Percutane vertebroplastiek

Percutane vertebroplastiek
Uw behandelend arts heeft in overleg met u een percutane vertebroplastiek
aangevraagd. Bij deze behandeling worden er door de huid van de rug heen 2
naalden in het ingezakte wervellichaam geplaatst. Om de stevigheid van de
ingezakte wervel te herstellen wordt een kleine hoeveelheid cement via deze
naalden in het wervellichaam ingebracht. De behandeling wordt uitgevoerd door
een gespecialiseerde arts, de radioloog. Deze wordt bijgestaan door een
radiodiagnostisch laborant.
Medicijngebruik
Meldt het gebruik van bloedverdunnende middelen zoals:
- Marcoumar (acenecoumarol)
- Sintrom
- Plavix
- Ascal
Heeft u snel blauwe plekken, bloedt u lang na of komen er bloedziekten in uw
familie voor? Laat dit dan weten voor het onderzoek.
Meldt het ook indien u bloedsuikerverlagende middelen gebruikt zoals:
- Metformine
- Glucophage
Overgevoeligheid
Indien u astmatisch of allergisch bent, meldt dit dan vóór het onderzoek aan de
laborant of radioloog.
Voorbereiding
Als u bovengenoemde medicijnen gebruikt, kan het zijn dat u tijdelijk moet
stoppen met deze medicatie. Uw behandelend arts zal u hierover informeren.
Voordat de behandeling kan plaatsvinden, is het noodzakelijk dat er een aantal
andere onderzoeken voorafgaand aan de behandeling plaatsvinden. Met behulp
van deze onderzoeken kan de specialist uw algemene medische conditie
vaststellen. Naast een vooronderzoek op de polikliniek, zullen er ook
onderzoeken op de eerste dag van uw opname plaatsvinden. Het kan echter ook
voorkomen dat alle onderzoeken al op de polikliniek hebben plaatsgevonden.
De volgende onderzoeken zullen plaatsvinden:
 Röntgenfoto's van wervels, hart en longen




Botdensitometrie onderzoek (bepaling van de mate van eventuele
osteoporose)
CT-scan van de wervels
MRI-scan van de rug
Hartfilmpje (ECG)
Dag van de behandeling
U wordt de dag voor of de ochtend van het onderzoek opgenomen in het
ziekenhuis. De verpleging zal u verder inlichten. U wordt de dag van het
onderzoek door de brancardier met uw bed op het afgesproken tijdstip naar de
afdeling radiologie gebracht.
Voor de behandeling dient u nuchter te zijn. Minimaal vier uur vóór de
behandeling mag u niet meer eten, drinken en roken. Deze maatregel wordt uit
voorzorg genomen, omdat er een kleine kans bestaat dat u misselijk wordt van
het contrastmiddel, dat u toegediend krijgt voor de röntgenfoto's.
Vlak voordat u naar de afdeling Radiologie gaat, krijgt u op de verpleegafdeling
een operatiehemd aan. U mag uw onderbroek aanhouden, maar overige
kledingstukken en sieraden moet u uit- of afdoen.
De verpleegkundige zet een infuusnaald in uw arm, waardoor u gemakkelijk
medicijnen en/of antibiotica toegediend kunt krijgen. Verder brengt de
verpleegkundige ook een blaaskatheter bij u in. U kunt namelijk tijdens en na de
behandeling niet zelf naar het toilet gaan. Een blaas katheter is een dun
slangetje dat via uw plasbuis in de blaas gelegd wordt. Aan dit slangetje wordt
een plastic zakje gekoppeld, waarin uw urine opgevangen wordt.
Hierna wordt u in een bed naar de afdeling Radiologie gebracht. Hier wordt, in
sommige gevallen, voordat met de percutane vertebroplastiek behandeling
begonnen kan worden, nog één onderzoek gedaan. Dit laatste onderzoek betreft
een CT scan om precies te bepalen waar en in welke richting de naalden
ingebracht moeten worden.
Hoe wordt een percutane vertebroplastiek uitgevoerd
Op de afdeling radiologie gaat u op uw buik op de behandeltafel liggen. Zo ligt u
tijdens de gehele behandeling (ongeveer 1 uur). Het is erg belangrijk dat u goed
stil ligt. De röntgenlaborant desinfecteert een deel van uw rughuid. Dit voelt een
beetje koud aan. Daarna worden er steriele doeken over u heen gelegd. De
interventieradioloog geeft u een prik om de huid plaatselijk te verdoven. Van de
behandeling voelt u verder niet veel meer. Na de verdoving, worden één of twee
vertebroplastieknaald(en) in de aangedane wervel aangebracht. Dit gebeurt met
behulp van röntgenbeelden. Daarna wordt er een cementoplossing ingespoten.
Tijdens en na het inspuiten van het cement wordt uw bloeddruk continue
gecontroleerd. Op het moment dat er voldoende cement is ingebracht, worden
de vertebroplastieknaald(en) verwijderd en wordt er een pleister op de
prikgaatjes van de naald(en) geplakt.
Wanneer het cement een bepaalde hardheid bereikt heeft, mag u terug naar uw
bed. U gaat nu plat op uw rug liggen. Om een gedetailleerd beeld te krijgen van
hoe het cement in de wervel verdeeld is, wordt er nog een CT-scan gemaakt.
Daarna gaat u terug naar de verpleegafdeling
Duur van het onderzoek
De duur van het onderzoek varieert, doch duurt minimaal 1 uur.
Na het onderzoek
Teruggekomen op de verpleegafdeling kunt u direct beginnen met mobiliseren.
Na enkele uren komt de behandelend specialist langs om te kijken hoe het met u
gaat. Indien alles goed gaat en er geen complicaties zijn, dan kunt u aan het
eind van de dag of eventueel de volgende dag naar huis. U mag zelf geen auto
rijden. Vraag daarom iemand om u op te komen halen.
De eerste paar weken thuis mag u uw rug nog niet te zwaar belasten. Dit
betekent dat u geen zware dingen mag tillen, niet intensief mag sporten en op
moet passen met bukken. vier weken na de operatie wordt u voor controle op
het spreekuur van de internist endocrinoloog verwacht. Indien nodig wordt de
botontkalking verder behandeld. In de loop van het jaar (drie tot zes maanden
na de operatie) wordt met u een afspraak gemaakt om terug te komen op de
polikliniek en voor een MRI-controle.
Risico’s
Geen enkel ‘invasief’ onderzoek is zonder risico’s. Zo kunnen ook tijdens of na
een percutane vertebroplastiek complicaties optreden.
Uit onderzoek is gebleken dat bij de behandeling van wervelinzakkingen als
gevolg van botontkalking, de kans op een complicatie ongeveer 1 % is. Bij
wervelinzakkingen als gevolg van tumor-ingroei ligt deze kans tussen de 5 en
10%.
Het is belangrijk dat u uw specialist op de hoogte stelt van eventuele ziekten of
aandoeningen waaraan u lijdt. Hierbij valt te denken aan bijvoorbeeld koorts,
suikerziekte, bloedziekten, hartproblemen of allergieën voor jodium, antibiotica
of contrastmiddelen. Tevens dient uw specialist te weten welke medicijnen u
gebruikt, zoals bloedverdunnende middelen, pijnstillers of ontstekingsremmende
medicijnen.
Hieronder volgt een overzicht van eventuele risico's en complicaties:
 U kunt overgevoelig reageren op jodium of op de gebruikte antibiotica. Het is
belangrijk eventuele allergieën vóór het onderzoek te melden.Sommige
patiënten reageren op het contrastmiddel dat tijdens het onderzoek gebruikt
wordt. De laatste jaren is çJe kwaliteit van contrastmiddelen sterk verbeterd,
zodat ernstige reacties nog maar zelden optreden. Het contrastmiddel kent
desondanks nog steeds lichte bijwerkingen, zoals een warm gevoel dat door
het lichaam trekt, een vreemde smaak in de mond en drang om te plassen.
De symptomen verdwijnen na enkele minuten.
 Tijdens en kort na het inbrengen van het botcement, kunnen
ritmestoornissen van het hart optreden evenals een bloeddrukdaling, Dit zal
goed in de gaten worden gehouden door herhaaldelijke bloeddrukmetingen
en/of een hartfilmpje.
 Tijdens de procedure wordt botcement in een wervellichaam gespoten. Het
kan voorkomen dat het cement gaat lekken. Eventueel optredende klachten
zijn afhankelijk van de plaats waar het cement naartoe gelekt is. Zo kan het
gelekte cement aanleiding geven tot een zenuwontsteking of een gedeelte
van een zenuw afknellen. Dit kan neurologische klachten, zoals pijn en
uitvalsverschijnselen in de benen, tot gevolg hebben. In het uiterst zeldzame
geval is dan operatieve verwijdering van het cement noodzakelijk.Cement
kan tevens via de bloedvaten weglekken. Er kan dan cement in een bloedvat
van de longen vast komt te zitten (= longembolie), waardoor u het benauwd
krijgt en pijn in de borstkast hebt. Ook is het mogelijk dat u dan bloed
ophoest. Tijdens de procedure wordt uiterst nauwletfend in de gaten
gehouden, of er lekkage van cement plaatsvindt. Indien men dit vermoedt,
wordt er direct gestopt met het inspuiten van cement. Er wordt pas weer
mee verder gegaan, wanneer dit veilig wordt geacht.
 Aangezien tijdens de behandeling een lichaamsvreemd materiaal (cement) in
uw lichaam ingebracht wordt, bestaat er altijd een kans op infectie. Dit risico
wordt geminimaliseerd door steriel te werken, uw huid zorgvuldig te
desinfecteren en door preventief antibiotica toe te dienen. Mocht u toch
koorts krijgen, dan kan deze met de juiste medicatie verholpen worden.
 Na de behandeling kunt u ook last hebben van pijn. Dit kan echter goed
behandeld
worden.
Tot slot
Het is belangrijk dat u als patiënt goed voorgelicht wordt. Vóór u instemt met de
behandeling moet het voor u geheel duidelijk zijn, wat de behandeling precies
inhoudt, wat de te verwachten kans van slagen is en wat de eventuele risico's
voor u zijn. Niet alleen voor u, maar ook voor de uitvoerend specialist is het
waardevol om te weten of voor u alles duidelijk is en of u nog vragen heeft.
Mocht u na het lezen van deze folder nog vragen over de behandeling hebben,
dan kunt u deze gerust aan uw behandelend arts stellen.
Aangezien voorlichting erg belangrijk is, is dit wettelijk geregeld. De uitvoerend
specialist zal u na het voorlichtingsgesprek vragen een formulier te tekenen,
waarin u uw toestemming geeft voor de behandeling. U verklaart hierin dat u,
naar uw mening, voldoende en op begrijpelijke wijze geïnformeerd bent over alle
aspecten van de behandeling.