Radio emmen, kerk lokaal

De laatste Passageavond van het seizoen:
Het wordt vakantietijd, tijd van er op uitgaan, tijd van ontspannen, tijd van nieuwe energie
opdoen voor het komende nieuwe seizoen. En we gaan er op uit, massaal gaan we op pad,
richting vakantiebestemming, richting zon, we gaan ver weg of we blijven dichtbij, we gaan
of………………we gaan niet.
Want misschien blijven we thuis, blijven we thuis omdat we niet meer kunnen reizen en
trekken, of blijven we thuis omdat we de middelen niet hebben om er op uit te gaan. Of
misschien, misschien willen we er niet eens op uit, omdat we thuis of in de nabije omgeving
ook kunnen genieten van alles wat onze tuin, de natuur of de cultuur ons biedt,
In zijn zaterdagse columm van het Dagblad vh Noorden schrijft Daniel Lohues dat wij hier,
dat wij hier op het platteland geluksvogels zijn. Er zijn mensen, zo schrijft hij, er zijn
mensen die ik weet niet hoeveel geld neertellen om drie weken per jaar te kunnen ervaren, wat
wij het hele jaar hebben. Overal mooie bloemen, planten en vogels en andere dieren.
Genieten zegt hij, genieten!!
Genieten,
Genieten van Gods schepping, genieten en ontspannen van de natuur, van de schepping van
God. Wij mensen, we kunnen heel veel, we denken misschien wel alles te kunnen, alles in de
hand te hebben, maar dat is niet zo. Al is de wetenschap heel ver heen, de natuur hebben we
niet in de hand, de bloemen en de planten, wij mensen, wij doen ze niet groeien, dat kunnen
we niet. Ja, we geven ze water en kunstmest, maar groeien, de groei, de natuur die ontwaakt
in het voorjaar, dat kunnen we niet!! Vruchten voortbrengen in het najaar, wij kunnen dat niet;
het wonder van de natuur komt niet van ons mensen maar komt van de Schepper, de Schepper
zoals Anne de Vries dat in z’n Groot vertelboek voor de bijbelse geschiedenis schrijft:
Er bloeit een bloempje bij de weg, een klein en nietig madeliefje. Het verspreidt een beetje
geur en het heft zijn mooie gezichtje omhoog naar de zon. En ’s avonds, ‘s avonds als het
donker wordt, buigt het zijn kopje en vouwt zijn blaadjes saam om te gaan slapen. Het is zo
klein en onbetekenend, de mensen lopen er aan voorbij en zien het bloempje niet eens, soms,
soms dan trappen ze erop.
En toch, toch is dat kleine onbetekende bloempje een groot wonder, een wonder van God.
Want er is geen mens die zo’n klein bloempje kan maken, een bloempje dat geurt en kleurt en
groeit en leeft. Dat bloempje is een groter wonder dan al die knappe mensenmaaksels, want
mensenmaaksels zijn maar dode dingen, maar het leven, het wonderlijke leven, dat schept
God. De aarde is vol van Gods wonderen, Hij laat het koren groeien voor ons dagelijks brood,
Hij doet de zon opgaan en neerdalen, Hij doet de seizoenen gaan en komen, Hij is almachtig,
almachtig en eindeloos goed, Hij zorgt voor ons en voor de fauna en de flora!
God zorgt voor Zijn schepping, voor Zijn natuur en voor Zijn mensen op deze aarde.
Hij zorgt ook voor ons, voor ons mensen, of we nu onderweg zijn of dat we thuis blijven, ja,
Hij zorgt ook voor ons als we thuisblijven, Hij geeft ons ook allemaal een taak, uit of thuis,
hoe klein, hoe nietig ook, ook voor de thuisblijvers, misschien verzorgen de thuisblijvers uw
planten en dieren wel, hoe goed!! We zijn allemaal nuttig zoals het volgende kruikenverhaal
ons veteld:
Een waterdrager vervoerde twee kruiken welke als een juk over z’n schouders hingen.
Maar…….èèn van die kruiken had een barst waardoor deze kruik bijna de helft van z’n
inhoud, van al zijn water verloor. Dat duurde een poos en toen zei de gebarsten kruik tot de
waterdrager:
“Ik kan door die barst maar de helft van het water leveren, ik voel me schuldig”
De kruikedrager werd ontroerd en antwoordde:
“Kijk eens naar al die mooie bloemen langs de weg!”
En de gebarsten kruik ziet inderdaad veel mooie bloemen die bloeien en schitteren in de zon.
Dan zegt de kruikedrager: “Ik heb altijd geweten kruik, dat jij water verloor, maar langs jouw
kant van de weg heb ik daarom bloemen gezaaid en jij, jij gebarsten kruik, zonder jou had ik
nooit zulke mooie bloemen gehad, al die tijd heb jij ze onwetend water gegeven, onwetend
heb jij voor al die mooie bloemen gezorgd!!
Geniet van deze natuur dames, van deze bloemenpracht, geniet van de natuur uit of thuis,
geniet van de natuur die God ons heeft gegeven, die de Schepper heeft geschapen, geniet van
de natuur in al zijn pracht en praal, geniet van de natuur, of je weg op vakantie bent of dat
je gewoon thuis blijft. De natuur is altijd in beweging, altijd anders, met mooi weer en de zon
of na een bui regen en de natuur ruikt weer heerlijk fris en kleurt weer jong groen.
Dames, een goede, een mooie vakantie, uit of thuis, en als je dan weg bent, denk dan ook es
aan de mensen ziek of oud thuis, aan mensen die niet meer weg kunnen, denk er es aan; kleine
moeite, groot plezier weet u nog! Een goede reis, een mooie tijd en veilig weer thuis!!