BiTiSwebsite Artikel Volkskrant

Maar wel altijd als eerste op het werk
Peter de Waard Dit is de derde aflevering van een serie.
Terwijl politici zich het hoofd breken over de toekomst van de Unie,
worden de Europese grenzen in het hoofd van de burger in rap tempo
geslecht. En niet alleen tijdens de vakantie. Vandaag: wonen in
Haarlem, werken in Londen. Uren verveeld op vliegvelden rondhangen
of balen in de lange rijen voor de douane? Het kan ook anders. Nico
Vink (43) reist op maandagmorgen naar eigen zeggen altijd heel relaxed
van Haarlem naar Londen. 'Ik sta om half zes op, vertrek om kwart over
zes van huis, ben om tien over half zeven op Schiphol en stap om even
voor zeven uur op het vliegtuig. Ik arriveer om vijf over zeven Engelse
tijd op City Airport en ben om half acht op kantoor in Tower Place naast
de Tower van Londen. Meestal zit ik als eerste achter mijn bureau.' Vink
werkt als automatiseringsspecialist bij de internationale
verzekeringsmakelaar Marsh McLennan die zijn IT- en
businessprocessing-activiteiten in Londen heeft gecentraliseerd. Vink
moet er minimaal twee dagen per week zijn. Eén dag werkt hij op het
automatiseringscentrum in Brussel en één dag in Rotterdam. 'Mijn
standplaats is eigenlijk Londen. Hier worden alle IT-projecten
ontwikkeld en uitgevoerd. Ik heb overwogen om er te gaan wonen, maar
dat vond mijn partner niet prettig. Zij is Zwitserse, was net gewend aan
Nederland en heeft er werk. Ze wilde niet nogmaals verhuizen.' Vink is
de baas van vijf projectmanagers die samen weer bijna vijftig mensen
onder hun hoede hebben. 'Ik ben altijd een reislustig type geweest.
Voordat ik in deze baan begon, was ik in dienst van automatiseerder
Cap Gemini. Ook voor dit bedrijf was ik heel vaak in het buitenland.' Om
het heen en weer reizen naar Londen te veraangenamen heeft Vink een
Priviumpas aangeschaft. 'Dat kost 180 euro per jaar, maar het is het
geld dubbel en dwars waard. Je hoeft niet meer in de rij te staan voor
de douane, omdat de controle plaatsvindt via een irisscan. Daarnaast
heb je een parkeerplaats vlak bij de terminal. De instapkaart wordt via
internet thuis aangeleverd. Ik hoef slechts een kwartier van te voren op
het vliegveld te zijn’.
Superforens Vink woont niet ver van van Schiphol. ‘Meestal vlieg ik met de KLM naar City
Airport. Daar mogen alleen maar kleine toestellen landen. Na het uitstappen, sta je meteen
bij de uitgang. Ik neem vervolgens een taxi naar het werk.’ De snelle verbinding heeft een
prijs. De tickets zijn gemiddeld 40 procent duurder – gauw 350 Euro voor een retour – dan
die naar Heathrow of Gatwick, maar dat heeft Vink wel voor de tijdsbesparing over. Álleen
als ik onverwacht naar Londen moet, vlieg ik op Heathrrow. Dat is gauw een uur extra
reizen.’ Hij zegt dat sommige collega’s in Londen langer over hun woon-werkverkeer doen
dan hij. Niettemin slaapt hij in de nacht van maandag op dinsdag altijd in het vlak bij zijn
werk gelegen Novotel om een extra reis te voorkomen. ‘Dinsdagavond vlieg ik meestal rond
zes uur naar Nederland.’
Hij noemt de baan zwaar, maar niet ondoenlijk. 'Ik ben zeker van plan op deze wijze tot mijn
vijftigste door te gaan. Het werk is dynamisch en uitdagend en de beloning is heel goed.' Van
Londen heeft hij het afgelopen jaar nauwelijks iets gezien - geen museum bezocht, geen
voetbalwedstrijd gezien. 'Het is werken, eten, slapen. Ik ben één keer naar het theater
geweest. Meestal werk je hier tot een uur of zeven 's avonds. Daarna drink je nog een borrel
met je collega's of ga je iets eten. Om tien uur wil ik in bed liggen. Voldoende slaap is in deze
baan heel belangrijk.'
'In Londen gebeurt het. Hier worden de ideeën en strategieën bedacht. Iedereen is bezig met
zijn carrière, er wordt keihard gewerkt.' In Nederland wordt het geld veel makkelijker
verdiend. 'Er heerst nog de van negen tot vijf-mentaliteit. Heel erg luxe.'
Het meest waardeert hij misschien wel de Belgen. 'Het is er gemoedelijk. Niemand blaast
problemen op. Meer teamwork en minder grote ego's.'