Interview met Kees van Dongen

###WEEKBLAD DONGEN - *>W *D *>N *Y
###PAGINA *P
Reünie op 12 juni
Oproep aan oud-leden Musis Sacrum
Koninklijke Muziekvereniging Musis Sacrum bestaat dit jaar maar liefst 175 jaar. Dit jubileumjaar
laat deze muziekvereniging niet ongemerkt voorbij gaan en de kalender is dan ook gevuld met
zeer veel activiteiten en concerten. In het feestweekend van 12 juni wordt er gestart met een
reünie voor oud-leden. Dat zijn er gezien de historie ontzettend veel, waarbij er vele buiten de
‘radar’ van de vereniging zijn geraakt. Jeugddrumband, Tamboer- en Trompetterkorps, Majoretten,
Harmonieorkest, Jeugdorkest, Volwassenen Leerlingen Orkest, Bestuur, Vrijwilligers; Musis heeft
vele afdelingen gekend. De vereniging doet dan ook een oproep deze leden zich aan te melden
voor de reünie. Of indien u oud-leden kent hen hier op te attenderen.
Aanmelden kan via [email protected]. De komende weken verschijnen er in dit Weekblad
interviews met oud-leden, voor een stukje herkenning misschien, maar ook ter promotie van de
reünie op 12 juni 2015, in De Cammeleur.
Deze week een interview met het oudste lid van de vereniging:
Kees van Dongen kijkt terug op 80 mooie jaren
Tachtig jaar lid van een vereniging, waar kom je dat nog tegen? Het is uniek. Er is nog nooit iemand
bij deze muziekvereniging ook zo lang lid geweest. Kees heeft ongelofelijk veel van de historie van
Musis meegemaakt. Bijna de helft in jaren van het bestaan van de vereniging is hij lid geweest. Niet
voor niets is de redactie van het jubileumboek, wat in juni dit jaar verschijnt, bij hem thuis op de
koffie geweest.
De laatste jaren is Kees niet meer
musicerend bij het orkest, maar
als erelid toch altijd betrokken
bij zijn clubje. Algemene ledenvergaderingen, rommelmarkten of concerten van een van
de orkesten laat hij niet gauw
passeren. Hij laat ook altijd wel
merken dat hij aanwezig is. Nu
Musis ruim een jaar in een nieuw
verenigingsgebouw zit is de gang
naar de donderdagavondrepetitie van het harmonieorkest wat
lastiger voor hem. In de Julianastraat daarentegen kwam hij
tot voor kort nog trouw binnen
gewandeld. Hij had zijn eigen
plaatsje in het Musiscafé in de
hoek aan de bar, iedereen wist
dat en maakte gewoon plaats
voor hem.
Kees wordt in april 94 jaar (‘ja
maar ik ben het nog niet’, zegt hij
adrem als hij nog is) en is op zijn
veertiende lid van muziekvereniging Musis Sacrum geworden. Je
mocht van je vader kiezen ofwel
bij de voetbal ofwel bij de muziek. Kees had, zoals hij zo mooi
vertelde “geen zin om zich tegen
zijn schenen te laten schoppen”
en koos voor de muziek. Dat hij
toen voor Musis Sacrum koos,
was eigenlijk vanzelfsprekend.
Zijn vader was tromdrager bij
Musis. De grote trom op zijn rug
en degene die er achter liep bespeelde de grote trom. Er werd
aan Kees eens gevraagd of hij de
trom ook wilde dragen. Dat liep
niet helemaal naar wens. Hij liep
toen uit de maat de trom werd
flink bespeeld en voor Kees het
wist lag hij op de grond. Rond
1935 werd hij leerling hoornblazer. Van de toenmalig dirigent
de heer V.d. Sluis heeft hij veel
geleerd. Ook door andere muzikanten uit het orkest werden
hem de fijne kneepjes geleerd. In
die tijd bestond het orkest alleen
maar uit mannen. In de oorlogsjaren die volgden waren er geen
repetities. Rond 1955 kwamen
er voor het eerst uniformen. Dit
was ook de tijd dat er voor het
eerst vrouwen lid van de vereniging werden. Er zijn best wel
veel mensen met de naam ‘Van
Dongen’ lid van Musis geweest,
echter geen familie van hem.
Ook geen van zijn zussen of kinderen bespelen een instrument
of hebben op een
instrument gespeeld.
Op een gegeven
moment werd
het voor Kees wat
lastiger om een
blaasinstrument
te bespelen. Gelukkig mocht hij
van de dirigent
slagwerk gaan
spelen. Vroeger ging dat zo:
“kruip maar naar
achteren en kijk
maar wat je daar
kunt doen”, vertelt Kees kwiek.
Hij is toen bekkens gaan spelen.
Hij kon dit zeker
waarderen, want
zodoende kon
hij muziek blijven maken en lid
blijven van zijn
geliefde muziekvereniging.
Op 30 april 1975 (op Koninginnedag dus) is hij met Musis Sacrum in een touringcar, een hele
happening, naar Paleis Soestdijk
gegaan om daar deel te nemen
aan het defilé voor Koningin Juliana.
Wat hem ook nog is bijgebleven uit de vroegere jaren is het
dauwtrappen. Voor dag en dauw
uit de veren, muziek maken en
via allerlei cafés weer terug en
pas ’s avonds weer thuis. Dat waren mooi tijden.
Zoals eerder gemeld, speelt hij
niet meer bij deze vereniging,
maar gelukkig maakt hij nog
wel muziek. Wekelijks speelt hij
Groepsfoto bij gelegenheid van het 120-jarig bestaan in 1960
zijn partijen mee bij Seniorenharmonie Dongen, meestal op de
bekkens en af en toe een ander
percussie-instrument.
Muziek en zeker ook Musis zijn
onlosmakelijk met hem verbonden. In zijn woonkamer hangen
aan een wand foto’s van zijn
hele familie, maar aan de andere
wand hangen prominent de vele
foto’s van Musis uit vroegere
jaren en een gemeentelijke oorkonde.
Kees is op 12 juni van de partij,
als oudste lid van de vereniging.
Meld u ook aan voor de reünie
([email protected]) en
kom ook bekenden tegen uit de
vervlogen Musis-jaren.