Bezoek onze webstek: www.preekvandeweek.be – E

‘PREEK VAN DE WEEK’
Bezoek onze webstek: www.preekvandeweek.be – E-mail: [email protected]
7de zondag van Pasen – C-jaar 2016
“Verbondenheid”
Hand. 7, 55-60 - Apok. 22, 12-14.16-17.20 - Joh. 17, 20-26
Hand. 7, 55-60 — "Heer, reken hun deze zonde niet aan"
In die dagen staarde Stefanus, vervuld van de heilige Geest, naar de hemel en zag Gods heerlijkheid en Jezus
staande aan Gods rechterhand; en hij riep uit: “Ik zie de hemel open en de Mensenzoon staande aan Gods
rechterhand.” Maar zij begonnen luidkeels te schreeuwen, stopten hun oren toe en stormden als één man op
hem af. Zij sleepten hem buiten de poort en stenigden hem. De getuigen legden hun mantels neer aan de voeten
van een jongeman die Paulus heette. Terwijl zij Stefanus stenigden bad hij: “Heer Jezus, ontvang mijn geest.”
Toen viel hij op zijn knieën en riep met luide stem: “Heer, reken hun deze zonde niet aan.” Na deze woorden
ontsliep hij.
Apok. 22, 12-14.16-17.20 — "Zie, Ik kom spoedig"
Ik, Johannes hoorde een stem, die tot mij sprak: “Zie, Ik kom spoedig, en mijn loon breng Ik mee om ieder te
vergelden naar zijn werk. Ik ben de Alfa en de Omega, de Eerste en de Laatste, de Oorsprong en het Einde.
Zalig zij die hun kleren rein wassen. Zij zullen recht krijgen op de boom des levens en door de poorten mogen
ingaan in de Stad. Ik, Jezus, heb mijn engel gezonden om u deze openbaringen aangaande de kerken bekend
te maken. Ik ben de Wortel uit het geslacht van David, de stralende Morgenster. De Geest en de Bruid zeggen:
Kom! Laat wie het hoort zeggen: Kom! Wie dorst heeft kome. Wie wil, neme het water des levens, om niet.
Hij die dit alles waarborgt, spreekt: Ja, Ik kom spoedig.” Amen. Kom, Heer Jezus!
Joh. 17, 20-26 — "Opdat zij één zijn zoals Wij één zijn"
In die tijd sloeg Jezus zijn ogen ten hemel en bad: “Heilige Vader, niet alleen voor hen bid Ik maar ook voor
hen die door hun woord in Mij geloven, opdat zij allen één mogen zijn zoals Gij, Vader in Mij en Ik in U; dat
zij ook in Ons mogen zijn opdat de wereld gelove dat Gij Mij gezonden hebt. Ik heb hun de heerlijkheid
gegeven die Gij Mij geschonken hebt, opdat zij één zijn zoals Wij één zijn: Ik in hen en Gij in Mij, opdat zij
volmaakt één zijn en opdat de wereld zal erkennen, dat Gij Mij hebt gezonden en hen hebt liefgehad zoals Gij
Mij hebt liefgehad. Vader, Ik wil dat zij die Gij Mij gegeven hebt met Mij mogen zijn waar Ik ben, opdat zij
mijn heerlijkheid mogen aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt daar Gij Mij lief hebt gehad vóór de
grondvesting van de wereld. Rechtvaardige Vader, al heeft de wereld U niet erkend, Ik heb U erkend, en dezen
hier hebben erkend dat Gij Mij gezonden hebt. Uw naam heb Ik hun geopenbaard en Ik zal dit blijven doen,
opdat de liefde waarmee Gij Mij hebt liefgehad in hen moge zijn en Ik in hen.”
Preek van de week
“Verbondenheid”
Hoeveel kritiek mag je geven op een persoon of op een instelling voordat men je het zwijgen oplegt
of je uitschakelt? Die vraag kwam bij mij op naar aanleiding van het verhaal over de diaken Stefanus,
een van de zeven helpers die de apostelen hadden aangesteld voor de ondersteuning van de christenen
uit het Grieks-sprekende jodendom. Hij was met enkele van hen in conflict gekomen en werd
doorverwezen naar de joodse rechtbank, het Sanhedrin. En daar werd Stefanus naar aanleiding van
een lange, kritische redevoering tegen de tempel, veroordeeld tot de dood door steniging.
Kritiek geven op bepaalde godsdienstige instellingen en overtuigingen was en ligt nu nog altijd zeer
gevoelig. Verantwoorde kritiek moet kunnen. Kwetsend gedrag, agressie en geweld zijn dikwijls niet
te voorkomen, maar nooit goed te praten.
We ervaren het allicht allemaal hoe we meer en meer op weg zijn naar één wereldgemeenschap van
mensen die op elkaar zijn aangewezen. Daarbij ervaren we ook dat zulke multiculturele en religieuze
samenleving maar leefbaar is als men resoluut kiest voor een samenleving waarin er respect is voor
elkaar. En er groeit respect als mensen verbonden leven met elkaar. Zo niet, wordt het samenleven
zeer kwetsbaar, zelfs gevaarlijk en bedreigend.
‘Opdat ze één mogen zijn’, klinkt het driemaal na elkaar in het evangelie van vandaag. Het gaat in
deze tekst dan wel niet direct over wereldvrede. De eenheid die Jezus hier bedoelde is veel meer dan:
'zie maar dat je overeenkomt'.
De tekst komt uit de afscheidsrede van Jezus. Net voor hij zijn lijdensweg aanving bad hij voor zijn
leerlingen. Het is zo menselijk dat je bij je heengaan denkt aan de mensen die je nauw aan het hart
liggen en die je moet achterlaten. Jezus bad voor hen. Hij bad om bemoediging. Dat zij, wat er ook
gebeuren mag, zich verbonden zouden weten met hem. Dat ze de band met hem niet zouden loslaten,
zoals hij de band met zijn Vader niet losliet. Want in die verbondenheid schuilt de kracht om stand te
houden bij tegenstand.
Het is in die intieme relatiebeleving dat jij je één weet met elkaar, en dat maakt je sterk. Net zoals
mensen die echt van elkaar houden elkaar kunnen dragen in lief en leed.
Het is voor gelovige mensen een spirituele krachtbron als zij het leven kunnen ervaren als ingeweven
in het mysterie van Gods liefde. God die met je verbonden is, door dik en dun aan je zijde staat, niet
om het leven in jouw plaats te leiden maar om het te bezielen met die warme liefde die in Jezus
zichtbaar werd.
Zo ontdek je dat God ons het eerst heeft liefgehad, en ons uitnodigt dóór te geven wat we van hem
ontvangen hebben: liefdevolle betrokkenheid, en delen met velen wat ons onverdiend geschonken
werd.
De eerste leerlingen van Jezus zullen in hun concrete leven proberen te doen wat Jezus heeft gedaan.
Zelfs tot in zijn sterven toe. Dat is ook duidelijk in het verhaal van Stefanus’ terechtstelling. Net als
Jezus bad hij voor degenen die hem ter dood brachten. Hij stierf buiten de stadspoort, en zijn gebed
herinnerde aan Jezus’ kruiswoord: Vader, vergeef het hen wat ze weten niet wat ze doen. Zoals Jezus,
d.i. niet als een willoos slachtoffer, gaf Stefanus met een bewuste daad zijn leven uit handen.
En in een visioen zag hij Gods heerlijkheid en de Mensenzoon aan Gods rechterhand. Zo komt
Stefanus naar voren als iemand, die ondanks de woede en agressie om hem heen, daar boven staat en
zijn kalmte bewaart.
Tussen Hemelvaart en Pinksteren ligt een noveen van dagen. Het zijn vanouds dagen van gebed om
Gods Geest: Zend uw Geest als een vlam van liefde en leven, van licht, van hoop en geloof, die Alles
in allen wil zijn.
@preekvdw