Aflevering 4 Organiseren is een kunst Woensdag gingen Lorenzo en ik Alhassan helpen, er moest een grote put met leem worden gemaakt. We konden niet heel goed helpen want Alhassan spreekt geen woord Engels en Jessica die er normaal is, was naar het ziekenhuis. Lorenzo maakte van oude planken stellingkasten voor in de nieuwe opslagkamer, alles schots en scheef want dat maakt hier toch niets uit. Er zijn heel veel tekenboeken, kleurtjes etcetera maar alles ligt door elkaar in één grote bak. Ik heb zo’n bak uitgezocht omdat deze al een lange tijd niet opgeruimd was en er dingen in zaten die eigenlijk niet meer gebruikt konden worden. Hier bewaren ze echt alles. Er moest natuurlijk ook een grote pot eten gekookt worden. Lorenzo en ik wilde graag dat de kinderen de volgende dag een ei konden eten, dus John wist wel een goede plek waar we die konden kopen. “Daar hebben ze zoveel eieren en die man heeft in Nederland gestudeerd, het is daar super goed”, aldus John. Dus wij op de fiets naar de man die de “super goede” eieren verkocht. Het was op een afgelegen plek en op een kilometer afstand rook je de kippenstront al. Ik zei al tegen Lorenzo: “Die man heeft in Nederland gestudeerd dit zal vast een legbatterij zijn”. Aangekomen bij die man was het inderdaad zo, 100 kippen zaten in een klein hokje, misschien net wat meer ruimte dan in Nederland maar dan nog. Het stonk er verschrikkelijk, de kippen hadden flink lopen pikken op elkaar dat veel kippen bijna geen veren meer hadden. De ergste kippen had de man buiten het hok gezet, die waren allemaal flink bebloed. Ik had in het begin al moeite met uitleggen aan John dat ik vegetariër ben en dat ik dus geen vlees of vis eet, dit om de reden dat dieren niet goed behandeld worden. Nu was het voor John iets meer duidelijk waarom ik geen vlees eet. Het punt is dat voor hen eieren van belang zijn voor een goede voeding. Als ik het zo bekijk denk ik dat het daar niet lang duurt voordat er een of andere vogelziekte uitbreekt. In de avond hebben we met zijn allen Nederland gesupporterd maar het mocht niet baten…. Wat de Ghanese mannen die ook de voetbal keken maar al te geweldig vonden. De donderdag hebben Saskia en ik verder de spullen uitgezocht. Er is nu een aparte box met medicijnen en pleisters, aparte box met kantoorartikelen, aparte box met spullen om te kleuren en noem maar op: er komt weer een systeem in! Al het afval hebben wij gelijk verbrand, want anders liggen de spullen overal. En natuurlijk de eieren gekookt voor alle kinderen, leuk werkje om meer dan 20 eieren te pellen! Deze dag is ook een nieuwe vrijwilligster gearriveerd, Tessa, uit Nederland. Ze had wel gelijk ongeluk; ze was haar koffer kwijtgeraakt op het vliegveld waardoor ze nog maar één koffer had. In de avond moest ze ook gelijk naar het ziekenhuis omdat ze steeds moest spugen en diarree had, waarschijnlijk had ze een bacterie opgelopen in het zuiden. Drie jaar geleden, toen ik hier voor het eerst kwam, had ik hetzelfde. Ik wilde toen ook zo snel mogelijk naar huis!