de passie van esther wender - Nederlandse Basketball Bond

Esther Wender
De NBB heeft een technisch directeur
DE PASSIE VAN
ESTHER
WENDER
Tekst: Ronald van Dam
Foto’s: Peter van der Velde
De Nederlandse Basketball Bond heeft Esther
Wender (47) aangesteld als technisch directeur.
Reden voor Rebound om haar nader aan u voor te
stellen. Basketball zit in Wenders DNA. ‘Uiteindelijk
hebben we allemaal dezelfde passie’.
Soms vraagt Esther Wender zich nog wel eens af hoever ze had
kunnen komen als profbasketbalster als ze niet pas op haar
zeventiende was begonnen. En als ze net als de talenten van nu
twee keer per dag had kunnen trainen. “Als je een beetje geluk
had kwam je toen aan vier keer per week. En op je zeventiende
beginnen is natuurlijk erg laat. Die meiden van CTO Amsterdam
stromen op hun zeventiende al uit met twintig uur training per
week op zak.”
Het was haar gymleraar, ‘mijnheer’ Van Uden, die korfbalster
Wender (“Je had bij ons in het dorp niets anders.”) na schooltijd
kennis liet maken met basketball. Daarna ging het snel: ze ging
via het naburige Tonego naar de eredivisieclub Jolly Jumpers,
werd jeugdinternational en ging spelen voor een kleine
universiteit in de Verenigde Staten. Door op college twee keer
per dag te kunnen trainen ‘groeide’ de 1.90 meter lange center
enorm als basketbalster.
50
51
Esther Wender
Terug in Nederland ging
Wender aan de slag bij Sportlife
Canadians in Amsterdam, waar
ze het basketball combineerde
met een opleiding tot
tennislerares (“Ik kom uit een
tennisfamilie, maar ik vind het
teamaspect van basketball
veel leuker.”). Ze herinnert zich
uit die tijd een Europacupzege met Sportlife op Aegon
Düsseldorf, twee landstitels
met haar volgende club Den
Helder en natuurlijk de mooie
zesde plaats op het EK in 1986
met het Nederlands team in
Bulgarije. Daar werd ze gescout
door Zaragoza. Bij die Spaanse
eredivisieclub, waar ze van 1989
tot en met 1993 speelde, kwam
Wender voor haar gevoel in
een basketballwalhalla terecht.
“Daar zaten elke wedstrijd
zesduizend toeschouwers op
de tribune, elk duel was op
TV. We speelden altijd Europa
Cup en zijn een keer tweede
geworden in de Spaanse beker.”
Esther Wender met de twee bondscoaches Meindert van Veen (rechts)
en Gertjan van der Linden
52
Daar in Zaragoza werd ook
de basis gelegd voor ‘deel
twee’ van haar carrière in het
basketball. Wender hielp mee
met het organiseren van een
3-tegen-3 try-out van de NBA in de Spaanse stad en dat leidde
uiteindelijk tot een fulltime baan bij NBA Europe in Genève en
Parijs en later de WNBA, waarvoor ze scoutingswerkzaamheden
deed en over de hele wereld reisde. In 2000 kwam ze door de
ziekte van haar moeder terug naar Nederland en ging aan de
slag bij de NBB. Ze begon met public relations, zette daarna
Basketball Unites op, de afdeling basketballontwikkeling van
de NBB, en stapte vorig jaar over naar Topsport, om zich als
plaatsvervangend manager Topsport vooral op de nationale
vrouwenselecties te storten.
“Basketball zit in mijn DNA”, zegt Wender. “Het dynamische,
de intensiteit van de sport, dat spreekt me enorm aan. Ik was
afgelopen zomer bij het EK voor VU18-teams. Geweldig om te
zien hoe basketball al zo jong zo intens wordt beleefd. Onze
meiden werden vierde, ze waren zeven seconden verwijderd van
brons. Ik weet zelf hoe dat voelt, hoe pijnlijk dat is. Maar het is een
geweldige prestatie, die rechtsreeks een gevolg is van het CTO.
Daar ben ik van overtuigd. Toen ik vijftien was, had je niet zulke
kansen. Daar proberen we de meiden ook van te doordringen, dat
ze zich wel realiseren dat ze bevoorrecht zijn dat ze dit kunnen en
mogen doen.”
Als gevolg van de enorme bezuinigingsoperatie bij de bond vormt
Wender, die haar adviseursfunctie vrouwenbasketball bij FIBA
Europe noodgedwongen moest opgeven, nu alleen de afdeling
Topsport, samen met de technische staven in Amsterdam en
op Papendal. Ze krijgt het druk. “Voor mijn benoeming was ik
alleen met het vrouwenbasketball bezig, nu komen daar onder
andere rolstoel, mannen en talentontwikkeling bij. Ik ben nu nog
vooral aan het inventariseren. De volgende stap is: wat willen en
kunnen we als NBB? Het liefst wil je alles aanpakken, maar je moet
er voor waken dat je eindigt, zoals die jongen die in die Gammareclame het hele filiaal alleen runt als zijn collega’s een dagje uit
zijn. Zo van: best druk, in je eentje! Daarom wil ik er ook zo veel
mogelijk mensen bij betrekken. In december ga ik bijvoorbeeld
gesprekken voeren met Toon van Helfteren en Hein Gerd Triemstra,
de bondscoaches bij de mannen en onder 20. Ik wil hun visie en
ideeën horen en samen met hen proberen een rode lijn aan te
brengen in het mannenprogramma.”
Wender beseft als geen ander dat er keuzes gemaakt moeten
worden. “De NBB krijgt financiële ondersteuning voor het
talentenprogramma in Amsterdam – het CTO – en voor de
rolstoellbasketballprogramma’s van de mannen en vrouwen in
Papendal. Dat zijn belangrijke programma’s voor de NBB. Deze
subsidies stellen ons in staat om met fulltime bondscoaches
Meindert van Veen en Gertjan van der Linden het Nederlandse
basketball naar een hoger niveau te tillen. In de zomer van 2014 is
Nederland met zestien teams actief in Europa en de wereld dus dat
vergt de nodige aandacht. Net als een ander belangrijk onderwerp:
talentontwikkeling.”
Ze wil vooral ‘verbinden’. Wender: “We hebben allemaal dezelfde
prachtige passie: basketball. De sport is in Nederland te klein om
elkaar tegen te werken. Laten we de krachten bundelen om er
samen iets moois van te maken. Ik heb daar in elk geval heel veel
zin in.”
53