Militaire Willemsorde 4e klasse voor Amerikaanse

“Nijmeegse Eregalerij”
Helden van de Slag om Nijmegen september –oktober 1944.
Door Henny Meijer.
Over het algemeen worden onderscheidingen in Nederland niet erg serieus genomen. Het is typisch
Nederlands, wordt wel eens gesteld, indien men zich boven het maaiveld verheft sommige mensen zich
geprikkeld voelen om te egaliseren. Door de angst van mythevorming is men vaak wars en afkerig doch
deze sceptische instelling kan drastisch omslaan als men zelf of dierbaren door een heldhaftige daad gered
ziet worden uit levensgevaar. Dan wordt de held echt erkend, in de betekenis van “zonder enige twijfel de
juistheid of waarheid duiden van de redding/heldendaad”.
Gevaar is natuurlijk een onderdeel van oorlog en de Krijgsmacht heeft als taak om de burgers te
beschermen en in veiligheid te brengen. Gedurende die krijgsverrichtingen zetten militairen hun leven op
het spel en het is bekend dat reeds meer dan 20 eeuwen buitengewone heldhaftigheid beloond kan worden.
Deze positieve sancties komen in ieder land/samenleving voor, evenals de negatieve sanctie (de straf).
Militaire Willems-orde 4e klasse voor Amerikaanse 82nd Airborne Division
Voor “Market Garden 17 september-4 oktober 1944”
(Groesbeek, Grave, Heumen, Mook, Berg en Dal, Beek, Nijmegen e.o, Lent en Oosterhout)
“De enige MWO aan een buitenlands vaandel” (tot 31 mei 2006)
(voor het veroveren en verdedigen van zes bruggen en een heuvelrug)
James Gavin ,Commandant 82nd A.D. in 1944.
Divisional Colours 82nd A.D. gelouterd met o.a. de MWO 4e klasse
De onderscheidingen van Jim Gavin zijn in totaal 21 waaronder de volgende voor moed/dapperheid:
Distingished Service Ctross (DSC) with oak leaf cluster (OLC) hetgeen betekent twee maal de DSC.
Distinguised Service Medal (DSM)
Silver Star (SS) & OLC hetgeen betekent twee maal de SS
Bronze Star Medal (BSM) & OLC hetgeen betekent twee maal de BSM
Purple Heart voor verwondingen door de vijand toegebracht in de strijd.
Grootofficier Orde van Oranje-Nassau met de Zwaarden. (Nederland)
Divisional Colours 82nd A.D.
Maj. Gen. James Gavin, Commandant 82nd A.D.
Amerka’s elite eenheid.
Bij Koninklijk Besluit van 8 oktober 1945, no. 30 werd het ordeteken van Ridder der 4e klasse der Militaire Willemsorde toegekend wegens: (oorspronkelijke spelling)
“Overwegende, dat de Amerikaanse 82ste Luchtlandingsdivisie gedurende de luchtlandingsoperaties en de daarop
volgende gevechten in MIDDEN NEDERLAND in de periode van 17 September tot 4 October 1944 bijzonder heeft
uitgemunt door de haar opgedragen taak met beleid, gepaard gaande aan grooten moed, zelfopoffering en trouw te
volbrengen;
Overwegende voorts, dat de gevechten, welke door voornoemde Divisie zijn geleverd hebben plaats gehad in het
gebied van NIJMEGEN.
Aan voornoemde Divisie toestemming te verleenen in haar “Divisional Colours” den naam te voeren van de stad
NIJMEGEN 1944.”
Tijdens en na de Tweede Wereldoorlog werd dit aantal met zes Nederlandse eenheden uitgebreid:
Koninklijke Marine:
Koninklijke Landmacht:
Koninklijke Luchtmacht:
Marine Luchtvaartdienst
Koninklijke NederlandWapen der Militaire Luchtvaart
Onderzeedienst
sche Brigade “Prinses Irene”
Wapen der Militaire Luchtvaart
Korps Mariniers
van het KNIL
De zevende eenheid, die voor uitstekende daden van moed en bijzondere plichtsbetrachting werd onderscheiden met
het ridderteken van de Militaire Willems-orde 4e klasse, was dus de Amerikaanse 82e Luchtlandingsdivisie,
getalsmatig ook de grootste militaire eenheid welke ooit deze eer te beurt viel.
Deze 82nd Airborne Division, onder Commandant Brigade Generaal James Gavin, ON2 (pas in oktober 1944
gepromoveerd tot Generaal Majoor), bestond tijdens de slag om Nijmegen uit:
Division Staff
Chief of Staff Colonel Robert Wienecke, ON3
G-1 Personel Colonel Alfred W. Ireland
G-2 Intelligence Colonel Walter Winton
G-3 Operations Lt. Col. John Norton
G-4 Supply Lt. Col. Albert Marin, ON4
Div. Surgon Col. W. Carl Lindstrom
Div. Chaplan: Capt. George Riddle, ON4 en Capt. George B. Wood.
504th Para Infantry Regiment (“Devils”) Commandant Colonel Reuben H. Tucker, MWO4
1st Bn C.O. Major William. Harrison
2nd Bn C.O. Major Edward N. Wellems, BL
3rd Bn C.O. Major Julian Cook, MWO4
505th Para Infantry Regiment (“Panthers”) Commandant Colonel W.K. Ekman, BL
1st Bn C.O. Major Talton W. Long, BL
2nd Bn C.O. Lt. Col. Benjemin H. Vandevoort, BL
3rd Bn C.O. Major James L. Kaiser, BL
508th Para Infantry Regiment (“Devils”) Commandant Lt. Col. R.E. Lindquist, BL
1st Bn C.O. Lt. Col. Shield Warren Jr., BL
2nd Bn C.O. Major Otho E. Holmes, BL
3rd Bn C.O. Lt. Col. Louis G. Mendez Jr., BL
325th Glider Infantry Regiment (Falcons”) Commandant Colonel Charles Billinglea, MWO4
1st Bn C.O. Lt. Col. Teddy H. Sanford, BL
2nd Bn C.O. Major Chartles W. Major
3rd Bn C.O. Lt. Col. Osmond A. Leahy, BL
Division Artillery:
376th Para Field Artillery Bn. Commandant Lt. Col. Wilbur M. Griffith, BL
317th Glider Field Artillery Bn. Commandant Lt. Col. James C. Todd
320th Glider Field Artillery Bn. Commandant Lt. Col. Paul E. Wright
456th Glider Field Artillery Bn. Commandant Lt. Col. ‘d Aessio
80th Airborne AA Bn. Commandant Col. Raymond E. Singleton
Supporting Units
307th Airborne Engineers. Co A-B-C-D Commandant Col. Edwin A. Bedel
307th Airborne Medical Det.
82th Airborne Div. Signals. Commandant Lt. Col. J. Mohrmann
407th Quartermaster Co.
782th Ordnance Co
82 Div. Reconnaisance Platoon
82 Div. Military Police
666 QM Truck Co
50 Field Hospital Unit A.
Operatie “Market Garden” was de grootste luchtlandingsoperatie ooit.
Dit plan van de Britse Veldmaarschalk Montgomery beoogde om zijn 30ste Legerkorps (Lt. Gen. Horrocks) een
bruggenhoofd te laten slaan vanaf de noordgrens van België, waar de Geallieerden waren blijven steken, tot aan het
IJsselmeer. (“Garden”)
Door met deze opmars een 90 kilometer noordwaarts op te rukken zouden de Geallieerden achter de Duitse
verdedigingslinies “Siegfried Linie” en “Westwall” komen (het z.g. gat van Goch), een “opendeur” naar het Oosten
(de Duitse laagvlakte met het Roergebied) , om dan Nazi-Duitsland definitief te kunnen verslaan.
Als dit plan zou slagen dan was Montgomery’s verwachting dat de oorlog in West-Europa omstreeks Kerstmis 1944
zou zijn beëindigd.
Reeds eerder hadden de Geallieerden in 1944 zo’n afstand in korte tijd kunnen afleggen (Frankrijk/België).
Om in Nederland 90 km noordwaarts te kunnen oprukken in bezet gebied was het echter noodzakelijk om alle
bruggen over het Wilhelmina-kanaal bij Son, de Zuid-Willemsvaart en de rivier de Aa bij Veghel, de rivier de
Dommel bij St. Oedenrode, de Maas bij Grave, de vier Maas-Waalkanaalbruggen bij Nijmegen
(Honinghutje/Graafseweg, Neerbosch, Hatert en Heumen), de Waalbruggen bij Nijmegen en de bruggen over de
Neder-Rijn bij Arnhem, intact te veroveren. (“Market”)
Voor deze Luchtlandingsoperatie in bezet gebied in Nederland werd het 1ste Geallieerde Luchtlandings-korps
(commandant de Britse Lt. Gen. “Boy” F.A.M. Browning) ingezet, bestaande uit de 101st US Airborne Division
(“Screaming Eagles”) (Maj. Gen. Maxwell D.Taylor, MWO4) voor de driehoek Son-Veghel- St. Oedenrode in
Noord-Brabant, 82nd US Airborne Division (“All Americans”) (Gavin) voor het gebied tussen de rivieren Maas en
Waal en het Maas-Waalkanaal ( Grave-Heumen-Groesbeek Nijmegen) en de 1st British Airborne Division (“Red
Devils”) (Maj. Gen. Roy. E. Urquhart, BL) versterkt met de Poolse 1e Parachutisten Brigade (Gen. Maj. Stanislaw
Sosabowski, postuum BL) voor het gebied Ede-Arnhem-Driel aan de Neder-Rijn.
Over operatie ” Market-Garden” zijn boekenplanken vol geschreven terwijl de film “Een Brug te ver” veel aandacht
heeft gekregen van een breed publiek. Er wordt nog wel eens verzucht dat in onze geschiedenisboeken ”de Slag om
Arnhem” en ”Market Garden” hetzelfde lijken te zijn. Zonder enige intentie om de glorie van de dappere Britten en
Polen bij Arnhem te willen reduceren (van de 10.000 Britten waren er na een week slechts 2398 geëvacueerd), moet
toch gesteld worden dat “Arnhem” een derde deel van “Market Garden” was. Het Geallieerde verlies bij Arnhem,
was het verlies van de totale “ Market Garden” ( totaal 11.850 man gedood, gewond of vermist) , en heeft helaas
geresulteerd dat Nederland en West Europa een half jaar langer moesten wachten op de Duitse overgave.
Dramatisch vooral voor de burgerbevolking in dat laatste half jaar, slachtoffer van de (joden)vervolging, executies, de
hongerwinter met 19.000 doden, bombardementen en beschietingen.
Faleristieke element
Wat als een groot gemis wordt ervaren is dat het faleristieke element erg onderbelicht is, sterker nog dat van de vele
Amerikaanse dragers van de Militaire Willems-orde geen of onvoldoende foto’s / details van en over hun eenheid en
over hun persoonlijke “mutatie” bekend zijn.
In het naslagwerk van P.G.H. Maalderink “De Militaire Willems-orde na 1940”, Sythof Pers 1982 zijn de foto’s van
de Amerikaanse Ridders MWO van Nijmegen niet beschikbaar! In de Koninklijke Besluiten, waarin zij tot Ridder
MWO 4e klasse worden benoemd staat niet eens volledig vermeld wat ze hebben gedaan, b.v. (blz. 281):
BLANKENSHIP, Robert C, Eerste luitenant van het Amerikaanse Leger. De Nederlandse Regering beperkt zich tot
de Mutatie:”tijdens de gevechten in Nijmegen in de periode 17 september tot 4 oktober 1944”. Dit zou volgens mij
moeten zijn: “1st Lnt US 82nd Airborne Division Robert C. Blankenship.Als Peloton Commandant van de Item
Company van het 3rd Batt./ Regiment 504 Parachute Infantry Regiment tijdens de heroïeke Overtocht over de
Waal bij Nijmegen op 20 september 1944 als eerste met zijn stormboot met 10 Para’s de overkant bereikte en de
vijand enorme verliezen toebracht waarbij hij zelf voorop ging en zelfs met de hand de vijand doodde”.
Helaas geen gedetailleerde feiten, zelfs een foto van Robert Blankenship is in Nederland niet te vinden!
Dit artikel beoogt een poging te wagen om over de dapperen van de 82 nd US Airborne Division meer informatie te
willen samenvatten, waarbij duidelijk wordt dat veel meer research nodig is om tot een volledig overzicht te kunnen
komen. Het ontbreken van foto’s van dragers van onze legendarische Militaire Willems-orde is toch eigenlijk gênant,
hetgeen vergetelijkheid tot gevolg heeft.
MWO 4
BL
BK
KV
VK
We zien dat vijf Nederlandse militaire dapperheidsonderscheidingen ter beschikking staan:
De Militaire Willems-orde (1815/1940)
De Bronzen Leeuw (1944)
Het Bronzen Kruis (1940)
Het Kruis van Verdienste (1941)
Het Vliegerkruis. (1941)
MWO
BL
BK
KV
VK
Voor uitstekende daden van moed, beleid en trouw in de strijd.
Voor bijzondere daden in de strijd tegenover de vijand
Voor moedig en beleidvol optreden tegenover de vijand
Voor moedig optreden in verband met vijandelijke actie
Voor daden van initiatief, moed en volharding, bedreven
gedurende een vlucht in tijd van oorlog, al dan niet in
onmiddellijke aanraking met de vijand.
Wat wel werd gevonden wordt daarom hierbij afgebeeld. De bronnen, waarin dit werd gevonden zijn gespecificeerd.
Ook werd een “Faleristiek register van de Nederlandse dapperheidsonderscheidingen” gemaakt van de mannen
van 82nd Airborne Division, bestaande uit elite-soldaten, gerekruteerd uit alle 48 Amerikaanse Staten (“All
Americans”), de enige buitenlandse militaire eenheid met de Militaire Willems-orde aan haar vaandel (“Divisional
Colours”). Zie bijlage in Excel.
Het is nog niet gelukt om een faleristiek register te maken van de Amerikaanse dapperheidsonder-scheidingen, die de
mannen van de 82nd Airborne Division voor “Market Garden” / Nijmegen 1944 of zoals zij zelf zeggen “the Hollandoperations” hebben ontvangen. Hierover is beslist het laatste woord niet gesproken /geschreven.
Door de instelling van nieuwe dapperheidsonderscheidingen, het Bronzen Kruis, BK (1940), het Kruis van
Verdienste, KV (1941), het Vliegerkruis, VK (1941) en de Bronzen Leeuw, BL (1944) werd de legendarische
Militaire Willems-orde, MWO (1815) voor de Tweede Wereldorlog nog maar sporadisch toegekend: 169, waarvan
30% postuum werd ingeschreven in het Register van de MWO. Dit is exclusief de zeven eerder genoemde MWO’s
gehecht aan de vaandels. Van deze 169 MWO’s mag gesteld worden dat 28 MWO’s (16,6 %) werden toegekend voor
“Market Garden 1944”. Deze 28 MWO’s verdeeld in mutatie:
4 MWO’s voor Brabant (Son, St. Oedenrode en Veghel)
13 MWO’s voor Nijmegen e.O. plus de MWO voor de 82th A.D. Divisional
7 MWO’s voor Arnhem e.O.
4 MWO’s voor vliegers van de US Army Airforce (3 postuum en 1 voor zwaar gewonde)
Bij Nijmegen kwam Tlnt Herbert Schulman om op 17 september 1944 met zijn Dacota C-47.
Van deze 14 MWO’s voor “Nijmegen 17 september-4 oktober 1944” zijn er 5 toegekend voor de z.g. Waaloversteek
op woensdag 20 september 1944. Deze actie, waar nota bene de bevelhebbers, o.a. Lt. Gen. Boy Browning en Lt.Gen.
Horrocks, ooggetuigen van waren, was noodzakelijk om de noordelijke opritten van de spoor- en verkeersbrug over
de Waal in handen te krijgen.
De Amerikanen hadden de ervaring dat een brug van twee kanten veroverd moest worden (Sicilië), in tegenstelling
tot de Britten, die vanaf één oprit succesvol waren (in Normandië).
Opperbevelhebber Browning veranderde de droppingzones voor Market op het laatste moment met de motivatie dat
Parachutisten, geland in de Betuwe als ratten in de val zouden zitten, indien de bruggen door de Duitsers zouden
worden opgeblazen.
Omdat de hevige tegenstand bij de zuidelijke oprit van de Waalbruggen geen doorbraak mogelijk maakte overtuigde
Gavin zijn commandant Browning voor een aanval op de Noordelijke opritten. Door de tijdsdruk met de situatie bij
Arnhem veranderde Browning zijn zienswijze en gaf Gavin toestemming om met canvas bootjes de overtocht over de
sterk stromende Waal te maken. De bootjes moesten echter vanuit Eindhoven worden aangevoerd en uiteindelijk
bereikten 22 bootjes de Waaloever bij vol daglicht Door de sterke wind mislukte het aanleggen van een rookgordijn.
Onder Britse en Amerikaanse artilleriesteun begonnen Major Julian Cook met 13 Para’s plus 3 Engineers (van 307
A.B. Engr) per bootje met zijn 3e Bataljon van het Amerikaanse 504e Para Infanterie Regiment de bloedige
oversteek, meepeddelend met hun geweerkolven. De Duitsers achter de Waalbandijk en de Duitse Artillerie vanaf de
spoorbrug hadden prijsschieten. Slechts 13 bootjes bereikte de overkant
Elf bootjes kwamen terug en brachten in zes overtochten de rest van Cook’s Para’s en die van het 1e bataljon van
Majoor William Harrisson over.
De eerste boot die de noordelijke oever bereikte was die van Elnt Robert C. Blankenship, die met Sld. William E.
Kero de Duitse mitrailleurstellingen aanvielen en enige uitschakelden soms met handgranaten, bajonet en
vuisten.(meer dan 50 Duitsers werden bij de landingsplaats gedood) Het eerste rapport vermelde de uitzonderlijke
dapperheid van Kero, die korte tijd later gesneuveld was. De commandant van 504 P.I.R. Colonel Ruben Tucker , die
vier dagen ervoor met succes de lange brug over de Maas bij Grave had veroverd, (door de beide opritten gelijktijdig
aan te vallen) nam na het bereiken van de overkant de leiding op zich voor het veroveren van de noordelijke
brugopritten.
Gelijktijdig viel een bataljon van Colonel Vandervoort’s 505 P.I.R. samen met Britse tanks de zuidelijke oprit van de
verkeersbrug aan. Toen ze aan de overkant op de spoorbrug een Amerikaanse vlag zagen, namen de tanks aan dat hun
weg veilig was en denderden de brug over met drie tanks, geleid door Sgt Peter Robinson van de Grenadier Guards,
die om 19.10 uur soldaten van de H- en I Compagnies van 504e P.I.R. aan de overzijde ontmoette. De Waalbrug ,met
de grootse overkapping in Europa, was veroverd! Helaas drie dagen later dan gepland en zoals bleek te laat om de
Britse “Red Devils” bij Arnhem te bereiken
De prijs was erg hoog; Cook verloor 107 man, Vandervoort ongeveer 200
De Duitse verliezen moeten enorm zijn geweest. Alleen al op de spoorbrug werden 267 Duitse doden geteld.
De brug was niet opgeblazen door de Duitsers, waarover verschillende visies zijn gegeven.
De Militaire Willems-orde postuum toegekend aan Jan van Hoof
(Collectie Nationaal Bevrijdingsmuseum Groesbeek 1944-1945)
Bidprentje van Jan van Hoof.
Jan van Hoof, MWO4 (postuum)
bij Koninklijk Besluit van 19 Juli 1946 No. 5
Mutatie: Nijmegen 18 september 1944 - Het redden van de Waalbrug
In het bekende boek “De Verwoesting van een Keizerstad, oorlogsrampen over Nijmegen 1940-1945”,uitgeverij De
Koepel-Nijmegen stelt de auteur A. Lammerts van Bueren dat er maar één Nederlander bij het US 82nd A.D. heeft
gevochten.(blz.88). We moeten hier stellen dat het er aanzienlijk meer waren.
“Captain Harry”- Arie D. Bestebreurtje, MWO4
(op de foto de baton van zijn later ingetrokken Bronzen Kruis)
Van de Nederlanders, die werden gedetacheerd bij het Amerikaanse 82e Luchtlandingsdivisie was en is ongetwijfeld
“Captain Harry” de 28-jarige reserve kapitein Arie D. Bestebreurtje de meest bekende.
Hij was Engelandvaarder (ontvlucht uit bezet gebied) en opgeleid in Engeland als Officier voor de Prinses Irene
Brigade. Hij diende als geheimagent van SOE/BBO (Special Operation Executive / Bureau Bijzondere Opdrachten)
en werd gedetacheerd als verbindingsofficier bij het 82 nd A.D.
Zijn voornaamste taak was om met het Verzet contact te zoeken.
Hij werd onderscheiden met het Bronzen Kruis voor het redden van zijn bevelhebber Gen Maj. James Gavin, toen zij
in een hinderlaag reden. Door zijn persoonlijk ingrijpen werd een mitrailleurschutter gedood. (Schot in voorhoofd
vanaf de heup).
Dit Bronzen Kruis werd ingetrokken, waarbij hij bij Koninklijk Besluit van 23 oktober 1952, no. 40 benoemd werd
als Ridder der Militaire Willems-orde 4e klasse wegens “het verrichten van uitstekende daden van moed, beleid en
trouw zich onderscheiden bij de luchtlandingen van de 82e A.D. op 17 september 1944 en de volgende dagen in de
onmiddellijke nabijheid van Nijmegen; door tijdens een verkenning een wachtpost te overmeesteren waardoor hij
belangrijke gegeven kon verstrekken aan zijn commandant; door zijn commandant te redden tijdens een hinderlaag
door een mitrailleur schutter uit te schakelen; verschillende verkenningen ondanks gewond; zijn optreden bij een
uitbraakpoging van Duitse gevangen en het inschakelen van de Binnenlandsche Strijdkrachten te Groesbeek.
Door over te gaan bij de Britse gevechtstroepen met een Britse pantserwagen door te dringen tot de zuiderlijke oprit
van de Waalbrug, waarbij hij een sluipschutter doodde en een andere gevangen nam.
Door het organiseren van de ondergrondse verzetsstrijders in Groesbeek en Nijmegen, bij het bezet houden van het
veroverde terrein. Door op eind oktober 1944 deel te nemen bij de verovering van ‘‘s-Hertogenbosch. Door zich
beschikbaar te stellen en deel te nemen aan operatie “Amherst”, een Franse Paraoperatie achter vijandelijke linies
in Drenthe, waarbij hij tijdens zijn parachutesprong op 7 op 8 april 1945 een enkel brak en vier dagen in het bos
heeft gelegen”.
Behalve Arie Bestebreurtje waren er verschillende Nederlanders gedetacheerd bij 82 nd A.D., die als taak
verbindingsofficier en/of tolk hadden. Inmiddels is bekend dat in de Washington-archieven een voordracht voor
Amerikaanse dapperheidsonderscheidingen voor de meeste van hen is gevonden, die nooit in behandeling is
genomen. Van de Nederlandse Regering ontvingen de meesten een Bronzen Leeuw (J.G. van den Bergh) of Bronzen
Kruis. (zeven maal)
Enige leden van de Amerikaanse 82e Luchtlandingsdivisie, die geen Nederlandse dapperheidsonderscheiding
ontvingen zijn Major General James Gavin, ondanks dat hij tijdens de slag bij Nijmegen verschillende keren in de
vuurlinies was te vinden. Zijn divisie, die zes bruggen intact veroverde plus de Groesbeekse hoogte, grenzend aan het
strategisch belangrijke Duitse Reichs Wald, veroverde en wist te verdedigen, tegen onverwachte tegenaanvallen
vanuit Kleef, werden door de Nederlandse Regering schraal (formeel) erkend met een Grootofficier in de Orde van
Oranje Nassau met de Zwaarden. Velen met mij ervaren dat als een onderwaardering. De jonge Brigade Generaal
(37), die tijdens de slag werd gepromoveerd tot Generaal Majoor had evenals zijn collega Maxwell Taylor van 101st
A.D. kreeg, de Militaire Willems-orde 4e klasse dik verdiend voor het winnen van de Slag bij Nijmegen. Het lijkt er
een beetje op dat Gavin’s MWO aan de Divisional Colours van 82nd Air Borne Division werd gehecht.
Alle leden van zijn divisie ontvingen van het dankbare Nederland “Het Oranje Erekoord”, een blijvend
souvenir voor hun dappere strijd rondom Nijmegen op 17 september- 4 oktober 1944.
Het Amerikaanse decoratie systeem verschilt/verschilde drastisch van het Nederlandse systeem dat in Londen in de
jaren 1940-1944 werd ontwikkeld en definitief vastgesteld. Vergelijken is m.i. moeilijk dan wel onmogelijk.
Zo heeft de U.S.A. de splitsing in drie versies/uitvoeringen voor de twee hoogste dapperheidsonderscheidingen t.w.
voor Leger, Luchtmacht en Marine. In tegenstelling tot Nederland, waar de hoogste dapperheidonderscheidingen
voor iedereen bereikbaar zijn, ook voor burgers en buitenlanders. De USA heeft met Nederland gemeen geen klasse
systeem te hebben zoals Groot-Brittannië in de periode 1940-1945, waarbij Officieren en lagere rangen hun eigen
versiersels hadden voor een zelfde/vergelijkbare daad.
De hoogste Amerikaanse decoraties voor moed.
Midden boven: the Congresssional Medal of Honor for Heroisme during the battle in the Army
Links boven: Navy Cross (1919) rechts boven: Distinguished Service Cross Army(1918)
Links onder; v.l.n.r.: Disinguished Flying Cross (1926); Silver Star (1918) en Purple Heart (1932)
Niet op de foto: o.a. Bronze Star Medal en Legion of Merit
Twee andere militaire uitblinkers worden eveneens gemist bij de Nederlandse dapperheidsonderscheidingen.
Soldaat John R. Towle, Co C, 504th P.I.R., 82nd A.D. sneuvelde op 21 september 1944 in het bruggenhoofd bij
Oosterhout gedurende slag met Duitse tanks. Met zijn bazooka, waarmee hij in open terrein twee Duitse tanks en een
voertuig uitschakelde, stopte hij de Duitse tegenaanval. Postuum ontving hij het Amerikaanse equivalent van de
MWO, the Congresssional Medal of Honor for Heroisme during the battle. Slechts 324 maal toegekend aan US
Army, waarvan meer dan de helft postuum in de Tweede Wereldoorlog..
John Towle MoH (postuum)
Leonard Funk, MoH, DSC, SS, BSM (3x)
De “meest gedecoreerde Amerikaanse Parachutist” werd in de Tweede Wereldoorlog First Sergeant Leonard A.
Funk, Co C, 508th P.I.R. Hij verdiende zijn Congressional Medal of Honor (MOH) tijdens de gevechten in de
Ardennen. In Groesbeek werd hij onderscheiden met een Distinguished Service Cross (DSC) door tijdens het
heroveren van de landingszone, waarop Gliders op 18 september 1944 bij Bredeweg-Groesbeek met voorraden
zouden landen, persoonlijk 15 Duitsers te doden.
Militaire USA dapperheidsonderscheidingen, aantallen per land.
De overige Amerikanen van 82nd A.D. die nog niet genoemd zijn en de Militaire Willems-orde verwierven waren:
Colonel Charles H. Billingslea, US. 82nd A.D. / 325 Glider Infantry Regt.
Mutatie: Luchtlandingsoperaties Nijmegen 17 september-4 oktober 1944
Elnt Robert C. Blankenship US 82nd A.D./ 504 P.I.R/ 3Bt./Item Comp./3 Plat.
Mutatie: Waaloversteel 20 september 1944 (Zijn boot als eerste de overkant bereikt
Major Julian (Joe) A. Cook, US 82nd A.D./504 P.I.R/3Bt
Mutatie: Waaloversteek 20 september 1944.(als Bat.commandant van 3Bt.
Tech Sgt Glen Jonas, US. 82nd A.D.
Mutatie: Luchtlandingsoperaties Nijmegen 17 september-4 oktober 1944
Private 1 Paul T. Lester, US. 82nd A.D.
Mutatie: Luchtlandingsoperaties Nijmegen 17 september-4 oktober 1944
First Lt. Joseph Myers, US. 82nd A.D.
(postuum) Gesneuveld op 30 september 1944
Sgt Dewitt S. Terry, US. 82nd A.D.
(postuum) Gesneuveld op 30 september 1944 Staat in het Kon. Besluit foutief met familienaam Terry
First Lt. Waverley W. Wray, US 82nd A.D./ 505 P.I.R.
(postuum) Mutatie: aanval op Nijmeegse Waalspoorbrug 19 september 1944, waarbij hij is gesneuveld.
Helaas is de mutatie in het Koninklijk Besluit slechts algemeen, waardoor bijzonderheden ontbreken.
Ridder MWO 4e klasse Charles H. Billingslea
Ridder MWO 4e klasse (postuum) Elnt W. W. Wray
(gedood door een sluipschutter op 19 sept. 1944
Medal Parade 82nd A.D. Drie Ridders Militaire Willems-orde 4e klasse ontvangen hun Distinguished Service Cross
(DSC) met de Mutatie: “Nijmegen september 1944”.
V.l.n.r.: Colonel Ruben (“Rube”) Tucker, Commandant 504 P.I.R.;
Major Julian (“Joe”) Cook, Bat. Commandant 3Bt 504 P.I.R.
Colonel Charles H. Billingslea, Commandant 325 Glider Inf. Regiment
Moge uit dit artikel blijken dat het hoge aantal hoge militaire dapperheidsonderscheidingen aan een bijzondere
militaire eenheid werden uitgereikt: The US. 82nd Airborne Division
Foto’s van de genoemde Ridders Militaire Willems-orde 4e klasse, waarvan geen foto is afgebeeld in dit artikel
zijn van harte welkom.
Bij voorbaat dank,
Henny Meijer, Venray.