Laten we gewoon blij zijn!

Réjouissons-nous
Laten we gewoon blij zijn!
Ce soir, nous voilà donc tous réunis une
fois encore à l’occasion du concert annuel
de la Ligue Nationale Belge de la Sclérose
en Plaques.
Vanavond zijn we weer samen naar
aanleiding van het jaarlijks concert van de
Nationale Belgische Multiple Sclerose Liga.
.
Si nous sommes si nombreux, c’est à cause
d’une de ces injustices qui caractérisent
notre condition humaine, celle d’une
maladie qui frappe à l’aveugle, qui atteint
l’un ou l’autre dans une sorte de sinistre
loterie existentielle. Mais grâce à la
musique, ce concert va être un moment de
fête partagé !
Als we erg talrijk zijn, dan komt dat door een
grote onrechtvaardigheid, die we in ons
menszijn ervaren. Het is namelijk een ziekte,
die blind om zich heen slaat, die iemand
willekeurig treft, als in een sinistere loterij.
Maar dankzij de muziek zullen wij een
feestelijk muzikaal moment kunnen delen!
La musique est en chacun d’entre nous, et si
tôt : le petit bébé gazouille, le petit bébé
fredonne, chantonne, et cette musique
habite tout son être. Elle est respiration
modulée, elle est résonance corporelle, elle
est vibration heureuse. Très vite, elle est
partagée par son entourage, qui s’associe à
lui en duo, en chœur - en cœur ! Moments
de belle et intense communion. La musique
des premiers jours est comme une entrée
souriante dans un monde qui ne le sera pas
toujours…
Muziek zit van jongs af aan in ons : de baby
brabbelt, de baby neuriet, de muziek vult zijn
hele wezen. De muziek is gemoduleerde
ademhaling, lijfelijke resonantie en een
uitstraling van geluk. Vrij vroeg wordt die
muziek door de omgeving opgemerkt,
gedeeld, en verwerkt in samenzang, van harte
- harte-lijk! Het zijn mooie momenten van
intensief contact! De muziek van die eerste
levensdagen is als het ware een glimlach naar
een wereld, die niet altijd zo lieflijk zal
blijken...
La musique accompagne notre vie
quotidienne. Autrefois, il fallait aller vers
elle, s’asseoir auprès d’un récepteur à
lampes monumental ou d’un tourne-disque
à trois vitesses. Ensuite, le poste à
transistors l’a rendue nomade. Plus tard,
« baladeurs », Ipod et « téléphones à tout
faire » l’ont quasiment greffée à toutes nos
activités journalières. Elle efface ce silence
qui nous inquiète, elle nous offre ce
« divertissement » dont le philosophe
Pascal écrivait qu’il permettait à l’homme
d’échapper à la considération douloureuse
de sa misère existentielle. Elle est bonheur
répété quand, encore et encore, nous
écoutons cette chanson, ce concerto, cette
symphonie qui nous ravissent. Elle est aussi
comme un écho empathique de nos états
d’âme : nous retrouvons dans ses notes les
émotions, les sentiments qui nous habitent,
Muziek begeleidt ons in ons dagelijks leven.
Vroeger moest men naar muziek toe gaan,
naast een ontvangtoestel met enorme lampen
gaan zitten, of naast een platendraaier met
drie versnellingen. Daarna heeft de transistor
de muziek mobiel gemaakt. Nog later hebben
mobieltjes, I-pods en allround-telefoons
muziek als het ware geënt op ons dagelijks
leven. De stilte, die ons benauwt, wordt
weggeveegd. Een soort “ontspanning” wordt
aangereikt, waardoor we de “pijnlijke
overwegingen die tenslotte bestaansangst
opleveren”, kunnen beheersen - zoals de
filosoof Pascal dit gevoel omschreef. Muziek
is geluk, dat herhaald kan worden wanneer
wij ons, opnieuw en opnieuw, door een lied,
een concerto, een symfonie laten betoveren.
Muziek is ook een empathische echo van onze
ziel : we herkennen in haar klanken onze
eigen emoties en gevoelens, zowel de meest
des plus joyeux aux plus mélancoliques.
vrolijke als de meest melancholische.
Bonheur individuel, elle est aussi bonheur
partagé. Et le concert, aujourd’hui encore,
est le lieu privilégié de cette célébration
collective. Il est un moment humain
d’importance, d’excellence : la musique y
est vécue en direct, au contact immédiat de
ceux qui la créent - et l’expression « en
live » est bienvenue qui met l’accent sur la
vie, le vécu. Elle réunit ceux qui la vivent !
Et l’on sait qu’un concert réussi est celui où
« il se passe quelque chose », c’est-à-dire
où chacun est à la fois lui-même
intensément tout en rejoignant les autres,
aussi intensément, en une merveilleuse
communion.
Geluk dat men persoonlijk ervaart, is ook
gedeeld geluk. Het concert van vanavond is
het bevoorrecht moment voor de collectieve
ervaring. Het is een ogenblik van
uitzonderlijke humaniteit : de muziek wordt
'live' beleefd, er is contact met diegenen die
ze creëren - en de uitdrukking 'live' benadrukt
wel degelijk ons 'leven', ons 'zijn'.
Zij verenigt wie haar be-leeft! En iedereen
weet, dat er, tijdens een geslaagd concert,
'iets' gebeurt, met name, dat iedereen,
tegelijkertijd voor zichzelf én collectief, een
heerlijke eensgezindheid ondergaat.
Le concert est également l’une des formes
privilégiées pour signifier et exprimer les
raisons de notre réunion, et notamment,
comme ce soir, un engagement commun
« contre » ou « pour » quelque chose.
Een concert is ook een bevoorrechte vorm om
de reden van ons samenzijn te benadrukken,
en, zoals het vanavond het geval is, ons
verenigd engagement 'voor' of 'tegen' iets
duidelijk te maken.
Parfois, et je pense alors à ces cérémonies
qui nous regroupent pour exprimer notre
horreur devant l’inadmissible advenu ou la
tragédie individuelle ou collective, cette
musique peut être solennelle, mais le plus
souvent, heureusement, elle est temps de
répit, temps de fête, danse et chant.
Soms - en dan denk ik aan samenkomsten die
bedoeld zijn om onze afschuw uit te drukken
voor iets ontoelaatbaars, of om een
individuele of collectieve tragedie te
herdenken, kan muziek plechtig klinken.
Meestal echter, en gelukkig maar, is ze een
verademing, een feest met zang en dans.
C’est le cas ce soir, dans ce beau
programme qui nous conduira des
joyeusetés rossiniennes à une errance rêvée
en terre d’Ecosse, en passant par les
douceurs savoureuses d’un dialogue subtil
et enjoué entre une flûte et une harpe.
Vanavond is dat zeker het geval : dit
programma leidt ons, door middel van
'Rossiniaanse'
vrolijkheid
naar
een
ontdekkingstocht doorheen Schotland, via de
weldoende zachtheid van een subtiele dialoog
tussen fluit en harp.
La musique symbolise donc notre
engagement commun dans les Ligues de la
SEP, notre énergie positive et souriante
pour tenter que ce monde qui est le nôtre
aille un peu mieux, pour tenter de remédier
à l’une de ses injustices.
De muziek symboliseert ons gezamenlijk
engagement voor de MS-Liga’s, onze energie,
en onze inzet, moedig en glimlachend, om te
proberen 'onze wereld' -zoals die er nu voor
ons uitziet - een beetje te verbeteren, om het
onrecht een beetje te temperen.
Réjouissons-nous !
Laten we dus gewoon blij zijn!
Stéphane Gilbart
Stéphane Gilbart
(vertaling Reinhilde Demets)