Recensies - Theater aan het Vrijthof

V8
DE VOLKSKRANT
DINSDAG 22 NOVEMBER 2016
V irecensies
Kijk voor alle recente
recensies (ook van de
hiernaast aanbevolen
exposities- en
voorstellingen) op
Recensies
volkskrant.nl/recensies
Jongerentheater
Theater
Pretpark is een ijzig meedogenloze
voorstelling van Toneelgroep Oostpool en Theater Sonnevanck, met
cartooneske vormgeving en snel
schakelende acteurs; t/m 15/12.
*****
Hart tegen Hart is een relatiekomedie
met komische oneliners, grappige
confrontaties en rauwe observaties
het huwelijk onder de loep neemt;
t/m 11/12.
*****
Fresku is grappig en confronterend met zijn cursus
'Vriendelijk racisme' in zijn eerste cabaretvoorstelling.
De raps doet hij zonder muziek,
waardoor de teksten uitAngst en
livijfel extra nadruk krijgen.
Welkom bij de
Fresku Show
Cabaret
*****
Door Fresku.
Regie: Titus Tiel
Groenestege.
18/11, Parktheater
Eindhoven.
Tournee t/m 3/3.
Als zoon van een Brabantse moeder en
een Antilliaanse vader bracht rapper
Fresku zijn jeugd deels door op
Curaçao en deels in Eindhoven. Op het
Antilliaanse eiland werd hij door zijn
vader geslagen in de McDonald's; in
Eindhoven zocht hij als schuchtere
tiener aansluiting bij zijn leeftijdgenoten en ontwikkelde hij zich als 'emorapper'. De meeste mensen zitten in
één hokje, terwijl Fresku soms gek
wordt van alle verschillende hokjes
waar hij in zit: vader, rapper,
Nederlander, moslim, en nu dus ook
theatermaker.
Er worden boeiende onderwerpen
aangesneden wanneer Fresku, de
artiestennaam van Roy Michael
Reymound, in zijn eerste cabaretvoorstelling zijn levensverhaal vertelt. In
een sfeervol decor met mooie videoprojecties wisselt hij korte raps af met
stand-upcomedy. De raps doet hij zonder muziek, waardoor de teksten uit
nummers als Angst en Twijfel extra
nadruk krijgen.
Grappig en ook wel confonterend is
zijn korte cursus Vriendelijk racisme',
waarin hij laat zien welke opmerkingen je als donkere man in Nederland
allemaal naar je hoofd geslingerd
krijgt. bent tenminstewelbepraakt',
bijvoorbeeld of Wat goed dat jij wél
voor je kind zorgt.' Ook schminkt
Fresku zich live op het podium om tot
twee van zijn vaste typetjes, waarmee
hij furore maakte op YouTube: de
Antilliaanse Gino Pieterniaai, die weinig moeite heeft met het meppen van
kinderen, en de witte Brabander Willy
Keurig, die treurt om zijn grote liefde
Truuske die ineens multicultureel ging
doen. Het is leuk te zien hoe Fresku
moeiteloos in zowel het Antilliaanse
als het Brabantse volksidioom kan
schieten.
Er is ook nog wel wat aan te merken
op dit cabaretdebuut. Na een goed en
logisch opgebouwd eerste deel waaiert
het verhaal gaandeweg te veel kanten
uit. Fresku eindigt met een reeks seksverhalen. Het blijft een misverstand
datje als cabaretier seks nodighebt om
hilariteit in een zaal te creëren. Maar
dit zijn kanttekeningen: geef de innemende Fresku de tijd zich te ontwikkelen. Met goede coaching en meer spelervaring kan hij wellicht de route afleggen van Ali B, die andere rapper die
inmiddels een mooie cabaretcarrière
heeft opgebouwd.
Joris Henquet
ry
Silver Metz en Danny de Munk in Ciske de Rat.
Foto Roy Beusker
Ook bij het weerzien van de eerder vertoonde musical
blijkt hij, verder fijngeslepen, ijzersterk en hartverwarmend.
Door Stage
Entertainment.
Regie: Paul Eenens.
Script en
bewerking: André
Breedland en
Maurice Wijnen.
Muziek: Henny
Vrienten.
20/11, DeLaMar
Theater
Amsterdam. Aldaar
tot 26/2, daarna
tournee t/m 9/7.
De 8-jarige Silver Metz laat het
publiek smelten en is een
openbaring als Ciske.
Natuurlijk is het een beetje ongeïnspireerd van musicalproducent
Albert Verlinde om Ciske de Rat-De
musical, die van 2007 tot 2009 door
Nederland toerde, nu alweer terug te
brengen. Nota bene in het theaterseizoen waarin ook The Lion King
terugkeerde.
Maar maakt dat Ciske de Rat ook
een minder goede musical? Nee,
allesbehalve dat. Uit de nieuwe versie,
met verse cast en enkele ldeine wijzigingen, blijkt dat deze voorstelling
ook bij het weerzien ijzersterk en
hartverwarmend is. Een familiemusical .van .volledig Nederlandse
makelij met alles erop en eraan: het
hoofdpersonage van de brutale
Ciske, maar dan aangevuld met het
verhaal van de volwassen Cis, die in
1939 als soldaatwordtgelegerd bij de
Grebbeberg. De grootste troef is de
muziek van HennyVrienten, die een
veelzijdige collectie van uitmuntende musicalliedjes componeerde,
en dok nog een mooi plekje overhield
voor de filmhit Ik voel me zo verdomd
alleen. In het script van André Breedland lopen de levens van jonge en
oude Cis vloeiend door elkaar, alles
doorspekt met scherpe volks-humor.
Op het nieuwe, sobere decor is nog
het meest aan te merken. Overheersend zijn constructies van verroest
staal die voortdurend heen en weer
schuiven. Deze kille panelen nemen
de warmte weg uit scènes zoals het
dagje in Ards of de bruiloftsscène in
de kroeg.
De casting is zo goed als vlekkeloos.
De 8-jarige Silver Metz laat het
publiek smelten en is een regelrechte
openbaring als Ciske: volkomen
naturel spel en een schitterende
zangstem inclusief Jordaansnik.
Metz wisselt zijn hoofdrol met zeven
andere Ciskes, dus niet iedereen zal
dit megatalent op het toneel treffen.
Ook de andere kinderen, zoals
Dorus, het zieke vriendje in de
rolstoel, en de roodharige jeugdliefde Betje zijn bovengemiddeld
goed en schattig.
Bij de volwassenen keert Danny de
Munk krachtig terug in zijn rol van
Cis de Man. Ellen Evers en Brigitte
Nijman vormen de perfecte tegenpolen als Ciskes sloeriemoeder en de
lieve Tante Jans. Bas Keijzer heeft de
juiste uitstraling voor Ciskes vader,
maar hij mist het zangtalent om het
mooie lied Geknecht en gekooid goed
te brengen. Tussen de bijrollen treffen we ook oud-D66-politicus Boris
van der Ham, die geloofwaardig spel
levert in de rol van Muysken, de
inspecteur van de Kinderpolitie.
Zo toont deze vroege revival van
Ciske de Rat ook de voordelen van het
terughalen van oude shows: je krijgt
een versie te zien die nog verder is
fijngeslepen.
Joris Henquet
Het is zeker niet het zoveelste,
voorspelbare relaas over de
breuk met een bedompt milieu.
Foto Car la Kog elman
Ciske de Rat De musical
Musical
Met sterke grappen over zijn griste lijke jeugd zet Nederkoorn
een vet uitroepteken achter de kwalificatie 'groot talent'.
Het zal
Het komt nu
wel heel
dichtbij
Cabaret
****
Door Patrick
Nederkoorn.
Regie: Pieter
Bouwman.
18/11, Theater
Bellevue,
Amsterdam.
Tournee t/m 22/4.
voor de andere museumbezoekers er wel een beetje raar hebben uitgezien: een jong stel is in de zaal met
Piet Mondriaans Victory Boogie Woogie
aan het dansen en zoenen, terwijl de
jongen drukbezig is in het broekje van
het meisje. Patrick Nederkoorn had als
ldein jochie naïef aan zijn vader
gevraagd wat vingeren is. Het
antwoordde luide dat het iets is waar je
handen niet voor gemaakt zijn en hij
moest na dit antwoord meteen zonder
eten naar bed.
In het Haagse Gemeentemuseum
voelde Nederkoom zich als een koe die
na een lange winter met kinderlijke
capriolen de lentewei in huppelt. Eindelijk vrij. Nederkoorn komt uit een
streng christelijk, synodaal gezin uit
Amersfoort en werd constant gewaarschuwd voor het morele gevaar uit de
hoek van de vele andere protestante
afscheidingskerken.
In Het komt nu wel heel dichtbij rekent
Nederkoorn af met zijn jeugd. Het is
zeker niet het zoveelste, voorspelbare
relaas over de breuk met het bedompte
`gristelijke' milieu. Nederkoorn koppelt het heel slim en met veel sterke
grappen aan de algehele angstvoor het
onbekende. Argwaan houdt de samenleving in een wurggreep. Met drie
vrienden neemt Nederkoorn een onschuldig filmpje op met het gebouw
van de AIVD als decor. Ze worden meteen vastgezet en hun antecedenten
worden tot in het absurde nagetrokken. Blijkt tot overmaat van ramp ook
nog Jason Walters (Hofstad-groep) in
zijn klas te hebben gezeten.
Nederkoorn is columnist voor het
radioprogramma Met het Oog op
Morgen en werkt mee aan het cabaretteam van Spijkers met Koppen. Dat heeft
hij te danken aan zijn debuutprogramma Code Rood, waarmee hij
zich direct in de categorie `grote talenten' plaatste. Zijn tweede programma
zet een vet uitroepteken achter die
kwalificatie.
Patrick van den Hanenberg
cleVolkslurant
Elke eerste maandag van de
maand: De Beste Popmuziek
volgens de Volkskrant.
Tussen 20 en 22 uur live bij
Pinguin Radio en een dag
later als podcast op
volkskrant.nl/volkskrantradio
I.