Sedums XF 304

SEDUMS
XF 304
Toepassingen
Extensieve (praktisch onderhoudsloze) begroening van platte daken.
Functionele eigenschappen
De meeste Sedums behoren tot de familie van de Crassulacea.
In tegenstelling tot de meeste andere planten die in hete periodes veel water verdampen houden de Sedums
overdag hun huidmondjes (stoma) gesloten.
Bij de meeste planten wordt overdag koolstofdioxide opgenomen en door fotosynthese omgevormd tot suiker. Bij
sedums wordt de koolstofdioxide 's nachts opgenomen en eerst omgevormd tot wijnsteenzuur (vandaar de bittere
smaak) die daarna overdag door fotosynthese wordt omgevormd tot suiker.
Sedums kunnen dus meerdere weken lang de hitte trotseren. Sedums groeien goed op magere grond.
Verscheidene Sedumsoorten zijn bodembedekkers.
Selectie
Van de honderden gekende Sedumsoorten hebben de kwekers (vooral in Duitsland) in de loop der jaren een
veertigtal geselecteerd voor dakbegroening. De meest gebruikte worden hierna opgesomd met hun bloeikleur en periode alsmede gebruikelijke Vlaamse en/of Duitse namen:
Sedum acre, geel, mei/juni (bittere muurpeper, soms (foutief) tripmadam genoemd)
(Scharfer Mauerpfeffer)
Sedum album, wit, juni/juli (wit vetkruid)(Weisse Fetthenne)
Sedum cauticola, roze/rood, september
Sedum ewersii, roze, september
Sedum fosterianum, geel, juni/juli (sierlijk vetkruid)
Sedum hispanicum, roze of wit, juni
Sedum kamtchaticum, oranje/geel, augustus/september
Sedum reflexum, goudgeel, juli (tripmadam)(Felsen-Sedum)
Sedum sexangulare, citroengeel, september (milde muurpeper, zacht vetkruid)(Milder Mauerpfeffer)
Sedum spurium, roze, rood, wit of purper, juli (roze vetkruid)(Kaukasus-Sedum)
Sedum floriferum "Weihenstephaner Gold", goudgeel, juni.
Er worden ook andere soorten gebruikt of geprobeerd maar voor sommigen zijn de resultaten op lange termijn
minder of niet bekend.
Sommige buitenlandse sedums zijn vorstgevoelig (bvb Sedum oreganum).
Plaatsing en ontwikkeling
Sedums worden gewoonlijk aangebracht door droog inzaaien van sedumstekken.
Nat inzaaien kan ook maar komt duur uit op kleine oppervlakten. Droog inzaaien is praktisch niet mogelijk gezien
de fijnheid van de zaden.
Het in vakken aanbrengen van verscheidene sedumsoorten leidt na een paar jaar tot een complete vermenging
door natuurlijke uitzaai: men gebruikt dus gewoonlijk een mengsel van 4 tot 8 soorten; zo vermijdt men dat het
verdwijnen van één soort zou leiden tot kale plekken. Ook de gebruikelijke grindzones en -stroken worden na een
paar jaar door de sedums overdekt: men moet zich dus afvragen of dat grind wel nodig is.
In tegenstelling tot andere planten moeten sedums regelmatig droogstaan, anders worden ze door ongewenste
planten overwoekerd; daarom moeten systemen met te hoge waterreserves worden geweerd. In de Duitse
kwekerijen worden de Sedums getraind om beter tegen hitte te weerstaan; voor volle grond gekweekte Sedums
die men in lokale kwekerijen vindt zijn gewoonlijk niet geschikt voor dakbegroening.