Nanomedicijnen

Nanomedicijnen
Kunnen nanomedicijnen ingezet worden in de strijd tegen kanker?
Door het geneesmiddel in te pakken kunnen alleen de zieke cellen bestreden worden.
Voor het maken van een nanomedicijn heb je verschillende onderdelen nodig. Allereerst de
pH-gevoelige schakelaars. Vervolgens de kanaaleiwitten. Deze komen voor in
celmembranen en zorgen voor transport van stoffen in en uit een cel.
Dan lipiden. Ook deze komen voor in de celmembranen van onze cellen. Als laatste het
geneesmiddel. Het vormen van de nanocapsule is een chemische synthese. De lipiden
vormen een capsule en deze vult zich met het geneesmiddel. Het kanaaleiwit met daarin de
schakelaar, neemt spontaan de natuurlijke positie in het membraan in. Dit principe heet
zelf-assemblage en wordt veel toegepast in de nanotechnologie.
Wanneer het niet-ingepakte geneesmiddel in het bloed geïnjecteerd wordt, verspreid het
zich door het hele lichaam. Het geneesmiddel is slechts enkele nanometers klein en kan
overal de bloedbaan verlaten. Het zal dan niet alleen de kankercellen doden, maar ook het
gezonde weefsel aantasten.
De nanocapsules zijn zo'n 100 nm groot. Ze zijn te groot om de bloedbaan te verlaten.Bij
een tumor zijn de bloedvaten altijd een beetje lek. Hier zullen de capsules de bloedbaan
verlaten. In de tumorcellen is de zuurgraad net iets lager dan in het bloed. Hier reageren de
pH-gevoelige schakelaars op. Het geneesmiddel komt eruit en kan gericht de kankercellen
bestrijden.