De kringloop van het leven

De kringloop van het leven.
Wat we reeds in klas besproken bespraken :
Heel het leven is één grote kringloop van ontstaan en vergaan. Dat lijkt ons heel gewoon. De
mens is net als al wat leeft slechts even hier in dit bestaan. De atomen waaruit we opgebouwd
zijn zullen na onze dood weer langzaam opgenomen worden en zo deel uit maken van een
andere bestaansvorm zoals een plant, een dier, en uiteindelijk weer een mens. Dit besef maakt
dat in sommige levensbeschouwingen (vb atheïsme) gesteld wordt dat na onze dood alles is
afgelopen.
 Sommige wetenschappers zien hierin een reden om ‘eeuwig leven’ na te streven door
mensen te klonen. Zo zou er een identieke kopij van onszelf blijven leven als wij er niet
meer zijn. (Zie ethische discussie rond de mogelijkheid om dieren en mensen te klonen
zoals het schaap’Dolly’) Voorlopig mag het klonen van mensen gelukkig niet.

In andere levensbeschouwingen zoals vb. het hindoeïsme gelooft men in reïncarnatie. Hier
stelt men vast dat de mens meer is dan een hoop chemie, meer dan enkel materie. Want
wat ons scheidt van de meeste dieren is ons zelfbewustzijn. Zelfbewustzijn is beseffen dat
je kan denken over je denken. Hierdoor nemen we onszelf waar als een uniek individu die
meer is dan een onderdeel van een geheel. Een muis vb. kan ook denken, maar is zich
hiervan niet bewust, kan ook niet in de tijd denken. De mens is dus als het ware
zelfbewuste materie. Hoe gaat het dan na onze dood? Blijft er iets bestaan van wat we
denken en voelen, of is dit voor altijd verloren? Wat te denken over de ervaringen
waarover mensen die bijna dood geweest zijn vaak meemaken? Wat te denken over al de
gebeurtenissen in het leven waarvan we zeggen: ’ Dit kan toch geen toeval meer zijn?’ Of
het universum zelf: is dit ontstaan uit toeval? Is heel het bestaan per toeval zo goed op
elkaar afgesteld dat er zich hele biotopen vormen en natuurwetten? En ga zo maar door.
Het wordt moeilijker te stellen dat alles toeval is dan te vermoeden dat er achter en door
dit alles een intelligentie werkzaam is. Aangezien wij, onbenullige schepsels, kunnen
denken, is het dan zo vreemd te stellen dat al wat bestaat ook product is van een denkend
wezen? Doorheen vele religies waaronder het christendom stelde men dat mensen meer
zijn dan een brok materie en vermoedde men dat de kern van ons bestaan, onze ziel, op
één of andere manier blijft bestaan. Hoe, daarover hebben de vele religies vele beelden
ontworpen. Gaande van de ziel die steeds weer in een andere levensvorm verhuist of een
bewaard worden in de tijd naar de ziel die uiteindelijk thuis komt bij God. Hoe we ons dit
voorstellen is plaats en tijdsgebonden.
Schrijf op de achterkant van je blad hoe jij denkt over leven na de dood.
Hoe vieren wij de nagedachtenis van onze overledenen?