Darminklemming

advertisement
MON02 PAG 18-19
02-04-2007
15:38
Pagina 2
DARM
RADIOLOGIE
Beeld: Annick Devos
Darminklemming
vet onder buikwand
dikke darm
dikke darm
dunne darm
lymfeklier
lymfeklier
lymfeklier
dikke darm
Lichaamsdeel?
Darmen
Van wie?
Jongetje van 9 maanden
Aandoening?
Grote foto: dunne darm in
dikke darm
Kleine foto: hetzelfde,
ander perspectief
W
at zegt de radioloog
ervan?
Dr. Annick Devos: “Dit is
een echo van een aandoening die bij kinderen
meestal op een leeftijd van drie maanden tot vijf jaar voorkomt: invaginatie,
wat darminklemming betekent. Ze
ondervinden er veel pijn van.”
Wat zien we?
Twee darmen, de dunne darm en
de dikke darm, die per ongeluk
in elkaar verstrikt zijn geraakt.
Daardoor raakt de darm
afgesloten en komt de bloedtoevoer in het nauw
“Invaginatie is seizoensgebonden.
Vooral in de herfst en winter raken
kinderen verkouden, waardoor de
lymfeklieren in de buikholte opzwellen. Door de toenemende druk daarvan kan een stuk van de ene darm in
een darm die verderop ligt schuiven.
Bij kinderen is het bijna altijd de
dunne darm die in de dikke darm
schuift, net als een telescoop. Kinderen krijgen dan golven van aanvallen van heftige buikpijn, die soms
gepaard gaan met braken en bloed in
de ontlasting. Dat bloed komt eruit
“Als een kind kon
kiezen, koos het
een echo”
18
apr/mei 2007
MONITOR
omdat een stuk darm afgeklemd zit.”
“We stellen de diagnose met behulp
van echografie. Echografie is een ideale manier van beeldvorming. Het is
een ongevaarlijke techniek, er komt
geen röntgenstraling bij kijken. Verder
hoeft het kind niet in een groot apparaat geplaatst te worden, zoals bij MRI,
en zijn echo’s relatief goedkoop en
snel uitvoerbaar. Als een kind kon kiezen, koos het een echo.”
“Op de grote foto zien we boven een
witte band. Dat is het vet net onder de
buikwand. Eronder is de dunne darm
zichtbaar, met ernaast drie lymfeklieren. Dit alles ligt binnen een ring die
de dikke darm is. Zo’n echobeeld is
voor veel mensen onduidelijk. Ik ben
ook als onderwijscoördinator actief en
de coassistenten zeggen na drie dagen
vaak: ‘Ik herken nog steeds niks.’
Ouders hoor ik allerlei vergelijkingen
maken: maanlandschap, aquarium,
houtskooltekening.”
“Het bijzondere aan darminklemming
is dat je als radioloog niet alleen medische beelden maakt, maar de patiënt
ook behandelt. Je hebt contact met
kinderen en ouders. De kinderen hebben veel pijn en huilen vaak, de
ouders zijn ongerust en zitten met
allerlei vragen. Het geeft me een goed
gevoel om ze op hun gemak te stellen,
de vragen te beantwoorden en hun
kind weer beter te maken.”
op hun plaats duwen. Hiervoor gebruiken we een vloeistof die we via
een canule in het rectum en vervolgens de rest van de darm brengen.
Door de druk van de vloeistofkolom
wordt de darm terug op zijn plaats
geduwd. De behandeling gebeurt onverdoofd, het kind helpt door te persen.”
“Bijna alle darminklemmingen kunnen
op die manier behandeld worden.
Helemaal zonder risico is de ingreep
niet. Je kunt met te veel druk een
darmscheur veroorzaken. Maar het
lukt vrijwel altijd en er hoeft bijna
nooit een chirurg aan te pas te komen.”
“Als de darm weer goed zit, verdwijnt
de pijn direct. Je ziet het kind meteen
ontspannen op de behandeltafel. Vaak
valt het van alle spanningen en uitputting gelijk in slaap.” ■
ingeklemde
darm
darm zichtbaar door
contrastvloeistof
“De behandeling bestaat eruit dat we
de in elkaar verstrikte darmen terug
HET RADIOLOGISCHE OOG BLIJKT NIET ONFEILBAAR
De pianist maakt carrière dankzij z’n vingers, de voetballer dankzij z’n benen en
de radioloog dankzij z’n ogen. Wat is ‘het radiologische oog’ eigenlijk?
Ervaren radiologen zien meer. Ze kunnen een medisch beeld in gedachte kantelen en
keren, zien verschillen tussen twee ‘identieke’ vlekken (de ene onschuldig, de andere
levensgevaarlijk) en zijn in staat om tientallen beelden achter elkaar te beoordelen.
Dr. Annick Devos: “Ja, ik besef dat mijn ogen mijn broodwinning zijn. Maar ik wil niet te
veel nadruk op het belang ervan leggen. Iedereen heeft immers z’n ogen nodig om te kunnen werken.”
De basisopleiding en specialisatie die zij heeft gevolgd, vergden veertien jaar studie. “Ik
kom uit Gent. In België duurt de studie Geneeskunde zeven jaar. Daarna specialiseer je je
vijf jaar in de radiologie en nog eens twee jaar in de kinderradiologie. Maar al die tijd werk
je wel en zie je volop patiënten.”
Dr. Devos ziet op een dag waarop ze echografie doet wel twintig kinderen. Geregeld vragen vakgenoten haar advies. Omgekeerd wint zij ook raad in bij collega’s. Het radiologisch
oog blijkt dus niet onfeilbaar: “Ik leer nog elke dag.” Dat specialisten elkaar consulteren,
is normaal: “Waarom zou je elkaar niet om advies vragen? Dat is beter dan twijfels of fouten in je onderzoeksverslag noteren.”
Download