Nieuwsflash nummer 11

jaargang 2011, nummer 11, week 39
Inhoudsopgave

Urineweginfectie bij kinderen: urinekweek noodzakelijk

ZorgDomein: diagnostische radiologie

Opname- en ontslagberichten

Chronische pijn na liesbreukoperatie of keizersnede
Urineweginfectie bij kinderen: urinekweek noodzakelijk
Urineweginfecties (UWI) bij (jonge) kinderen komen regelmatig voor en de diagnostiek is lastig.
De klachten zijn vrijwel altijd aspecifiek, waardoor er zowel risico op over- als
onderbehandeling bestaat. Een UWI bij een kind kan een uiting zijn van een onderliggende
anatomische (reflux, obstructie) of functionele afwijking (plasgedrag). Deze infectie kan, zeker
bij jonge kinderen, een zeer ernstig beloop hebben. Vaak is er echter een onschuldig beloop
(mits adequaat behandeld) en zijn er geen onderliggende afwijkingen. Onderzoek naar
afwijkingen (zowel anatomisch als functioneel) is vanzelfsprekend alleen noodzakelijk bij een
aangetoonde UWI.
Vanwege het aspecifieke beloop, de sterk bemoeilijkte anamnese omdat het kind specifieke
klachten heel slecht kan aangeven en de consequenties voor eventueel verder onderzoek, is
het belangrijk de diagnostiek naar een UWI op de juiste wijze uit te voeren. Het inzetten van
een urinekweek is hierbij noodzakelijk. Bij kinderen kunnen andere verwekkers dan bij
volwassenen mogelijk zijn en ook het resistentiepatroon kan verschillen.
In aanvulling op de NHG-standaard M05 (Urineweginfecties, juni 2005) in de standaard M29
(Kinderen met koorts, mei 2008) is daarom opgenomen dat bij kinderen met onverklaarde
koorts en een afwijkende nitriettest, dipslide of sediment áltijd een urinekweek moet worden
ingezet. Daarnaast is er een NVK-richtlijn "Urineweginfecties bij kinderen" van juni 2010,
gemandateerd door de NHG, waarin ook het inzetten van een urinekweek wordt aanbevolen.
(http://www.nvk.nl/Kwaliteit/Richtlijnenenindicatoren/Richtlijnen/Urineweginfecties/tabid/493/lan
guage/nl-NL/Default.aspx). In het eindverslag van de OverEINDSE dagen vindt u ook het
artikel 'Samenvatting NVK-richtlijn urineweginfecties (UWI's) bij kinderen'.
Direct na het inzetten van de kweek kan gestart worden met orale antibiotica, als het kind
ouder is dan drie maanden. Een negatieve nitriettest, dipslide of sediment sluit een UWI met
98% zekerheid uit, en een kweek is dan ook niet geïndiceerd.
De kinderartsen van Máxima Medisch Centrum en het Catharina-ziekenhuis hebben de
ervaring dat een kweek niet altijd wordt ingezet, voorafgaand aan een behandeling van een
mogelijke UWI. Daarom willen ze bovenstaande nog eens onder de aandacht brengen.
Als u vragen heeft, zijn kinderartsen Bas Zegers van MMC en Edwin Knots van het CZE graag
bereid die te beantwoorden.
Bas Zegers: [email protected]
Edwin Knots: [email protected]
ZorgDomein: diagnostische radiologie
Aanvragen van diagnostische radiologie via ZorgDomein worden automatisch gevuld met
informatie vanuit uw HIS. Op het radiologische aanvraagformulier resulteert dit in veel
informatie over de patiënt, die niet gerelateerd is aan de diagnostische aanvraag.
Besloten is dan ook om de koppeling met uw HIS voor de radiologieaanvragen uit te zetten en
u te vragen de indicatie (verplicht veld) voor de aanvraag zelf in te vullen.
Zoals eerder gecommuniceerd, stelt de afdeling radiologie het op prijs wanneer uw patiënt een
telefonische afspraak maakt. De patiënt kan voor algemene radiologieonderzoeken over het
algemeen toch binnen een uur terecht.
Redenen waarom radiologie bij voorkeur ZorgDomein-patiënten wil inplannen zijn:
 het koppelen van de digitale aanvraag aan onderzoek vereist een groot aantal
handelingen. Deze handelingen worden n.a.v. het telefoongesprek uitgevoerd in de backoffice. Radiologie probeert dit aan de receptie te voorkomen, om vertraging in het proces
tegen te gaan;
 de patiënt hoeft dan dus minder lang aan de receptie van radiologie te wachten; alle
gegevens zijn al bekend;
 de patiënt is door het vooraf plannen van de afspraak ervan verzekerd om op tijd te
worden geholpen.
Opname- en ontslagberichten
Vanuit Máxima Medisch Centrum krijgt u een EDIFACT bericht op het moment dat uw patiënt
klinisch wordt opgenomen en/of ontslagen. Ook krijgt u één digitaal bericht als uw patiënt van
een reguliere verpleegafdeling wordt overgeplaatst naar een afdeling voor levensbedreigende
aandoeningen zoals de Intensive Care.
Vanaf maandag 3 oktober wordt hieraan het zogenaamde cumulatieve opnameoverzicht
toegevoegd. Voortaan krijgt u op maandag en vrijdag per EDIFACT het overzicht van uw
patiënten die in Máxima Medisch Centrum zijn opgenomen. Hiermee hopen we te voldoen aan
de wensen van meerdere huisartsen.
Mocht u problemen ervaren met de EDIFACT-berichtgeving, dan horen wij dat graag via
[email protected].
Chronische pijn na liesbreukoperatie of keizersnede
Vaak voorkomend maar goed te behandelen
Bijna een op de tien patiënten houdt chronische pijnklachten over aan een standaard
liesbreukoperatie of keizersnede. Dit blijkt uit promotieonderzoek van chirurg in opleiding
Maarten Loos van Máxima Medisch Centrum. Bij circa één op de vijftig patiënten gaat het zelfs
om zeer ernstige, invaliderende pijnklachten, die soms leiden tot arbeidsongeschiktheid. Deze
tot nu toe onderbelichte en weinig herkende complicatie verdient meer aandacht van artsen.
Liesbreukoperaties en keizersnedes zijn wereldwijd de meest uitgevoerde chirurgische en
gynaecologische ingrepen. Alleen al in Nederland vinden jaarlijks zo'n 30.000
liesbreukoperaties en 28.000 keizersnedes plaats.
Maarten Loos toont in zijn proefschrift aan dat de pijn in meer dan de helft van de gevallen
veroorzaakt wordt door een beschadigde of beknelde zenuw. Als pijnmedicatie geen blijvend
effect heeft, blijkt verwijdering van die aangedane zenuw een goede behandeling. Bij ongeveer
driekwart van de patiënten leidt dit tot sterke, langdurige vermindering van hun ernstige
pijnklachten of hielp het hen er zelfs helemaal van af. De helft van de, vaak jonge,
arbeidsongeschikte patiënten kon na deze behandeling weer aan het werk.
Volgens Loos moeten patiënten vooraf beter worden voorgelicht over het risico op chronische
pijn na een liesbreukoperatie of keizersnede. Daarnaast blijken behandelaars (chirurgen,
gynaecologen, huisartsen) de oorzaak van de complicatie vaak niet te herkennen, waardoor
een effectieve behandeling mogelijk uitblijft. Hij heeft een praktisch supplement aan zijn
proefschrift toegevoegd. Naast een samenvatting van het proefschrift en casusbeschrijvingen,
bevat het supplement een stappenplan voor diagnose en behandeling van chronische
pijnklachten na een liesbreukoperatie of keizersnede.
In dit filmpje licht hij de hoofdlijnen van zijn onderzoek toe:
http://medischcontact.artsennet.nl/Tijdschriftartikel/102464/Chronische-liespijn-onderschatprobleem-2.htm
Komen en gaan
Nieuwe huisartsen
 Mevrouw M.S. Burghout, Gezondheidscentrum Gestel-Midden, Peter van Anrooylaan 5,
5654 MA Eindhoven
 De heer R.L.M. Janssen, Kerstrooslaan 6, 5644 EA Eindhoven (opvolger van dhr. Rotman)
Deze nieuwsbrief is samengesteld door TransMáx en afdeling Marketing,
Communicatie en Klantrelaties (MCK).
Heeft u suggesties voor de inhoud van Nieuwsflash? Stuur uw bijdrage aan
[email protected].
Voor alle vragen, opmerkingen en suggesties van huisartsen (ook over de
verwijsapplicatie ZorgDomein): [email protected]