Langdurige, bijzondere samenwerking

Langdurige, bijzondere
samenwerking...
L a n g d u r i g e, b i j zo n d e re s a m e nwe r k i n g
PAG
153
Ties van dooren
warme toewijding
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
Dora Kessels (1972-1980 en 1995-.....)
“Wij zijn een bankstel”
Dora, wier meisjesnaam Van Oort is, is geboren in Aalst, bij Geldrop, op 27 oktober 1950. De ouderlijke boerderij, later
door Philips gekocht, lag daar in een bos naast de ‘Hut van Mie Pils’. Op 11-jarige leeftijd verhuisde ze met haar ouders,
twee broers en (inmiddels overleden) zus naar Venhorst, waar ze in de zesde klas kwam te zitten. Nadien ging ze naar de
Gemertse ulo (‘uitgebreid lager onderwijs’; in 1968 afgeschaft door de Mammoetwet en vervangen door de mavo). Daarna
behaalde ze in Uden het getuigschrift ‘leerling-verkoopster’. Ze trad vervolgens in dienst bij de Boerenleenbank in Gemert
als administratief medewerkster, in 1967. Daar leerde ze haar collega en latere echtgenoot Piet Kessels uit Lieshout kennen, met wie ze in 1974 een echtelijk stel vormde, dat in Helmond domicilie koos, “maar wel aan de goede kant van het
kanaal, bij het ziekenhuis, op de ‘Herenbult’.” Vanaf 1989 wonen ze in Boekel, eerst in de Leeuweriklaan, nu in de (fraaie,
lommerrijke) Nachtegaallaan. Samen kregen zij twee zoons: Joris (1980) , die in de periode 1995-2002 bij ons in de ploeg
van Ton Martens werkte op vrijdagnacht, en Paul (1981).
“Lette gè efkes op?”
In 1972 werd ze bij óns administratief medewerkster. Tot dan toe had Jan Kaljé de loonadministratie gedaan. Ze werkte
in die jaren nog voltijds, van 8.30 u. tot 18.00 u., maar vaak werd het later, omdat ze dan de bestellingen van de bezorgers verlaat had doorgekregen. Tussen de middag ging ze eten bij haar moeder, Anna. Er waren toen nog geen computers
en de baklijsten werden dus handmatig ingevuld, nadat er eerst met een telmachientje ijverig gerekend was. Er moest dus
geconcentreerd gewerkt worden. Soms deed ze dat in de zomer buiten aan een tafeltje. Ze nam o.a. ook de voorraden op
van de bezorgers. En als er verschil was tussen haar boekhouding en de gegevens die de bezorgers aanleverden, had ze
soms een slapeloze nacht. Ze herinnert zich dat ze nogal eens door wespen gestoken is, die afkwamen op de bakken met
rozijnen en krenten die niet ver van het toenmalige kantoortje stonden. Ze heeft trouwens op
diverse plaatsen in het magazijn en het huis ‘kantoor gehouden’. Na de brand verhuisde haar
kantoor zelfs naar Gemert: Gerda’s huis. Overigens werd ze ook geregeld als oppas ingezet.
Dan dropte Wim, die echt weg moest, Kitty bij haar op kantoor: “Lette gè efkes op ons Kitty?”
De pak lange vingers waarmee dat verzoek gepaard ging, moest voor taakverlichting zorgen.
Als Wim en Gerda op vakantie waren, verbleven Dora en Piet wel eens een week in hun huis
om op de kinderen van het bakkerspaar te passen. Trouwens, een generatie later past Dora
soms op Willem en Job.
Terug op het warme nest
Toen Dora’s eerste kind zijn komst meldde, zei Gerda tegen haar, geheel in lijn met wat toen
nog gebruikelijk was voor zwangere vrouwen die participeerden in het arbeidsproces: “Dan is
het nu afgelopen, hè? “ En inderdaad, van 1980 tot 1993 participeerde Dora in een ander
proces: de wasdom van twee jongens. Maar toen sprak ze Gerda op de receptie voor zilveren
jubilaris Toon Spierings en zij vroeg Dora of die geen interesse had in een baantje van een
paar dagen per week. Gerda’s dochter Kitty, die haar moeder hielp met de administratie, ging
L a n g d u r i g e, b i j zo n d e re s a m e nwe r k i n g e n
PAG
155
namelijk werken op de champignonkwekerij van haar Jeroen, dus...? Dus kwam Dora weer bij ons werken, in 1995, nu als
medewerkster financiële administratie. En dat werk verricht ze tot op de dag van heden. Op maandag en dinsdag, soms ook
op vrijdag. Ze boekt de facturen in, verzorgt de boekhouding, de BTW-aangifte, telebankieren, maakt de lonen over en sluit
elke maand de balans af. Ook de financiën van de winkels regelt ze.
“Ik heb een luxebaantje,” zegt ze zelf, “ik regel mijn eigen (eind)tijden.” Ze werkte eerst samen met Gerda, met wie ze
vroeger vaak bij de bascule stond om te zien of het lijnen vorderde en wier organisatietalent en rust en vriendelijkheid,
ook op hectische momenten, ze bewondert; nu werkt ze alweer jaren samen met Anita van de Ven. “Sinds 1999 werken
we samen en is de boekhouding grotendeels geautomatiseerd. We kunnen het samen goed vinden en kunnen elkaars werk
overnemen als dat nodig is. Bij vakanties of andere afwezigheid is dat erg gemakkelijk”.
Dora vindt Bakkerij Van de Ven een ‘warm nest’, waar iedereen wordt gewaardeerd en waar geen verschil wordt gemaakt.
De paden op, de lanen in...
Met Piet, tegenwoordig vutter en huisman, oud-Rabobankdirecteur te Boekel en oud-wieleramateur, gaat ze in 2010 op
fietsvakantie naar Rome. Eerder fietsten ze in o.a. Spanje (El Cid-route) , Algarve, de Filipijnen en Malawi. Ze houdt van wandelen, joggen, tennissen en reizen. Zo heeft ze diverse keren de Vierdaagse van Nijmegen en de Kennedymars gewandeld
en halve marathons gelopen. Ja, en dan hebben we het over dezelfde persoon als zij die, een paar decennia geleden, in de
linkerdeur van haar Renault een asbak liet inbouwen, opdat de linkshandige paffer die ze was (shag doordeweeks, Gauloises
en, later, Belinda’s in het weekend) al rijdend aan haar gerief kon komen. Toen een van de kantoortjes waarin de toen nog
rokende Dora gehuisd had, afgebroken was, was aan het plafond prima te zien waar het kantoor precies geweest was...
Al heeft ze dan een mooi huis, ze houdt er niet van om de hele dag thuis te zitten. Ze zorgt er ook wel voor dat ze dat niet
hoeft. Ze deed en doet vrijwilligerswerk (van ouderraad tot het bestuur van de Volksuniversiteit) en is al vanaf 1993 (voor
de niet-Van de Ven-dagen) oproepkracht voor kinderdagverblijven in Boekel en Venhorst.
Pieter Bijvelds (1972-1981)
Een Boekelse in Gimmert
Pieter (geboren in augustus 1931) , zoals hijzelf zegt een ‘echte Boekelse met een echte Boekelse achternaam’, die al vanaf
1965 in de Gemertse Prinzenstraat woont, begon bij ons te werken in het jaar ‘dat Kitty geboren is’ en dat is 1972. Maar
met het bakkersgeslacht Van de Ven maakte hij al veel eerder kennis.
In de wei
Als klein menneke woonde hij in De Logt, in wat later de Kluisstraat is gaan heten. Vlak bij ‘De mulder’, Piet van de Ven,
naar wiens molen hij graag ging met zijn kleine kruiwagentje. Hij was er liefst zo vaak mogelijk, was er waarlijk kind aan huis.
Later, in 1946, na (alleen) de lagere school, zou zijn eerste werkgever Piets zus Mien Coppens-van der Ven worden, bij wie
hij intern was. Met de bakfiets doorkruiste hij Helmond, voor Fl. 2.50 per week. Eind jaren veertig werkte hij vervolgens bij
Jan van Eldonk in Handel, waar werkdagen van vier uur in de morgen tot ’s avonds tien uur geen uitzondering waren. Na
het bakken moest eerst het paard gehaald worden in een wei buiten Handel, waarmee hij in galop en zonder zadel naar de
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
bakkerij reed. Daarna ging hij venten. Gelukkig waren er op deze lange dagen rustmomenten: als het paard even van zijn broodnodige rust mocht genieten, ging Pieter er in
de wei een uurtje bij liggen.
Bakker en colporteur
In de jaren vijftig werkte Pieter bij de bakkerijen Klotz in Uden en De Visscher in
Boerdonk. Daartussenin vervulde hij zijn dienstplicht. Hij was toen bij de intendance en
werkte in twee van de drie bakkerijen waarover het leger destijds beschikte: die in Amsterdam en in Deventer. In de tweede helft van de jaren vijftig werkte Pieter bij Jan Kerkhof, die getrouwd was met tante Lies van der Ven. Zij hadden het ouderlijk bedrijf van
(schoon)vader Willem overgenomen. Later kwam daar ook Toon Spierings in dienst. Waar
Kerkhofs bezorger Frans Kuipers met zijn Ford-bestelauto niet kon komen, bezorgde
Pieter met de transportfiets het brood. Op zaterdagen bezorgde hij in Handel brood, de
overige dagen werkte hij als bakker. Pieter werkte er graag, maar... wat hij er verdiende,
was te weinig om te kunnen trouwen met zijn Maria (van Eeten). In 1960 begon hij dan
ook bij wasserij Aurora in Gemert en in datzelfde jaar trouwden zij. (Dit jaar vormen ze
dan ook al 50 jaar een (h)echtpaar.) Pieter: ‘Colportage was echt iets voor mij’. Hij haalde
voor Aurora kleding op voor de chemische afdeling.
Op route in Gemert
Maar Wim van de Ven, die Pieter al lang kende, bleef maar vragen of hij in Venhorst wilde komen werken.
En uiteindelijk met succes. Pieter zou weer als bakker gaan werken, ware het niet dat bezorger Martien van Asseldonk ziek
werd. Pieter wilde diens route wel blijvend overnemen, maar niet veel later werd die Boekelse route Cor Bevers’ route en
belandde Pieter in Gemert. Daar werd namelijk een bestaande route van bakkerij Rooymans overgenomen, die gereden
was door Tiny Minten. Met de electrokar tufte Pieter door de Gemertse straten, vooral die van de Berglaren, maar hij kwam
ook in de Groeskuilen, in de Oudestraat en in de Broekstraat. Zijn knechtje was (de latere dokter en dansleraar) Walter
Manders. Op zeker moment had hij 350 adressen. Andere venters in Gemert waren Theo Baggermans en Piet van de Ven,
de laatste niet met een kar, maar met een bus. Wekelijks werkte Pieter één nacht in de bakkerij: (heel) vroeg in de vrijdagmorgen was hij present. Hij werkte er samen met o.a. de bakkers Douwe Schotanus, Cor Verschuren, Jos de Louw en Peter
Otte, met ‘snijer’ Wim Manders (+ 2009); de bezorgers toentertijd waren (Pieters neef) Cor Bevers, Ties van Dooren, Piet
van Duynhoven, Willy van Bree en Toon Spierings.
Piet, ik mis je...
Na een tiental jaren ging Pieter bij John Banken werken ( in bakkerijmachines, die Pieter fraai opspoot; John had nog als
broodbakker in dienst van Wim van de Ven gewerkt). Toen hij zijn laatste rondje als venter van Van de Ven maakte, kreeg hij
overal cadeautjes. En ook een kaartje waarop stond: ‘Piet, ik mis je: geen mik meer in mijn kistje !’ Dat was van die klant die
boven zijn poort een kistje had bevestigd waarin Pieter het bestelde brood legde. Hans van Leuken nam Pieters route over.
L a n g d u r i g e, b i j zo n d e re s a m e nwe r k i n g e n
PAG
157
Nadien heeft Pieter nog wel eens ingevallen bij ons, zoals die keer dat Cor Bevers in glas was getrapt en even uit de roulatie
was. In totaal heeft hij 26 jaar als bakker/bezorger gewerkt.
Sèstig
Hoewel hij in 2006 een hartoperatie heeft moeten ondergaan, oogt Pieter nog heel vitaal voor een 79-jarige. ‘Ik vuul me
alsof ik sèstig ben, ‘ zegt hij dan ook. In latere jaren heeft hij nog als ‘amateurhuisschilder’ furore gemaakt. Hij helpt nog
steeds een handje mee in de garage waar ook zoon Wilco werkt, die trouwens ook nog even als onderhoudsmonteur bij
ons gewerkt heeft. Pieters vrouw Maria, die lang geleden als ‘meisje voor dag en nacht’ bij Louis van de Ven in Den Bosch
werkte, heeft enkele jaren lang onze kratten geschrobd.
Over kerstavond in de straot en een knallende accu
Soms deden Pieter en Maria alsof ze niet thuis waren als er een klant aanbelde. Die zou namelijk eens moeten zien dat ze
kratten met brood aan het ontdooien waren in de huiskamer! Nee, dat kon echt niet, zelfs toen al niet. Wat wel kon? Dat
ze gezamenlijk de slagroom die naast een taart was beland, bijvoorbeeld ten gevolge van een glijpartij, met een lepeltje
weer op de juiste plek plamuurden. Er waren kerstavonden dat Pieter nog heel laat in de avond met zijn kar in de ‘straot’
stond, waaraan zijn vrouw heeft moeten wennen. Niet alle klanten betaalden op tijd, ja, niet alle klanten betáálden en in
dat laatste geval moest bezorger Pieter uit eigen zak bijpassen, zo was nou eenmaal de afspraak. Tegenover dat risico stond
dan wel een twee procent grotere provisie. In de koudste winter die hij zich herinnert, die van 1956-1957, toen het in
Volkel volgens hem 33 graden vroor, moesten tractoren de bestelwagens voorttrekken, want die waren niet aan de praat te
krijgen. Pieter herinnert zich ook nog heel goed die dag waarop de accu van zijn electrokar ontplofte. Hij zat toen in zijn kar
en was aan het buurten met Huub Peters. Plotseling: knal! Piet schoot omhoog, ‘mi munne kop bekant tigge ut dak’, maar
hij maakte vervolgens eerst zijn verhaal af, tot verbazing van Huub, die zei: ‘Goh, Pieter, gij bent een koele!’
Véél bollen...
En dan het verhaal over ‘de bollen’. Wim van de Ven wilde voor Koninginnedag ‘bollen’ verkopen, maar had er kennelijk niet
op gerekend dat zijn initiatief zo’n succes werd. Pieter: ‘Bollen verkopen? Dan zal ik ook bollen verkopen!’ Hij verkocht er
zoveel, dat Wim begon te mopperen...die wilde niet aan een dergelijk succes ten onder gaan.
‘Met Wim (van de Ven) had ik wel een speciale band’, zegt Pieter. Toen die al flink ziek was, kwam hij vaak bij Pieter en
Maria in de Prinzenstraat op de koffie.
Willy van Bree
Willy , geboren in Volkel op 22 mei 1952, kwam in 1974 op 22-jarige leeftijd als vaste bezorger in dienst. Hij was op de
Udense lts tot schilder opgeleid, maar was er een half jaar voor zijn examen mee opgehouden; leren was niet zijn ding.
Hij ging toen bij een transportbedrijf werken en later werkte hij bij Mars in ploegendienst en nadien bij Van Thiel in Volkel.
Daarna trad hij bij ons in dienst; hij ging rond in Boekel. Na twee jaar kreeg hij mot met Wim van de Ven. Beiden waren op
zeker moment content met het beëindigen van het dienstverband. Willy werd toen kippenverzorger bij Van Hoek en weer
een paar jaar later trad hij als chauffeur in dienst bij de fa. Ponjé in Handel. Hij volgde onderwijs om zich om te scholen tot
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
metselaar, werkte als zodanig ook een tijdje bij Ponjé, maar kwam in het begin van de jaren
tachtig, toen het met de bouwwereld beroerd gesteld was, in de ww.
Zelfstandig met hart en ziel
Op zeker moment hoorde hij via zijn echtgenote, Mieke, dat Wim hem graag terug wilde,
omdat Theo Baggermans, bezorger in Gemert, een operatie moest ondergaan, terwijl het
vlak voor Kerstmis was. Nu kan Willy een zekere mate van trots en eigengereidheid niet ontzegd worden, dus moest Wim, na wat er eerder zoal gebeurd was, zelf de eerste stap zetten.
Dat deed Wim. En vervolgens kon Willy gelukkig ook weer wat doen: hij ging een negental
maanden in Gemert als bezorger rond. Allengs rijpte in hem het plan om als bezorger voor
zichzelf te beginnen en hij maakte daarover afspraken met Wim, die bereid was om tot
twee keer toe zijn dienstverband te verlengen, zodat Willy de kans had om een wijk op te
bouwen. In 1982 was het zover. Op 20 november van dat jaar, toen de broodstrijd die dat
jaar woedde op zijn hevigst was en er paginagrote advertenties met stuntprijzen voor brood
verschenen, begon Willy voor zichzelf als ‘bezorgbakker’ en dat is hij nu, 28 jaar later, nog
steeds - en met hart en ziel. Dat had in het begin heel wat voeten in aarde. Hij kreeg de
politie en de economische controledienst achter zich aan, omdat hij geen ventvergunning
had en gratis brood weggaf om klanten te winnen, wat sommige neringdoenden bepaald
niet konden waarderen. Maar hij kreeg het voor elkaar dat de VNG (Vereniging Nederlandse
Gemeenten) naar gemeenten opbelde met de boodschap hem met rust te laten: hij deed
niets onwettigs. En zijn klantenkring groeide en groeide…
Viervoeters, topless en varkenspest
Op de woensdag na, trekt hij er elke werkdag op uit. In Maashees komt hij, in Holthees, Smakt, Volkel, De Mortel, Elsendorp, Oploo, Stevensbeek, Sambeek en Rijkevoort. Op zaterdag wordt hij al bijna 15 jaar geassisteerd door Diane Royakkers, die dan in dienst van Willy een eigen route rijdt.
Willy is -afkloppen!- in al die jaren op de weg niet betrokken geweest bij een (ernstig) ongeval. Wel heeft hij wat hondenbeten gehad, maar daar heeft hij iets op gevonden: oud brood. Dat heeft hij altijd voor in de auto voor het grijpen, opdat
hij vriendjes kan worden met bijtgrage viervoeters: “Ge moet nun hond te vriend blíjven houden!” Een leuke anekdote,
Willy? Ja, die keer dat een zonnebadende jonge dame het brood kwam aannemen en pas op het moment dat ze dat deed,
besefte ze dat ze er topless bij stond. En ja, inderdaad: “Ge bent wel gek as ge dan nie kiekt!” Minder leuk is het als je bij
mensen komt die net met een sterfgeval geconfronteerd zijn, en al helemaal niet als je dat zelf vooraf niet weet. Weet je dat
wel, dan stap je met lood in de schoenen naar binnen, maar word je meestal opgevangen door een familielid en valt het
achteraf wel mee.
Ten tijde van de varkenspest (1997) was bezorger Willy menigmaal louter een luisterend oor; hij kreeg vaker dan normaal
allerlei persoonlijke verhalen te horen en kwam toen meer dan eens veel later thuis van zijn route. Zware dagen waren erbij:
het is niet niks om een heel gezin rondom tafel te zien zitten huilen, omdat er morgen ‘geruimd’ gaat worden…
L a n g d u r i g e, b i j zo n d e re s a m e nwe r k i n g e n
PAG
159
Service!
Willy is en blijft ervan overtuigd dat er een toekomst is voor venters, zeker daar waar geen supermarkt of bakkerswinkels in de
buurt is en veel boeren of relatief grote gezinnen wonen. En mits bezorgbakkers zich goed realiseren dat ze een soort aanbellende
versheidsgarantie dienen te zijn en dat service hun belangrijkste troef is in de strijd om de (terecht) veeleisende klant van vandaag.
Die service is voor Willy dan ook van primair belang; hij heeft er veel voor over om de wensen van trouwe klanten te honoreren .
Mieke van Bree
Een Vinkeveense in Venhorst
De wieg van Mieke stond precies tussen Amsterdam en Utrecht in: in Vinkeveen. Ze kwam daar op 25 november 1955 ter
wereld. Toen de ouderlijke boerderij werd weggekocht, verhuisde het gezin naar Elsendorp. Na de huishoudschool ging ze
werken als champignonplukster. Maar al op haar zeventiende begon ze bij De Lekkerbek (tegenwoordig La Compagnie geheten) in Boekel te werken, waar ze nog steeds werkt, maar al vele jaren parttime. Het is daar dat Wim haar vroeg of Willy
niet als bezorger terug wilde komen. Ook omdat zij en Willy, met wie ze in 1978 trouwde, ooit speelden met de gedachte
om een café te beginnen, haalde ze haar middenstands- en horecadiploma. Later volgde ze een boekhoudopleiding. Met
Willy woont ze in Elsendorp, in de St.-Janstraat.
Tieske en Mieke
Toen in het midden van de jaren tachtig de enige supermarkt die Venhorst rijk was, tijdelijk de deuren sloot, ging Wim zelf
een tijdje in zijn woonplaats met brood rond. Maar dat kon hij niet blijven doen. Hij vroeg aan Willy of dat niet iets voor
Mieke was. Dat was het en dat is het nu, pakweg 24 jaar later, nog: op dinsdag, donderdag en zaterdag trekt zij door
Venhorst en dat doet zij met de ongeveer 45 jaar oude electrokar waarmee vroeger Ties(ke) van Dooren rondreed! Op
maandag en vrijdag biedt zij haar man op zijn route de helpende hand.
Links Mieke van Bree,
rechts Theo Bekkers
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
Theo Bekkers
Theo kwam op 15 juli 1985 in dienst als broodbezorger. Hij nam de regio Gemert voor zijn rekening. In die tijd kon je de
route flink uitbouwen. Er werd namelijk her en der veel gebouwd. Een bakker aan huis was dan voor velen ook een welkome
dienstverlening. Hoe kreeg je nieuwe klanten? Je belde aan bij nieuwe adressen en vroeg de bewoners of ze interesse hadden in de broodproducten van bakkerij Van de Ven. Er waren veel geïnteresseerden. Jarenlang vertoonde de route een opgaande lijn. Op een gegeven moment vroeg Wim of Theo interesse had om zelfstandig te worden. De verkregen route bleef
van hem, maar hij moest natuurlijk wel de producten blijven afnemen bij de bakkerij. Op 2 november 1991 nam hij die stap
en sindsdien is Theo zelfstandig broodbezorger. Hij heeft hier tot op de dag van vandaag geen spijt van. Het geeft je een
vrij gevoel en je bent eigen baas. Helaas is het de laatste jaren steeds moeilijker om de route levendig te houden. Theo rijdt
veel binnen de bebouwde kom van Handel, Boekel en Gemert. Dit betekent dat klanten ook vaak een uitstapje maken naar
een supermarkt. Vroeger waren de mensen veel meer aan huis gekluisterd. In die supermarkt zien ze ook allerlei lekkere
producten. Het is voor een broodbezorger dan ook extra moeilijk om de omzet op peil te houden. Daarnaast komt het regelmatig voor als vaste klanten overlijden, dat nieuwe bewoners op het adres geen klant meer worden. Deze zomer is Theo
25 jaar broodbezorger. Wat hem betreft komen daar nog wel een aantal jaartjes bij.
Gerrit van Rijbroek
Onderhoudsmonteur
Gerrit is al bijna 30 jaar met de bakkerij verweven. Heel toevallig is Wim van de Ven in contact gekomen met hem. Die
kende namelijk Gerrits vrouw uit de tijd dat ze als winkelbediende werkte bij een collega-bakker. Tijdens een gesprek vroeg
Wim wat Gerrit voor werk deed. Hij was onderhoudsmonteur van machines. Iemand met zo’n ervaring op dat gebied was
binnen de bakkerij ook regelmatig nodig. Wim vroeg hem dan ook of hij af en toe een beroep op hem mocht doen.
Goeie maatjes
Vanaf het begin waren Gerrit en Wim goeie maatjes. Vaak gingen ze met z’n tweeën naar faillissementsverkopen. Gerrits advies kwam vaak goed van pas als er iets aangekocht moest worden op machinegebied. Ook rondsnuffelen op kijkdagen was een grote hobby van hen. Op een keer was er een verkoop waar Wim niet op tijd kon zijn. Gerrit werd
alvast vooruitgestuurd. Er werd immers een Renault 21 te koop aangeboden en daar moest op geboden worden.
Toen Wim wat later in de veilingzaal binnenkwam en Gerrit zijn hand opstak naar Wim om hem te wenken, had hij
per ongeluk iets heel anders gekocht. Geen probleem, alles was wel ooit te gebruiken binnen de bakkerij. Soms
gingen ze met het bootje wel eens wat varen op de plas bij de camping, wat voor Wim een welkome ontspanning
was. Ook tijdens de ziekte van Wim was Gerrit regelmatig zijn steun en toeverlaat. Met name op het laatst van
zijn leven heeft hij vele ritjes gemaakt met hem. Wim vertrouwde voor tweehonderd procent op hem en het gaf
hem een gerust gevoel als hij in de buurt was.
Zelfs midden in de nacht
Gerrit is regelmatig binnen het bedrijf te vinden voor allerlei werkzaamheden op onderhoudsgebied. De eerste
jaren onderhield hij de accuwagens van de bezorgers. Later repareerde hij dag en nacht machines. Ook maakt hij
L a n g d u r i g e, b i j zo n d e re s a m e nwe r k i n g e n
PAG
161
hulpmiddelen voor de medewerkers om het werk wat aangenamer te maken.
Gerrit is ook vaak de redder in nood. Als er een storing is tijdens het bakproces, hoef je hem maar te bellen en hij komt
zelfs midden in de nacht het probleem oplossen. Als hij het niet helemaal kan herstellen, maakt hij wel een noodoplossing
zodat het bakproces niet in gevaar komt. Je kunt altijd op hem rekenen. Ook in de winkels maakt en repareert hij regelmatig allerlei dingen. Hij gaat alle voorkomende problemen te lijf en het moet al heel gek lopen, wil Gerrit het niet voor elkaar
krijgen.
Ook al heeft hij inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, we hopen dat we nog lang van zijn diensten gebruik kunnen en mogen maken.
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
Sta mb oom
C h ron ol og i s c h ov er z i c h t
DANKWOORD
B ron v e rm e l d i n g
Stamboom- Chronologisch overzicht - Dankwoord - Bronvermelding
PAG
163
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
De z es generati es Ba kk e rs
1 Ariëns 1815  Van de Ven
Agnes
Joanna
Adrianus
Petronella Gerardus
Helena
1781
1784
1785
1788
1793
1790
Martinus
1795
X Catharina van Drunen, 1e bakker, Nistelrode
2 Van de Ven
Albertus
1822
Peter
1825
Marianna Regina
Petronella Adrianus
Antonia
Adrianus
1827
1832
1836
1839
1829
1835
Cornelis
1842
X Johanna Driessen, 2e bakker, Lith
3 Van de Ven
Til
Martinus
Toontje
Willem Sjef
1867
1869
1871
1873
1875
OPA MOLEN 3e bakker, De Logt
X Hanna Maas
XX Mie Verheijen
Van de Ven Van der Ven
4 Van de Ven
Piet
Anna
Cor
Koos
1904
1905
1907
1908
Wim
1910
Toontje
Mien
Louis
Lies
Antonia
Toon
1912
1916
1918
1919
1921
1923
Fien
1925
X Martina van Lankveld, 4e bakker, Venhorst
5 Van de Ven
Jeanne Wies
Wim
Piet
Mia
Lizette
Jef Corrie
Nellie
Jantje
Cor
Tonnie
1936
1938
1939
1940
1941
1942
1944
1945
1946
1948
1949
1954
X Gerda van Kreij, 5e bakker, Venhorst
6 Van de Ven
Ruud
Emil
Kitty
1967
1969
1972
X Anita Timmers, 6e bakker, Venhorst
7 Van de Ven
Willem
Job
2002
2004
Stamboom
PAG
165
C h ron ol og i sc h ov er z i c h t
De eerste drie generaties (1795 – 1935)
De bakkerijen in Nistelrode, Lith en De Logt
1795
Martinus (Ariëns)van de Ven, geboren 1e bakker in Nistelrode
In 1815 werd door Napoleon de Burgerlijke Stand ingevoerd:
1822
Catharina van Drunen, geboren
Martinus X Catharina van Drunen
Kinderen (9)
Albertus
Ariëns werd Van de Ven
Werd naast bakker ook landbouwer
Werd landbouwer, winkelier en bakker
1825
Peter
1827
Maria Anna
1829
Regina
1832
Petronella
1935
Adrianus
Gestorven 21 dagen oud
1836
Antonia
Jong gestorven: 24 jaar
1839
Adrianus
1842
Johanna Driessen geboren
Cornelis 1860
Catharina van Drunen overleden, 65 jaar
1864
Martinus van de Ven overleden, 68 jaar
1867
Cornelis van de Ven X Johanna Driessen
Werd winkelierster
Werd landbouwster
Werd winkelierster
Werd winkelier, landbouwer
Zie jaar 1867
Werd broodbakker, zie jaar 1867
2e bakker in Lith
Kinderen (5)
1869
Werd schoenmaker, leerlooier
Til
Zij trouwde in 1897 met Frans Kersten, hij was slager in Horst
MartinusHij trouwde in 1899 met Dorothea Wansink en was hoofdonderwijzer in Duiven
1871
Toontje
Hij trouwde in 1896 met Ke Appels en was aannemer in Tilburg 1873
Willem Zie jaar 1903
1874
Hanna Maas geboren
Zie jaar 1903
1875
Sjef Hij trouwde in 1911 met Thea Kessels en was bakker in Sevenum bij Horst
Johanna Driesen overleden, 34 jaarCornelis blijft achter met vijf kinderen. En gaat een jaar later, met zijn kinderen,
terug naar Nistelrode
1882
Mie Verheijen geboren
1903
Willem van de Ven X Hanna Maas Zie 1915
3e bakker op De Logt
Hij was bakker, molenaar en had een café dat later werd verbouwd tot
Kinderen (6) De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
kruidenierswinkel
z e s g e n er ati es “ Bakk ers va n d e Ve n ”
1904
PietHij trouwde in 1944 met Bertha Hendiks en werd Molenaar op de molen op De
1905
AnnaZij runde het café in Venhorst voordat ze trouwde met Harrie Roijakkers in 1945,
Logt op het ouderlijke huis
veehandelaar in Gemert
1906
Cornelis van de Ven overleden, 64 jaar 1907
CorZie jaar 1935. Naast “Cor den Bakker” in Venhorst werden 2 broers bakker en
1908
KoosZij trouwde in 1934 met Theres van der Zandt en ze hadden een tuincentrum in
trouwden 3 zussen met een bakker Druten
1910
1912
1913
WimHij trouwde in 1937 met Agnes van de Rijt en werd bakker in Boekel
Toontje
Martina van Lankveld geboren
Zie 1936
Hanna Maas (1e vrouw) overleden, 39 jaar
1914
1915
Hij werd maar 9 maanden oud….!
Begin 1e wereldoorlog (28.07.1914 tot 11.11.1918)
Willem van der Ven XX Mie Verheijen
Kinderen (6)Door een fout in de Burgerlijke Stand van Boekel gaat Willem vanaf nu heten:
Willem van der Ven 1916
Mien
1918
LouisHij trouwde in 1947 met Bets van Eldonk en werd bakker in Den Bosch
1919
Lies
1921
Antonia
1923
Zij trouwde in 1943 met Grard Coppens, bakker in Helmond
Zij trouwde in 1950 met Jan Kerkhof, bakker in Handel op het ouderlijke huis Zij werd maar 3 maanden oud…..!
Invoering Leerplicht Wet
ToonHij trouwde in 1947 met Mies Hendriks en volgde zijn broer Piet op als molenaar
op De Logt
1925
Fien
Zij trouwde in 1951 met Marcel van Eldonk, bakker in Valkenswaard
1928
Opening verharde weg van Handel naar Boekel
1932
Peeldorp St. Jozefpeel gesticht
Oprichting Brabants Landschap
Opening (sluiting) Afsluitdijk
1933
Inzegening St.-Corneliusschool
1934
Inzegening parochiekerk H. Jozef
Chronologisch overzicht
PAG
167
De laatste drie generaties (1935 – 2010)
De bakkerij in Venhorst, 75 jaar
1935 1936
4 mei 1935
Inzegening Bakkerij van de Ven 4e bakker (1e bakker in Venhorst)
De dorpsnaam St. Jozefpeel gewijzigd in Venhorst
Cor van de Ven X Martina van Lankveld
Kinderen(12)
Jeanne
1938
Wies Opening verharde weg van Boekel naar Venhorst: de “Statenweg”
1939
Wim
Zie jaar 1966
1940
Gerda van Kreij geboren Zie jaar 1966
Piet
1941
Begin 2e wereldoorlog (10.05.1940 tot 05.05.1945)
Evacuatie naar Erp tijdens de eerste oorlogsdagen
Mia
1942
Lizette
1944
Jef
1945
Corrie
Oprichting NC Boerenbond, afd Venhorst
Oprichting Boerinnenbond “St Apollonia”
1946
Nellie
Oprichting voetbalvereniging VIONA (opgeheven in 1954)
1947
Willem van der Ven overleden, 74jaar 1948
Jantje
1949
Cor
1951Schoonvader van Cor, Piet van Lankveld, overlijdt op 30 april, 73 jaar
Elektriciteit, telefoon en water (tappunten) in Venhorst
Oprichting zelfstandige Boerenleenbank 1953
Watersnoodramp in Zeeland
1954
Mie Verheijen (2e vrouw) overleden, 72 jaar
Tonnie
1956
Opening dr. De Quayweg
Buslijndienst van Boekel naar Gennep via Venhorst (na 1 jaar weer opgeheven)
1957
Heroprichting “Sportvereniging Venhorst”
1959
Oprichting korfbalvereniging
1960
Martina van Lankveld overleden , 47 jaar
Cor Bevers 1965
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
42 jaar in dienst (1960 – 2002)
Op 17 november werd drogisterij “Martony” geopend 1966
Wim van de Ven X Gerda van Kreij
5e bakker (2e bakker in Venhorst)
Kinderen (3)Dit bedrijf blijft bestaan terwijl de andere vijf bakkers in de familie, zonder
opvolgers, in de loop der jaren zijn gestopt...!
1967
1969
1971
1972
Ruud
Zie jaar 1988
Emil
Toon Spierings
Cor Verschuren Anita Timmers, geboren
Jenny van Zutphen 29 jaar in dienst (1969-1998)
27 jaar in dienst (1969-1996)
Zie jaar 2000
In dienst vanaf 1971 tot ... heden
Kitty
1973
Peter Otte 1976
Jos de Louw
Vanaf 1976 in dienst tot ... heden
Ton Martens
Vanaf 1976 in dienst tot ... heden
1977
Jos Visser Hans Engels
32 jaar in dienst (1973-2005)
26 jaar in dienst (1977-2003)
In dienst van 1979-1982 en vanaf 1983 tot ... heden 1980
Thijs van Tilborg
Vanaf 1980 in dienst tot ... heden
1981
Maarten van den Bosch
Vanaf 1981 in dienst tot ... heden
Bart van Rooij Vanaf 1984 in dienst tot ... heden
1984
1985
50 jaar “Bakkerij van de Ven”
1987
Wim van de Ven overleden, 48 jaar
1988
Ruud komt meewerken in het
1989
In de overgangsfase (1987-2000) heeft Gerda het bakkersbedrijf alleen geleid
bakkersbedrijf
Cor van de Ven overleden, 82 jaar
1990
Gerda en Ruud starten een V.O.F.
1991
Kitty komt in de V.O.F.
1993
Anita komt in het bedrijf
1995
Kitty stapt uit de V.O.F. en begint samen met haar man Jeroen van de Berg een champignonkwekerij
1997
Op 13 juni brand in ”Bakkerij van de Ven”
1999
Heropening van “Bakkerij van de Ven”
2000
Ruud van de Ven X Anita Timmers
www.bakkervandeven.nl
6e bakker (3e bakker in Venhorst)
Kinderen (2)
Chronologisch overzicht
PAG
169
2002
Willem
2003
2004
Op 13 december sluit drogisterij “Martony” na 38 jaar…!
Job
2007
75- jarig bestaan van het dorp Venhorst
75- jarig jubileum Brabants Landschap
75- jarig bestaan van de Afsluitdijk
2010
4 mei 2010 75 jaar “Bakkerij Van de Ven”
75 jaar bestaan Boekenweek
75 jaar Flipje uit Tiel
75 jaar Het nationale park “De Hoge Veluwe”
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
DANKWOORD
De redactie wil iedereen bedanken die, op welke wijze dan ook, heeft bijgedragen aan de totstandkoming van dit jubileumboek. Heel hartelijk dank!
Een aantal mensen willen we in het bijzonder noemen. Dank aan:
-d
e zussen en broer van Cor: Mien, Lies, Fien en Toon van der Ven, voor de mooie gesprekken die interessante informatie
opleverden;
- de neven en nichten (stamhouders van Opa Molen) voor hun verhaal over hun ouders;
- Egi Roijakkers (zoon van Anna van de Ven) voor zijn historische kennis;
-a
llen die geïnterviewd zijn: de jubilarissen en anderen die we samenbrachten in hoofdstuk 8, “Medewerkers, Jubilarissen,
Langdurige, bijzondere samenwerkingen”; dank voor hun gastvrijheid en openhartigheid;
- Henk de Wit, die op basis van door hem gehouden interviews teksten bijdroeg.
Dit boek is mede tot stand gekomen met behulp van:
Bronvermelding
PAG
171
B r onvermeldi ng
Geraadpleegde boeken
- Grote Winkler Prins, deel 13, 1972
- Venhorst en de Peel, Cor Peters, 1982
- BOEKEL zô âs ’t vruger waor, Heemkundekring Sint Achten op Boeckel, deel 2, 1996 en deel 3, 2007
- Boekel. In oude kranten, Heemkundekring Sint Achten op Boeckel, deel 2, 2003 (1901 t/m 1920) en deel 3, 2007 (1921
t/m 1940)
- Van Woestenij naar Venhorst, Jo van Grinsven e.a., 2007
- Nistelrode van ’t Veer tot de Kapel, Heemkundekring Nistelvorst, 2008
Digitaal archief
Stadsarchief, Den Bosch.
Bezochte archieven
Brabants Historisch Informatie Centrum, Den Bosch
Fotoarchief van Toon van de Wetering, Venhorst
Heemkundekring Maasdorpen in de gemeente Lith
Heemkundekring Nistelvorst, Nistelrode
Heemkundekring Sint Achten op Boeckel, Boekel
warme toewijding
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven