die boot dat was op de heenweg was 't heel mooi op die boot , hebben we de kinderen in bed gelegd en we zijn 'savonds 'n film gaan kijken en zo . schapen natuurlijk heel erg veel , en 't heeft heel heel heel hard gewaaid , dat kun je je bijna niet voorstellen , dat je op 'n bergtop staat en je krijgt gewoon geen lucht van de wind , 't was wel erg mooi , ja . helaas was 't de laatste avond , dus de zaterdag , dat is de drukste dag , de duurste dag ook , alles in 't Engels en zo , we hadden 'n eerdere dag moeten gaan , dan hadden we nog echte mooie muziek gekregen , ja 't heeft niet zo mogen zijn . D'r groeiden op dat eiland dus inderdaad maar 'n paar bomen , dat was allemaal bij 't grote kasteel . D'r schijnen dus in totaal zeventigduizend mensen die taal nog te spreken . daarvoor moesten we in tien vervoermiddelen . je zit op die boot gewoon , en 's-avonds drink je dan 'n glas wijn en zo , en ga je 'n film zien , en dan , 's-even kijken , die terugreis ook weer tien vervoermiddelen , wat moet 'k d'rvan zeggen . we hadden eerst de bus van Malden naar Nijmegen , dan de trein naar Amsterdam , en dan weer 'n bus naar de boot in IJmuiden , en vandaar 'n nachtboot naar hoe heet dat daar ook weer Harwich neem ik aan , ja god weet ik de naam al niet meer , en van daaruit 'n trein en nog 'n trein en nog 'n trein en 'n bus en dan weer 'n boot , en toen werden we opgehaald met de auto en de kinderen maar aftellen . maar dat duurde eventjes voordat ik dat te horen kreeg . dat hebben we dan te horen gekregen , want ja , als je daar niemand kent dan heb je ook weinig aanspraak . een of andere vreselijke slacht tussen Schotten en Engelsen of iets dergelijks , prins Bonnie Charlie of zoiets , ooit van gehoord ? 't waait heel veel , 't regent heel veel , je loopt over heuvels met turf , we hebben daar bijvoorbeeld op een dag dolfijnen zien zwemmen , gewoon in de baai bij 't huis , en allerlei soorten maffe plantjes gezien waaronder dingen waarvan ons verteld werd dat 't orchideeen waren , ouderwetse duizend jaar oude kastelen die vervallen waren , wit strand , allemaal bij elkaar en heel stil natuurlijk , want 't was natuurlijk meestal koud en nat . nou , we zijn naar Keltenland geweest , dus dat zijn de westelijke Hebriden , met de kinderen . oh nou , dat zal ik dan maar vertellen . 't is net of je 'n beetje uitgaat : ja onderweg natuurlijk , bij wat meer toeristische gebieden in Schotland , hebben we nog ergens 'n kasteel gezocht waar in de zeventiende eeuw iets heel belangrijks gebeurd was , waar blijkbaar iedereen in 't Britse koninkrijk vanaf weet , waar wij dus helemaal niets over wisten . nou wat hebben we nog nog meer gezien daar . 't is denk ik de mooiste vakantie geweest die ik heb meegemaakt , want ja toeristisch is 't daar niet , maar je hebt d'r dus alles . dus de tweede keer op de terugweg hebben we ook de kinderen uiteindelijk maar in bed gelegd , lang voorgelezen , en we zijn ook weer 'n film wezen kijken . we vonden 't wel lang genoeg daar eigenlijk die reis . op 't eiland hebben we nog 'n keer 's-avonds 'n Keltisch festival bezocht waar heel veel muziek werd gemaakt . M'n dochter die moest huilen d'rvan gewoon . dus we moeten nu nog negen vervoermiddelen , nog acht vervoermiddelen , drie , twee , een , enzovoort . we zaten ook nog in de buurt van de hoofdstad , dat is de grootste stad van noordwest Schotland , genaamd Stornoway , met maar liefst vijfduizend inwoners en 'n ziekenhuis , en daar scheen 't toch minder voor te komen . ik begreep niet meer goed hoe 't in elkaar zat ; alles stond in 't Keltisch aangeplakt , maar dat was meer voor de vorm . we zijn wel 'n keer naar 't westen geweest nog en daar sprak dan wel iedereen Keltisch naar 't schijnt . 't is vooral heel erg leeg dat land namelijk . daar woonde 'n vriendin van Jacqueline , oh de naam moet ik niet zeggen he , och kan ook niet zo erg , die is daar huisarts , dus die had ons uitgenodigd , en mijn plan voor de vakantie was Keltisch leren . de kinderen hadden 'n leuke goochelaar op de heenweg alleen op de terugweg hadden ze precies dezelfde goochelaar die precies dezelfde grapjes maakte dat vonden we allemaal heel erg treurig . op 't eiland Barra iedereen , en dit was meer 't grootste eiland Lewis . de kinderen hebben wel tot tien leren tellen in 't Keltisch ze weten 't nog , geloof ik . blijkbaar was de rest van 't eiland volgens sommige mensen te veel door schapen begraasd , of volgens anderen is 't gewoon altijd zo geweest daar , dat weten we nog steeds niet . de kinderen weten niet wat hij zegt . dat heeft daar dus de eigenaar van 't kasteel ooit aangeplant , laten invoeren vanuit Europa , nee de bomen niet , 't zand laten invoeren waar die bomen op moesten groeien . nou ik had er nooit van gehoord , ja , nou , en . . . hij zit daar op 'n boot waar die de hele dag gewoon elke dag Nederlandse kinderen zeg maar naar Engeland brengt , en spreekt geen woord Nederlands en hij moet dus met kinderen van vier jaar praten . 's-kijken wat valt 'r over te vertellen verder . de eerste die ik hoorde die Keltisch sprak , dat was de dochter van 'n buschauffeur , 'n jong meisje en zo . meer raadsels waren d'r natuurlijk wel , zo van wat dat nou voor soort dolfijnen waren , want op al die boten hingen grote plakkaten met hoe we dolfijnen konden herkennen , en deze , nou ja , ze voldeden aan een aantal eigenschappen die d'r voor walvissen stonden , en 'n aantal eigenschappen van dolfijnen . 't zullen wel bottlenose delphins geweest zijn of zoiets , ik weet niet hoe die in 't Nederlands heten . hij verstaat de kinderen niet als ie d'r iets aan vraagt , dat is dus echt heel treurig dat die man in al die jaren dat ie daar werkt waarschijnlijk nog nooit een woord Nederlands geleerd heeft . voor de rest hoorden we bijna iedereen Engels praten helaas , dus ik heb voornamelijk 's-nachts videootjes zitten draaien met Keltische les en boekjes zitten lezen , daar hadden ze d'r wel heel veel van . ik zou nog wel 's 'n keer terugwillen naar dat oord , misschien 's 'n keer over 'n jaar of tien .