Soennitische juridische deskundigen gebruiken Juist dit precedent van de zondig (fasiq) kompaan al-Walid om te bidden achter iemand die een open zondaar legaliseren!! 'Ali al-Qari al-Harawi al-Hanafi, Sharh Fiqh al-Akbar, onder hoofdstuk' het is toegestaan om te bidden achter een goed of een slecht persoon', p. 90 Ibn Taymiyyah, Majmu' Fatawa, (Riyadh, 1381), vol. 3, p. 281 Maar waarom niet laten verleden worden verleden? Als we ontdekken de fouten van de kompanen, zoals al-Walid, het komt niet uit een pervers verlangen om te roddelen. Integendeel, het is omdat moslims moeten erg voorzichtig zijn waar ze hun informatie krijgen over de leerstellingen van de Islam en de soenna van de Profeet (s). Dit kan alleen worden bepaald door zorgvuldig aandacht te besteden aan het leven van alle kompanen van de Profeet (s), en te laten hun eigen daden spreken voor hun karakter en betrouwbaarheid. Immers, heeft de profeet (s) al gewaarschuwd: "Ik zal komen op de fontein voor u, en wie gaat door mij zullen drinken, en hij die door mij gaat zal drinken, en degene die drinkt zal nooit meer dorst. Er zal bij mij komen mensen die ik ken en zij kennen mij, maar we zullen worden gescheiden, dan zal ik zeggen: "Mijn kompanen '. Een antwoord zal komen," je weet niet wat ze deden na u'. dan zal ik zeggen: 'Weg met die veranderde na mij. " " [Sahih al-Bukhari , vol. 8, boek 76, nummer 585] De Shi'itische Zicht op de kompanen De Shi'ah houden van de oprechte kompanen van de Profeet (s) die worden geprezen in de Koran. Deze lof is niet van toepassing voor individuen, zoals al-Walid bin 'Uqbah die ondanks die voldoen aan de criteria van soennitische Kameraadschap, niet kan worden beschouwd als rolmodel van betrouwbaar bewaker van de soenna. De Shi'ah dus geloven niet in de universele integriteit van alle kompanen, maar onderzoeken de geschiedenis van elke kompaan om zijn of haar naleving te ontdekken aan de profetische boodschap. Natuurlijk waren er veel van zulke kompanen inbegrip van maar niet beperkt tot 'Ammar, Miqdad, Abu Dharr, Salman, Jabir, en Ibn' Abbas. We sluiten af met een uittreksel uit een smeekbede van de vierde Shi'ah Imam al-Zayn'Abidin (a) ter ere van deze nobele kompanen, moge Allah ook tevreden met hen zijn: O God, en wat de kompanen van Mohammed in het bijzonder degenen die het goed deed in gezelschap, die de goede test stond om hem te helpen, reageerde voor hem toen hij ze horen zijn berichten 'argument, gescheiden van vrouwen en kinderen in het manifesteren van zijn woord , vochten tegen vaders en zonen in de versterking van zijn profetie, en door hem behaalde overwinning; degenen die waren verpakt in genegenheid voor hem, in de hoop op een winst die niet komt tot niets in liefde voor hem, die werden achtergelaten door hun clans als ze hingen aan zijn houvast en ontkend door hun verwanten als zij rustte in de schaduw van zijn verwantschap, vergeet niet, o God, wat ze verlaten voor gij en in gij, en ze blij met Uw genoegen omwille van de wezens die ze dreven tot gij, terwijl zij met Uw Messenger, om oproepers gij voor gij. [Imam al-Zayn'Abidin, Sahifa al-Kamilah, p. 27] Om meer te weten over de authentieke Islam, bezoek: http://al-islam.org/faq/ “O gij die gelooft! Als een slecht persoon u nieuws brengt, gaan de waarheid, opdat gij niet schadelijk zijn voor mensen zonder het te weten, en naderhand spijt krijgt van hetgeen gij hebt gedaan” (Koran: hoofdstuk 49, Vers 6) Waren allemaal Kompanen Rechtvaardig en Waarachtig? De Shi'ah zijn gewijd aan al die kompanen van de Profeet Mohammed (s) die loyaal waren aan zijn leringen in zijn leven en bleef ook na zijn dood. Volgens de soennitische bekijken, zelfs degenen die alleen maar de Profeet (s) zag voor een paar seconden worden genoemd Metgezellen en worden beschouwd als immuun voor kritiek. Dit idee wordt niet ondersteund door de koran of historische feiten, en heeft geleid tot een groot deel van het verschil tussen de twee scholen van het denken. Definitie van Kompanen Ibn Hajar al-'Asqalani, de beroemde Sunni geleerde, gedefinieerd een Kompanen van de Profeet (s) als een persoon die de Profeet Mohammed (s) ontmoet, na het aanvaarden van de Islam, en stierf terwijl het nog steeds een moslim. Hij heeft opgenomen in deze definitie het volgende: al die mensen die ontmoeten de Profeet (s), ongeacht het feit of het was voor een lange periode of een zeer korte een, degenen die tradities overgedragen van de Profeet (s) en degenen die niet, degenen die samen vochten met de Profeet (s) en degenen die niet, degenen die alleen maar zag de Profeet (s), maar niet in een bijeenkomst bij hem zitten, degenen die zag hem niet te wijten aan een excuus als blind. [Ibn Hajar al-'Asqalani, al-‘Isabah fi Tamyiz al-Sahaba, (Beiroet), vol. 1, p. 10] Waren allemaal Kompanen Rechtvaardig en Waarachtig? De Ahl al-Sunnah zijn het unaniem eens over de kwestie dat alle Kompanen, waren rechtvaardig en betrouwbaar en dat ze de beste van de ummah. Veel soennitische geleerden hebben verklaard dit geloof, waaronder: Ibn Hajar al-'Asqalani, al-‘Isabah fi Tamyiz al-Sahaba, (Cairo), vol. 1, p. 17-22 Ibn Abi Hatim al-Razi, al-Jarh wa al-Ta'dil, (Hyderabad), vol. 1, p. 7-9 Ibn al-'Athir, Usd al-Ghaba fi Ma'rifat al-Sahaba, vol.1, p. 2-3 Dit concept is moeilijk te accepteren in het licht van onweerlegbaar bewijs van het tegendeel. Beschouw het volgende voorbeeld: "Az-Zubair vertelde me dat hij ruzie met een Ansari man, die hadden deelgenomen aan (de slag van) Badr in de voorkant van Allah's Apostel over een waterstroom, die beiden gebruikt voor irrigatie. Allah's Apostel zei tegen Az-Zubair," O Zubair! Irrigeren (uw tuin), en daarna laat het water stromen aan je buurman. "De Ansari werd boos en zei:" O Allah's Apostel! Is het omdat hij uw neef? " Op dat moment de gezichtsuitdrukking van Allah's Apostel veranderde (als gevolg van woede) en zei (tegen Az-Zubair), "Spoel (uw tuin) en vervolgens houd het water tot het bereikt de muren (rond de palmbomen)." Dus, Allah's Apostel gaf Az-Zubair zijn volle recht. Daarvoor Allah's Apostel had gegeven een royale oordeel gunstig voor Az-Zubair en de Ansari, maar als de Ansari Allah's Apostel geïrriteerd gaf hij Az-Zubair zijn volle recht volgens de duidelijk wet. Az-Zubair zei: "Bij Allah, ik denk dat het volgende vers werd geopenbaard met betrekking tot dat geval:" Maar nee, bij uw Heer, zullen ze niet [werkelijk] geloven totdat zij u, [O Mohammed], oordelen over dat waarover zij geschil in onderling overleg en vinden dan in zichzelf geen ongemak van wat je hebt geoordeeld en legt in [volle, bereid] onderwerping. " [Sahih al-Bukhari, volume 3, boek 49, nummer 871] Volgens de soennitische doctrine deze kompaan van de Profeet (s) zou worden onberispelijk als een autoriteit op het Soennah en zijn kompanen zouden een model om te volgen zijn. Dit ondanks het feit dat deze kompaan niet alleen weigerde de uitspraak van de Profeet (s) te aanvaarden, maar deed hem verdriet wat resulteert in de openbaring van de Koran vers. Helaas, de islamitische geschiedenis is vol met vele voorbeelden van zulke mensen, die, hoewel ze voldoen aan de soennitische criteria om genoemd te worden kompanen, gedroeg zich in een niet-islamitische manier. Dit gedrag werd tentoongesteld tijdens de Profeet (s) leven of achteraf of beide! Al-Walid bin 'Uqbah Zal dus hij, die een waar gelovige is, als degeen wezen, die een goddeloze zondaar (fasiq) is. Zij zullen niet gelijk staan. (Koran: Soerat al-Sajdah(32), vers 18) Toonaangevende soennitische commentatoren vertellen ons dat de context van de openbaring van dit vers was een incident, waarbij het woord "gelovige" als bedoeld Imam 'Ali b. Abi Talib en de " goddeloze zondaar " (fasiq) verwezen naar een kompaan van de Profeet (s) genoemd al-Walid bin 'Uqba bin Abi Mu'ayt. al-Qurtubi, Tafsir, (Cairo, 1947), vol. 14, p. 105 al-Tabari, Tafsir Jami' al-Bayan, onder commentaar voor dit vers Al-Wahidi, Asbab al-Nuzul, (Dar al-Diyan li-Turath editie), p. 291 We hebben al gezien het koranvers dat gelovigen verbiedt om blindelings te geloven in nieuws verteld door een fasiq: “O gij die gelooft! Als een slecht persoon u nieuws brengt, gaan de waarheid, opdat gij niet schadelijk zijn voor mensen zonder het te weten, en naderhand spijt krijgt van hetgeen gij hebt gedaan” (Koran: Soerat al-Hujurat hoofdstuk 49, Vers 6) Het is interessant op te merken dat de uitleg van dit vers een ander incident waarbij dezelfde al-Walid gelogen heeft over een zaak die leidde tot de openbaring van dit vers en verklaarde hem een goddeloze zondaar (fasiq): Ibn Kathir, Tafsir Qur'an al-'Azim, (Beirut, 1987), vol. 4, p. 224 al-Qurtubi, Tafsir, (Cairo, 1947), vol. 16, p. 311 al-Suyuti and al-Mahalli, Tafsir al-Jalalayn, (Cairo, 1924), vol. 1, p. 185 Abu Ameenah Bilal Philips, Tafseer Soorah al-Hujuraat, (Riyadh), pp. 62-63 Als Abu Bilal Ameenah Philips zegt: "grote voorzichtigheid moet altijd worden genomen als het gaat om informatie die door mensen van twijfelachtige karakter, degenen wier eerlijkheid is nog niet bewezen of door bekende zondaars". Maar we vinden in de soennitische hadith collecties overleveringen van de Profeet (s) op het gezag van al-Walid! Zie bijvoorbeeld: Abu Dawud, Sunan, (1973), Kitab al-Tarajjul, bab fi'l-khuluq li'r-rijal, vol. 4, p. 404, hadith nummer 4181 Ahmad bin Hanbal, al-Musnad, awwal musnad al-madaniyyin ajma'in, hadith 15784 Al-Walid's slechtheid eindigde niet in de Profeet’s (s) tijd. Hij werd benoemd tot gouverneur van al-Koefah door 'Oethmaan, de derde kalief, waar zijn kwaad voortgezet. Eenmaal hij 's morgens gebeden leidde in een toestand van dronkenschap en baden vier in plaats van twee eenheden. Hij werd later bestraft op bevel van 'Oethmaan. Dit incident wordt vermeld in talloze bronnen met inbegrip van sommige hierboven vermeld, evenals: Sahih al-Bukhari, vol. 5, boek 57, nummer 45; vol. 5, boek 58, number 212 Al-Tabari, Ta'rikh, Geschiedenis van al-Tabari, De crisis van de vroege Kalifaat), vol. XV, p.120