Rapucation krant 5 Wow, hij is echt goed!

Rapucation krant 5
PROJECTWEEK
DATUM
5
30-4 december
Wow, hij is echt goed!
Maandagochtend 23 november
“Muziek maken is luisteren, kijken en voelen”.
Met deze woorden gingen we in de vierde
week aan de slag met de derde klassen van
het Meridiaan. Leuk om te merken dat de
docenten en kinderen op het Meridiaan ons
(h)erkennen en waarderen. Er wordt volop
“gefawakka meester”, gebokst, gezongen en
meerdere malen gevraagd naar meester Bart
die afwezig is. M3A gaat twee lesuren lang
vol gas aan de slag met het Meridiaan Anthem
en heeft als idee om ook een lied te zingen
naast het rappen. Het ietwat te expliciete
“Hoog Laag” wordt geopperd, maar bij de
opmerking van Melvin dat dit haram is komt
het de keuring niet door. Er wordt gelachen
en afgesproken dat de klas volgende week
eventueel met een alternatief komt. De sfeer
zit er goed in! Vooral als gastleerling Yared
zijn percussieskills ten gehore brengt. “Wow
hij is echt goed”, wordt er van links en rechts
geroepen.
Ook bij M3C wordt er prima samengewerkt,
geluisterd en gekeken. Het stukje voelen komt
sterk naar boven als een aantal leerlingen
tijdens het improviseren uit enthousiasme
begint te klappen, zonder dat de dirigent
dit aangegeven heeft. Ontroerend was het
gedeelte waar een leerling door Melvin
uitgenodigd wordt om te dirigeren en aangeeft
de gebaren niet allemaal te beheersen.
Hij wordt naar voren geroepen en het arsenaal aan gebaren (ook
een aantal nieuwe) wordt met de hele klas herhaald. De leerling is
er klaar voor en zet een perfect stukje dirigeren neer! Dit is waar we
het voor doen. Iemand uit zijn/haar comfortzone halen en het laten
genieten van een nog comfortabelere zone door een succeservaring.
Geweldig!
En dan is het tijd voor M3B... Zijn ze er uitgekomen? Dat is de
hamvraag. Vorige week was een aantal leerling het niet eens
met de gezamenlijk geschreven tekst. Er is helaas geen alternatief
geschreven door de leerlingen, maar ze zijn uiterst tevreden over
de herschreven tekst en gaan flink aan het oefenen met elkaar.
Opvallend is de sfeer die nu meer gelijkheid en acceptatie uitstraalt.
De percussieinstrumenten gaan de hele klas door en er ze viben als
een malle. Constructieve feedback en complimenten naar elkaar
wisselen ze af met elkaar corrigeren waar nodig. Petje af en dikke
duim omhoog voor jullie! ‘Today was a good day.’ -Melvin Dorn
Projectactiviteiten projectweek 5
Workshop MUZIEK
3e uur 3C - SL - 020 - MODK
Maandag 23 nov
4e uur 3B - MSU - 020 - OMYN
5e uur 3A - MA1- 020 SDKR
Workshop PERCUSSIE dinsdag 1 dec 15.00 - 16.00 uur
MENTORLES Deze week beginnen jullie met het voorlezen van
de verhalen. Iedere klas kiest voor vrijdag as. één verhaal die we
gaan opnemen.
GS/DUITS/KUNST De persoonlijke verhalen zijn af
en staan in de werkboekjes. Jullie kunnen van start met de
projectactiviteiten.
Workshop AUDIOvrijdag 4 dec 9:00 - 12:00 uur
Grappige uitspraken gehoord, mooie werkstukken gezien of bijzondere
situaties meegemaakt met leerlingen? Mail het naar [email protected]
en zie het terug in dit krantje. Zo blijven we allemaal op de hoogte van de
ontwikkelingen binnen het project.
Zelf een stuk schrijven mag natuurijk ook!
‘Omdat je er zo hard op slaat totdat je doof bent’
Dinsdag 24 november, Amsterdam
De dag na de muzieklessen was het tijd voor de
eerste percussie workshop. Al vier weken proberen
we de leerlingen zover te krijgen zich hiervoor op te
geven. Dit bleek toch moeilijker dan gedacht. Met
redenen als, ‘ik heb heel veel huiswerk’, ‘ik heb het
al zo druk’ en ‘ik moet dan naar Eindhoven’ lieten
de meeste leerlingen deze kans aan zich voorbij
gaan. Toch, door wat herrie te maken en met grote
trommels heen en weer te sjouwen, kregen negen
leerlingen toch de kriebels en meldden zich voor de
workshop. Dit waren Younes en Firdaouss uit 3A,
Amine, Marouan en Ayoub uit 3B en Ibtissam,
Kaoutar, Jouiria, Rashid en Hafsa uit 3C.
De les begon met een introductie van de
verschillende trommels. Workshopleider en
professioneel (braziliaans) percussionist Sherwin
Kirindongo vroeg waarom de grootste trommel
Surdo (doof) deze naam zou hebben, waarop
Ayoub antwoorde: ‘Omdat je er zo hard op slaat
totdat je doof ben’. Dit is niet helemaal de juiste
reden, maar de sfeer was gezet. Bij de introductie
van het kleinste trommeltje werd de benaming ook
even verward met een mandarijn, maar al snel werd
de juiste gevonden: Tamboerijn.
Nadat Sherwin de verschillende trommels uit had
gedeeld, kreeg iedere instrumentengroep een
speciaal ritme die ze tegelijk moesten spelen.
Tot nu toe hebben ze in de muzieklessen alleen
geimproviseerd, dus het was even wennen om je
aan een bepaald ritme te houden, goed naar elkaar
te luisteren en in de maat te blijven. Af en toe leek
het op een harde regenbui, enn af en toe hoorde je
daadwerkelijk een samba ritme ontstaan!
De leerlingen deden goed mee, het was een energieke
les. Het vasthebben van een trommel geeft veel ruimte
om herrie te maken wat dan ook veel gebeurde, vaak
op momenten dat ze moesten luisteren. Om de energie
weer te richten op de les, werd er één schrijfopdracht
uitgedeeld waarna deze leerling en de groep zich
weer goed heeft hersteld.
Als tweede opdracht kregen ze om bij dit aangeleerde
ritme, een eigen ritme te maken. Een ritme die zowel
past bij het samba ritme als bij het zelf bedachte ritme
van de andere groepjes. Samenwerken dus. De groep
viel hierbij uiteen in twee subgroepjes: het welbekende
jongens en meisjes. De jongens schudde al snel een
heel moeilijk ritme uit hun mouw en leerde deze aan
elkaar. Ook de meiden werkten hard en vonden een
wat makkelijkere beat die paste bij het aangeleerde.
Maar of de twee ritmes bij elkaar pasten, daar was
nog niemand op gekomen. Hier gaan we volgende
week mee verder.
-Wietske Tijssen
Alle informatie over het project lees je op:
www.rapucation.eu/meridiaancollege3