneer de voeding scheef / uit balans is. Direkte
bestrijding hiervan is slechts een noodgreep; veel kunnen wij leren van
de levensomstandigheden, waarop deze parasieten gedijen. Willen wij
de mensheid en het plantendom gezond houden, dan moeten wij bij de
bodem beginnen, en niet met symptoombestrijding bezig blijven.
De Arts Albert Wolff vertelt:
In en rondom Berlijn stonden vele statige iepen, die het landschap
sierden. Deze iepen zijn in de laatste tientallen jaren verdwenen. Ze
werden ziek, men zocht naar de oorzaak en vond de iepkever, die
hiervan de oorzaak was.
Een collega echter was een grote bomenliefhebber en de iepziekte ging
hem aan het hart. Ook in zijn tuin midden in de stad stonden een aantal
prachtige iepen, en hij begon voor hun voortbestaan te vrezen. In de
hele omgeving werden bomen aangetast, behalve die bij hem in de tuin.
Hoe kon dit? Zijn eigen onderzoek leidde tot het volgende resultaat: de
laatste tientallen jaren
was de grondwaterspiegel aanzienlijk verlaagd. Iepen echter hebben
een waterrijke bodem nodig, omdat de wortels echter steeds droger
kwamen te staan, werden de bomen zwakker en hierdoor sloeg de
iepziekte toe.
De bomen in zijn tuin werden altijd rijkelijk van water voorzien en
hierdoor bleven zij gezond. De iepkever liet ze met rust.
Is er een beter voorbeeld van de aktiviteit van gelijkwaardige
parasieten in de dieren- en plantenwereld? Ook de parasieten onder ons
mensen pakken alleen de zieken en zwakkeren aan, sterkere mensen
hebben altijd weerstand tegen parasieten.
Ook de ziekteverwekkers zijn parasieten, en ook voor hun moet eerst
het juiste milieu ontstaan om te kunnen toeslaan. Ook hiervan zijn
genoeg bewijzen voorhanden.
Door eenzijdige bemesting krijgen wij eenzijdige bloei, zo dringen en
stralen opwaartse sapstromen naar buiten, in de knoppen, instincten en
de bast.
Het bouwt een sponzige struktuur, dat ziek wordt en vervalt, de sappen
worden weelderig, en zoals een verslakt, verzuurd en vervet lichaam, zo
is ook de opgejaagde plant een broedbodem voor alle levende wezens,
die gezondheid en opbrengst beinvloeden of vernielen.
Het is bewezen, dat juist de harde, zuivere kieselstof planten en
mensen weerbaar maakt tegen allerlei aanvallen. Het bouwt in de
planten en zijn
bladeren vaste bescherming in, de totale bloei geeft meer kracht en
taaiheid, de sappen zijn zuiver en gezond, dringen niet naar buiten en
bieden de parasieten geen voeding. Zoals het gezonde lijf ziektekiemen
afweert, zo verhongeren de parasieten bij een gezonde plant.
Kieselstof voert men aan de bodem dan aan de planten (en daarmee de
mensen en dieren) door het geven van Lava.
De vele gebreksziekten bij de mens zijn niet alleen aan verkeerde
voeding te wijten, maar ook door gebrek aan voedingszouten in
groenten en fruit.
Julius Hensel schrijft in zijn boek "Brood uit stenen" blz. 20, het
volgende:
"Sinds de eenzijdige bemesting zijn de veeziekten enorm toegenomen,
en ook de menselijke ziekten, zoals difterie, roodvonk en de tering."
"Zo is het thema voor Lava toediening niet alleen gericht op voldoende
opbrengst, om alle honger te stillen, maar uit het oogpunt van
gezondheid het allerbelangrijkste. Ons eiwitrijke, eenzijdige bemeste
tarwe laat zich tussen stenen bijna niet meer vermalen, omdat het de
walsen en stenen versmeert, het moet met hongaarse, roemeense of
russische tarwe vermengt worden, om maalbaar te kunnen zijn."
Utermohlen, die reeds in 1893 in zijn tuin in Bulach (Zwitserland) zijn
fruit- en groenteplanten met Lava verzorgde, schreef:
"Onze bomen- en bessenstruiken vallen op door hun gezonde uiterlijk en
rijke vrucht. Opvallend was de smaak en de lange houdbaarheid van
onze groente en fruit, waardoor men ze ook graag koopt. Onze asperges
waren altijd zacht en fijn (nooit taai en houterig) en hadden een
hartige intensieve smaak, zodat hij volop aftrek vond. De grote rijkdom
aan voedingszouten en de uitstekende houdbaarheid van de vruchten en
groenten maakte ze erg bruikbaar om te bewaren. Met Lava natuurlijk
gevoede bomen, struiken en bloemen gaven bloei met een rijke
krachtige reuk en waren zo rijk aan nektar, dat de bijenkorven altijd
overvol met honing waren. Wij hebben ook in al die jaren nooit geen
ziekte onder de bijen gehad."
Luizen.
Direkteur Gaucher, Land- en tuinbouwschool Stuttgart, schrijft in zijn
"Handboek voor fruitteelt":
"Als men de vele miljoenen marken, die men tot nu toe heeft uitgegeven
aan de luisbestrijding in druiven, uitgegeven had aan bodemverbetering,
dan zou men de verspreiding van luis beter tegengegaan zijn, als met de
huidige middelen en voorzorgsmaatregels. Probeert men serieus, de
druiven met Lava te beschermen, dan zal men zien dat luizen aan deze
druifranken voorbij gaan."
Over "de natuurlijke oorzaken van mond- en klauwzeer" schrijft Fritz
Rodiger, reeds in 1900:
"Verkeerde voeding is de moeder van de mond- en klauwzeer. Op
maagdelijke gronden, zonder stikstofrijke bemesting komt de ziekte
niet voor.
Op leeggeroofde bodems ontstaat de ziekte. De beste bescherming
geeft aardrijke gebergteplanten. Denk aan de melkkoeien op de
zwitserse alpenweiden, die hun kracht uit het gras van deze weiden
halen, die niet worden bemest , maar door gesteentemelen in
voortdurende vruchtbaarheid
onderhouden worden, omdat de regen het gesteente voortdurend
oplost."
Zieke bodems, zieke planten, zieke dieren, zieke mensen!
In Zwitserland hebben de artsen Dr.med. Gahwyler, Arosa en Dr.med.
Itten, in voordrachten over kanker en nervositeit vaak op de
noodzakelijkheid van Lava verzorging voor de bodem gewezen.
Legt men stro in water, dan duurt het erg lang, voordat het afgebroken
is.
Gieten wij hier sterke gier bij, dan valt het weefsel van de stro veel
sneller uiteen, het kieselzuur wordt uit het weefsel ontsloten en het
stro wordt afgebroken. Deze afbraak wordt op mens en dier
overgedragen, wanneer men voeding neemt, die met teveel stikstof is
opgegroeid en arm aan mineralen is.
Met volle buik is er nog steeds honger en het gebrek aan vitaminen en
voedingszouten maakt ze nerveus en ondermijnt de weerstand.
De werking van sporenelementen gaat over de bodem naar de planten.
Van de planten naar de dieren en mensen.
Hoe het ontbreken van belangrijke sporenelementen bijvoorbeeld de
groei of de gevoeligheid tegenover ongedierte of ziektes werkt, maken
de volgende voorbeelden duidelijk:
Het ontbreken van Molybydeen en vanadium is de grond voor het
overhand nemen van klaverklauwwier. Zodra in de humus het gehalte van
deze sporenelementen onder een bepaald minimum komt, dan kan dit
klaverklauwwier gaan overheersen en de rest van de planten of grassen
overgroeien.
De planten tonen door verkommeren of bladziekten aan, dat het
bodemevenwicht verstoort is.
Als haver niet voldoende mangaan tot beschikking heeft, krijgt ze
rode- vlekken-ziekte. Door magnesium gebrek sterven dennen af.
Tekort aan borium maakt aardappelen korstig; rapen, voederbieten en
suikerbieten krijgen hartverrotting; wortels krijgen scheuren, terwijl
bloemkool bruine vlekken krijgt.
Kalk en titaangebrek maakt appels vlekkerig en fokdieren onvruchtbaar.
Onvruchtbaarheid bij koeien is meestal kopergebrek.
Ook de gevoeligheid voor mond- en klauwzeer is terug te brengen op
kopergebrek, onderzocht door Prof. Dr. Andre Voisin.
In bonen ontstaat door kopergebrek roest en in gerst bleekzucht.
Door het spuiten van gif tegen parasieten en ziekten kan men de
planten en bodem niet in evenwicht brengen.
" De inzet van chemische bestrijdingsmiddelen eindigt in een
doodlopende weg." Dr. Corneliius Jan Briejer, voormalig chef
Hollandse Plantenbeschermingsdienst.
De bodem moet men genezen, om niet de ziekten van plant, mens en
dier te hoeven behandelen.
Het bodemevenwicht mag niet door eenzijdige bemesting worden
verstoord.
Op de aanvoer van het ontbrekende, de toevoer van nieuwe energie
komt het aan.
Tegen mineralen-tekorten in de bodem is er al sinds eeuwen het
oersgeteente.
Planten onttrekken aan de bodem
mens:
ook sporenelementen,
onder andere:
Appels
Titaan + Kobalt
In het organisme van de
Lympheklieren
Bonen + Gerst
Koper
Nieren
Haver
Mangaan
Bloed
Klaver
Vanadium + Molybydeen
Mais, sinaasappels
Goud
Hart
Radijs, Dadels
Jodium
Schildklier
Rogge
Fluor
Selderij, aardappels
Borium
Tanden, zenuwen
Huid
Viooltjes
Zink
Gerst
Lood
Uien
Zink, nikkel
Longen
Prostaat, lever
Deze tabel is een goed hulpmiddel voor het bekijken van zuren- basenen mineraalstofbalansen. Ook een goede aanwijzing voor de
samenstelling van de voeding.
Deze tabel laat ook duidelijk zien, dat de gangbare toevoer van
chemisch gebonden meststoffen en kalk, de bodem nooit voldoende
aanvullen kan omdat de belangrijke sporenelementen ontbreken. De
bodem is niet in staat deze stoffen zelf aan te maken.
Voorkomen is beter dan genezen.
Het gaat er niet om, om alles maar te laten groeien, zonder in de natuur
in te grijpen, maar dat men de wetten en krachten van de natuur voor
zich laat werken en niet tegen zich.
Wie zich met de natuur verbind moet loyaal zijn. Wie echter
mechanisch en enkel en alleen chemisch gevoelloos in haar ingrijpt,
krijgt dat op een blaadje gepresenteerd.
De zich om het welzijn van haar familie bekommerde huisvrouw en
moeder weet, dat het welzijn van de haar toevertrouwde familie niet
eerst in de keuken begint. Zij zal bij het inkopen letten op produkten
van gezonde bodems en deze zorgvuldig bereiden. Vergelijk: witte meel
2 mg zink, volkorenbrood uit volwaardige granen daartegenover 55 mg
zink, dus 53 mg meer!
Als het zinkgehalte van de prostaat 36% zakt, wordt het plassen
moeilijker, bij 40% vermindering kan het tot een volledige verstopping
komen. Een pijnlijke en levensgevaarlijke situatie.
De Birchner-Brenner uitgeverij liet in hun tijdschrift "der
Wendepunkt" een overzicht van zinkgehaltes in levensmiddelen
publiceren.
1 kilo
witte meel
melk
moedermelk
uien
kool
rijst
mais
gerst
haver
hazelnoten
sojabonen
groene bonen
linzen
zemelen
zink in mg
2
3
7,5
13,8
15
20
20
24
30
30
30-50
52
20-90
100
Biologische tips.
Enige grondgedachten van de biologische landbouw zijn aangegeven:
Bodem goed frezen maar niet ploegen. Bodem bedekken met
plantenresten of lichtjes hakken. Uitsluitend, totaal verteerde
stalmest gebruiken, kompost, Lava.
Levensgemeenschap met veelzijdige kulturen. Uitsluitend biologisch
zaad of planten. Parasietbescherming door bodemgezondheid,
vermijden van giftige middelen. Bescherm vogels en nuttige insekten.
Viktor Schauberger. - In de jaren 1935/37 openbaarden wij vele
grondvoorwaarden van deze onderzoeken over biologische grond, bos en
waterbouw. Hij waarschuwt voor cement in verbinding met de
biologische landbouw. Deze stoffen onttrekken aan de bodem en het
water hun spankracht. Met het gebruik van koperen en houten ploegen
bleven deze krachten behouden en daardoor grotere opbrengsten
bereikt.
De tartaren in Zuid Rusland hebben sinds duizenden jaren een hoog
ontwikkelde tuinkultuur.Een bekende , die daar lange tijd verbleef, viel
het op,
dat de tartaren koperen platen in de watertoevoerkanalen hingen. Thuis
gekomen deed hij hetzelfde. Hij vulde twee vaten met water en hing
daar koperen platen in. Het leven in het water bloeide op. Algen en
bacterien verfden het koper groen, en een klein scheutje van dit water
bevorderde de groei en bloei en gezondheid van de planten behoorlijk.
Schauberger , met wie ik deze tuin bekeek, herkende de diepere
samenhang en vroeg aan mijn vriend:
"Waarom doet u dat? en hoe verklaart u deze werking?"
En omdat de vriend alleen maar naar de ervaringen bij de tartaren kon
wijzen, zei Schauberger :
"U heeft elektrische elementen in uw tuin ingebouwd! Het water uit
deze vaten straalt en werkt rondom, zelfs vanuit de vaten, voor u het
gegoten heeft. Zulke energien, straalkrachten, beleven de bloei. Nu
heeft u bij uw manier van gebruik veel energie toevoer.Graaf de vaten
in de grond en verwijder de ijzeren ringen! U kunt houten of koperen
ringen gebruiken, of klei- of glas tonnen. Gebruik als toevoeging
koperstukken, die u eerst grondig hamert. Ook wat gehamerd zink kun
je gebruiken. In plaats van een vat in te graven, kun je ook een leemput
maken. Ideaal, is 2 meter diep, eivormig, smalle opening boven, met een
poreuze stof afdekken, waardoor de ingedrukte luchtzuurstof in difuse
vorm in het water komt. Zo blijft het water rond de 4 graden celcius,
en zo worden krachtige energien opgewekt en rondom in de bodem
gestraalt."
Velen herinneren zich, dat oudere mensen koperen munten in het water
legden, alvorens zij daarmee hun bloemen begoten. Oude ervaring door
oplettendheid wist men, dat door natuurverbindingen grotere
biologische
mogelijkheden ontstonden.
Bij vrienden in Sudetenland, die allang met oergesteente werken, zag ik
ongelooflijke vruchten van de biologische landbouw. Tomaten, augurken,
aardappelen, wortels, grote vaste stukken met een voortreffelijke
smaak, glanzend, glad, met een goede huid, zonder sporen van welke
aantasting dan ook. In de hele tuin zijn ziekten al jaren volkomen
vreemd. De oogst is niet alleen biologisch gezond, maar ook machtig
rijk, zonder tekorten.
Hier worden al lange tijd dierlijke en menselijke afvalstoffen
gecomposteerd.
Deze compost wordt op de grond gebracht tezamen met Lava.
Hogere opbrengsten.
De grondstoffen in de maagdelijke oergesteente brengen niet alleen
gezondheid, maar ook hogere opbrengsten.
Over een proef met Lava in de zomer van 1937 schrijft de onderzoeker
H.Schuler in Hegnau (Zurich) het volgende:
Op een akker werd een gedeelte met lava behandeld en een gedeelte
met chilisalpeter. Op het Lava gedeelte was de tarwe twee weken
eerder rijp, er stond een mooi gelijkmatig gewas en bovendien waren
1000 korrels 7,5% zwaarder.
Na twee jaar opslag waren deze korrels van de Lava-bodems nog
onveranderd fris terwijl de anderen door wormen waren aangetast.
Verrijking van de bodem.
Lava op akkers en tuinen geeft geen schadelijke bijwerkingen. Het
biedt de planten fijne mineraalstoffen aan. Het dringt zich niet op. De
haarwortels nemen datgene wat ze nodig hebben, en voeden hiermee de
plant. Zij vinden alle belangrijke sporenelementen, en maken een
natuurlijke keus. Wat niet gelijk gebruikt kan worden, stoort de
verdere groei niet, het blijft als reserve voorraad liggen en wacht, tot
een wortel het zich toeeigend. Vervluchten kan dit materiaal niet, ook
door uitspoeling gaan ze niet verloren. In eigen tempo halen de wortels
het nodige, net zoals wilde planten dat doen, worden tot hogere
prestatie aangezet en bouwen het plantenlijf krachtig en gezond op.
Groffere of fijngemalen Lava verandert niets aan de waardevolle
samenstelling, het verlicht echter voor de plant de tijd om het te
kunnen ontsluiten. Het malen verkort de tijd van natuurlijke afbraak en
geeft sneller effekt van deze oerstof. Wij handelen hiermee niet tegen
de natuur en haar grondwetten, doch ondersteunen haar daadwerkelijk.
Hoe word er met Lava gewerkt.
De invoering van Lava in de kringloop van de natuur kan over de
compost, of als strooimiddel in de stal, waardoor direkt de ammoniaklucht gebonden wordt. Ook kan het aan de dieren gevoerd worden. Het
kan direkt op het land worden gestrooid of bij het planten in de
plantgaten gestrooid worden.
Vooral bij de opkweek van zaailingen wordt het van harte aanbevolen.
Een onderzoeker die de hele wereld heeft afgereisd zegt:
"Het kieselzuur, dat door de Lava in de bodem wordt gebracht, is
biologisch nog niet verbruikt, dat heet uitgeput, en voert energien , die
in de bodem niet meer voorhanden zijn. Datzelfde geld voor vele andere
elementen en hun verbindingen, die in de Lava voorhanden zijn."
Dr. H. Hirschi, 1947 (Physikus en
bioloog)
Prof. Dr. Werner Kollath, Rostock, 1939:
" De keus voor het toedienen van sporenelemeneten verkrijgt men het
beste uit Lava, omdat dit materiaal alle gewenste stoffen bevat."
Dr. Ragnar Berg, Dresden:
"Planten zijn in staat (indien ze niet door parasieten aangetast zijn), om
uit anorganisch materiaal hun totale voeding te halen."
Uit: "Plantenarbeid" van Gadon Krebs.
Planten zijn levende wezens! Ze ademen, ze verteren, ze ontnemen de
bodem iets en geven hen wat terug, elk naar zijn eigen "aard" waardoor
er zaad op identieke wijze ontstaat.
Over de aarde ademt de plant in en uit en verspreid zo zijn geuren. Vele
daarvan zijn door onze organen waarneembaar, anderen gebruiken de
fijne organen van insekten.
De hermetische grondregels: Zo boven, zo beneden - gelden ook hier.
De plant straalt door zijn wortels zuren uit, die gesteenten oplossen.
Dat veroorzaakt het bovengrondse uitademen. Van het opgeloste neemt
zij op, overeenkomstig het bovengrondse uitademen. Het opgenomene
wordt nu verwerkt en in de oorsprong ingebouwd.
Afgescheiden worden hoofdzakelijk citroenzuren en ook zout-salpeteren
fluorzuren. De constante werking van het milde citroenzuur maakt
fosfaten vrij. De zogenaamde zoutzuren - precieser: chloorzuren lossen ook koolzure kalk op, als ze op de plaats van de vluchtige
koolzuur komt. Hierdoor komen de koolzuren vrij, stijgt door de aarde
en wordt door de onderzijde van de bladeren opgevangen. Dan wordt zij
in de plant tot suiker en vezels verwerkt.
Fluorzuur is zo sterk, dat men glas hiermee etsen kan. Het is
onderzocht, dat planten fluorzuur uitscheiden. Logisch, dat ze daarmee
granieten en quarts
oplossen! Fluor zit ook in graniet, maar meer in sillicium, waarbij door
de oplossing uit kieselaarde zuurstof vrij komt.
Elke plantengeneratie zet het begonnen werk van humusvorming voort.
Elke generatie eet zich verder in de rots. Men heeft in de rotsen op
meer dan 1 meter diepte, fossiele plantenresten gevonden.
Als een wortel zijn zuren afgeeft, dan lossen deze fijne gesteentes op,
die dan opgenomen worden. Onmerkbaar langzaam werkt de plant zich
op deze manier de rots in. Wie heeft niet bij het onkruidwieden in de
tuin gezien, hoe wortels zich aan steentjes vastklampen.
Het spijsverteringsapparaat van de mens en vele dieren is van
plantaardige aard. Geeft men ze stenen in de vorm van steenmeel, dan
lossen maag en darm kleine hoeveelheden daarvan op, net zoals de
planten. De rest verlaat het lichaam zonder schade te veroorzaken.
Zand schuurt de maag, zoals een oud spreekwoord zegt. Zo kunnen
mens en dier rustig 100 gram lava eten, het beste wordt benut, er
kunnen geen storingen door ontstaan.
Neemt men echter dezelfde hoeveelheid zout, dan krijg je behoorlijk
dorst.
Als het nu om keukenzout of een mengsel van verschillende andere
zouten gaat, de dorst helpt je herinneren, het genotene te verdunnen,
om de organen door de concentratie niet te laten beschadigen.De mix
kan in gelijke delen uit de volgende zouten bestaan: keukenzout, natron,
magnesium, aluin en kali. 50 gram hiervan is al te sterk voor een mens.
Niet vanwege de hoeveelheid, maar van de lichte oplosbaarheid van de
daarin aanwezige stoffen. Komt een mens door het innemen hiervan in
levensgevaar, hoe bedreigend is het dan voor de plant? Wordt de mens
door dorst verteert, zal dan de plant, die aan dezelfde omstandigheden
wordt blootgesteld, ook geen dorst krijgen?
Daarom moet men in de droge perioden bij planten, die met
geconcentreerde meststoffen gevoed worden, verhoudingsgewijs meer
water geven, omdat ze anders doodgaan. Terwijl andere, die niet zo
bemest zijn en die men met Lava gevoed had, ook een langere
droogteperiode goed doorstonden.
De natuur geeft alle elementen in gevarieerde samenstelling. Hoeden
wij ons ervoor, om planten voedingsstoffen aan te bieden, die uit hun
natuurlijk verband zijn getrokken., zulke bemesting, die het bodemleven
eenzijdig maakt en daardoor dierlijke en plantaardige parasieten
bevorderen, meststoffen, die in de planten verkeerde spanningen
opwekken, meststoffen, die door hun lichte oplosbaarheid op den lange
duur meer schade aanrichten dan nut hebben. De daarmee behandelde
(mishandelde) planten mogen er goed uitzien, ze zijn echter ongezond
voor mens en dier.
Alles in de natuur is aan zekere polariteiten gebonden. Zo vullen basen
en zuren elkaar aan. Als wij phosfor zonder voldoende basen opnemen,
gaan we onherroepelijk dood. Van de planten verlangen wij echter, dat
zij die concentraties volhouden. Wij moeten er daarom ook niet van
opkijken, als
hierdoor vele bodems ziek worden en niet meer voldoende produceren,
ondanks dat men ze met nieuwe mengsels van concentraten behandeld.
Ook mest kan te geconcentreerd zijn, namelijk dan, wanneer het vee te
weinig stro ondergeschoven krijgt.
Het hiervoor geschreven geld, niet voor Lava, welke rijk aan
opbouwende
stoffen is, niet in die zin dat het als concentraat beschouwd kan
worden, omdat het door de planten langzaam afgebroken en opgenomen
wordt.
Men hoeft er geen grote hoeveelheden van te verstrekken, omdat de
plant op een gezonde manier datgene opneemt, wat ze nodig is.
Daardoor wordt ze krachtig, blijft gezond, verrijkt de bodem met
waardevolle stoffen en houdt de bodem in natuurlijk evenwicht. Met
Lava behandelde planten zijn niet vergelijkbaar met eenheidsprodukten,
en de vruchtbaarheid van de bodem blijft behouden, parasieten vinden
geen voedingsbodem.
Verwezenlijking.
Er zijn stedelingen, die zich voorstellen, dat ideale akkerbouwgrond
geen stenen bevat en hebben ze met een tuin te maken, dan beginnen ze
alle stenen eruit te zoeken.
Oude boeren weten beter. De stenen zijn de oerstof, waaruit in de loop
der jaren weer maagdelijke grond gemaakt kan worden.
Vaak ziet men, dat wortels met stenen zeer verbonden zijn, zij
omklemmen ze en lossen ze langzaam op. De zwakke plant is sterker dan
de steen, zij maakt van stenen brood.
Kieselstenen als bemesting.
De chinese boeren brengen voor het zaaien van hun
akkerbouwprodukten, grote hoeveelheden kieselstenen in de
watertoevoer van hun akkers, om daardoor een betere groei en eerdere
oogst van hun vruchten te bewerkstellingen. De chinese boeren
verklaren, dat de kieselstenen de zonnekracht opslaan, welke aan de
planten doorgegeven wordt.
In duitsland werd Lava als afvalprodukt voor de akkerbouw verkocht.
Dit was een goede benutting van deze afvalstof.
Word Lava als doel voor bodemvruchtbaarheid gemalen, dan kan men
door her gebruik hiervan verrassende resultaten bereiken.
Analyse van Nijlslib.
In 1936 beschreef Dr. Xilinas in Kairo een uitstekend onderzoek over
de Nijl, het slib en zijn vruchtbare gronden. In het boek beschreef R.
Aladjem, de leider van het ministerie van landbouw, een voorwoord.
Daarin stonden vele praktijkgevallen, analyses en tabellen. Tabellen met
belangrijke slotconclusies over meer dan 66 proeven.
Hier laten wij 2 analyses zien van Nijlslib, de eerste van hoogwater
1929, de tweede van laagwater 1931.
groeiverlies
silicium
klei - leem
ijzeroxide
kalk
magnesium
titaan
koolzuur
kali
zout
zwavelzuur
mangaan
phospor
stikstof totaal
Al 2
Fe 2
Ca
Mg
Ti
C
K2
Na 2
S
Mn
P2
N
03
03
0
0
02
02
0
0
03
02
05
hoog %
9,10
48,50
19,35
10,47
3,31
2,95
2,46
1,04
0,98
0,81
0,42
0,23
0,17
0,125
laag %
12,00
45,17
19,63
10,40
3,78
3,24
1,93
0,93
0,92
0,73
0,52
0,26
0,36
0,13
Ter vergelijking met geconcentreerde meststoffen laten wij de humus
buiten beschouwing en stellen vast:
Ten aanzien van de hoofdvoedingsstoffen in de zin van de gangbare
landbouw bevat de Nijlslib lage gehalten van: stikstof 0,13%, phosfor
0,3%, kali 1%.
Daarbij komt dat de nijlslib eeuwenlang gigantisch vruchtbaar was.
Welke conclusie moet de gangbare wetenschap en het gezonde
menselijke verstand hier uit trekken?
Justus von Liebig, de grote geleerde en grondlegger van de chemischekunstmest, heeft hierop het antwoord:
"Staat de natuur met de wetenschap in tegenspraak, dan heeft de
natuur altijd gelijk."
Lava bv
Sake de Haan
Middelburen 6
8423 VE Makkinga (Fr)
0516 441789