De Dood van een "God - bei die vierte Wache

De Dood van
een "God"
"GIJ moet de dood sterven van iemand
die gesneuveld is in het hart van de open
zee" - Ezekiel 28:8
Vervolg van Deel I:
Ondergang van de Anglo-Amerikaanse Diade
De luxe Britse oceaanstomer, Titanic, is eens omschreven als een drijvend paleis.
Vanwege zijn enorme afmetingen en constructie, werd het door sommigen zelfs
beschouwd als nagenoeg onzinkbaar. Maar de Titanic was vanzelfsprekend niet
onzinkbaar en op zijn eerste reis over de Atlantische Oceaan in 1912, liep de
Titanic op een ijsberg en zonk naar de bodem van de zee. Het drama van de
Titanic is de perfecte analogie voor het lot dat één van de leidende naties van dit
samenstel van dingen staat te wachten - Groot-Brittannië. Gedurende eeuwen
heeft Londen als de hoofdstad van een omvangrijk maritiem rijk gediend. Samen
met haar Amerikaanse partner wordt de Anglo-Amerikaanse dualistische
wereldmacht door velen als onzinkbaar beschouwd. Maar, de profeten van
Jehovah geven iets anders te kennen.
Volgens Ezechiël zijn alle natien van de aarde als bomen die in de tuin van Eden
zijn geplant. Eén boom echter is grootser en majestueuzer dan dan alle andere
bomen in Gods tuin, de Egyptische ceder. De beschrijving van die symbolische
ceder beschrijft de Verenigde Staten van Amerika aan de vooravond van Gods
oordeel tegen haar.
Echter, net als Eden een cherubijnse opperheer had, heeft ook Gods tuin van
natien een opzichter. De opzichter der natien in Ezechiëls profetie is de koning
van Tyrus. Ezechiël 28:13-14 zegt over de koning van Tyrus: "In Eden, de tuin
van God, bleekt gij te zijn... Gij zijt de gezalfde cherub die beschut"
Aangezien het duidelijk is dat Jehovah hier Satan bedoelde, waarom koppelt God
dan de koning van Tyrus aan de Duivel? Het antwoord staat in verband met het
feit dat de werkelijke regeerders van onze wereld niet menselijk zijn. De apostel
Paulus onthulde dat slechte geesten in hemelse plaatsen de werkelijke
1/13
autoriteiten en vorsten van dit samenstel zijn. In Openbaring wordt Satan als een
zeven-koppige draak afgebeeld. Wat is daar de betekenis van? Klaarblijkelijk
corresponderen de zeven koppen van de draak met de zeven koppen van het
wilde beest, wat zou beduiden dat het zeven-koppige politieke beest alleen maar
een weergave is van de onzichtbare cosmocratie die voortkomt uit Satans
hemelse troon.
Ezechiëls profetie legt dezelfde connectie tussen Satan en het aardse koninkrijk
Tyrus; dat blijkt duidelijk uit de profetie omdat hun oordeel tegelijkertijd komt;
zodat de val van de één samenvalt met de val van de ander.
Ofschoon de profetie tegen Tyrus al lang geleden is vervuld, onthult een
zorgvuldig onderzoek dat de profetie tot in verbazingwekkend detail op het Britse
Rijk en de stad Londen van toepassing is. Maar aangezien de Duivel en zijn
demonen niet werden geoordeeld ten tijde dat Babylon of Alexander de Grote
Tyrus verwoestten, kunnen we er zeker van zijn dat de profetieën tegen Tyrus en
Egypte een veel grootser, toekomstige vervulling hebben, met betrekking tot niet
alleen Jehovah's komende oordelen tegen de moderne Anglo-Amerikaanse,
dualistische wereldmacht, maar, verdergaand, tegen de slechte god van dit
samenstel van dingen.
In het 27ste hoofdstuk van Ezechiël wordt de profeet bevolen een klaagzang voor
het verdwijnen van Tyrus te componeren. De aanhef van de klaagzang van Tyrus
zegt: "O gij die aan de toegangen van de zee woont, de handelaarster der
volken voor vele eilanden."
In de geschiedenis is opgetekend dat de Phoenicische, aan de kust gelegen, stad
Tyrus de Middelandse Zee domineerde met haar vloot van handelsschepen en
zelfs de zuidelijke en noordelijke Atlantische wateren regelmatig bevoer. Toch
slaat de beschrijving van Tyrus als één "die aan de toegangen van de zee woont"
meer in het bijzonder op Groot-Brittannië.
Gedurende de dagen van het formele rijk van Groot-Brittannië, controleerde ze
nagenoeg iedere grotere waterweg in de hele wereld. Eén van de belangrijkste
"ingangen van de zee" is het natuurlijke zeegat door de Straat van Gibraltar. De
Straat van Gibraltar vormt vanzelfsprekend de belangrijke ingang die de
Atlantische Oceaan met de Middellandse Zee verbindt. Het is interessant dat het
zeegat eens door de Phoeniciërs, of inwoners van Tyrus, werd beheerst en tijdens
de laatste verscheidene eeuwen is het een door Engeland beheerst fort geweest.
Gibraltar was een strategisch Brits bezit gedurende de beide wereldoorlogen.
Het Suezkanaal is nog een essentiële waterweg die het mogelijk maakt van de
Indische Oceaan, door de Rode Zee, naar de Middelandse Zee te reizen, zonder
Afrika te hoeven ronden. Het was bijzonder belangrijk voor de belangen van het
Britse rijk de controle over de zeestraten van Gibraltar en Suez te hebben, omdat
dat Brittannië een meer directe toegang tot haar belangrijkste kolonie voor die
2/13
tijd verschafte - India.
Tegen 1900 werden op strategische doorgangsplaatsen rond de wereld
marinebases onderhouden die Londen op vrijwel iedere zeestraat op de planeet
aanwezig deed zijn. Sinds ongeveer 1860 is bijvoorbeeld de Pacifische vloot van
de Royal Navy gestationeerd in Esquimalt in Brits Columbia. Aan de Atlantische
kant van de westerse wereld wordt Britse marine-aanwezigheid onderhouden in
zowel Halifax op Nova Scotia als Bermuda, Jamaica en St. Lucia. Aan de andere
kant van de Atlantische Oceaan had de Royal Navy bases in Gibraltar en Freetown
in de Afrikaanse kolonie Sierra Leone. Vanaf 1814, na zich de controle te hebben
toegeëigend van de Nederlandse kolonisator, vestigden de Britten een
marinebasis in Kaapstad in Zuid-Afrika die ze in staat stelde de scheepsroutes
rond de stormachtige Kaap van Afrika te beheersen. Aan de oostkant van Afrika
werd de Royal Navy rond de eeuwwisseling gestationeerd in Mombassa in Kenia.
Andere kritische doorgangen omvatten o.a. Aden in Yemen, dat aan de ingang
van het zuidelijke einde van de Rode Zee , waar die samenkomt met de Indische
Oceaan, ligt. Vanuit bases in Bombay, Ceylon, Singapore, Hong Kong en Sydney
controleerde Brittannië de waterwegen van vitaal belang van het Indiase
subcontinent en de hele Oriënt, samen met de zeewegen van de ontelbare Zuid
Pacifische eilanden. Zonder twijfel zat Groot-Brittannië eens aan de "ingangen van
de zee" en doet dat tot in hoge mate nog.
Maar naast het controleren van cruciale scheepsroutes, zeepoorten, en andere
belangrijke infrastructuur, onderhoudt het eilandrijk het Verenigd Koninkrijk een
ander, feitelijk rijk, samengesteld uit dozijnen eilanden die in de zeven zeeën van
de aardbol liggen verspreid.
In welke mate Tyrus dan ook de Mediterrane regio mag hebben gekoloniseerd, we
kunnen er zeker van zijn dat de woorden van de profeet nog meer op het
wijdverbreide Britse Rijk van toepassing zijn: "In het hart der zeeën zijn uw
gebieden." (Ezechiël 27:4a) Tevens omschrijft Ezechiël 27:15 nauwkeurig het
Britse maritieme systeem door ervan te zeggen: "Vele eilanden waren
kooplieden in uw dienst." (Voor een lijst van eilanden en landmassa's die te
eniger tijd onder Britse vlag kwamen, klik hier.)
Ezechiël vergelijkt de stad Tyrus passend met een schip - wat we tegenwoordig
een statig schip zouden noemen. Ezechiël 27:5-6 zegt: "Van jeneverstammen
van de Senir bouwden zij voor u al de planken. Een ceder van de Libanon
namen zij om een mast op u te maken. Van statige bomen uit Basan
maakten zij uw roeiriemen. Uw boeg maakten zij met ivoor in
cipressehout, van de eilanden van Kittim."
Een varend schip is een passend symbool voor het mariene rijk van de Britse
Eilanden. Niet alleen omdat ze haar wijdverbreide rijk door middel van een
uitgebreide marine en koopvaardij onderhoudt, maar ook omdat Brittannië eens
3/13
de leidende scheepsbouwer van de wereld was - en niet alleen oorlogsschepen.
Ten
tijde
van
de
eerste
wereldoorlog
maakten
Brits-gebouwde
koopvaardijschepen maar liefst 60% uit van het tonnage van alle schepen ter
wereld. En omdat de Royal Navy domineerde, omdat ze groter is dan de twee
volgende mededingers samen, was Londen in staat wereldwijd de koopvaart te
controleren.
Net als haar voorloper, de stad Tyrus, wordt ook Londen passend vergeleken met
een vaartuig bemand met vaardige zeelieden en handswerklieden uit vele landen.
Dat is omdat Canada, Australië, Nieuw Zeeland, India en vele andere gebieden
binnen de invloedssfeer van het rijk, belangrijke bijdragen hebben geleverd aan
het in stand houden van het Britse Rijk, in het bijzonder gedurende oorlogstijden.
Ezechiël 27:8-10 zegt: "De inwoners van Sidon en van Arvad, die werden
roeiers voor u. Uw vakmensen, o Tyrus, bevonden zich in u; zij waren uw
scheepslieden. Zelfs oude mannen uit Gebal en haar vakmensen
bevonden zich in u als breeuwers voor uw naden. Alle schepen der zee en
hun zeelieden zelf bevonden zich in u, ten einde koopwaar te ruilen.
Perzen en Ludim en mannen van Put - zij bevonden zich in uw
krijgsmacht, uw krijgslieden. Schild en helm hingen zij in u op. Zij waren
het die uw pracht bewerkten."
Eén moeilijkheid, aangaande de parallel tussen het oude Tyrus en het Britse Rijk,
die voor de Bijbelstudent moet worden overwonnen, is het feit dat GrootBrittannië niet langer zo'n ver reikende, statische aanwezigheid van haar marine
heeft. Eén van de redenen is echter dat atoomonderzeeërs de noodzaak voor
controle van strategische knelpunten vanaf land hebben gereduceerd. Ook
beheerst Groot-Brittannië de commerciële zeevaart niet meer in die mate als zij
deed gedurende haar gloriejaren. Dat mag waar zijn , maar Londen domineert de
wereld nog steeds op belangrijke wijze. De macht die het Britse Rijk gedurende
de laatste 300 jaar heeft verworven is niet afgenomen. Het rijk heeft zich enkel
omgevormd ten einde deel te blijven uitmaken van de machtigste alliantie op
aarde - de Anglo-Amerikaanse diade.
"De Handelaarster
Voor de Volken
van Vele Landen"
De beschrijving van het Britse Rijk, als zijnde de handelaarster van vele landen,
past haar zeker. In het verleden heeft de Britse Oost-Indische Compagnie, in
samenwerking met vele andere commerciële ondernemingen, vanuit de uithoeken
van het rijk de buit binnengehaald. Waar de Oost-Indische Compagnie niet meer
bestaat, zijn echter vele van 's werelds grootste ondernemingen van vandaag de
dag jaren geleden begonnen als een onderdeel van Londens wereldomvattende
handelsmonopolie.
4/13
In het centrum van Londens handelswereld zit, als één van de oudste
commerciële instituten dat nog bestaat, de Bank van Engeland. Namen als
Barclays en de recent opgeheven Barings Bank worden geassocieerd met het rijk
van weleer. De Beers heeft nagenoeg het monopolie over de diamantproductie en
was een sleutelonderdeel van het rijk. Lloyd's of London is de oudste en grootste
verzekeraar ter wereld. J.P.Morgan & Compagny van Wallstreet heeft een engelse
afkomst die teruggaat tot 1838. De reusachtige farmaceutische fabriek,
GlaxoSmithKline, begon zijn bestaan als een drogisterij in Londen bijna 300 jaar
geleden. Dit zijn slechts een paar bekende bedrijven die wortels hebben die
reiken tot de hoogtijdagen van het Britse rijk van koningin Victoria en tot op de
dag van vandaag enorme rijkdommen op wereldomvattende schaal beheersen.
Ezechiël 27:12-25 geeft een lijst van vele handelspartners van Tyrus en de vele
koopwaar die ze verhandelde. Het 12de vers zegt bijvoorbeeld: "Tarsis was uw
koopman wegens de overvloed van allerlei waardevolle dingen. Voor zijn
zilver, ijzer, tin en lood werden uw handelsvoorraden gegeven." Het 22ste
vers vervolgt: "De handelaars van Scheba en Raëma, die waren uw
handelaars; voor de fijnste van allerlei parfums en voor allerlei
edelstenen en goud werden uw handelsvoorraden gegeven."
In de moderne tijd domineren ondernemingen die met het Britse rijk verbonden
zijn de handel in ruwe materialen en kostbare metalen. Maatschappijen als
Anglogold,
Ashanti,
Lonmin
(vroeger
Lonrho,
een
afkorting
voor
Londen/Rhodesië), Mbendi (vroeger Anglo-Amerikaanse Corporatie) en Rio Tinto
Zinc uit Australië staan bekend als de belangrijkste bijdragers aan de dominantie
van Londen op de wereldwijde metaalmarkt.
Terwijl Engeland, behalve kolen, zelf geen ruwe materialen heeft, beheersten
Britse en aan het Britse Gemenebest verbonden firma's in 1997 maar liefst 60%
van de jaarlijkse wereldproductie van goud, oplopend tot een stapel van 15
miljard dollar. Verder beheersen op Londen geconcentreerde groepen volledig de
helft van de diamantproductie, 25% van het koper van de wereld, 29% van de
zilverproductie en 78% van het delven van het kostbare metaal platinum.
Vandaag de dag is Londens aandeel zelfs nog groter dan in 1997. Net als Tyrus
heeft ook Londen grote hoeveelheden zilver en goud opgetast. De Schrift zegt:
"En Tyrus ging ertoe over zich een wal te bouwen en zilver op te hopen
als stof en goud als het slijk der straten." (Zacharia 9:3)
Naast de mijnbouw zijn British Petroleum en Koninklijke Shell de vlaggeschepen
van de Kroon onder de oliemaatschappijen, die in die kostbare grondstof
handelen. (A Century of War: Anglo-American Oil Politics is verplicht leesvoer
voor een ieder die geïnteresseerd is in de geschiedenis van de ontwikkeling van
het Anglo-Amerikaanse systeem.)
Naast het beheersen van de ruwe materialen van een groot deel van de aarde,
zwaaien een handvol ondernemingen de scepter over de belangrijkste grondstof
5/13
van alle - voedsel. Unilever bijvoorbeeld, met hoofdkantoren in Londen en
Rotterdam, is één van de oudste en grootste voedselproductie ondernemingen ter
wereld. De nauw aan elkaar verbonden London/Nederland/Zwitserland combinatie
is 's werelds leidende handelaar in voedselgrondstoffen en vormen op basis van
in
verscheidene
reusachtige
het
bezitten
van
bestuursbelangen
voedselproductiebedrijven, een kartel. Volgens de profetie van Jesaja tegen
Sidon, verrijkten de kooplieden van Tyrus en Sidon zichzelf door middel van de
oogst van de natiën. Jesaja 23:3 zegt: "En op vele wateren is het zaad van
Sihor geweest, de oogst van de Nijl, haar inkomsten; en het werd het
gewin van de natiën." Hoe waar is dat ook voor het moderne Tyrus gebleken.
Het is heel interessant dat Tyrus van zich zelf niet eens een land was, maar het
was slechts een eilandstad. Op dezelfde manier heeft Londen bewezen een
eilandstad te zijn, die zelfs de belangrijkheid van Groot-Brittannië voorbijstreeft.
In dat perspektief is de metropool van Londen niet het echte Londen. Het 1
vierkante mijl grote financiële district in het hart van Londen wordt de City van
Londen genoemd. Soms wordt het simpelweg "De City" genoemd. De City is het
hart en de ziel van het hedendaagse, wereldwijde, financiële systeem.
Waar in het verleden handel tussen mensen en landen afhing van óf
handelsroutes over land óf navigatie over zeeën en waterwegen, heeft vandaag
de dag veel van wat doorgaat voor economische handel heel weinig te maken
met het daadwerkelijk uitwisselen van goederen, maar zijn het slechts wat wordt
genoemd - financiële transacties. Tegenwoordig is, vanwege structurele
veranderingen in het wereldomvattende, financiële systeem, geld zélf de meest
gekochte en verkochte handelswaar en wordt het over de hele wereld
electronisch verhandeld, 24 uur per dag.
In het verleden steunde een of ander tastbaar bezit de munteenheid van een land
- gewoonlijk goud of zilver. Meer recent echter, in het bijzonder sinds 1971, werd
de goudstandaard geschrapt en de zogenaamde 'zwevende wisselkoers' ingesteld,
die het mogelijk maakte dat de verschillende munteenheden van de wereld
konden zweven in hun waarde ten opzichte van elkaar. Het huidige financiële
systeem maakt het voor moderne geldwisselaars mogelijk enorme winsten te
maken door de ene munt te verkopen en een andere te kopen, aangezien de
zwevende wisselkoers per dag rijst en daalt, net als de door de maan
veroorzaakte getijden. De relevantie hiervan, zoals het op Tyrus-aan-de-Thames
slaat, is, niet verrassend, dat Londen het huidige wereldomvattende financiële
systeem domineert, dat het heeft uitgevonden om het handelssysteem, dat
Brittannië heeft gebruikt om te monopoliseren, te vervangen.
Volgens de Bank of International Settlements worden op een willekeurige dag
voor ongeveer 1,5 biljoen dollar van de ene munt in de andere gewisseld. Van die
verbijsterende hoeveelheid wordt bij benadering slechts de helft van 1%
daadwerkelijk gewisseld om goederen te kopen. Dat betekent dat bij meer dan
99% van de dagelijkse financiële transacties, van de ene munt in de andere,
6/13
absoluut niets wordt gekocht, behalve meer geld! Maar, omdat er dergelijke
enorme hoeveelheden geld bij betrokken zijn, kunnen zelfs zeer kleine
veranderingen in de relatieve waarde van de munt van een land, die fracties van
een cent kunnen bedragen, sommeren tot miljoenen of zelfs miljarden dollars per
transactie.
De bankiershuizen van Londen beheren het leeuwendeel van de lucratieve
geldwisselhandel, samen met flinke aandelen in andere zogenaamde speculatieve
hot-money programma's, inclusief derivaten. Sommige schattingen zeggen dat
Londen meer dan 50% van de dagelijkse financiële transacties beheert. Waar
Londen eens door dominantie over de zeeën de "handelaarster voor vele volken"
was, wordt tegenwoordig in zelfs nog grotere mate controle uitgeoefend door
Londens dominantie over het electronische, zwevende wisselkoerssysteem en de
bankiers- en aandelenmarkt. Hoe waar zijn Ezechiëls woorden in het 33ste vers:
"Toen uw handelsvoorraden van de open zee kwamen, hebt gij vele
volken verzadigd. Met de overvloed van uw waardevolle dingen en uw
ruilartikelen hebt gij de koningen der aarde rijk gemaakt."
"De Kronenuitdeelster,
Wier Kooplieden Vorsten Waren"
Jesaja 23:8 stelt de vraag aan ons: "Wie is het die deze raad tegen Tyrus
gegeven heeft, de kronenuitdeelster, wier kooplieden vorsten, wier
handelaars de geëerden der aarde waren? Het volgende vers antwoord:
"Jehovah der legerscharen zelf heeft deze raad gegeven, om de trots van
alle schoonheid te ontwijden, om alle geëerden der aarde met verachting
te bejegenen." Voor Jehovah, een tijdloos wezen in een koninkrijk ver boven
het reilen en zeilen van onze minuscule planeet, en zelfs het uitgestrekte fysieke
universum, is er niet zo iets als gisteren en morgen. Wat vanuit ons standpunt de
toekomst lijkt te zijn, is voor God als gisteren. Dat is waarom Jehovah de
toekomst kent, omdat hij daar bij wijze van spreken al is geweest. Dus, terwijl
Jehovah's Woord duizenden jaren geleden werd opgeschreven en oorspronkelijk
op primitieve volken en landen van toepassing was, maken de patronen die in de
Schrift zijn vastgelegd, dankzij Jehovah's ondoorgrondelijke inzicht en
vooruitziende blik, God's raad belangrijk voor het komende oordeel. Werkelijk,
zoals de apostel eens zei, 'Het woord van God is levend.'
Wat betreft de raad van Jehovah tegen Tyrus, lijkt dit aspekt van de profetie in
groter mate van toepassing te zijn op Londen. Slechts een korte blik op de
geschiedenis en oorsprong van vele landen, die een tijdgenoot zijn, onthult dat
Londen inderdaad de kronenuitdeelster was. Het volgende is een gedeeltelijke
lijst van een paar landen die in hun moderne vorm oorspronkelijk door de Kroon
werden gevestigd. Door op de links te klikken kunt u een korte geschiedenis van
elk land lezen. In ieder geval had Groot-Brittannië een hoofdrol in de ontwikkeling
van het land. Bijvoorbeeld: Zimbabwe, Botswana, Malawi, Maleisië, India, Egypte,
7/13
Soedan en Aden.
Na de eerste wereldoorlog kreeg het zegevierende Groot-Brittannië van de
nieuwgevormde Volkenbond wat wel het Brits Mandaat wordt genoemd. Het
mandaat was om Groot-Brittannië de regio van het Midden-Oosten, wat vroeger
deel van het Ottomaanse Rijk was, te laten besturen. Dit leidde uiteindelijk tot de
vestiging van de moderne staat Israël in 1948. Sinds WOI heeft Londen tamelijk
letterlijk de kaart van een groot geografisch gebied van de wereld opnieuw
getekend. Landen als Afghanistan, Irak, Pakistan, Koeweit, Qatar, Kashmir, de
Verenigde Arabische Emiraten en Iran bestaan in hun moderne vorm als een
erfenis van het Brits imperialisme.
Het succes van het Britse Rijk was gedeeltelijk te danken aan het feit dat de
Britten zulke voortreffelijke bestuurders waren en ze binnenlandse koningen en
gouverneurs aanstelden om onder de Britse Kroon te regeren. Door effectieve
regeringen te vestigen, verlichtte het Rijk de noodzaak mensen voortdurend te
onderwerpen door het scherp van het zwaard. En zelfs toen het officiële Rijk
verdween, bleven vele landen onder de Kroon als leden van het Britse
Gemenebest en anderen afhankelijke gebieden. Tot op het huidige moment zijn
54 landen deel van het Britse Gemenebest van landen. Er zijn 16 landen die nog
steeds de Koningin van Engeland als vorstin hebben, hoewel elk van hen een
grote mate van zelfbestuur heeft. Naast de landen van het Verenigd Koninkrijk
zelf, zijn de meest prominente Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. Door de
Geheime Raad van de Koningin is Londens politieke macht over alle landen in de
koninklijke machtssfeer uitgebreid.
Naast dat ze uitdeelster van kronen is, zegt de schrift dat Tyrus' "kooplieden
vorsten waren, wier handelaars de geëerden der aarde waren." Volgens
het patroon van haar voorloper uit Tyrus, zijn vele van de meest geëerde mannen
en vrouwen in de hedendaagse wereld geridderde heren en getitelde lords, ladies
en baronessen van de Britse adel. Veel leden van het House of Lords van het
Brits parlement hebben zitting in bedrijfsbesturen als directeur van enkele van de
meest machtige corporaties ter wereld. Anderen die niet in de Britse adelstand
zijn geboren, kunnen een eerbaar ridderschap van de Koningin ontvangen. Het is
helemaal niet ongewoon namen die door "Sir" worden voorafgegaan te vinden in
de lijsten van topmanagers en andere hooggeplaatste ondernemingsbestuurders.
Hoewel wellicht geen prinsen in de traditionele zin, zijn deze mannnen
desalniettemin rijke kooplieden en handelslieden die inderdaad de eerbaren van
de aarde onder het huidige Anglo-Amerikaanse samenstel van dingen zijn.
Zelfs sommige goed bekende Amerikaanse zakenmensen en politieke leiders
hebben een eervol ridderschap in het Britse samenstel ontvangen. Bijvoorbeeld
George Bush Sr., Henry Kissinger, Colin Powell, Ronald Reagan, Brent Scowcroft
en Ken Lay (van het beruchte Enron) dragen de eervolle titel Sir. Meer recent
werd Alan Greenspan, de naam die het meest met het Britse systeem van vrije
handel en woekerrente wordt geassocieerd, door de Koningin geridderd -
8/13
waarschijnlijk voor aan de Kroon bewezen diensten.
"Wegens het Onrecht
met Betrekking tot
Uw Handelswaren"
Als de gezalfde cherub die beschut, is Satan de Duivel duidelijk niet rechtstreeks
betrokken bij de commercie. Toch profeteert Ezechiël tegen de koning van Tyrus,
zeggende: "Wegens de overvloed van uw handelswaren hebben zij uw
midden met gewelddaad gevuld, en gij zijt gaan zondigen... Ten gevolge
van de overvloed van uw dwalingen, wegens het onrecht met betrekking
tot uw handelswaren, hebt gij uw heiligdommen ontwijd." (Ezechiël 28:1618)
Hoe heeft de moderne commercie bijgedragen aan geweld en onzekerheid?
Ezechiël 28:3,4 zegt over de koning van Tyrus: "Zie! gij zijt wijzer dan Daniël.
Er zijn geen geheimen die u te machtig zijn gebleken. Door uw wijsheid
en door uw onderscheidingsvermogen hebt gij u vermogen verworven, en
gij blijft goud en zilver in uw schatkamers krijgen."
Volgens de bijbel is de wijsheid van deze wereld aards, dierlijk en demonisch.
Aangezien er van de koning van Tyrus wordt gezegd dat hij vol wijsheid is, kan
het alleen maar de gedegradeerde soort wijsheid van deze wereld zijn. De
geschiedenis toont dat, vanwege Londens onverzadigbare zucht naar wereldwijde
dominantie, ze schaamteloos 's mensen onvolkomenheden en zwakheden heeft
uitgebuit ten einde haar onderdanen te verzwakken en meer onderworpen te
maken. Net als een listig roofdier de zwakheid van zijn potentiële prooi kan
voelen, heeft het Rijk het op dezelfde manier tot haar doel gemaakt
gedegradeerde menselijke neigingen uit te buiten en eraan bij te dragen. Zoals
haar keizerlijke, Romeinse voorgangers brood en spelen gebruikten om de
massa's rustig te houden en te demoraliseren, heeft ook Londen verwoestende
handelswaar gepromoot. Hoe dat zo?
Vanaf de vroegste tijden in de kolonisatie heeft Londen gehandeld in tabak en
verdovende middelen. Groot-Brittannië vond voor het grootste deel de
tabaksindustrie uit en tot op de dag van vandaag behoren de tabaksfabrieken in
Britse handen tot de grootste producenten van tabak op de wereld. Het is ook
goed gedocumenteerd dat Londen de illegale drugshandel heeft opgericht. In het
verleden, gedurende de jaren 1800, teelden Britse plantages in India de
narcoticaproducerende papaver die tot opium werd verwerkt, die vervolgens door
Britse kooplieden in China werd geïmporteerd. Toen de Chinese regering
weerstand bood en de verwoestende drugshandel onwettig verklaarde,
antwoordden de Britten met kanonneerboten in wat bekend staat als de
Opiumoorlog.
9/13
In de moderne tijd is het eveneens gedocumenteerd dat de drijvende kracht
achter de illegale drugsindustrie niet zijn oorsprong vindt in de oerwouden van
Colombia of op de met papavers bezaaide heuvels in Afghanistan of ergens
anders waar boeren drugs verbouwen. De echte profiteurs van de lucratieve
drugshandel zijn niet de straatdealers of zelfs maar de hardnekkige
drugsbaronnen. Als het op de zogenaamde oorlog tegen drugs aankomt, is het
waar dat zonder de witwasdiensten van de bankierswereld de drugshandel
spoedig zou stikken in zijn eigen geldvloed, iets wat zelden uitgesproken wordt.
Het witwassen van drugsgeld brengt de betrokken banken jaarlijks miljarden
dollars op. Britse eilanden zoals de Kaaimaneilanden, de Bahama's en de Antillen
staan bekend voor hun zogenaamde offshore witwasactiviteiten en
belastingontduikende bankpraktijken. Het feit dat ze offshore zijn, plaatst ze
buiten bereik van de enige autoriteiten die sterk genoeg zouden kunnen zijn om
iets aan de illegale transacties te doen.
Op een andere manier handelt het Britse Rijk, met haar meegaande Amerikaanse
partner, in geweld door de leidende exporteurs van allerlei wapens te zijn. Verder
heeft de Anglo-Amerikaanse amusementsindustrie zich klaarblijkelijk opzettelijk
op de weg begeven hele bevolkingen te misbruiken en te demoraliseren. De
westerse vorm van gedegradeerde muziek en corrupt, gewelddadig vermaak
wordt door Engels-gedomineerde mediakanalen geproduceerd en verspreid. Dus,
in het licht van het bovenstaande, kunnen we beter waarderen waarom Jehovah
Tyrus hekelt vanwege haar handelswaar, welke de wereld met corruptie en
geweld heeft vervuld.
In verband met de handel in corruptie en geweld zegt Ezechiël over Tyrus: "O
hooggeroemde stad, die sterk werd in de zee, zij met haar inwoners,
degenen die schrik voor zich inboezemden bij alle bewoners der aarde."
Als u de zogenaamde "man in de straat" zou vragen welk land hij als meest
verantwoordelijk in het promoten van internationaal terrorisme zou houden, zou
de gevraagde meer dan waarschijnlijk Irak, Iran of misschien één of ander
Aziatisch land noemen. Londen zelf staat echter bekend als thuishaven van
terroristen. De president van Egypte heeft, samen met andere wereldleiders,
officieel geprotesteerd tegen het feit dat Londen in asiel voorziet voor
internationale terroristen. Veel terroristische organisaties hebben zelfs
hoofdkwartieren in Londen gehad. Onder deze zijn enkele van de meest beruchte
terroristengroepen zoals de Tamiltijgers uit Sri Lanka en het Lichtend Pad uit
Peru. Talloze Islamitische groepen, die in andere westerse landen zijn verboden,
vinden asiel in Londen. Het is al lang bekend dat zelfs Osama Bin Laden en de
Islamitische Mudjaheddin oorspronkelijk door de Britse en Amerikaanse geheime
dienst tijdens de Russisch-Afghaanse oorlog zijn gemaakt en bestuurd. Er is
werkelijk geen enkele reden aan te nemen dat die verbinding ooit is verbroken.
Groot-Brittannië verdiende lang geleden al de naam het Perfide Albion, wat
"verraderlijk Engeland" betekent, omdat ze zeer bedreven werd in manieren van
10/13
verraad, ten einde het Grote Spel van internationale wereldpolitiek te winnen. Om
bovenaan te blijven is het altijd het beleid van het Rijk geweest mensen en landen
tegen elkaar op te zetten om haar eigen belangen te bevorderen. Is het dan
verwonderlijk dat de aardse plaats van Satans troon terrorisme gebruikt om haar
eigen doeleinden te bevorderen? Terwijl Amerika dan de spierkracht mag leveren,
voorziet Londen in de hersenen van de Speciale Anglo-Amerikaanse Verhouding.
Ten einde de onafhankelijke nationale staten te verzwakken, heeft het Britse
Imperialisme, door middel van haar netwerk van spionnen, verscheidene
terroristengroepen gebruikt om spanningen en destabilisering over de hele wereld
te veroorzaken. Tot in welke mate Tyrus-aan-de- Thames "schrik voor zich
inboezemde bij alle bewoners der aarde" moet nog blijken.
In ieder geval stelt Jehovah's oordeel: "Uw hart werd hoogmoedig wegens
uw schoonheid. Gij hebt uw wijsheid vanwege uw stralende pracht
bedorven." (Ezechiël 28:17)
Tot Plotselinge
Verschrikkingen
Moet Gij Worden
Ezechiël 26:21 zegt: "Tot plotselinge verschrikkingen zal ik u maken, en gij
zult er niet zijn; en gij zult gezocht worden, maar gij zult tot onbepaalde
tijd niet meer gevonden worden', is de uitspraak van de Soevereine Heer
Jehovah."
Op welke manier kan het oude Tyrus mogelijkerwijs "plotselinge verschrikkingen"
hebben ervaren? Er was niets plotseling aan de val van Tyrus. Bijbelstudenten
weten dat Nebukadnezar een afmattende en moeizame 13-jarige belegging tegen
Tyrus voerde. In Ezechiël 29:18-20 erkent Jehovah dat Nebukadnezar een dienst,
ten behoeve van God, tegen Tyrus verrichtte, maar slechts weinig compensatie
voor zijn inspanningen ontving. Om die reden zei Jehovah dat hij, als
compensatie, Egypte aan de koning van Babylon zou geven. Hoewel het een
vaststaand feit is dat Tyrus vele jaren voor Egypte viel, zegt Jesaja 23:5 toch:
"Net als bij het bericht aangaande Egypte, zal men insgelijks
ineenkrimpen bij het bericht over Tyrus." Jesaja maakt geen onderscheid
tussen de twee en lijkt in feite te suggereren dat Egypte het eerste valt; wat
historisch niet het geval was. De schijnbare tegenstelling in de profetiën is omdat
de werkelijke vervulling te maken heeft met de plotselinge, simultane val van de
Anglo-Amerikaanse diade.
Jezus Christus voorzei dat de dag van Jehovah plotseling zal losbarsten en dat hij
"zal komen over allen die op de oppervlakte van de aarde wonen" zodat
"de mensen mat worden van vrees en verwachting omtrent de dingen die
over de bewoonde aarde komen; want de krachten der hemelen zullen
11/13
worden geschokt."
De tegenwoordige, voornaamste "krachten der hemelen" is het Anglo-Amerikaans
gedomineerde samenstel van dingen. Hun "worden geschokt" kan alleen
betekenen dat de huidige wereldmachten van hun plaats boven de mensheid
worden geschud. Het schokken van de huidige krachten der hemelen is iets
volkomen onverwachts. Daarom gaat Ezechiël verder tegen Tyrus te profeteren:
'Zullen niet op het geluid van uw val, wanneer de dodelijk gewonde
kermt, wanneer er in uw midden wordt gedood met een slachting, de
eilanden schudden? En van hun tronen zullen alle oversten van de zee
stellig afdalen en hun schoudermantels afleggen, en zij zullen hun eigen
geborduurde gewaden uittrekken. Zij zullen zich in bevingen hullen. Op
de aarde zullen zij gaan zitten en zij zullen stellig elk ogenblik beven en
star zijn van ontzetting over u." (Ezechiël 26:15-16)
Wat zou mogelijk de mensheid meer angst aanjagen dan de catastrofale
ondergang van het financiële en politieke systeem dat door Groot-Brittannië en
de Verenigde Staten gedomineerd wordt en waar ze het opzicht over hebben? De
simultane val van de Anglo-Amerikaanse koningen zullen het begin van het einde
voor Satans hele samenstel van dingen markeren - een tijd van verdrukking die
zijn gelijke niet heeft. Het zal het einde betekenen van het democratische
nationale statensysteem en leiden tot de instelling van een totalitaire
wereldregering; resulterend in een wereldwijde genocidale eindoplossing als
Jehovah's oordeel tegen deze verdorven wereld.
Het 12de hoofdstuk van Openbaring geeft aan dat het eerste wat er voor Christus
te doen valt, wanneer zijn koninkrijk komt, is dat Satan en al zijn demonen uit
Jehovah's hemel worden geworpen en beperkt worden tot de omgeving van de
aarde als voorbereiding op de uiteindelijke beslissende oorlog. De profetie
voorspelt ook dat Jehovah's organisatie, zijn vrouw , door de razende demonische
horden wordt vervolgd gedurende een periode van drie en een half jaar. Het 11de
hoofdstuk van Openbaring beeldt net zo Gods dienstknechten af die worden
vervolgd door een opgestaan, beestachtig politiek systeem gedurende een
periode van 42 maanden. Het is duidelijk dat deze twee tijdsperioden één en
hetzelfde zijn. De profetie van Daniël onthult dat de drie-en-een-half jaar periode
de daadwerkelijke tijd van het einde is en dat aan het einde van die interval
Satans wereld niet meer bestaat. Satans voorspelde "korte tijd" is zonder twijfel
die drie-en-een-half jaar periode van grote verdrukking, wat het begin van de
weeën der benauwdheid is.
Aangezien Satan de god van deze wereld is, heeft Jehovah's oordeel tegen hem
natuurlijk zijn terugslag hier beneden in onze aardse omgeving. De catastrofale
doodslag die de Anglo-Amerikaanse zevende kop van het wilde beest wordt
toegebracht, is feitelijk het indirecte resultaat van Jehovah's oordeel tegen de
Duivel en zijn engelen in de hemel. Dat is duidelijk doordat het neerwerpen van
Satan en de doodslag van het beest de voornoemde drie-en-een-half jaar periode
12/13
van intense vervolging van Jehovah's heiligen inluidt. Wanneer Christus
uiteindelijk de Duivel naar de aarde werpt, zal het hele samenstel sidderen onder
de doodsstuipen.
En, beste vrienden: Het is al voorbij de tijd dat Jehovah's Getuigen de absurde
opvatting zouden moeten hebben weggedaan, dat de korte gevangenzetting van
acht Wachttorenbestuurders in 1918 de vervulling was van de vele profetieën die
wezen op de vertrapping van de zonen van het koninkrijk gedurende drie en een
half jaar.
Vanuit Jehovah's standpunt zijn er geen andere goden. Er zijn alleen die
demonen en mensen die tijdelijk wordt toegestaan bedriegelijke, god-achtige
krachten te veinzen. Maar Jehovah's laatste oordeel is als volgt: "De goden die
de hemel en de aarde niet hebben gemaakt, díe zullen van de aarde en
van onder deze hemel vergaan." (Jeremia 10:11)
In overeenstemming met dat oordeel zegt Ezechiël 28:8-9 tegen de koning van
Tyrus: "In de kuil zullen zij u doen neerdalen, en gij moet de dood
sterven van iemand die gesneuveld is in het hart van de open zee. Zult
gij voor het aangezicht van degene die u doodt, zonder mankeren
zeggen: 'Ik ben god', terwijl gij louter een aardse mens en geen god zijt
in de hand van degenen die u ontwijden?"
Ezechiël 28:17b brengt Gods oordeel tegen de Duivel en zijn menselijke
tegenhanger uit. Het zegt: "Ter aarde wil ik u werpen." Tot besluit: Verre van
een onbelangrijk deel van een duistere Hebreeuwse profetie te zijn, bevatten de
profetieën tegen Egypte en Tyrus enkele van de meest diepgaande openbaringen
in de Schrift. Gezien de duidelijke overeenkomsten tussen de koning van Tyrus
en het moderne Britse Rijk met Londen als middelpunt, is het evident dat
Jehovah's oordeel tegen de beschuttende cherub van Tyrus in werkelijkheid het
uiteindelijke uit de hemel werpen van Satan beschrijft. De zichtbare manifestatie
van het naar de aarde werpen van de satanische cherub zal de plotselinge en
schokkende ondergang van de Anglo-Amerikaanse diade zijn. Werkelijk de dood
van een god!
13/13