Donkere Materie Een groot mysterie Donkere Materie Al in 1933 toonde studie Fritz Zwicky dat 10-100 keer meer massa benodigd was om in clusters sterrenstelsels bijeen te houden. Mogelijkheid dat dit ‘ontbrekende materie’ is, is uitgesloten. Net als bij grote sterren stelsels is voor bijeenhouden clusters van sterrenstelsels 5-6 keer zoveel massa benodigd. Eigenlijk is onzichtbare materie een betere omschrijving dan donkere materie Donkere materie Rotatiesnelheid gas rond sterrenstelsels hoger dan kan worden verklaard met massa sterrenstelsel Donkere materie Rotatiesnelheid in binnengebied bepaald door zichtbare materie, daarbuiten door donkere materie. Donkere materie Super massive black hole in het midden Schijf met sterren gas en stof Wolk met donkere materie (grijs) STERRENSTELSEL MOET 5-6 KEER ZOVEEL DONKERE MATERIE ALS TRADITIONELE MATERIE BEVATTEN! Donkere materie Volgens algemene relativiteitstheorie Einstein zal (heel veel) massa licht afbuigen. Aanwezigheid van donkere materie is aangetoond door gravitational lensing. Donkere materie Materie verdeling 13,6 miljard jaar geleden Heelal 380.000jaar oud 12% 15% 63% 10% Atomen Fotonen Neutrino's Donkere materie Donkere materie In 1948 beweerde de rus George Gamow dat straling veroorzaakt door oerknal nog aanwezig moest zijn. Eerste straling toen heelal transparant werd door invangen electronen Deze straling zou bij homogene materieverdeling in alle richtingen gelijk moeten zijn Dit gebeurt bij 3000 graden. Door uitdijing heelal moeten wij dit nu ontvangen als straling van 2,728 graden In 1964 is deze straling bij toeval ontdekt door Penzias en Wilson. Zij kregen hiervoor in 1978 de nobelprijs voor de natuurkunde. Donkere materie Donkere materie Kosmische achtergrondstraling Recente nauwkeurige metingen tonen dat intensiteit kosmische achtergrondstraling toch niet geheel identiek is in alle richtingen.. Met het heelal zoals wij dit nu waarnemen moeten er samenklonteringen in de achtergrondstraling te zien zijn in afwijkingen van 1/100.000 Deze samenklonteringen kunnen niet veroorzaakt zijn door gewone materie (gravitatie waterstof en helium hiervoor te gering). Dus is het donkere materie Door gravitatie en uitdijing heelal leiden deze verschillen na 1 miljard jaar tot vorming van clusters van sterrenstelsels. Maar ons huidige heelal had zich nooit kunnen vormen in 13,7 miljard jaar zonder de gravitatie van donkere materie Donkere materie Kosmische achtergrondstraling Temperatuurverschillen 380.000 jaar na de oerknal Gravitatie maar iets dichtere gebieden worden nog dichter en ijlere gebieden worden nog ijler. Dit worden de ‘Dark Ages’ genoemd Door gravitatie gas zodanig gecomprimeerd dat kernfusie begint. De eerste sterren geven licht (400 miljoen jaar jaar na oerknal). Meer en meer sterren worden gevormd en groeperen zich rond concentraties donkere materie in een kosmisch web Heden: honderden miljarden sterrenstelsels vullen het heelal. Computersimulaties van materieverdeling op basis van de kosmische achtergrondstraling onder invloed van gravitatie en uitdijing heelal resulteert in wat wij nu waarnemen! Ook hier overigens klopte de simulatie pas toen de juiste hoeveelheid donkere materie was ingevoerd. Donkere materie Millennium simulatie Donkere materie het kosmisch web Donkere materie 3D millennium simulatie Donkere materie Bullet cluster: -2 botsende clusters van sterrenstelsels - Gaswolken roze(X-ray), optische waarnemingen wit/ oranje en donkere massa (Grav. Lensing) blauw. - Scheiding donkere en gewone massa versus de gaswolken • gasdeeltjes van botsende sterrenstelsels blijven na botsing achter terwijl sterren en donkere massa doorgingen. • Dit is bewijs dat grootste deel materie van het Bullet cluster is donkere materie. Sterren volgen de donkere materie en niet de massieve centraal gelegen gaswolken. Donkere materie Eigenschappen donkere materie Met uitzondering van gravitatiewerking geen enkele interactie met deeltjes en krachten Is geen deeltje uit standaard model van atoomdeeltjes. Gewone materie groepeert zich rond donkere materie. Donkere materie vormt een sponsachtig patroon in de ruimte In de knooppunten bevinden zich de clusters van sterrenstelsels Donkere materie vormt dus in het heelal het skelet waaraan de gewone materie door de zwaartekracht hecht Donkere Materie Wat is dan donkere materie? Meest waarschijnlijk WIMP (weakly interacting massive particles) Worden niet voorspeld door standaard model maar berekeningen tonen aan dat ze bij big bang in zeer grote hoeveelheden kunnen zijn aangemaakt. Heeft zich in het heelal gegroepeerd in clusters waaromheen zich later sterrenstelsels hebben gevormd. Geen interactie met subatomaire deeltjes en atomen. Wel gravitatie (kromt de ruimte tijd). Massa 30 GeV; 30.000x massa waterstof atoom. Miljarden deeltjes doorboren ons lichaam per seconde. Deeltjes zijn hun eigen antideeltjes en dus moet annihilatie plaatsvinden waarbij gammastraling ontstaat. Alternatieve verklaringen (later) Donkere Materie Hoe waar te nemen? FERMI (gamma array space telescope) op zoek naar de specifieke gamma straling van botsende WIMP’s: Nog niets waargenomen. Met ondergrondse detectoren in de Apenijnen Italië na jarenlange metingen niets waargenomen Identiek Xenon 100 project in VS: sinds 2009 niets waargenomen Large Hadron Collider at CERN: Nog niets waargenomen Donkere Materie Recentelijke ontwikkelingen: Uit metingen met FERMI gamma telescoop blijkt dat als Dark Matter WIMPS zijn deze een energie moeten hebben van 30GeV (dit is 30.000 keer de massa van een waterstof atoom). Echter: Wimps zijn ook elkaars eigen antideeltjes. Er moet dus regelmatig annihilatie optreden waarbij hun massa wordt omgezet in energierijke gammastraling. Die gammastraling is (nog) nooit waargenomen. Door snelheden te meten van sterren buiten platte schijf van de melkweg kan de melkwegschijf worden ‘gewogen’. Dat resultaat klopt precies met de bekende hoeveelheid gas, stof en sterren. Donkere materie lijkt er dus niet te zijn! In juli 2012 is mbv ‘weak gravitational lensing’ het bestaan van draden uit het kosmisch web van donkere materie in de praktijk aangetoond. Volgens algemeen geaccepteerde theorieën zou zonsomgeving rijk moeten zijn aan donkere materie. Metingen aan 400 sterren binnen 13.000 lichtjaar van de aarde tonen aan dat de berekende massa exact overeenkomt met de waargenomen zichtbare materie. Geen spoor van donkere materie. Toch draait de melkweg sneller dan kan worden verklaard met alleen zichtbare materie. Vorige week (4/9) werd bekend dat de Planck satelliet, die de kosmische achtergrondstraling in kaart brengt in het centrum van de melkweg zgn synchroton straling heeft ontdekt afkomstig van positronen en elektronen die door een magnetisch veld bewegen. De stroom positronen lijkt ondanks annihilatie continu dus er moet een bron zijn. Die bron kan botsende deeltjes donkere materie zijn…. Afgelopen week (11/9) bleek dat deze conclusie wellicht kon worden getrokken adv waarnemingen met de WMAP satelliet maar dat volgens Fermilab in Chicago de veel nauwkeuriger Planck satelliet een langgerekte deeltjeswolk (met een duidelijk begin en eind) toont i.p.v. een sferische vorm. Dit betekent dat de deeltjesvorming slechts tijdelijk plaatsvindt en dit is absoluut strijdig met de conclusie van het Niels Bohr instituut in Kopenhagen in de vorige alinea. WEET U HET NOG? Donkere materie Ondanks ‘legers van onderzoekers’ is in al die jaren nog steeds niets gevonden. Wat zijn de alternatieven? Gravitatietheorie niet altijd overal van toepassing MOND (MOdified Newtonian Dynamics) is een nieuwe theorie die stelt dat bij geringe versnellingen in de gravitatieformule van Newton niet gedeeld moet worden door ‘r2’ maar door ‘r’. Hiermee vervalt de noodzaak voor donkere materie. Dit is echter niet in overeenstemming te brengen met andere waarnemingen op het gebied van gravitatie zoals waarnemingen van botsende sterrenstelsels, gravitatie in clusters van sterrenstelsels en gravitational lensing. Bestaan van meerdere dimensies. Gravitatiekracht is heel zwak vergeleken met andere krachten. Dit kan komen omdat gravitatie ook zou weglekken in andere dimensies. Donkere materie kan dus ook gravitatie zijn uit andere dimensies of deeltjes (snaren) die trillen in andere dimensies. Energie van deeltjes is opgebouwd uit restenergie (E=Mc2) en bewegingsenergie. Deeltjes die ook in andere dimensies kunnen bewegen hebben ook bewegingsenergie die wij niet kunnen waarnemen. Voor ons zijn die deeltjes dus zwaarder. Sommige van deze z.g.n. Kaluza-Klein deeltjes voldoen aan de eigenschappen van donkere materie zoals wij die waarnemen. Volgens het standaard model moeten neutrinos massaloos zijn. Toch hebben we in deeltjesversnellers gezien dat sommige neutrino’s een (geringe) massa hebben. Is een indicatie voor het bestaan van een extra dimensie (Kaluza Klein)? Doorslaggevend bewijs ontbreekt echter nog. Afsluiting • Er is afgelopen 50 jaar heel veel ontdekt, maar op het gebied van donkere materie is maar één conclusie mogelijk: WE HEBBEN GEEN FLAUW IDEE! • Voorlopig is onze enige hoop de Xenon 1T detector die 1000 keer gevoeliger is dan de huidige Xenon 100. In 2015 is hij klaar. Afsluiting