Hepatitis C

HEPATITIS C
Hepatitis C is een leveraandoening veroorzaakt door het hepatitis C-virus (HCV). In de meeste gevallen gaat de
besmetting onopgemerkt voorbij. Het virus kan een acute infectie veroorzaken die vrijwel zonder symptomen
verloopt of een chronische infectie. Die laatste kan evolueren tot cirrose of leverkanker. Er bestaan
verschillende stammen of genotypes van het hepatitis C-virus, en de behandeling verschilt naargelang van de
stam.
In tegenstelling tot hepatitis A en hepatitis B is
op dit moment geen enkel vaccin voorhanden
om hepatitis C te voorkomen.
Hepatitis C treft wereldwijd 3% van de
bevolking. In Europa zijn 5 miljoen mensen
erdoor getroffen en 50% van de besmette
personen weet het niet eens.
Reden genoeg om er meer informatie over
te verstrekken…
Hoe wordt het virus overgedragen?
Het is voornamelijk de blootstelling aan bloed die verantwoordelijk is voor het verspreiden van het hepatitis Cvirus. Risicopersonen zijn:
o
o
o
Drugsverslaafden (bv. via een naald, lepel, rietje, …).
Personen die een bloedtransfusie kregen vóór 1990.
Werknemers die met bloed of andere biologische vloeistoffen in aanraking komen.
De verspreiding gebeurt in mindere mate:
o
Via intrafamiliale contacten (delen van scheermesjes, …), van moeder op kind bij de bevalling.
Toch kennen heel wat mensen die getroffen zijn door hepatitis C de oorzaak van de infectie niet! Er is geen
enkele reden om te geloven dat het hepatitis C-virus kan worden doorgegeven via eenvoudig contact. Niezen,
hoezen of omhelzen houdt geen enkel risico op overdracht in. Er bestaat eveneens geen enkel bewijs dat dit
virus kan worden overgedragen via voeding of via water.
De drager van het virus is besmettelijk zodra het virus opgespoord kan worden in het bloed (ongeveer 15
dagen na de besmetting) en zolang het aanwezig blijft in het bloed. Het betreft een resistent virus dat
meerdere weken kan overleven buiten zijn gastheer.
Hoe verloopt de ziekte?
In het geval van hepatitis C varieert de incubatietijd (de tijd die verstrijkt tussen de initiële blootstelling en het
verschijnen van de eerste ziektesymptomen) tussen 2 weken en 6 maanden (gemiddeld tussen 6 en 9 weken).
Na de oorspronkelijke infectie blijft zowat 80% van de dragers asymptomatisch. Voor de anderen zijn de meest
opvallende symptomen van een besmetting met hepatitis C: koorts, misselijkheid en overgeven, verlies van
eetlust, maagpijn, grote vermoeidheid, een gele verkleuring van de huid en van de ogen (geelzucht), donkere
urine.
Informatiefiche CEDIOB • oktober 2015 •
CESI • Konrad Adenauerlaan, 8 • 1200 Sint-Lambrechts-Woluwe • Tel. +32 2 771 00 25
www.cesi.be
Asymptomatische dragers kunnen het virus doorgeven zonder het te weten.
15 tot 45% van acute hepatitis C-infecties, of ze asymptotisch zijn of niet, geneest spontaan zonder
behandeling (binnen zes maanden na de infectie elimineert de getroffen persoon het virus).
55 tot 85% van de geïnfecteerde patiënten ontwikkelt een chronische vorm van de aandoening, waarvan de
ernst kan uiteenlopen (met of zonder leverletsel), maar loopt ook risico op levercirrose (15 tot 30% met een
duurtijd van 20 jaar) en leverkanker.
Diagnose
Om hepatitis C te kunnen opsporen, voert men vaak de volgende test uit: het detecteren van antilichamen, het
zoeken naar het virus in het bloed en de evaluatie van de werking van de lever.
Opsporen
De tests kunnen worden voorgesteld door de behandelende geneesheer of een gespecialiseerde arts. Waneer
er een professioneel risico bestaat en als de omstandigheden dit vereisen, wordt de test voorgeschreven door
de arbeidsgeneesheer. In het bijzonder gebeurt dit bij ongevallen met accidenteel bloedcontact.
Behandeling
De huidige behandeling, als die nodig blijkt, bestaat uit een combinatie van meerdere nieuwe geneesmiddelen,
die de meeste besmette personen kan genezen. De hoge prijzen van die geneesmiddelen maakt dat mensen in
ontwikkelingslanden en zelfs in opkomende economieën er maar weinig toegang toe hebben.
Hoe te voorkomen in een professionele omgeving?
Tot op vandaag bestaat er geen vaccin tegen hepatitis C!
Preventie van het professionele risico bestaat vooral uit het naleven van de voorzorgsmaatregelen wat betreft
basishygiëne tijdens de verzorging, de zogenaamde “algemene voorzorgsmaatregelen”. Deze
voorzorgsmaatregelen worden toegepast in alle situaties waar de werknemers het risico lopen te worden
blootgesteld aan bloed of andere biologische vloeistoffen.
Wat te doen bij een ongeval met accidenteel bloedcontact (ABC )?
Een toevallige blootstelling aan bloed of biologische vloeistoffen mag nooit worden genegeerd!
1.
2.
3.
Was zorgvuldig de verwonde zone en ontsmet ze.
Neem onmiddellijk contact op met uw verantwoordelijke. Hij of zij legt u in detail de te volgen
procedure uit (bloedafname).
De arbeidsgeneesheer staat voor u klaar met meer informatie.
Bibliografie


http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs164/en
https://www.pasteur.fr/en/institut-pasteur/press/fact-sheets/viral-hepatitis
Informatiefiche CEDIOB • oktober 2015 •
CESI • Konrad Adenauerlaan, 8 • 1200 Sint-Lambrechts-Woluwe • Tel. +32 2 771 00 25
www.cesi.be