Dna-bevolkingsonderzoek wordt spaarzaam gebruikt

Dna-bevolkingsonderzoek
wordt spaarzaam gebruikt
ACHTERGROND
DNA-ONDERZOEK
MOORD IN MEPPEL
Eerder succes bij ’wandelvrouwtje’ uit Emmen
en Zeeuwse moord
3 Weigeraars niet per se
verdachte
3
Door Mick van Wely
Meppel/Groningen Een dna-bevolkingsonderzoek wordt door justitie gemiddeld maar eens in de
paar jaar ingezet om een misdrijf
op te lossen. Alleen als regulier onderzoek niet leidt tot een doorbraak
geeft het college van procureursgeneraal van justitie onder strenge
voorwaarden toestemming.
Bekend is het dna-bevolkingsonderzoek dat werd gedaan in de
moordzaak Marianne Vaatstra in
2000. Het leverde niets op. Een recenter voorbeeld is het evenmin
succesvolle dna-onderzoek rond de
moord op Nicky Verstappen uit het
Limburgse Heibloem, in maart dit
jaar.
Successen zijn er ook. In Drenthe
bijvoorbeeld. In 2003 werd het 79jarige ’wandelvrouwtje’ Johanna
Maria van Offeren uit Emmen vermoord. Dna-bevolkingsonderzoek
leverde een ’match’ op. Een 29-jarige man uit Emmen werd veroordeeld nadat hij vrijwillig dna had
afgestaan. Ook de moord op J. Serné-Dooms in 2002 in het Zeeuwse
Sint Philipsland werd na dna-bevolkingsonderzoek opgelost.
Toestemming voor dna-bevolkingsonderzoek wordt alleen gege-
¬ De afname van wangslijm voor dna-onderzoek. Foto: ANP
ven als er sprake is van een zeer
ernstig misdrijf dat voor grote
maatschappelijke onrust heeft gezorgd. Een dna-match moet ook
kunnen bijdragen aan de oplossing
van dit misdrijf.
Het is onmogelijk om zomaar een
heel dorp of gehele stad op te laten
draven voor het afgeven van dnamateriaal. De kring van de te onderzoeken personen moet zorgvuldig worden samengesteld en mag
alleen zo groot zijn als strikt nodig.
Het afgestane materiaal wordt alleen vergeleken met celmateriaal
dat komt van het misdrijf. Het kan
dus niet aan een ander delict worden gelinkt, als ’bijvangst’.
Wie weigert, is niet per se verdachte. Bij eerdere dna-onderzoeken waren er veel weigeraars, zo’n
twintig procent van de aangeschre-
ven personen. Justitie stelt duidelijk dat er van ’doorrechercheren’
op mensen die weigeren celmateriaal af te staan, geen sprake is.
Mocht het dna-bevolkingsonderzoek in Meppel niets opleveren,
dan zou de dader in de toekomst
alsnog op basis van dna kunnen
worden aangehouden. Wanneer hij
namelijk gepakt wordt voor een
nieuw misdrijf waarop minimaal
vier jaar staat, moet hij dna afstaan
en wordt het materiaal door de databank gehaald. Op deze wijze werd
de verdachte van de moord op Andrea Luten (1993) uit Drenthe aangehouden. Nog een belangrijk dnasucces in deze provincie.
Reageren? [email protected]