Marc Vermeeren onthult de anonimiteit van Hitlers nazaten in Amerika. Onze collega Marc Vermeeren slaagde erin om drie nazaten van Hitler in Amerika te ontmaskeren. Wat hij juist ontdekte en nog veel meer, kan je lezen in zijn recentste boek “De Jeugd van Adolf Hitler”. Een wereldprimeur op meerdere vlakken. Er verschenen zeer positieve krantenartikels in “Het Brabants Dagblad”, de “Gazet van Antwerpen” en “Het Nieuwsblad”en het werd in “ Het Laatste Nieuws” en bij uitgeverij “Aspekt” uitgeroepen tot “Het boek van de week”. Marc, wat was voor jou de uitdaging om de zoveelste biografie over Hitler te schrijven? Zoals je weet, ben ik een fervente stamboomonderzoeker (Schakel december 1997). Vanwege mijn passie besteed ik bij het lezen van een boek veel aandacht aan jaargetallen, plaatsnamen enz. Zo merkte ik in een biografie over Hitler, dat de auteur zich vergiste in het jaar dat vader Hitler overleden was. Hij schreef 1888, maar zoon Adolf werd pas in 1889 geboren. Ik geloofde mijn ogen niet, toen ik in een ander boek net dezelfde fout ontdekte. Bovendien stuitte ik op meer tegenstrijdigheden. De fouten in Hitlers biografieën werden in het verleden klakkeloos overgeschreven! Mijn microbe sloeg weer toe én ik zou de eerste historisch correcte biografie over Hitler schrijven. Dat betekende wel dat je alles tot op het bot moest gaan uitzoeken? Uiteraard! Ik trok de voorbije 7 jaar naar alle plaatsen in Duitsland, Oostenrijk en Tsjechië waar Adolf Hitler tijdens zijn jeugd woonde en dook daar in de lokale archieven. Ik stond in zijn geboortekamer, heb zijn schoolrapporten mogen inzien, raadpleegde de kerkarchieven bij de dorpspastoor en sprak zelfs met verre familieleden. Ik werd overal heel goed ontvangen maar werd ook in mijn vermoeden bevestigd, want ik hoorde meer dan eens: “U bent de eerste die ons bezoekt”. Dus zelfs een Ian Kershaw, één van Hitlers bekendste biografen, was daar niet geweest. Wat ontdekte je nog meer? De vader van Hitler, Alois was hoofd van de douane in Oostenrijk. Dat wist je al, maar er werd altijd verteld dat hij een dronkaard was die zijn kinderen sloeg. In de archieven van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP) met extreem rechtse denkbeelden en als boegbeeld Adolf Hitler, vond ik getuigenverklaringen. Het leven van Adolf en zijn omgeving werd immers volledig doorgelicht Collegadouaniers beweerden dat Alois na het werk wel eens op café ging maar nooit meer dan drie pintjes dronk. Eigenlijk blijkt uit mijn onderzoek dat zoon Adolf rotverwend werd, vooral door zijn moeder. Bovendien kwam ik te weten dat pa “Alois Hitler” een onecht kind was en jarenlang de naam van zijn moeder droeg. Op zijn veertigste liet hij de naam Schicklgruber veranderen in Hitler (primeur 1). Het is ook niet waar dat Hitler zou afstammen van een Joodse grootvader (primeur 2). Interessant, maar je beweert ook de ondergedoken nazaten van Hitler op het spoor te zijn. Dat is dan de 3de primeur in dit werk? In 1939 week een van de neven van Hitler, namelijk William Patrick, uit naar Amerika. Hij verdiende er veel geld met lezingen te geven over zijn beroemd familielid Adolf Hitler. In 1945 werd het hem echter te heet onder de voeten en hij verdween in de anonimiteit. Ik kwam te weten dat de zoon van William, een zekere Howard, als politieman omkwam in een auto-ongeluk. Ervan uitgaande dat het in Amerika vol staat met memorials, hoopte ik via de databank van gedenkzuilen op Internet er ook eentje te vinden met namen van gesneuvelde politieagenten. Het was meteen raak. In 1989 kwamen er bij de Amerikaanse politie twee Howards om. Gelukkig lagen de geboortejaren nogal ver uit elkaar en mits een klein rekensommetje bleef er slechts een Howard over en meteen wist ik zijn nieuwe achternaam … Stop! We gaan de plot van het boek niet vertellen… Nieuwsgierige lezers kunnen terecht bij hun boekhandel. Vraag naar “De Jeugd van Adolf Hitler 1889 – 1907”, uitgeverij Aspekt, 420 pagina’s en meer dan 300 foto’s voor slechts € 25,95. Tekst: Ann Van Puymbroeck Foto: Marc Vermeeren De Schakel 2007-2008 NR 5 13