FACT SHEET GODEN EN HELDEN IN ‘STUDIO RMO’ 16 juni t/m 2 september 2018 (actuele openingstijden op www.rmo.nl) Herakles Herakles is een Griekse held en zoon van oppergod Zeus. Volgens de mythologie moest hij in opdracht van koning Eurystheus twaalf onmenselijk zware taken verrichten om onder een straf uit te komen. Zo moest hij een extreem sterke en agressieve leeuw doden, mensenetende vogels verjagen en de levensgevaarlijke driekoppige hond Cerberus ontvoeren. Ook werd hem opgedragen de gouden appels te stelen uit de tuin van de Hesperiden, de vier dochters van Atlas. Herakles verzon een slimme list om die in zijn bezit te krijgen, en wendde zich tot hun vader. Die had als taak het hemelgewelf te tillen. Herakles nam de zware hemel even van Atlas over, en liet hem de appels bij zijn dochters halen. Maar toen Atlas terugkwam, wilde hij de hemel niet meer terugnemen. Ook daarop verzon Herakles een list. Hij vroeg Atlas om de hemel nog één keer voor hem te tillen, zodat hij een kussen kon halen. Zodra Atlas zijn schouders weer onder de hemel zette, ging Herakles er snel met de appels vandoor. Gipsen kopie uit 1877 van een metope (versiering Griekse tempel) met Herakles en Atlas. Het origineel van marmer komt van de tempel van Zeus te Olympia (ca. 470-457 v. Chr.), en staat nu in het Olympia Museum in Olympia (Gr). Athena en de gigant Athena was de Griekse godin van de wijsheid, maar ook van de oorlogsvoering en strategie. Ze is te herkennen aan haar helm en schild. Ooit sierde het marmeren origineel van de voorstelling in ‘Studio RMO’ een gigantisch altaar voor Zeus en Athena in Pergamon, in het huidige Turkije. Dat is bekend onder de naam het ‘Pergamonaltaar’. Dit hele monument was versierd met scènes van de strijd tussen de goden en de Giganten: het goed tegen het kwaad, orde tegen chaos. Athena is hier in gevecht met een gevaarlijk mythisch wezen, de gigant Alkyoneus. De slimme Athena weet dat de gigant onsterfelijk is zolang hij de grond aanraakt, dus tilt ze hem een stukje op. Zijn moeder, Gaia, komt geschrokken uit de aarde tevoorschijn, maar ze is te laat. Athena heeft Alkyoneus verslagen. Rechts van Athena komt Niké, de godin van de overwinning, aanvliegen met een overwinningskrans. Gipsen kopie, gekocht in 1908, collectie Rijksmuseum van Oudheden. De originele stukken van het Pergamon altaar werden aan het einde van de negentiende eeuw opgegraven door Duitse archeologen en van Turkije naar Duitsland overgebracht. Ze zijn nu te zien in het Pergamonmuseum in Berlijn (D). Tempel voor Athena: het Parthenon Midden in Athene, de hoofdstad van Griekenland, staat bovenop een berg een reusachtige tempel voor de godin Athena. De tempel wordt ‘het Parthenon’ genoemd. De tempel was immens groot en versierd met de prachtigste sculpturen, die door de beste beeldhouwers waren gemaakt. Het Parthenon was in 437 v. Chr. klaar. De tempel is door de Atheners gebouwd om hun overwinning op de Perzen te vieren. Jarenlang vielen de Perzen allerlei Griekse steden aan, zoals Athene en Sparta, maar ze verloren uiteindelijk van de Atheners. Die waren daar heel trots op. De versieringen van het Parthenon gaan over goden en mythes, maar ze vertellen stiekem allemaal hetzelfde verhaal: de overwinning van het goede op het kwade. De beelden van twee godinnen, Korè en haar moeder Demeter, stonden in de grote driehoek onder het dak van de tempel (het fronton). De paardenhoofden waren in de hoeken geplaatst. Deze gipsen afgietsels daarvan werden in 1819 gekocht door C.J.C. Reuvens, de eerste directeur van het Rijksmuseum van Oudheden. De originelen zijn te zien in het British Museum in Londen (GB). Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28, Leiden, www.rmo.nl, facebook.com/Oudheden Athena en de Trojaanse oorlog Op het Griekse eiland Aegina, vlakbij de stad Athene, staat een tempel voor de godin Aphaia. Die is gemaakt rond 500 v. Chr. De beelden van de tempel werden in 1811 bij opgravingen ontdekt. Ze stellen de legendarische gevechten voor tussen Grieken en Trojanen, tijdens de Trojaanse oorlog. In ‘Studio RMO’ zijn gipsen kopieën te zien van de beelden die samen in het ‘fronton’ stonden, de grote driehoek onder het dak van de tempel. In het midden staat de godin Athena en naast haar staan allerlei figuren die in de Trojaanse oorlog vochten. Athena koos in de Trojaanse oorlog partij voor de Grieken. Na de oorlog beschermde zij de beroemde held Odysseus op zijn terugreis naar Ithaka. In het echt zijn er slechts fragmenten van de beelden gevonden, maar de onderzoekers in de negentiende eeuw gebruikten graag hun fantasie. Daarom zijn de beelden destijds helemaal aangevuld, terwijl eigenlijk niet zeker is hoe sommige delen van de beelden eruit zagen. Heel bijzonder aan de opgegraven beelden is dat er resten van kleur op zijn gevonden, waaraan goed te zien is hoe kleurrijk de oude Grieken hun tempels versierden. Gipsen kopie uit 1827, collectie Rijksmuseum van Oudheden sinds 1830. De originelen staan nu in de Glyptotheek in München (D). Priester Laokoon en de Trojaanse oorlog Laocoön was priester in de stad Troje, in het huidige Turkije. Troje was al jarenlang in oorlog met de Grieken, die hun tentenkampen rond de stad opgesteld hadden. Om de stad ongemerkt binnen te komen verzonnen de Grieken een list. Ze bouwden een enorm houten paard en zetten dat voor de poort van de stad: het paard van Troje. De Laocoön vertrouwde de Grieken niet en wilde de Trojanen waarschuwen. Maar de zeegod Poseidon wilde dat de Grieken zouden winnen en stuurde twee enorme slangen op Laocoön en zijn zoons af. Ze overleefden dat niet. Aanvankelijk wisten de Trojanen niet goed wat ze met dat houten paard moesten, maar ze openden uiteindelijk de poorten en haalden het de stad binnen. Ze wisten niet dat de sterkste Griekse krijgers zich in het paard hadden verstopt. Die kropen er ’s nachts uit en overmeesterden de slapende stad. Gipsen kopie uit 1830, collectie Rijksmuseum van Oudheden. Het oorspronkelijke beeld is Grieks, maar dat is niet bewaard gebleven. Rond 50 v. Chr. maakte een Romeinse beeldhouwer hiervan een kopie van marmer. Dat beeld werd in 1506 in een wijngaard in Rome teruggevonden en is nu te zien in de Vaticaanse Musea in Vaticaanstad. ‘Apollo Belvedere’ Apollo was voor de Grieken en Romeinen de god van muziek en geneeskunde. Ook was hij een bijzonder goede boogschutter. Daarom wordt hij vaak afgebeeld met pijl en boog. Dit beeld is niet compleet teruggevonden, maar er is nog goed te zien dat hij een boog in zijn linkerhand houdt en net een pijl heeft weggeschoten. Allebei zijn armen zijn ontspannen en hij kijkt in de verte of hij zijn doel getroffen heeft. Dat is waarschijnlijk de angstaanjagende slang Python, die Apollo’s moeder aangevallen had. Uit wraak doodde hij het dier. In ‘Studio RMO’ staat kopie van een marmeren beeld uit Rome, dat op zijn beurt een kopie is van een (verloren gegaan) Grieks beeld uit de vierde eeuw v.Chr. Het Romeinse beeld is gerestaureerd door een leerling van Michelangelo en daarna in Rome tentoongesteld. Voor Napoleon Bonaparte was het zo’n belangrijk beeld, dat hij het vanuit Rome naar Parijs meenam. Tot 1815 stond het beeld in het Louvre. In dat jaar verloor Napoleon de beroemde Slag bij Waterloo en eisten de Italianen hun beeld terug. Gipsen kopie, de collectie van het Rijksmuseum van Oudheden sinds 1927. Het originele Romeinse beeld is gemaakt rond 100 v. Chr., en is tegenwoordig te zien in de Vaticaanse Musea in Vaticaanstad. ‘Borghese strijder’ Het originele beeld van deze gespierde man is in 1611 gevonden in Anzio, in de omgeving van Rome. Het kwam terecht in de verzameling van kardinaal Borghese en wordt dan ook wel de ‘Borghese strijder’ genoemd. In Rome was het lange tijd te zien, tot veldheer Napoleon het rond 1808 aankocht en meenam naar Frankrijk. Wetenschappers weten niet precies wie deze held is. Er wordt gedacht dat hij Achilles is, een van de helden uit de Trojaanse oorlog. In de oorlog tussen de Grieken en de stad Troje raakte hij in gevecht met Penthesilea. Zij was de koningin van de Amazonen, sterke en slimme krijgersvrouwen. Achilles zou omhoog kijken omdat Penthesilea op een paard zat. Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28, Leiden, www.rmo.nl, facebook.com/Oudheden Gipsen kopie uit ca. 1830, collectie Rijksmuseum van Oudheden sinds 1927. Het originele beeld is tegenwoordig te zien in het Louvre in Parijs (Fr). Venus Venus is de Romeinse naam van de godin van de liefde. De Grieken noemden haar Aphrodite. Volgens een mythe moest de jonge Trojaanse prins Paris een appel geven aan de mooiste godin. Hij kon kiezen tussen de mooie Venus, de slimme Athena of de vrouw van oppergod Zeus, Hera. Venus zei dat, als hij haar zou kiezen, zij er voor zou zorgen dat hij met de mooiste vrouw ter wereld zou trouwen. Dat wilde Paris wel, en hij gaf zijn appel aan haar. De 'Venus van Arles' is geïnspireerd op een Aphrodite van de beeldhouwer Praxiteles, uit de vierde eeuw v.Chr. Het beeld werd in 1651 gevonden in de ruïnes van het Romeinse theater van Arles in Frankrijk. De Franse koning Lodewijk XIV wilde het onmiddellijk hebben voor zijn paleis in Versailles en vroeg de beeldhouwer Girardon om haar een beetje op te knappen. Girardon nam zijn taak wel heel serieus en voegde van alles toe, zoals een appel in haar ene hand en een spiegel in de andere. Ook maakte hij de Venus slanker. Het beeld werd eeuwenlang vereerd als een icoon van vrouwelijke schoonheid, totdat de ‘Venus van Milo’ in 1819 werd gevonden en deze ereplaats overnam. ‘Venus van Arles’. Gipsen kopie van voor 1830, collectie Rijksmuseum van Oudheden sinds 1927. Er is alleen een Romeinse kopie van het oorspronkelijke Griekse beeld gevonden. Dat Romeinse beeld is in de eerste eeuw v. Chr. gemaakt en staat nu in het Louvre in Parijs (Fr). ‘Venus van Milo’. Moderne gipsen kopie, collectie Rijksmuseum van Oudheden. Het origineel van marmer is gemaakt rond 130 v.Chr. Het is in 1819 gevonden op het Griekse eiland Melos en nu te zien in het Louvre in Parijs (Fr). ‘Wagenmenner van Delphi’ In het oude Griekenland waren races met paard en wagen geliefd als sport. Deze bronzen wagenmenner houdt de teugels in zijn rechterhand en staat trots in zijn wagen, als tijdens de ereronde na een overwinning. Het originele beeld werd rond 478-474 v. Chr. opgesteld in het heiligdom van Apollo in Delphi, als geschenk aan de god. In 1896 is het opgegraven - het vierspan met paarden is niet bewaard gebleven. Om deze gipsen kopie op het bronzen origineel te laten lijken, is het groenbruin geverfd. Gipsen kopie, collectie Rijksmuseum van Oudheden sinds 1908. Het origineel is te zien in het Archeologisch Museum in Delphi (Gr). De zuil van keizer Trajanus De 38 meter hoge zuil in Rome is opgericht in 113 na Chr., ter ere van de overwinning van keizer Trajanus op de Daciërs. In een ronddraaiend beeldverhaal zijn verschillende episodes uit de veldslag afgebeeld. De kopieën van de reliëfs in ‘Studio RMO’ zijn heel bijzonder: niet alleen zijn het de alleroudste gipsen kopieën van Rijksmuseum van Oudheden, er zit ook een spannend verhaal achter. De Franse koning Lodewijk XIV had in 1665 opdracht gegeven een set kopieën te laten maken. Maar honderdvijftig jaar later, in 1828, werd er een geheime tweede set gevonden. Die lagen in een houtzaagmolen in Leiden. Niemand weet hoe en waarom de beelden daar terechtgekomen zijn. Ze belandden uiteindelijk in de collectie van het Rijksmuseum van Oudheden. Door weersomstandigheden, luchtverontreiniging en gebruik door mensen zijn de reliëfs op de originele zuil in Rome flink afgesleten. Vele details zijn op deze gipsen kopieën beter bewaard gebleven. Gipsen kopie uit 1665, collectie Rijksmuseum van Oudheden. De originele zuil van Trajanus staat nog steeds in het centrum van Rome. Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28, Leiden, www.rmo.nl, facebook.com/Oudheden