Jacques de Koning, stukadoor en sportman

Jacques de Koning, stukadoor en sportman
Wie de naam de Koning hoort in Purmerend denkt aan het stukadoorsbedrijf en
aan de schaatssport. Het bedrijf dat vader J.P. de Koning startte in 1914 in de
Vooruitstraat, zetten de broers Jacques en Aad voort aan de Beemsterburgwal.
Later ging Jacques alleen verder en kwamen zijn 4 zoons in de zaak.
Eén van zijn laatste klussen op 60 jarige leeftijd, vond plaats in Ilpendam bij
slagerij Oudejans. Zijn 4 zoons runnen het stukadoorsbedrijf tot op de dag van
vandaag.
Jacques de Koning (1919) is een buitensporter in hart en nieren. Hoe kan het ook
anders met zo’n familie. Zijn vader werd in 1914 kampioen schaatsenrijden van
Nederland. Zijn oom, de grote Koen de Koning, werd wereldkampioen in 1905 in
Groningen (met een gemiddelde snelheid van 33 km/uur) en in 1913 en 1917
winnaar van de Elfstedentocht.
Ook broer Aad heeft zijn ijssporen verdiend. Hij werd in 1954 2 e bij de
Elfstedentocht en 2 jaar later was hij één van de 5 strijders van het pakt van
Dokkum, die samen door de finish gingen.
Broer Aad in 1956 over de finish
Jacques was ook een beste rijder en heeft het stokje doorgegeven. Zijn zoon is
internationaal schaatsscheidsrechter (.a. bij de E.K. in 2009 in Heerenveen) en zijn
kleinzoon doet nog volop mee aan de top.
Als 12-jarige zette hij reeds alles op alles om te kunnen schaatsen. Met zijn Noren,
die hij van zijn vader had gekregen, wilde hij zodra het kon het ijs op. De
schaatsen gingen mee naar school en in plaats van netjes in de rij de klas in te
gaan, glipte Jacques de wc in, kwam er even later weer uit, liet de school de
school en stond al gauw op het ijs.
Dat kwam hem natuurlijk op een straf te staan. De volgende dag ging vader mee
naar school en moest Jacques zijn excuus aanbieden. Nu zegt hij daarover: “Ik ging
door roeien en ruiten om te schaatsen. Ik was niet te houden”.
4 Elfstedentochten
** In 1947 deed hij voor de 1e keer
mee aan een barre Elfstedentocht,
waarvan
slechts
10%
van
de
deelnemers de eindstreep haalde.
Als enige van zijn eigen ploegmaten
bereikte Jacques na ongeveer 11
uur rijden de finish. “Ik was in goed
conditie door het fietsen, trainen
en droogschaatsen”.
** In 1954 vlaste broer Aad de Koning op een overwinning. Deze ging echter aan zijn
neus voorbij, omdat Jeen van den Berg (een Fries) beter bekend was met de
situatie bij de laatste kluunplek bij de finish in Leeuwarden.
** Twee jaar later was het pakt van Dokkum.
Broer Aad kwam met 5 man op de finish af en hoewel hij de beste sprintpapieren
had, koos hij er voor om met z’n vijven gelijk over de eindstreep te rijden.
Hierdoor werden ze allen gediskwalificeerd.
** In 1963 eindigde zijn laatste Elfstedentocht vroegtijdig in Harlingen. “Ik kon niet
verder, het lijf was op”.
Jacques heeft niet alleen op de ijzers gestaan, maar was ook actief in verschillende
functies voor de schaatssport. Op jonge leeftijd behaalde hij zijn diploma bij de
KNSB als schaatstrainer in Overveen.
In 1948 werd hij trainer in Middenbeemster, Volendam en Oosthuizen en gaf les in
“droogschaatsen”.
Tot 1960 bleef hij hierin
actief, het jaar waarin de
Jaap Edenbaan open ging.
Ook
internationaal
stond
Jacques zijn mannetje.
Verschillende malen was hij
chef d’équipe van de Nederlandse ploeg.
Met zijn motto: ‘kan niet
bestaat niet’ wist hij de
jongens te motiveren.
Na de Olympische winterspelen in Saporro legde hij al zijn KNSB-functies neer.
Brussel-Parijs-Brussel
Naast het schaatsen zat Jacques ook graag op de fiets. De aanschaf van zijn 1 e
racefiets ging ten koste van de huishoudportemonnee weet zijn vrouw te vertellen.
Later werd er een fiets op maat gebouwd voor ongeveer 1000 gulden.
Vele malen heeft hij de Elfstedentocht gefietst en als training pakte hij een rondje
IJsselmeer van een dikke 300 kilometer.
De meest spectaculaire toertochten waren die van Brussel naar Parijs en weer
terug, een rit van ongeveer 600 kilometer met slechts een uurtje pauze in Parijs.
Even stempelen en weer terug. Na anderhalf etmaal reed hij Brussel weer binnen
met zijn ploegje uit Westfriesland.
Daar ontvingen ze uit handen van de Koninklijke Belgische Wielrijdersbond het
Brevet van Rijwieltoerist.
Met het busje van de zaak, waarin ze ook naar Brussel waren gereden, ging het
“gewoon” weer huiswaarts.
Voor
de
laatste
toertocht
had
Jacques
geweldig getraind. Onderweg had hij weinig
dorst en daardoor ook te weinig gedronken.
“Ik dacht dat dat juist goed was. Dat werd
hem echter fataal, een zonnesteek velde
hem. “Ik mocht toen meerijden met een
vrachtwagenchauffeur, kreeg een grote bak
koffie, het zweet brak me uit en ik was
daarna weer in orde. “Jammer dat ik de toer
niet kon uitrijden, ik was in supervorm”.
Als Jacques 63 jaar is, maakt hij de zeiltocht
van zijn dromen, lezen we in de krant van
woensdag 8 december 1982, als hij net thuis is
van
een
zeiltocht
over
de
Atlantische
Oceaan,
lezen.
Met
3
andere
bemanningsleden bracht hij een zeiljacht van Spanje naar Saint Thomas, één van
de Maagdeneilanden, in opdracht van een Amerikaan die het schip in Medemblik
had gekocht. De tocht heeft 2 ½ maand geduurd inclusief een stop op het eiland
Madeira., in afwachting van het eind van het stormseizoen op de Atlantische
Oceaan. Tevens werd deze stop gebruikt om samen met zijn vrouw, die
overgevlogen was, een paar dagen te genieten van het prachtige groene eiland.
Met nieuw ingeslagen dieselolie aanvaardden ze de grote oversteek van ongeveer
3000 zeemijlen. De tocht werd gekenmerkt door weinig wind, waardoor de tocht
ondanks het varen op de motor langer duurde dan gepland. Dit leidde tegen wil en
dank tot een vermagerings-kuur, daar het voedsel opraakte.
Het eiland Antigua werd aangedaan om nog wat voedsel en olie in te slaan en 2
dagen later voeren ze de haven van Saint Thomas binnen. Missie volbracht.
Aan de jongensdroom was een eind gekomen. “Als ze me zouden vragen voor een
reis rond de wereld zou ik direct ja zeggen”.
Jacques en zijn vrouw Bep wonen nu zeer tevreden in hun mooie appartement
vlakbij het centrum van Purmerend.
De heer J.P. de Koning (Purmerend, 1919)
Het verhaal gaat over de periode t/m 63 e levensjaar