W I S S E L W E R K I N G A P R I L 2 0 1 3 Hoopvol voor mensen met cystenieren Nieuw medicijn remt cyste Eiwit- en zoutarme diëten, gezond leven en bewegen, bloed- Wat zijn cystenieren? drukverlagers en andere medicijnen: niets helpt. Anders dan bij Het is de meest voorkomende erfelijke nierziekte: cystenieren, formeel ook wel ADPKD (autosomaal dominante polycystische nierziekte) genoemd. Het is een dominant erfelijke genetische afwijking. De kans op een kind met cystenieren is maar liefst 50 procent als één van de ouders zelf cystenieren heeft. Bij deze ziekte groeien er vochtblaasjes in de nieren (cysten). In de loop der jaren nemen de aantallen cysten toe. Bovendien worden zij steeds groter. De cysten, en dus ook de nier, groeien letterlijk. Door de cysten komt het normale nierweefsel in het gedrang. Het gevolg is dat de nier minder goed gaat werken. Vaak ontstaat uiteindelijk nierfalen. De nier werkt niet of nauwelijks meer, waardoor transplantatie of dialyse nodig is. andere nierziekten is er bij cystenieren geen enkele manier om de achteruitgang van de nierfunctie te vertragen. Veel patiënten worden afhankelijk van nierfunctievervangende behandeling: dialyse of transplantatie. Maar er is hoop. Er is een nieuw geneesmiddel: Tolvaptan. Onlangs is onderzoek afgerond naar het effect hiervan. Tekst en foto: Wim Sipma 18 C ystenieren zijn heel gemakkelijk te diagnosticeren. Ze zijn heel duidelijk te herkennen op bijvoorbeeld een MRI scan van de nier. Een diagnose is natuurlijk belangrijk, maar als een ziekte, zoals cystenieren, daarna niet blijkt te genezen, is dat voor een arts en een patiënt bijzonder vervelend. Voor een arts valt er niks te behandelen en de patiënt weet dat het steeds minder zal gaan. Tot nu toe is dit de situatie voor cystenierpatiënten. Wel een diagnose, maar geen kans op genezing. Maar mogelijk wordt dit binnenkort anders. Eind vorig jaar werden onderzoeksresultaten bekend die aantonen Ron Gansevoort: ‘Nu de werking is aangetoond, duurt het even voordat Tolvaptan voor de behandeling van cystenieren op de markt komt.’ groei dat een nieuw medicijn, Tolvaptan, de groei van niercysten aanzienlijk vertraagt en daarmee ook de achteruitgang van de nierfunctie remt. ‘Een doorbraak’, meldt dr. Ron Gansevoort. Hij is één van de onderzoekers naar het nieuwe middel en werkt als onderzoeker/nefroloog in het Universitair Medisch Centrum Groningen. ‘Wie straks Tolvaptan krijgt voorgeschreven en langdurig gebruikt, kan misschien wel tot tien jaar langer mee met zijn eigen nieren.’ Zuinige medicijnfabrikanten De ontwikkeling van medicijnen voor de behandeling van cystenieren verliep lange tijd moeizaam. ‘Omdat keer op keer het onderzoek naar effectieve geneesmiddelen op niks uitliep, trok de farmaceutische industrie zich terug,’ vertelt Gansevoort. Medicijnfabrikanten schatten de kans op succes zo laag in, dat het volgens hen de moeite niet loonde om geld in nieuwe onderzoeken te investeren. En een onderzoeksgebied waar weinig eer te behalen valt, trekt ook weinig artsen en onderzoekers aan. Alleen mensen met een bijzondere motivatie voelen zich nog aangetrokken tot een vakgebied dat anderen ‘niet sexy’ vinden. Een aantal jaren geleden trok het Japanse farmaceutisch bedrijf Otsuka Pharmaceutical toch de beurs, het stelde geld beschikbaar voor verder onderzoek. Otsuka is patenthouder van het middel Tolvaptan, een bestaand medicijn dat nog niet voor de behandeling van cystenieren wordt ingezet. Het vermoeden bestond dat Tolvaptan een bredere werking zou kunnen hebben, met name bij cystenieren. Prijs voor Nederlands onderzoek Eén van de onderzoekers in Nederland die zich zeer gemotiveerd heeft vastgebeten in het beter doorgronden van cystenieren is dr. Dorien Peters. Zij is moleculair geneticus in het Leids Universitair Medisch Centrum en onder andere projectleider van het DIPAK consortium (het DIPAK consortium doet onderzoek naar een effectieve behandeling van cystenieren (meer informatie vindt u in het aprilnummer 2012 van WISSELWERKING). Voor haar belangrijke werk ontvangt zij in mei op het Wereldcongres van de International Society of Nephrology in Hong Kong een prestigieuze prijs. Volgens Gansevoort is dit een soort oeuvreprijs en een meer dan terechte erkenning van het belang van het werk van Dorien Peters. 19 over andere middelen werden gepresenteerd, waren allemaal niet om over naar huis te schrijven. Wij waren de enigen met een positief verhaal. We weten nu dat gebruik van Tolvaptan de groei van cystenieren afremt en daardoor de achteruitgang van de nierfunctie vertraagt.’ Nu de werking is aangetoond, duurt het nog even voordat het middel daadwerkelijk voor cystenieren op de markt komt. Op dit moment wordt Tolvaptan alleen in ziekenhuizen toegediend aan mensen met teveel water in het lichaam. Eerst is een beoordeling door de Europese overheid nodig. Deze moet toestemming geven om het middel voor te schrijven aan patiënten met cystenieren (indicatiestelling). Dan moet de financiering nog worden geregeld. Er zullen bovendien afspraken over lagere prijzen moeten komen, voordat meer mensen het middel langdurig voorgeschreven kunnen krijgen. Wanneer verkrijgbaar? Nederland had in het onderzoek een belangrijk aandeel. Vorig jaar november werden de resultaten naar het effect van Tolvaptan op cystenieren officieel gepresenteerd op een internationaal wetenschappelijk congres in de Verenigde Staten. Gansevoort: ‘Dat was wel bijzonder. De onderzoeksresultaten die op kantoor werkt, is dat uiteraard veel gemakkelijker. En hoe zit dat dan met bijvoorbeeld een theaterbezoek? ‘Dan adviseer ik een keer het medicijn over te slaan’, antwoordt Gansevoort. ‘Dat werkt direct.’ Een andere mogelijke bijwerking is leverschade. Dit deed zich in de Verenigde Staten voor bij 3 van de 1.400 patiënten. Het is daarom belangrijk alert te zijn op mogelijke beschadigingen aan de lever (zoals tekenen van geelzucht). Gansevoort: ‘Het lijkt erop dat, zodra je stopt met het gebruik van Tolvaptan, de lever zich herstelt, maar voorzichtigheid is geboden.’ Bijwerkingen En dan zijn er nog de bijwerkingen. De meest in het oog springende bijwerking is: veel plassen. Ron Gansevoort: ‘Dat is voor bijvoorbeeld een vrachtwagenchauffeur een nadeel. Voor hem is het wel erg lastig als hij om de 45 minuten naar het toilet moet.’ Voor iemand die Nog een nieuw medicijn Artsen willen graag een keuze kunnen maken tussen verschillende medicijnen. Dat is beter omdat patiënten nu eenmaal verschillend last hebben van bijwerkingen. Geen enkele patiënt is gelijk. Daarom wordt, ook binnen het DIPAK consortium, een compleet nieuw middel voor de behandeling van cystenieren onderzocht: lanreotide. Ron Gansevoort: ‘We hebben nu al 100 deelnemers en we hebben er 300 nodig.’ Dus heeft u cystenieren en voldoet u aan onderstaande criteria? Geef u dan op en werk mee aan een betere toekomst van uzelf en uw collega cystenierpatiënten. OPROEP: doet u mee aan onderzoek? Bent u ADPKD patiënt, tussen de 18 en 60 jaar, en heeft u een nierfunctie van tussen de 30 en 60 procent? Dan komt u mogelijk in aanmerking voor deelname aan het lanreotide onderzoek. Aanmelden kan bij onderzoekscoördinator dr. Esther Meijer van het UMCG: [email protected]