elektron 10 proton (neutron) 16 cm quark 10 16 cm kern atoom ~ 10 8 cm © http://www.ehs.utoronto.ca ~ 10 -12 cm ~ 10 13 Materie is opgebouwd uit atomen, die op hun beurt opgebouwd zijn uit neutronen, protonen en elektronen. Neutronen en protonen vertonen echter nog een interne structuur. In de jaren 60 van de vorige eeuw werd voor het eerst geopperd dat deze uit quarks bestaan. cm We kunnen de fundamentele deeltjes in 3 groepen indelen: de quarks, de leptonen en de ijkbosonen. De quarks en de leptonen kunnen in 3 generaties opgedeeld worden. De materie waaruit wij, de aarde en de sterren bestaan, kan volledig opgebouwd worden door quarks en leptonen uit de 1ste generatie. Ieder quark en ieder lepton heeft ook een antideeltje, die de antimaterie vormen. Verder zijn er nog 4 fundamentele ijkbosonen gekend die gelinkt zijn aan de fundamentele krachten. De fotonen zijn de dragers van de elektromagnetische kracht, de gluonen van de sterke kernkracht en de Z- en Wbosonen die van de zwakke wisselwerking. Al deze deeltjes samen vormen het standaardmodel. Het Higgsdeeltje, genoemd naar Peter Higgs werd voor het eerst voorspeld door de Belgen François Englert en Robert Brout. Uit de wiskunde die het standaardmodel beschrijft, volgt dat de deeltjes geen massa kunnen hebben. Omdat we dit toch waarnemen, werd in de jaren 1960 het Higgsdeeltje op theoretische wijze ingevoerd om de massa’s te kunnen verklaren. Robert Brout François Englert Peter Higgs Het bestaan van het Higgsdeeltje werd op 4 juli 2012 vrijwel zeker bevestigd. Het werd ontdekt in de Large Hadron Collider in het CERN. Hier botsen protonen met hoge snelheden op elkaar. Bij de botsing komt zoveel energie vrij dat nieuwe deeltjes gecreëerd worden. Deze vliegen in verschillende richtingen weg, net als de brokstukken van twee auto’s die frontaal botsen. De LHC-detectoren kunnen enkel deze brokstukken waarnemen en op basis daarvan moeten we proberen om de puzzel terug in elkaar te zetten. Volkssterrenwacht Beisbroek Zeeweg 96, 8200 Brugge Tel.: 050/39.05.66 www.beisbroek.be [email protected] Stel je een veld voor, waarmee de volledige ruimte gevuld is. We noemen dit het Higgsveld. Dit veld zou met behulp van het geassocieerde Higgsdeeltje verantwoordelijk zijn voor de massa van de gekende deeltjes. Om te begrijpen hoe dit werkt, kunnen we de volgende voorstelling maken. Stel je een zaal voor met mensen, die uniform verspreid zijn over de zaal. Als jij de zaal binnenwandelt, dan zal dit vrij vlot gaan. Als de koning de zaal komt binnengewandeld, zullen de mensen zich rondom hem gaan verzamelen en zal hij zich moeilijker doorheen de zaal kunnen bewegen. Hij wordt dus meer afgeremd dan jij. Op eenzelfde manier remt het Higgsveld bepaalde deeltjes meer af dan andere, deze deeltje zullen wij dan waarnemen met een grotere massa.