Eerherstel voor de vis

Eerherstel voor de vis.
Dat onze voorouders zich voornamelijk met vis voedden, was geen toeval: er bestaan 20.000
soorten op aarde en die bewezen hun nut tijdens perioden van hongersnood. De oudste
fossielen zijn 380.000 jaar oud. Recenter was er Jezus Christus die de vissen, net zoals het
brood trouwens, vermenigvuldigde en hen daarmee een onvergankelijke geschiedenis meegaf.
In de Middeleeuwen ontstond een befaamd dictaat: “de vleesloze dagen die werden
vastgelegd op 166 per jaar”.
Momenteel is de Belg een ongeëvenaarde visverbruiker en bevindt zich met zijn 17 kg per
persoon per jaar boven het Europese gemiddelde. De viseiwitten zijn gelijkwaardig aan die
van vlees, maar zijn makkelijker verteerbaar, aangezien onze waterbewoner minder
bindweefsel heeft. Bovendien hebben vissen een hoge biologische voedingswaarde. Ze
bevatten alle aminozuren die ons lichaam nodig heeft, zoals de eiwitten van melk, maar
zonder de vetstoffen van dit voedingsmiddel. Er bestaat geen enkel gevaar voor overmatig
visgebruik.
Mineralen vormen ook een belangrijk bestanddeel van vis. Kalium en niet fosfor is het beste
vertegenwoordigd. IJzer is overvloedig aanwezig in sardines, mosselen en jakobsschelpen.
Zink vinden we in grote hoeveelheden in sardines, zalm en zeewolf. Koper is zowat in alle vis
te vinden, evenals alle vitaminen met vitamine PP op kop. Vitamine C vinden we ook in
schelpdieren en visolie bevat vitamine A.
Let op: rauwe vis bevat een enzym dat de werking van vitamine B1 vernietigt. Een groot
verbruik van rauwe vis veroorzaakt bijgevolg een verlies van vitamine B1 in het organisme.