De kinderen van de aarde verzamelen zich komen van overal bijeen vanuit het noorden en het zuiden vanuit het westen en het oosten om zich te scharen rondom het hart der aarde. Vanuit het noorden brengen ze de kruik van levend water vanuit het zuiden de oogst van een nieuwe tijd vanuit het westen de boog van inzicht vanuit het oosten de graal van liefde. De kinderen van de aarde zijn niet meer tegen te houden. Ze ontsteken fakkels van licht staan schouder aan schouder en zaaien overal zaad van waarheid, vrede, licht en liefde, van mededogen en verantwoordelijkheid, van moed en wijsheid. De kinderen van de aarde maken zich sterk voor de waarheid. Hun voeten worden door de aarde gedragen hun harten kloppen als één hart hun hoofden reiken tot het verste licht der sterren. Ze wijken niet meer. Ze staan niet meer toe dat de tempel van het leven geschonden wordt. Ze staan niet meer toe dat het lichaam der aarde vergiftigd wordt, het water des levens wordt ontheiligd, de aarde verbrand wordt door vuur van hebzucht, de lucht vervuild wordt door adem van zelfzucht, het vuur van liefde verslonden wordt door vlammen van onblusbare verlangens. Zoals valleien vol bloemen de hoogten van bergen bejubelen, één druppel water de hele oceaan in zich draagt, één korrel graan de hele oogst bevat, zo zullen de kinderen der aarde het zaad van hemel én aarde in hun geest verenigen en een revolutie teweegbrengen die nimmer nog beschreven is in de geschiedenisboeken van de machtigen der aarde. De wedergeboorte van de aarde is reeds begonnen. Het water van inzicht stroomt rijkelijk uit de kruik van de Waterman en de vloeden van zuivering breken reeds door vele dammen. De grote veranderingen zijn ingezet. Geen kracht of macht van deze wereld die de geboorte van de nieuwe aarde verhinderen kan. Als de oude aarde beven en schudden gaat om haar huid te vernieuwen als zij stormen gaat ontketenen om haar longen te reinigen als vloeden haar zullen schoonwassen als vuur alle vuil zal wegbranden, dan zal de nieuwe aarde herrijzen als een feniks uit zijn as. De oude wereld staat op instorten de nieuwe wereldorde zal vergaan tot gruis. En op de bodem van de doos van Pandora maakt zich de witte vogel los van de hoop. Hij vliegt naar alle kusten van de aarde om het nieuwe land dat oprijst uit de wateren aan te kondigen: het land van eenheid en liefde het land van licht en vrede het land waarin dood geen graven graaft het land onzer dromen, op geen landkaart ooit beschreven, in geen atlas ooit te vinden, geschreven op de tijdloze bladzijde van ons hart. De kinderen van de aarde zijn in beweging gekomen stromen over de aarde als een machtige golf gedragen door de oceaan van liefde. Hun golfbeweging zal alles overstromen wat niet in harmonie met het leven is en alle mensenkinderen die verlangen naar vrede en vrijheid zullen ondergedompeld worden in die oceaan van liefde. De kinderen van de aarde ontsteken het vuur van waarheid en inzicht het vuur van liefde en vrede. Ze steken er heel de wereld mee in brand. Niemand die deze brand ooit blussen kan. Hoor jij hun voetstappen ook? Steeds dichterbij? Vlak voor je deur? Ze verlaten scholen en kantoren bedrijven en overheidsgebouwen ziekenhuizen en verzorgingscentra, ze betreden de open ruimte van het volle leven verlaten de schijnwereld van de nacht der onwetendheid wandelen door valleien en over bergen door steden en dorpen over akkers en velden, géén plek waar ze niet zijn. Hun voortgang is niet te stoppen. Handen reiken naar handen, ogen kijken in ogen, handen die getuigen van kracht en mildheid ogen die getuigen van licht, van vergeving, moed en doorzettingsvermogen. De donkere wolken die nog boven de aarde hangen zullen verscheurd worden en het licht dat alles verlicht zal alle levende wezens doorstralen. Kom, kinderen van de aarde, Kom, kinderen van het licht, laten we met volle kracht de hand aan de ploeg der waarheid slaan en de akkers van bederf voorgoed onderploegen. Niet straks, maar nú. - Marcel Messing
