HIER - IPA Nederland

Polen reis 11/10 – 18/10/2015
Een persoonlijk verslag
Daar staan we dan ’s ochtends om zes uur, ruim op tijd, een beetje koukleumend op de parkeerplaats
vanwaar de bus zal vertrekken naar onze bestemming in Polen. Wij waren vanuit het westen al om
half vijf vertrokken; hoewel “vanAnaarBeter.nl” geen vertragingen voorzag wilden wij onder dreiging
van de aankondiging in de reisgegevens (wees op tijd, de bus wacht niet!) toch zeker op tijd zijn, klaar
voor onze “Polenreis”. Overigens is “Polenreis” een wat te brede aanduiding omdat dit suggereert dat
we in een week tijd even Polen bekijken, dat is niet zo we zijn ten slotte geen Amerikanen die even
“Europe-in-5-weeks” doen. We gaan naar Krakau, de derde stad van Polen.
Onze medereizigers druppelen binnen, veel kennen we al van de reis naar Andorra. Om kwart over
zeven nog even een stop bij het van der Valk hotel om de passagiers op te pikken die in het hotel
hebben overnacht, om niet te vroeg op te hoeven en er zeker van te zijn op tijd te zijn. Hierna rijdt
onze chauffeur Theo de grote weg op richting Polen. Toon en Jacqueline verzorgen de koffie, later op
de dag uitgebreid met bier en wijn. Dit blijven ze overigens de gehele reis met verve doen
Tegen acht uur passeren we de grens en om half tien hebben we de eerste plaspauze van een half
uur. De middagpauze houden we in een rasthaus bij een tankstation, waarbij je wel al een typisch oost
Duitse indruk krijgt. Om kwart over een verder richting Erfurt, waar wij de gelegenheid krijgen de stad
op eigen gelegenheid te verkennen. Verassing: in Erfurt is het de laatste dag van het “OctoberFest”,
er is kermis en er staat een enorm grote tent op het Domplein. In gedachten zagen wij de rondborstige
dames al lopen door de tent met enorme pullen bier. Daar gaan we van genieten maar,….. eerst
cultuur. We bezoeken de Dom St Marien en de Krämerbrücke (het eenvoudigst te omschrijven als een
brug aan twee zijden volgebouwd met vakwerkhuisjes en winkeltjes). Beide zeker de moeite waard om
uitgebreid te bekijken. Na het verorberen van een original Thüringer Bratwurst op naar de feesttent. Er
werden inderdaad schlagers gezongen en er werd bier gedronken, maar de sfeer was toch (nog) niet
zoals je die kent van tv uitzendingen, maar ach het was ten slotte ook pas drie uur. Het bier smaakte
overigens uitstekend. Om kwart over vier verder naar Altenburg voor onze eerste overnachting. Na
het diner vroeg naar bed, per slot waren wij al vanaf half vier op.
De tweede dag weer vroeg op, gepland vertrek om half acht. Helaas bleek een van onze
medereizigers hartklachten te hebben gekregen en moest worden opgenomen in het ziekenhuis, daar
wordt beslist over terugreis naar Nederland. Om acht uur toch vertrokken. Het is een frisse ochtend
na lichte nachtvorst. Na twee tussenstops om een uur aankomst in Breslau. Een uur in het centrum
van Breslau gewandeld. Het fraaie stadhuis en het zeer fraaie plein bekeken. In Breslau zijn veel
bronzen beelden en beeldjes te vinden van kabouters. Gestart in 2001 als symbool van een ludieke
verzetsbeweging (vgl Nederlandse provo- en kabouterbeweging) zijn er inmiddels ruim 200 kabouter
in Breslau te vinden.
Om kwart over twee verder richting eindbestemming. Onderweg ligt er sneeuw in de bermen, zou het
weer slechter worden….? Om kwart voor zeven komen we aan bij Hotel Górsko in Wieliczka (een
stadje net buiten Krakau). Er ligt echt een paar centimeter sneeuw!
Op de derde dag hebben we ’s ochtends de gelegenheid om Wieliczka op eigen gelegenheid te
ontdekken. Op het marktplein een zeer grote en fraaie 3D-tekening van de grote kapel in de zoutmijn,
die wij ’s middags gaan bezoeken. We drinken koffie en lunchen in het centrum en zijn als echte
Hollanders direct aangenaam verrast door de lage prijzen. Na de middagpauze dalen we af in de
zoutmijn van Wieliczka. Deze mijn staat op de werelderfgoed lijst van Unesco en trekt jaarlijks meer
dan een miljoen bezoekers, we zijn dus niet alleen. We dalen af tot 135 meter diepte (te voet!) en zien
onderweg verschillende zeer fraaie sculpturen, alle van zout gemaakt. Er is zelfs een echte
gigantische kapel zeg maar complete kerk, waarin alles wat er hangt en staat gemaakt is van zout. De
tekening van deze kapel zagen we in 3D eerder op het marktplein. Aan het eind van de bezichtiging
naar boven met de lift.
Dag vier, naar Krakau. Wij bezoeken eerst Kazimierz, de joodse wijk, of althans wat daar nu nog van
over is. In ww2 werden de joden door de nazi’s gedwongen Kazimierz te verlaten en in het getto te
gaan wonen en werken. Getracht wordt om Kazimierz weer in oude glorie te herstellen. Dat begint te
lukken, maar veel panden staan al zeventig jaar leeg, te wachten op de eigenaar of erfgenamen die
waarschijnlijk nooit zullen terugkomen! Korte wandeling via enkele oude synagogen overgebleven van
de ruim 100 die er in de stad bestonden voor de tweede wereldoorlog.
Voor de lunch gaan we nog naar –volgens onze gids- het mooiste marktplein van Europa, de Rynek.
Het is zeker een van de grootste marktpleinen want het meet 200 bij 200 meter. Wij bekijken de
1
Lakenhal midden op het plein, de oude toren van het gemeentehuis en de Mariakerk, waar sinds de
14e eeuw vanaf de toren door een brandweerman op elk heel uur enkele tonen van de Hejnał op
trompet in alle richtingen wordt gespeeld. Van de gids leerde ik dat de laatste letter (een l met een
streepje erdoor) wordt uitgesproken als een zachte v, zo zacht dat je het niet hoort ; het wordt dan
Heinau.
Tijdens de lunchpauze neemt ondergetekende de kans waar om enkele traditionele Poolse gerechten
te proeven: Pierogi en zure Poolse soep. Pierogi is te vergelijken met een soort king size ravioli, en
zure soep is op basis van oud roggebrood dat enkele dagen in lauw water heeft gestaan en zuur is
geworden. Ik kan het iedereen aanraden, heerlijk!
Het plan is om na de lunch de fabriek van Oscar Schindler, bekend door de film “Schindler’s list” te
bezoeken. Het is nu een museum. Helaas blijkt het in het museum te druk en ons bezoek wordt
uitgesteld tot de volgende dag. We kijken op eigen gelegenheid nog wat rond in het centrum van
Krakau.
De vijfde dag na het ontbijt vertrokken naar Krakau voor een bezoek aan de Wawelburcht. Deze
burcht was eeuwenlang de zetel van Poolse koningen en omvat een paleis, de Wawelkathedraal,
Sigismundkapel met gouden koepel. Klokkentoren beklommen en de beroemde Sigismund-klok
bekeken. Deze klok weegt maar liefst 13 ton! In het paleis hebben we de, in opdracht van de
koningen, in de Nederlanden vervaardigde verzameling wandtapijten bekeken en kregen een goede
impressie van het dagelijks leven aan het Poolse hof.
Op de afgesproken tijd verzamelen we weer bij de bus om te vertrekken naar “Schindler’s factory”.
Twee medereizigers worden vermist. Om niet te laat in het museum te zijn toch vertrokken. Het is nl
zo druk in het museum dat “time slots” worden aangewezen, mis je deze dan kun je niet meer naar
binnen. Eenmaal binnen blijkt het een wat algemener ww2 museum te zijn dan in eerste instantie
verwacht: Krakau onder nazi bezetting. Er zijn op de tweede verdieping wel twee kamers ingericht
welke naar verluidt de werkplekken waren van Oscar Schindler en de secretaresse.
Na deze bezichtiging terug naar de parkeerplaats om te zien of de verlorenen daar wellicht op ons
wachtten, maar nee…. niemand. Onderweg terug naar het hotel krijgen we bericht dat beiden reeds in
het hotel zijn teruggekeerd.
Vandaag naar Auschwitz-Birkenau, het beruchte concentratie- en vernietigingskamp van de nazi’s.
Indrukwekkend, vooral wanneer je je realiseert dat hier naar schatting tweeëneenhalf miljoen mensen
zijn omgebracht. Je kent het kamp van beelden op films en tv, maar om er zelf rond te lopen…. Je
vraagt je toch af hoe heeft het kunnen gebeuren en met de huidige politieke/militaire verwikkelingen in
het achterhoofd vraag je je af zou het weer kunnen gebeuren…?
In de namiddag naar Wadowice, de geboorteplaats van Karol Wojtyla, beter bekend als paus
Johannes Paulus II. In het fraaie museum blijft werkelijk geen detail uit het leven van Karol Wojtyla
onbelicht. De basiliek van Wadowice en het museum (voormalig woonhuis van de familie Wojtyla)
blijken ware bedevaartsoorden.
In de bus naar het hotel verteld onze reisleider Toon nog dat onze onfortuinlijke medereizigster per
ambulance naar Nederland zal worden vervoerd om daar verder te worden onderzocht. Hopelijk gaat
het inmiddels beter met haar.
Alweer de zevende dag, het zit er bijna op. We vertrekken vroeg, dus vroeg op. Na twee tussenstops
de grens over en maken van de gelegenheid gebruik om de laatste Zlotties op te maken. Bij de kassa
van het restaurant worden potjes (ik meende) bananenjam verkocht voor (omgerekend) 75 eurocent.
Hiervan een flink aantal ingeslagen en een laatste maal Poolse zure soep gegeten. Eenmaal in de bus
het potje bananenjam nog eens goed bekeken, blijkt een bananendessert te zijn en lijkt het meest op
potjes Olvarit kinderfruit. Bij thuiskomst door de yoghurt: lekker!
Langere stop in Görlitz, een stad op de Pools-Duitse grens, waar we ruim twee uur in het Duitse deel
kunnen rondkijken. We bekijken de Sint-Petrus en Pauluskerk, de markt en het fraaie stadhuis in het
centrum. Gebruiken koffie met gebak in Café 13, met uitzicht over de Neisse, de grensrivier met
Polen.
Nog een paar uurtjes rijden en we zijn weer in Altenburg, in hotel Altenburger hof waar we ook de
eerste nacht tijdens de heenreis hebben doorgebracht.
De laatste dag, weer terug naar huis. Volgens planning krijgen we ’s middags tijdens een lange
tussenstop de gelegenheid om de stad Kassel te bekijken. Theo heeft echter het voorstel om Kassel
links (of was het rechts?) te laten liggen en in plaats daarvan naar Bad Arolsen te gaan. We kunnen
daar Schloss Arolsen bezoeken, het geboortehuis van onze latere koningin Emma. Dit hebben we
2
gedaan en dit bezoek was wat mij betreft zeer informatief omdat de kennis van onze vaderlandse
geschiedenis weer eens flink werd opgefrist.
Om half drie weer verder richting Nederland, na nog eens twee tussenstops aankomst in Deurne voor
het afscheidsdiner. Om ongeveer kwart over acht komen we aan op de parkeerplaats. Gelukkig: de
achtergelaten auto staat er nog, met alle ruiten nog heel. Nog twee uurtjes rijden en wij zijn weer thuis.
Concluderend: een leuke en gezellige reis met een interessante bestemming. Mede doordat de bus
niet maximaal vol was hadden we veel plaats en was de reis zeer relaxed. Toch zal ik nog een keer
terug moeten want door een defect geheugenkaartje zijn mijn foto’s van de laatste twee dagen mislukt
en Krakau is zeker een tweede bezoek waard.
Benieuwd welke bestemming IPA Oost Brabant voor 2016 in petto heeft.
Tot de volgende reis.
Chris Breeschoten
3