In de Vedische astrologie worden de negen

In de Vedische astrologie worden de
n
negen planeten beschouwd als de nege
verschillende gezichten van God
I
Marcus Schmieke
Bewustzijnswerk,
de vrije wil en de rol van God
In nr. 31 stond een interview met Marcus Schmieke
over TimeWaver, een analyse- en behandelsysteem,
dat hij samen met zijn team gedurende de laatste
jaren ontwikkelde. TimeWaver is niet los te zien
van bewustzijnswerk, dat ten nauwste samenhangt
met Schmiekes missie. Het tweede deel van het gesprek gaat over filosofische en tegelijk
praktische bewustzijnskwesties.
Marcus Schmieke: ‘Ik ben ervan overtuigd dat je als mens over een vrije wil
beschikt. Als je het voor elkaar krijgt
die in te zetten, kun je het verloop van
je leven bijstellen. Dat is niet te zien in
een horoscoop. Kijkend vanuit de astrologie liggen de feiten vast, je geboortetijd verandert immers nooit. Gedurende
je hele leven heb je dezelfde horoscoop,
die op verschillende momenten en
manieren wordt geactiveerd door de
planeten. Ook hun gang is van tevoren
bepaald, zoals iedereen weet.
Maar wij mensen zijn van nature vrije
wezens. Hoe meer je aan de materie
hecht, hoe minder vrij je wordt. Je wil
is echter verbonden met je uniciteit en
dat samen bepaalt je mate van vrijheid. Daarom is iedereen voor de volle
honderd procent verantwoordelijk voor
wat hij meemaakt. Je wordt gestuurd
voorzover je je láát sturen; je vrijheid
hangt af van in hoeverre je jezelf bevrijdt van materiële invloeden. Als je je
oorspronkelijke spirituele bewustzijn
terugvindt, ben je vrij.’
Advaita vedanta
‘Dat wordt niet begrepen door de advaita vedanta, in die zin blijft deze filosofie
te zeer aan de oppervlakte. Zij zegt dat
de materie, en daarmee de dualiteit, de
oorsprong is van het lijden, net als persoonlijkheid en individualiteit. En vindt
het zaak deze dualiteit op te lossen
door op te gaan in eenheid - in Al dat
is - zodat je jezelf als het ware verliest.
Door op te lossen in de eenheid bereik
je een punt, maar daaráchter manifesteert zich je oorspronkelijke, vrije,
spirituele persoonlijkheid. De geestelijke diversiteit, zoals de liefde en je relatie met God en andere wezens, wordt in
de eenheid van de advaita vedanta
volledig opgelost in het nirguna
brahman of nirvana. Dit oplossen heeft
betrekking op het lijden, maar niet op
datgene dat positief is en spirituele
vervulling brengt. Dit laatste heeft altijd
betrekking op de ontdekking van de
spirituele individualiteit, geestelijke
vrijheid en je relatie met God. Het is
uniek, eeuwig en volkomen vrij.’
Liefde
‘Vrijheid is de basis voor de liefde,
want liefde kun je niet afdwingen. Het
begrip liefde impliceert dat ik ook níet
liefhebben kan, dat ik afstand kan nemen. En afstand nemen heeft te maken
met de materiële wereld, dat is dvaita,
wat wil zeggen ‘twee’ of ‘scheiding’.
Liefde staat voor het overwinnen van
de afgescheidenheid, maar dat betekent
niet dat daarmee de individualiteit
verloren gaat. Het betekent één zijn en
tegelijkertijd ánders zijn. In de Indiase
terminologie heet dat dvaita advaita.
Dvaita betekent twee, advaita niettwee, oftewel één. Je kunt er nog het
Sanskriet woord acintya voorzetten,
wat zoveel betekent als dat je het met je
verstand niet kunt pakken. Ik kan dus
gelijktijdig één en verschillend zijn, op
spiritueel niveau is dat geen enkel probleem. Dat wordt het pas als we er met
onze gebruikelijke afgescheiden logica
over na gaan denken, op de manier van
dat iets goed of fout is, afgescheiden of
niet-afgescheiden. Zelfs in hoogstaande
wetenschappelijke berekeningen vind
je dat principe niet meer. De advaita
filosofie zit in wezen gevangen in deze
ambivalentie, in het conflict met de
dualiteit. Want alhoewel ze de dualiteit
achter zich laat, wat een stap vooruit is,
trekt ze er zelf geen positieve spirituele
conclusie uit. Je zou kunnen zeggen dat
de advaita het gemakkelijkst toegankelijk is van alle bekende spirituele tradities of filosofieën uit India. Bovendien
is ze de enige die in het westen echt op
grote schaal bekend werd, met name
door de populariteit van het boeddhisme, dat slechts een omvorming van >>
BewustZijn
[25]
magazine 32
de veel oudere advaita is. Dat komt
doordat ze omarmd is door bekende
filosofen als Ken Wilber, die zich zeer
verbonden voelen met dit specifieke
aspect van het boeddhisme.’
Schepper
‘Vooral in het westen wordt de advaita,
die op zich niet compleet is, verkeerd
begrepen en verabsoluteerd. Bovendien kan het principe van de leegte
of het overwinnen van de dualiteit
ertoe leiden dat je niet in staat bent
duidelijke waarden te behouden. Een
paar jaar geleden verscheen de film
‘What the bleep do we know?’, waarin
de advaita sterk vertegenwoordigd
is en uiteindelijk tot een relativering
van waarden leidt. Daarmee bedoel ik
simpelweg duale systemen als goed en
kwaad enzovoort, die wij mensen nodig
hebben om ons aan te oriënteren in
deze wereld.
De film biedt daarvoor geen alternatief
en dat is de reden waarom ik hem als
gevaarlijk beschouw. Vanwege deze
relativering en daarmee het verdwijnen
van verantwoordelijkheidsgevoel en ten
tweede vanwege de expliciete boodschap: Jij bent God. Dit is een misvatting
van de advaita en van de kwantumfysica, die vooral hier in het westen en
intussen ook in India rondwaart. Jij bent
God. Jij bent de schepper. Dat wij mensen medescheppers zijn is correct, maar
we zijn wel afhánkelijke medescheppers. Afhankelijk van God. Wij leven
hier op aarde met zeven, acht miljard
afhankelijke scheppers, wier intenties
diametraal tegenover elkaar staan.’
God
‘Ik vind God in de overtuiging en ook
het gevoel dat ik altijd verbonden ben
met de liefdevolle bron waaruit alles
voortkomt. Ik ervaar dat ik bij alles wat
ik doe ondersteund word door deze
bron. Dat geldt voor ieder levend wezen, en dat begrijp je meteen als je de
ongelooflijke intelligentie ziet achter de
orde die wij ‘leven’ noemen. Soms lijkt
iets tegenstrijdig en begrijpen we het
niet, doordat het zo complex is. Maar
achteraf beschouwd, voltrekt iedere
gebeurtenis zich met een reden; aan
BewustZijn
BewustZijn
magazine
[26]
magazine 3032
[26]
jou, aan mij, aan iedereen.
Je kunt het leven op twee manieren
benaderen. Of je gaat er vanuit dat
deze bron er niet is, dat we volledig
op onszelf aangewezen zijn. Of je kiest
voor het uitgangspunt dat er inderdaad
een oorsprong is waarmee we allemaal
verbonden zijn; een oorsprong die,
zoals de Upanishaden zeggen, sinds
mensenheugenis onze wensen ziet en
vervult. Probeer eens op een zo zuiver
mogelijke manier te voelen bij welk
perspectief je je het meest thuis voelt.
Het merendeel van de mensen die dit
onderzoekt, kiest voor de visie van de
bron. Persoonlijk denk ik dat het niet
de vraag is - en dit heeft Kierkegaard
ooit gezegd - óf God bestaat, maar of
we kunnen accepteren dát hij bestaat.
De vraag naar het bestaan van God gaat
veel verder dan wat het menselijk brein
kan bevatten. Het niet-bestaan van God,
dat wil zeggen, het niet-bestaan van
onze oorsprong, kúnnen we helemaal
niet eens denken.
Maar zijn we dan wel in staat deze
oorsprong zelf waar te nemen? Ik ben
van mening dat hoe meer je je ermee
verbindt, hoe beter je hem waar kunt
nemen. En minder als je je meer op
uiterlijkheden richt. Dit betekent niet
dat je je niet meer met de buitenkant
bezig moeten houden, want daaraan kun je juist zien hoe mensen en
gebeurtenissen samenhangen, en dat
ze dezelfde oorsprong, dezelfde bron
hebben. Deze perceptie verandert alles.
Ik kan een object voor me zien en als
ik me afvraag: Wat is dit object? kan ik
proberen het los van mezelf te begrijpen. Maar dat werkt niet. Ik kan zelfs
niet eens een tafel als tafel identificeren
zonder zijn verbinding met het geheel.
Het zou gewoon niet interpreteerbaar
zijn. Alles krijgt zijn identiteit pas in
zijn relatie tot het geheel. Wijzelf zijn
transcendente wezens, de betekenis
van ons bestaan ligt buiten ons, en dat
geldt voor elk object in deze wereld. Als
je leeft zonder je van deze diepere betekenis bewust te zijn in je waarneming
en daden, zou het zijn alsof je door een
bibliotheek loopt zonder de boeken
in te kijken. Natuurlijk is dat mogelijk,
maar het is niet het doel van een
bibliotheek. De inhoud waarnemen en
de betekenis van gebeurtenissen begrijpen is de kunst van het leven.’
De zin van mens-zijn
‘De zin van mens-zijn staat voor mij
gelijk aan de betekenis van elke situatie
zien en daarin vervulling vinden. Kant
zei dat de mens een wezen is dat niet
alleen gelukkig wil zijn, maar juist het
geluk waard wil zijn. Hij bedoelde dat
het niet puur om gelukkig zijn draait,
maar om de bedoeling erachter. Zolang
je geluk nastreeft, zul je het meestal
niet vinden. Als je, los van de vraag of
je er gelukkig van wordt, beantwoordt
aan de eisen die het leven op dit moment aan je stelt, word je gelukkig. In
de Bhagavad Gita heet dat ‘zonder acht
te slaan op geluk en lijden, overwinning
of nederlaag’. Bovendien, als je het
geluk zoekt, probeert lijden te voorkomen, streeft naar overwinning en
mislukkingen tracht te vermijden en
enkel van de vruchten van je acties wilt
genieten, levert dat meestal een soort
wisselbad aan emoties op. Is het woord
‘geluk’ daarop werkelijk van toepassing? Maar een categorisch antwoord
op je vraag is niet goed. Het gaat erom
bij iedere situatie de zin ervan te ervaren en die is er altijd. Je hoeft er alleen
maar een zintuig voor te ontwikkelen.’
Woestijn
‘Hoe het dan moet met mensen die
geen doel hebben? Een doel visualiseren is in mijn ogen een doodlopende
straat, dat levert meestal niets op. Dan
heb je zogenaamd een doel en nadat
je moeizaam omhoog geklommen
bent, stel je vast dat je de ladder tegen
de verkeerde muur hebt gezet. Dat
gebeurt de meeste mensen trouwens
weleens. Het punt is dat het niet om het
doel gaat, maar om aanwezigheid in
het moment. Het enige dat er werkelijk
toe doet, is dat ik de betekenis van mijn
huidige bestaan waarneem. Die is er
altijd. Iemand die hier niet meer bij kan
komen, wordt ziek. In de meeste gevallen ligt het voor het grijpen hoe je uit
zo’n patstelling komt. Je kijkt gewoon
niet goed, je richt je met je bewustzijn
op allerlei doelen of niet bereikte
doelen, op wat er in het verleden
allemaal misgegaan is of op wat er in
de toekomst mis kan gaan. Je kunt echt
zien voor welke taak je staat, dat is niet
verborgen. Soms kan iemand anders je
erbij helpen, dat is de reden waarom
er zo veel coaches zijn. Omdat je elkáár
kunt helpen. Niet altijd, maar je groeit
sowieso aan dit soort relaties. Toch blijkt
het vaak nodig dat je de woestijn intrekt
om te ontdekken wat je te doen staat.
Dit wordt tegenwoordig als therapie
aangeboden, wist je dat? Dan droppen
ze je voor een paar dagen in de woestijn
en word je later via een zendertje dat je
meedraagt weer opgespoord. Een drastische afwezigheid van prikkels en de
daaruit volgende confrontatie met jezelf
blijkt vaak nodig om verder te komen.’
Vedische astrologie
‘Als mens word je geconfronteerd met
je karma en daaruit ontwikkel je je
dharma. Vanuit de vedische astrologie en in het werk met TimeWaver (zie het
eerste interview met Marcus Schmieke
in nr. 31, red.) is dat niet anders - wil
ik weten wat mijn karmische opdracht
inhoudt. Dat is het allerbelangrijkste. Ik
heb karmisch gezien sterke en zwakke
kanten. En ook zoiets als een karmisch
tegoed en dat is wat de meeste mensen
proberen op te sporen, om van daaruit
te leven. Maar veel interessanter zijn
de karmische uitdagingen, de lessen.
Die liggen daar waar je een gevoel van
ontoereikendheid ervaart. Waar je met
je imperfectie geconfronteerd wordt en
dus óók tot topprestaties in staat bent.
De comfortzone van een dikke bankrekening brengt over het algemeen geen
werkelijk belangrijke doorbraken voor
de mensheid met zich mee. Die ontstaan
meestal uit noodzaak, uit een gevoel
van ontoereikendheid of een bepaalde
onevenwichtigheid.
Cruciaal is dat je eerst je karmische
lessen herkent. Daarbij kan de astrologie
en ook TimeWaver behulpzaam zijn. Een
volgende belangrijke stap is ze te accepteren. Dat lukt de meesten van ons niet.
We blijven ertegen vechten en bouwen
daarmee een steeds grotere druk op.
Dat uit zich in bepaalde situaties die
zich maar blíjven voordoen in de meest
verschillende hoedanigheden. Omdat
je ze niet herkent als karmische les of
zelfs als je dat doet, niet bereid bent ze
te accepteren. Op het moment dat het
je lukt tot acceptatie te komen, begint
je innerlijk werk. Dat bestaat hierin
dat je kijkt welke lagere eigenschappen overwonnen dienen te worden en
welke hogere eigenschappen je kunt
ontwikkelen. Lagere eigenschappen zijn
bijvoorbeeld afgunst, hebzucht, jaloezie
of onwetendheid. Als je diep bij jezelf
naar binnen kijkt, kun je heel veel zien.
Door objectief naar je karmische lessen
te kijken, kun je waarnemen welke lage
eigenschap eronder zit. Hoe kun je die
transformeren? En welke kans ligt in
deze uitdaging?
Als je dit stappenplan volgt, ben je zelfs
in staat het karma dat in je horoscoop
zichtbaar is volledig te transformeren.
Dat komt doordat je het vermogen hebt
ontwikkeld je karmische lessen waar te
nemen, te accepteren en vervolgens je
lagere eigenschappen in hogere om te
vormen. Dat is jouw vrijheid.’
Oorsprong
‘De vedische astrologie is een spirituele
astrologie waarbij de negen planeten
niet alleen als beeld van ons goede of
slechte karma gezien worden, maar worden beschouwd als de negen verschillende gezichten van God. In het Sanskriet heten de planeten bhagavan, dat
zoveel betekent als ‘de oorspronkelijke
gezichten van God’. Een ander belangrijk
verschil met de westerse astrologie is
het proces van de drie bovengenoemde stappen. Die kan ik uiteindelijk pas
voltrekken als ik me van mijn verbinding met de hoogste oorsprong van het
universum bewust ben en er gebruik
van maak. Want de kennis omtrent een
karmische les komt niet uit mezelf, die
wórdt me gegeven. Ook bij de acceptatie ervan en vooral bij de omvorming
hebben we deze ondersteuning nodig.
Het is onmogelijk een dergelijke innerlijke transformatie op je eigen houtje te
voltrekken.’ <<
Interview: Simone Thomasse
Portretfoto: uit bezit M. Schmieke
Marcus Schmieke
Marcus Schmieke (1966) trad van zijn
achtste tot zijn zestiende levensjaar op
als concertpianist, maar stopte daarmee
omdat hij liever schaakmeester wilde
worden. En net toen hij de daarvoor
benodigde kwalificatie had, besloot
hij een poos als monnik in een Indiaas
klooster door te willen brengen. Na zijn
natuurkunde- en filosofiestudie in Hannover en Heidelberg en een inwijding in een
eeuwenoude vedische traditie, maakte
Schmieke lange reizen naar India. Daar
studeerde hij vedische bouwkunst, -astrologie, -metafysica, -filosofie en Sanskriet.
Terug in Duitsland paste hij de principes
uit de vedische bouwkunst toe in zijn
succesvolle bouwadviesbedrijf en startte
een opleiding tot vedisch astroloog. Hij
schreef diverse boeken en was medeoprichter van het Duitse tijdschrift ‘Tattva
Viveka’, een forum voor wetenschap, filosofie en spiritualiteit. De laatste zeven jaar
legde Schmieke zich toe op de ontwikkeling
van een technische innovatie, TimeWaver.
Wonend in een woonwerkgemeenschap
ten noorden van Berlijn, is hij ten diepste
verbonden met de Bhakti Yoga, het pad van
liefdevolle toewijding en overgave aan God.
www.veden-akademie.de
e
In ons Extra magazine op
internet kun je het vorige
interview met Marcus Schmieke over
TimeWaver teruglezen.
www.bewustzijnmagazine.nl
BewustZijn
[27]
magazine 32