Naamgeving voor Roeivereniging Skylla Wolvega Hier en daar een klein stukje Griekse mythologie met enkele hyperlinks naar bronnen De initiatiefnemer van het ‘roeien in Wolvega’, Berend Brummelman begon met roeien in de zestiger jaren bij de Utrechtse Studenten Roeivereniging Triton. Met deze vereniging voelt hij zich tot op heden (november 2015) sterk verbonden. In de aanloop tot oprichting van een roeivereniging in Wolvega werd het idee geboren om een potentiële roeivereniging in Wolvega te vernoemen naar een relatie met Triton, een Griekse zeegod, bijvoorbeeld een zoon, dochter of ander familielid. Poseidon, de oppergod van de zee en de wateren had bij zijn echtgenote Amphitrite, dochter van Nereus en Doris, een zoon: Triton. Daarnaast verwekte hij, zoals vele Griekse goden, talrijke onwettige kinderen. Triton, half mens half vis, en Lamia,—zij kon naar believen haar ogen uit haar oogkassen halen en ze er weer in doen—heerseres over Libië, kregen een dochter, Skylla. Echter, de Griekse mythologie kent vele verhalen die met elkaar in tegenspraak zijn: Skylla zou een dochter zijn van de zeegod Phorkys (oftewel Phorcys) en Ceto. In Homeros’ Odyssee valt te lezen dat zij een dochter was van Krateiis (-­‐en Pkorkys?-­‐ ). In ieder geval was zij een bijzonder mooie vrouw, begeerd door goden als Poseidon. Toen zij echter liefde opvatte voor Glaukos (oftewel Glaucus) werd zij door de jaloerse Kirke (oftewel Circe) in een monster veranderd. Een andere bron vermeldt dat Amphitrite Skylla-­‐en dus ook Poseidon—bestrafte door haar in een blaffend monster met 6 koppen en 12 voeten te veranderen, door magische kruiden in de waterpoel, waarin Skylla zich placht te baden, te gooien.. Odyssee: Skylla en Charibdis Het bekendste en meest verbreide verhaal over Skylla valt te lezen in Homerus’ Odyssee. Odysseus, koning van Ithaka, moet op zijn terugreis naar huis met zijn oorlogsschip door een beruchte zee-engte, alwaar aan één zijde van het water Skylla is gehuisvest en aan de andere kant Charybdis huishoudt, door in de onstuimige zee gigantische draaikolken te veroorzaken. Hij weet echter met zijn schip aan beide monsters te ontkomen, zij het dat bij het passeren van Skylla zij met haar klauwen zes van Odysseus’ bemanningsleden weet te grijpen en te verslinden. Deze zee-engte wordt geassocieerd met de straat van Messina tussen Sicilië en het Italiaanse vasteland. Op het Italiaanse vasteland ligt hier het dorp Skylla. Andere bronnen beweren dat met deze zee-engte wordt bedoeld de doorgang van de Adriatische Zee naar een lagune in noordwest Griekenland, dichtbij de grens met Albanië. Kaap Skilla is hier de naam van het rotsmassief aan één van beide kanten van deze doorgang. Dilemma bij kiezen van de naam Skylla Nadeel zou kunnen zijn dat in de Griekse mythologie Skylla alleen maar geassocieerd wordt met negatieve verhalen. Echter, met de leuze ‘Skylla, de schrik der rivalen’ heeft roeivereniging Skylla Wolvega de uitdaging om in de toekomst bij roeiwedstrijden dikwijls oppermachtig te zijn t.o.v. haar tegenstanders. Hobbels na kiezen van de naam Skylla Tijdens de zoektocht naar een geschikte naam voor een roeivereniging in Wolvega zijn met name gegevens vanuit Wikipedia geraadpleegd. Hierbij kwam in eerste instantie alleen de naam Scylla (met een c) naar voren. Er werd dus gekozen voor Scylla. Toen bleek dat er in 2005 een studentenroeivereniging in Breda met de naam Scylla was opgericht, die in 2009 weer ter ziele was gegaan. Echter, uitschrijving uit het register van de Kamer van Koophandel heeft nooit plaatsgevonden. Dus, formeel gezien bestaat die vereniging nog. Omdat er geen verantwoordelijke personen meer te traceren zijn is het formeel niet mogelijk om de vereniging uit te schrijven uit het register. Dit kan pas na verandering van de wet: in 2017?? Om ook als vereniging lid te kunnen worden van de KNRB is hierover langdurig gecommuniceerd met deze organisatie. Uiteindelijk is de KNRB akkoord gegaan met de naam Scylla. Een andere hobbel doemde op niet ver vóór de geplande datum van passeren van de oprichtingsakte van Scylla Wolvega: In Homeros’ Odyssee – boek 12, 114-115 staat de naam gespeld als: Nadere studie leerde dat de schrijfwijze nog meer uiteenlopend kan zijn: Scylla, Skulla, Scilla, Skilla. Definitief werd gekozen voor Skylla. Met goedkeuring van de KNRB kon de verandering van Scylla in Skylla nog juist vóór het passeren van de acte worden doorgevoerd.